Οι εκκλήσεις για νομιμοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών θα πρέπει να απορριφθούν. Αυτό τονίζει η Επιτροπή του ΟΗΕ για το Διεθνή Ελεγχο των Ναρκωτικών, στην ετήσια έκθεσή της, εξηγώντας ότι το κλειδί για τον αποτελεσματικό διεθνή έλεγχο των ναρκωτικών δε βρίσκεται στην τροποποίηση των συνθηκών ή τη σύνταξη νέων, αλλά στην προσεκτική εφαρμογή των διατάξεών τους, τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Επίσης στη διασφάλιση της ευελιξίας του διεθνούς συστήματος καταπολέμησης των ναρκωτικών και την προσαρμογή στη γρήγορα μεταβαλλόμενη σκηνή των ναρκωτικών σε όλο τον κόσμο.

Ο κύριος στόχος των τριών συνθηκών (Απλή Σύμβαση για τα Ναρκωτικά του 1961, τροποποιημένη από το Πρωτόκολλο του 1972, Σύμβαση του 1971 για τις Ψυχοτρόπες Ουσίες, Σύμβαση του 1988 Κατά της Παράνομης Διακίνησης Ναρκωτικών και Ψυχοτρόπων Ουσιών) είναι η πρόληψη της χρήσης ναρκωτικών για μη ιατρικούς σκοπούς.

Η κατάσταση σε μερικές μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως η Ζυρίχη, δείχνει ότι η αντίληψη της μη επέμβασης καταλήγει στην αύξηση της χρήσης και της παράνομης διακίνησης, ενώ παραμένει αμφισβητήσιμο αν η θεωρία περί διαχωρισμού του χασίς από τα άλλα ναρκωτικά (Ολλανδία) έχει αποδειχθεί ρεαλιστική. Οπως τονίζεται στην έκθεση, τα μέρη, όπου η προσφορά του χασίς είναι ανεκτή, έχουν προσελκύσει εμπόρους και χρήστες άλλων ναρκωτικών, καθώς και πιθανά μελλοντικούς χρήστες, με αποτέλεσμα να βρίσκονται εκεί διαθέσιμα όλων των ειδών τα ναρκωτικά. Η κατάσταση αυτή φαίνεται να έχει επηρεάσει υποστηρικτές της νομιμοποίησης, που σήμερα ως κύριο στόχο προτείνουν, αντί την πρόληψη, τον περιορισμό των επιβλαβών συνεπειών της χρήσης, θεωρώντας ότι η ευρωπαϊκή κοινωνία θα πρέπει να ανεχθεί τη χρήση όλων των ναρκωτικών.

Κατά τη γνώμη της επιτροπής, η μείωση της ζήτησης αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες για την καταπολέμηση της εξάρτησης από τα ναρκωτικά, ενώ η νομιμοποίηση θα αύξανε τη ζήτησή τους, με συνέπεια την αποδυνάμωση της αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων πρόληψης.

Απαντώντας στο επιχείρημα των υποστηρικτών της νομιμοποίησης ότι εκείνοι εκφράζουν την κοινή γνώμη, η επιτροπή αναφέρεται σε σφυγμομέτρηση στην Ισπανία, που έδειξε ότι μόνο το 4% των πολιτών υποστηρίζουν τη νομιμοποίηση, το 60% υποστηρίζει μόνο την ποινικοποίηση της χρήσης, ενώ περισσότεροι από 30% στρέφονται ακόμη και κατά της θεραπείας χρηστών ηρωίνης με χρήση υποκαταστάτων (μεθαδόνη).

Στην Εκθεση, η Αφρική εμφανίζεται ως εύθραυστος κρίκος του διεθνούς συστήματος ελέγχου των ναρκωτικών, αφού αφήνει τα περισσότερα κενά στα νομικά πλαίσια. Στην Κεντρική Αμερική και Καραϊβική, οι Ολλανδικές Αντίλλες έχουν μετατραπεί σε ανερχόμενο σταθμό διαμετακόμισης της κοκαφινης, που φθάνει από την Κολομβία, το Σουρινάμ και τη Βενεζουέλα στις αγορές της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης. Παράλληλα, η επιτροπή συγχαίρει την Κόστα Ρίκα, το Ελ Σαλβαδόρ, τη Γουατεμάλα, την Ονδούρα, τη Νικαράγουα και τον Παναμά για τη σύσταση κοινής επιτροπής καταπολέμησης των ναρκωτικών.

Οσον αφορά τη Βόρεια Αμερική, η Εκθεση αναγνωρίζει ότι η Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου μεταξύ Καναδά, ΗΠΑ και Μεξικού μπορεί να δημιουργήσει κενά που θα εκμεταλλευτούν οιλαθρέμποροι. Για τη Νότια Αμερική, η Επιτροπή προειδοποιεί για την ενίσχυση του καρτέλ Κάλι από το θάνατο του Πάμπλο Εσκομπάρ. Επισημαίνεται ότι τα λατινοαμερικανικά καρτέλ κοκαφινης έχουν στόχο την περιοχή της Ασίας, ενώ η Δημοκρατία της Κορέας και η Ιαπωνία αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα. Το Βιετνάμ αναφέρεται ως ανερχόμενος σταθμός διέλευσης στο λαθρεμπόριο οπίου και ηρωίνης, ενώ νέος σημαντικός δρόμος παράνομης διακίνησης έχει αναπτυχθεί στην Κίνα. Τέλος, η επιτροπή καλεί τη διεθνή κοινότητα να βοηθήσει τις πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου, που στερούνται βασικής υποδομής για την αποτελεσματική καταπολέμηση των ναρκωτικών, ενώ στη Λευκορωσία, τη Μολδαβία, τη Ρωσία και την Ουκρανία τα ναρκωτικά απειλούν την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα.

Καταλήγοντας, η επιτροπή τονίζει ότι η ενίσχυση και ο συντονισμός του αγώνα κατά της καλλιέργειας, παραγωγής, επεξεργασίας και διακίνησης των ναρκωτικών δε θα λύσουν το πρόβλημα της επιμένουσας ζήτησης. Χωρίς να μειωθεί η ζήτηση για ναρκωτικά, ο περιορισμός της παράνομης προσφοράς θα αποτελέσει μια προσωρινή ή μερική επιτυχία.

Να σημειώσουμε ότι οι διεθνείς συμβάσεις έχουν επικυρωθεί από την Ελλάδα και την Κύπρο.

Αλλαζε και κάτι στη ζωή των ανθρώπων. Κάθε σπίτι έπρεπε "να ματώσει". Δηλαδή ο νοικοκύρης έπρεπε να σφάξει - συνήθως έσφαζαν το γουρούνι - και να φάει για να "κάνει κι ο φτωχός αποκριά". Υπήρχε μια τελετουργία και μια ευλάβεια που εναλλασσόταν με τη σάτιρα και το γλέντι.

Μαζί με την Αποκριά έρχεται και ο Καρνάβαλος. Είναι η κωμική θεότητα και ο βασιλιάς της ευθυμίας. Η είσοδός του ήταν μια μεγαλοπρεπής γιορτή. Το εγκυκλοπαιδικό λεξικό του "Ελευθερουδάκη" μας πληροφορεί ότι "κατά τα έτη 1900 - 1910 η εορτή αύτη διεξήγετο και εν Αθήναις".

Σε αρκετά καλά επίπεδα ήταν και η οργάνωσή του. Ομως παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των υπαλλήλων του δήμου, η ελληνική νοοτροπία θριάμβευσε και έβαλε τη σφραγίδα. Πολλοί ήταν εκείνοι που πέρασαν το προστατευτικό σκοινί και δημιούργησαν το αδιαχώρητο στο δρόμο της παρέλασης. Υπήρξαν στιγμές που στο δρόμο είχαν δημιουργηθεί τρεις διάδρομοι. Ενας απ' όπου περνούσαν οι μεταμφιεσμένοι και οι άλλοι δυο μεταξύ του πεζοδρομίου και των θεατών. Μάλιστα ένας είχε ανοίξει και το ραδιόφωνο και παρακολουθούσε ποδόσφαιρο. Ενας άλλος ήθελε να φωτογραφηθεί εν μέσω ενός γκρουπ και ευτυχώς που ένας χορευτής τον πήρε σβάρνα.

Οχι ότι λειτούργησαν πουριτανικά αντανακλαστικά. Αλλά πώς να το κάνουμε, ο Καρνάβαλος στην Ελλάδα θέλει Ρωμαίικη στόφα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στο σημείο που βρισκόταν ο γράφων χειροκροτήθηκαν ή σχολιάστηκαν τα άρματα με τα "Σάλωνα που έσφαζαν αρνιά", τα λουκέτα στα μαγαζιά και το τελευταίο άρμα που σατίριζε την κυβέρνηση.

Γιώργος ΓΩΓΟΣ