Τον Οκτώβρη αυτού του χρόνου συμπληρώνονται 20 χρόνια από την ένωση των δύο αντίθετων κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών γερμανικών κρατών και 60 χρόνια από τη χωριστή ίδρυσή τους, το 1949. Της σοσιαλιστικής Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας (ΓΛΔ) και της καπιταλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας. Η πάροδος του χρόνου, ωστόσο, ανέδειξε την τεράστια διαφορά ανάμεσα στα δύο κοινωνικά συστήματα.

Η αιτία γι' αυτό βρίσκεται στην αδιάκοπη αντιπαράθεση μεταξύ της κυρίαρχης καπιταλιστικής τάξης και της εργατικής τάξης, των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευόμενων γενικά, αλλά, στη Γερμανία ειδικά, και σ' έναν πρόσθετο λόγο: Στο γεγονός ότι η κυρίαρχη τάξη προσπαθεί αμείωτα να καθιστά υπεύθυνο για την όποια κακοδαιμονία της το πρώην σοσιαλιστικό κράτος. Αυτό γινόταν από την αρχή της ένωσης της χώρας το 1989, όταν, με τη βοήθεια των πολυάριθμων ηλεκτρονικών και έντυπων μέσων ενημέρωσης, εύρισκαν και αρκετούς απληροφόρητους πολίτες που είχαν «ευήκοον ούς».

Ερευνα, που έγινε πρόσφατα στην πρώην ΓΛΔ, έρχεται να αποδείξει πως ο λαός αυτής της περιοχής αναγνωρίζει ότι ζούσε πολύ καλύτερα στη ΓΛΔ απ' ό,τι σήμερα στην ενιαία Γερμανία. Στην έρευνα κοινής γνώμης του Ινστιτούτου «Εμνιντ», κατ' εντολήν της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, το «49% των ερωτηθέντων Ανατολικογερμανών συμφώνησαν στην εξής εκτίμηση: "Η ΓΛΔ είχε περισσότερες καλές παρά κακές πλευρές. Υπήρχαν μερικά προβλήματα, αλλά μπορούσε να ζει κανείς καλά"». Και άλλο ένα 8% πιστεύει ακράδαντα ότι «η ΓΛΔ είχε κατά πλειοψηφία καλές πλευρές. Ζούσες εκεί ευτυχέστερος και καλύτερα απ' ό,τι σήμερα στην ενωμένη Γερμανία». Δηλαδή, με βάση το δείγμα, το 57% των ερωτηθέντων Ανατολικογερμανών πιστεύει ότι ζούσε καλύτερα στην εποχή του σοσιαλισμού, παρά σήμερα, που βιώνει την καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Αυτό το αποτέλεσμα έχει θορυβήσει τους αστούς πολιτικούς, που βλέπουν να καταρρέει η θεωρία τους περί «δικτατορικού καθεστώτος». Οι όποιες αδυναμίες και λάθη είχαν παρατηρηθεί στην ΓΛΔ, ή σε άλλες σοσιαλιστικές χώρες, δεν έχουν σχέση με την αστική προπαγάνδα, αλλά με παραβιάσεις και διαστρεβλώσεις αρχών στη σοσιαλιστική οικοδόμηση, που, μαζί με την ιμπεριαλιστική παρέμβαση, συνέβαλαν στην ανατροπή του σοσιαλισμού.

Ενας από τους πρώτους ισχυρισμούς των τότε και τώρα κυρίαρχων στη Γερμανία ήταν ότι, π.χ., το δημόσιο χρέος της Γερμανίας ανερχόταν με γοργούς ρυθμούς, επειδή η ενωμένη Γερμανία χρειαζόταν να πληρώσει και τα δήθεν πολύ μεγάλα χρέη της σοσιαλιστικής ΓΛΔ. Επρόκειτο, φυσικά, για ανακρίβεια και για συγχωροχάρτι στον ιμπεριαλισμό.

Εύστοχη απάντηση σ' αυτό έδωσε η οικονομολόγος Χρίστα Λουφτ, σε άρθρο της στη «Νόιες Ντόιτλαντ» της 3ης Ιούλη, όπου γράφει: «Στη σημερινή κρίση, το δημόσιο χρέος εκρήγνυται με ασυνήθιστο έως τώρα ρυθμό. Θα πλησιάσει έως το 2013 τα δύο τρισεκατομμύρια ευρώ, από το 1,5 τρισεκατομμύριο που είναι τώρα». Η αιτία γι' αυτό, κατά την αρθρογράφο, είναι: Τα ακριβά «μέτρα σωτηρίας» για τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις, οι καθυστερήσεις εισπράξεων φόρων και τα μαζικά ανερχόμενα έξοδα αντιμετώπισης της εξαθλίωσης της απασχόλησης... «Αυτά, γράφει, δεν μπορούν να συνδυαστούν ούτε με τη ΓΛΔ, ούτε με το αποτέλεσμα των αναστατώσεων της κρίσης. Εδώ εκδηλώνονται τα ελαττώματα της καπιταλιστικής οικονομίας του κέρδους...»

Ας έλθουμε σ' ένα δεύτερο παράδειγμα: Στις 10 Ιούνη, ο Βόλφγκανγκ Τιφενζέε, υπουργός Οικοδομών και Συγκοινωνίας και εντεταλμένος της κυβέρνησης για την Ανατολική Γερμανία, έκανε ορισμένες αρνητικές διαπιστώσεις για τη ΓΛΔ. Την απάντηση την πήρε από το Ανατολικογερμανικό Επιμελητήριο των Συνδέσμων (OKV), σε επιστολή που δημοσίευσε η «Γιούνγκε Βελτ» (4-5 Ιούλη), στην οποία σημειώνεται: «Οι αριθμοί που αναφέρονται από τους υπαλλήλους σας στην έκθεσή σας για δυσφήμιση της οικονομίας της ΓΛΔ είναι ψευδείς και στερούνται κάθε βάσης. Το πραγματικό μεικτό εσωτερικό προϊόν κατά κεφαλήν του πληθυσμού ανερχόταν, σύμφωνα με την ομοσπονδιακή γερμανική Στατιστική, στη ΓΛΔ το 1989 σε 12.515 ευρώ, αυτό της ΟΔΓ, το ίδιο χρονικό διάστημα, σε 22.550 ευρώ, ήταν δηλαδή 55% αυτού της ΟΔΓ κι όχι "ένα τρίτο", όπως αναφέρεται στην έκθεσή σας... Η παραγωγικότητα... σύμφωνα με την ίδια Στατιστική ήταν στη ΓΛΔ 45% της παραγωγικότητας στην ΟΔΓ κι όχι "20 έως 25%", όπως ισχυρίζονται οι υπάλληλοί σας». Το οικονομικό επίπεδο της ΓΛΔ, την κατέτασσε σε ένα μεσαίο επίπεδο... Σ' αυτό το επίπεδο βρίσκονταν, σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές, με 11.000 έως 14.000 ευρώ κατά κεφαλήν, δίπλα στη ΓΛΔ χώρες όπως η Αγγλία, η Ιταλία και η Ισπανία. Πολύ πίσω απ' αυτές κατατάσσονταν με γύρω στα 8.000 ευρώ κατά κεφαλήν στην Ευρώπη, η Ελλάδα και η Πορτογαλία».

Σήμερα, επίσης, μεγαλώνει η αντίθεση σημαντικού τμήματος του γερμανικού πληθυσμού στην εφαρμοζόμενη πολιτική, που εκδηλώνεται με σαφήνεια και στον τομέα του πολέμου στο Αφγανιστάν. Στις 3 Ιούλη, η Μπούντεσταγκ (Βουλή) αποφάσισε την αποστολή εκεί 300 Γερμανών στρατιωτών σαν πλήρωμα των αεροπλάνων AWACS του ΝΑΤΟ και, σύμφωνα με δημοσκόπηση του 1ου τηλεοπτικού σταθμού (ARD), 69% των πολιτών απαιτούν την ταχεία απόσυρση του γερμανικού στρατού.

Στιγμιότυπο από τις καθημερινές διαδηλώσεις στην Τεγκουσιγκάλπα

Αποκλεισμοί οδικών αρτηριών και εθνικών οδών, των συνόρων με τη στήριξη και την αλληλεγγύη συνδικαλιστικών οργανώσεων από το Ελ Σαλβαδόρ, τη Νικαράγουα και τη Γουατεμάλα. Καταλήψεις Πανεπιστημίων, απεργίες και φυσικά διαδηλώσεις. Στην Τεγκουσιγκάλπα, το Σαν Πέδρο Σούλα, τη Λα Σέιμπα και άλλες πόλεις. Ηταν η κορύφωση των κινητοποιήσεων μετά το κάλεσμα του διωχθέντος από τους πραξικοπηματίες, νόμιμου προέδρου Μανουέλ Σελάγια να «εξεγερθούν» ανακοινώνοντας συνάμα την επιστροφή του. «Τις επόμενες ώρες» δήλωνε την Παρασκευή το βράδυ ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, προειδοποιώντας τους πραξικοπηματίες, «ο λαός και η ιστορία θα τους σαρώσει»...

Ο λαός, ο καταπιεσμένος και κυνηγημένος δεκαετίες τώρα, είναι ο πραγματικά κρίσιμος παράγοντας που καθώς φαίνεται οι πραξικοπηματίες δεν είχαν υπολογίσει σωστά στα σχέδιά τους για την ανατροπή του προέδρου Σελάγια, στις 28 Ιούνη. Είναι ο κρίσιμος παράγοντας όσον αφορά τις εξελίξεις στην Ονδούρα που θα δώσει την απάντηση και στις ΗΠΑ που ακολουθούν πολιτική «νίπτω τας χείρας μου» επιδιώκοντας την ισχυροποίηση του πραξικοπήματος μέσω της «διαπραγμάτευσης» του Οσκάρ Αρίας, όπως τόνισε και ο Φιντέλ Κάστρο. Ενδεικτικό είναι ότι οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» ανέφεραν τα ήδη «συμφωνηθέντα»: αμνηστία στους εμπνευστές κι εκτελεστές του πραξικοπήματος στην περίπτωση της επιστροφής του Σελάγια και σχηματισμός κάποιου είδους «κυβέρνησης εθνικής ενότητας». Πάντως την προώθηση των πραξικοπηματιών στην Ουάσιγκτον έχει αναλάβει ο Λάνι Ντέιβις, πολιτικό και επιχειρηματικό στέλεχος του στενού κύκλου της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και πρώην στέλεχος της κυβέρνησης Μπιλ Κλίντον...

Πάντως ο λαός εξακολουθεί να μάχεται χωρίς να λυγίζει παρά τις σκληρές διώξεις και την καταστολή. Ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί είναι η τελευταία ανακοίνωση της επιτροπής συγγενών των φυλακισθέντων κι εξαφανισθέντων στην Ονδούρα, που αναφέρει λεπτομερώς πάνω από 1.155 κρούσματα κατάφωρων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το πραξικοπηματικό καθεστώς από την 28η του Ιούνη 2009... Υπήρξαν επίσης 4 πολιτικές δολοφονίες, 6 σοβαροί τραυματισμοί, 16 απειλές εκτέλεσης, 59 τραυματισμοί, 13 κλεισίματα ή περιπτώσεις επιβολής λογοκρισίας σε μέσα ενημέρωσης, 14 συλλήψεις δημοσιογράφων εκ των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία απελάθηκε και 1.046 αυθαίρετες συλλήψεις.