Ως πρώτο ουσιαστικό συμπέρασμα, καταγράφεται το πόσο κρίσιμη και επιτακτική γίνεται η αλληλεγγύη, από κάθε μεριά της Γης, στον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα που διεξάγει ο λαός της Βενεζουέλας. Οταν, μάλιστα, κάθε «ρήγμα» στον ιμπεριαλισμό είναι πολύτιμο για κάθε λαό.

Την επίσκεψη της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στη Βενεζουέλα τροφοδότησε αφ' ενός η βαθιά αλληλεγγύη των Ελλήνων κομμουνιστών, τόσο απέναντι στο λαό της χώρας, όσο και συγκεκριμένα στο ΚΚ Βενεζουέλας. Το κόμμα, που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του επαναστατικού ρεύματος της χώρας, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στην «μπολιβαριανή διαδικασία» και επιδιώκοντας να συμβάλει στην εμβάθυνσή της, με τη διαμόρφωση των απαραίτητων προϋποθέσεων για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας.

Αφ' ετέρου, η πολιτική κατάσταση στη Βενεζουέλα επιτρέπει την άντληση πολύτιμων συμπερασμάτων και διδαγμάτων για την ανάπτυξη του κινήματος, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς.

«Στη Βενεζουέλα σήμερα - και γι' αυτό χρειάζεται και αλληλεγγύη - συντελείται μια δυναμική διαδικασία για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας κάτω από το σύνθημα της επανάστασης. Μια διαδικασία, που σηματοδοτείται από βαθιές αντιθέσεις και αντιφάσεις», σημείωσε χαρακτηριστικά η Αλ. Παπαρήγα στη συνέντευξη Τύπου, συμπυκνώνοντας τη συνολική εκτίμηση του Κόμματος.

Ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της πολιτικής της κυβέρνησης της Βενεζουέλας, η αντιπαράθεση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ήδη, μετρά θετικά βήματα για τη ζωή των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Δεκάδες προγράμματα, που στηρίζουν τα λαϊκά κινήματα της χώρας και, φυσικά, η ίδια η κυβέρνηση, υπό την προεδρία του Ούγο Τσάβες, για την Εκπαίδευση, την Υγεία, για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και την εξασφάλιση τροφίμων σε χαμηλές τιμές, για την πολιτιστική και αθλητική δραστηριότητα, την Κοινωνική Πρόνοια, βρίσκονται σε εξέλιξη.

Ο πλούτος της χώρας είναι τεράστιος. Τα νέα μέτρα είναι σημαντική προσπάθεια, ώστε να πάψει αυτός ο πλούτος να είναι απρόσιτος για τον πληθυσμό, που ζει κατά 80% στη φτώχεια.

Η ήττα των πραξικοπηματιών του 2002 δε σημαίνει, σε καμία περίπτωση, ότι οι δυνάμεις της αντίδρασης έχουν «αποσυρθεί». Αντιθέτως, διανύουν περίοδο ανασυγκρότησης.

Η ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης του πληθυσμού, η οργάνωση της εργατικής τάξης (με δεδομένο ότι μέχρι πρότινος το πάνω χέρι στα σωματεία είχε μια «εργατική αριστοκρατία»), η ίδια η οργάνωση και ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος στη χώρα, αποκτούν ολοένα και πιο καθοριστική σημασία για τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν. Για το αν, τελικά, θα έρθει αληθινά «ο λαός στα πράγματα». Καθώς, μπορεί μεν να είναι ελπιδοφόρος ο κοινωνικός μετασχηματισμός που διεξάγεται, αλλά η σύγκρουση ανάμεσα στο επαναστατικό ρεύμα και την αντίδραση θα επέλθει στην πορεία. Είναι αναπόφευκτη.

Θετικό είναι πως ο ίδιος ο Τσάβες έθεσε στο προσκήνιο την ανάγκη να ανοίξει ο προβληματισμός και ο διάλογος για το σοσιαλισμό.

Το σίγουρο είναι πως οι εξελίξεις στη Βενεζουέλα δεν επηρεάζουν μόνο τη ζωή του λαού της χώρας. Μετρήσιμα οφέλη μπορούν να προκύψουν και για τους άλλους λαούς. Ο Τσάβες έχει, ήδη, ανακοινώσει ότι η χώρα του μπορεί να πουλήσει πετρέλαιο σε όποια κυβέρνηση ενδιαφερθεί, σε φτηνές τιμές, ώστε να βγουν κερδισμένοι οι λαοί. Το ερώτημα είναι, αν προτεραιότητα των κυβερνήσεων είναι το συμφέρον των λαών, ή η μη δυσαρέσκεια των συμφερόντων των πετρελαιοπαραγωγών...

Η αλληλεγγύη στον αγώνα του λαού της Βενεζουέλας είναι συνώνυμη με την ενίσχυση του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Η αποστολή εθελοντών της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, η οποία αυτές τις μέρες συνεχίζει να συμμετέχει στις εργασίες αναπαλαίωσης κτιρίου που προορίζεται για «μπολιβαριανό σχολείο», είναι ένα φωτεινό παράδειγμα...