Με νέες επιβαρύνσεις στην οικοδομή, σχέδια επί χάρτου και ευχολόγια, αντιμετωπίζει το ΥΠΕΧΩΔΕ το θέμα της μείωσης των εκπομπών των αερίων, που ευθύνονται για το "φαινόμενο του θερμοκηπίου".

Η 2η Εθνική Εκθεση της χώρας μας για τις Κλιματικές Αλλαγές, που παρουσίασε χτες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης, ήταν βασισμένη σε στοιχεία του 1995 και περιείχε το νέο εθνικό στόχο, που είναι "η συγκράτηση της αύξησης των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα το 2010 σε ποσοστό 25%, αντί για 30%, που ήταν μέχρι σήμερα", σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, χωρίς, όμως, αυτό να συνοδεύεται από τα απαραίτητα στοιχεία, που να πιστοποιούν και την υλοποίηση του στόχου αυτού.

Η παρουσίαση της έκθεσης έγινε ενόψει της Συνάντησης Κορυφής για τις Κλιματικές Αλλαγές, που θα γίνει το Δεκέμβρη στο Κιότο της Ιαπωνίας. Το γεγονός, όμως, ότι ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ Θ. Κολιοπάνος χαρακτήρισε την επερχόμενη συνάντηση ως "τελευταία ευκαιρία", λέγοντας, παράλληλα, ότι "δεν υπάρχει ιδιαίτερη αισιοδοξία για το αποτέλεσμά της", προμηνύει ακριβώς το ίδιο με αυτό που έγινε στις Διασκέψεις του Ρίο και της Νέας Υόρκης για το περιβάλλον: Φιάσκο... Κι αυτό, γιατί τα μεγάλα καπιταλιστικά κράτη - με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ - αρνούνται επίμονα να πάρουν άμεσα μέτρα για τη μείωση των εκπομπών των λεγόμενων αερίων του θερμοκηπίου και κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα.

Μερικά από τα μέτρα, που, σύμφωνα με την έκθεση του ΥΠΕΧΩΔΕ, θα πάρει η χώρα μας για να περιορίσει τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου, είναι η αύξηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών, η εξοικονόμηση ενέργειας και η μείωση των εκπομπών στους τομείς της ενέργειας, του οικισμού και των μεταφορών, μέτρα που είτε καρκινοβατούν, είτε βρίσκονται μόνο στις εξαγγελίες και στα ευχολόγια. Είναι χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, ότι στον τομέα της γεωργίας και δασοπονίας οι φωστήρες του ΥΠΕΧΩΔΕ, που συνέταξαν την Εκθεση, υποστηρίζουν, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ότι υπάρχουν σε εξέλιξη προγράμματα επιτάχυνσης των αναδασώσεων, ελέγχου δασικών πόρων και προστασίας των εδαφών από τη διάβρωση, τη στιγμή που η κυβέρνηση αφήνει τα δάση μας στο έλεος των πυρκαγιών και των καταπατητών.

Το μόνο πρακτικό μέτρο που συμπεριλαμβάνεται στην έκθεση είναι η υποχρεωτική μελέτη για την ενεργειακή συμπεριφορά κάθε νέου κτιρίου.Μελέτη, δηλαδή, που θα συνδυάζεται με την "ενεργειακή ταυτότητα", η οποία θα αποτελεί απαραίτητο έγγραφο για την έκδοση άδειας οικοδόμησης για την πώληση ή ενοικίαση του κτιρίου, σύμφωνα με την Εθνική Εκθεση. Και, βέβαια, η μελέτη αυτή μεταφράζεται σε ένα πρόσθετο κόστος για τους ιδιοκτήτες και τους ενοικιαστές, που θα υποχρεωθούν να πληρώσουν το ..."μάρμαρο".

Υπενθυμίζεται ότι στο Ρίο 150 κράτη υπέγραψαν μία συνθήκη, με σκοπό τη μείωση των ουσιών που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οι ανεπτυγμένες χώρες συμφώνησαν να μειώσουν τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα και άλλων ρύπων σε χαμηλότερα επίπεδα απ' αυτά του 1990, μέχρι το 2000.

Παρ' όλα αυτά, το 1996 η παγκόσμια εκπομπή διοξειδίων του άνθρακα έφτασε συνολικά τα 6,25 δισεκατομμύρια τόνους.

- Οι ΗΠΑ αύξησαν τις εκπομπές κατά 8% από το 1992 και εκτιμάται ότι μέχρι το 2000 θα εκτοξευτούν σε ποσοστό 13% πάνω από τα επίπεδα του 1990!- Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η Ιαπωνία αναμένεται να αυξήσουν τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα κατά 6%, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, έως το 2000.

- Χώρες, όπως η Κίνα, η Βραζιλία και η Ινδονησία, βλέπουν τις εκπομπές τους να αυξάνονται κατά 20 έως 40% από τα επίπεδα του 1990.

Κ. Π.

Ολοι είχαμε διαβάσει και γαλουχηθεί από τη φλόγα της ρωσικής προεπαναστατικής λογοτεχνίας. Ολα εκείνα τ' αριστουργήματα που είχαν συνεπάρει την ψυχή μας. Τα γιομάτα πάθος, ανταρσία, ανθρώπινο πόνο και μαυλιστική τεχνική ρομάντζα της ρούσικης στέπας και ζωής.

Ο Τολστόι, ο Ντοστογιέφσκι, ο Πούσκιν, ο Γκόγκολ, ο Τουργκένιεφ, ο Τσέχοφ, ο Περμοντόφ, είναι μόνο μερικοί από τους μεγάλους λογοτέχνες που ανέδειξε η ρωσική λογοτεχνία.

Οι νέοι λογοτέχνες πριν πιάσουν την πένα, κράτησαν χρόνια το ντουφέκι, υπέφεραν πολύ από πείνα κι από κρύο κι έζησαν από πρώτο χέρι το μεθύσι της μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης και της καινούριας σοσιαλιστικής αναγέννησης.

Τα ποιήματα ήτανε πρόχειρα γραμμένα και τ' απάγγελναν στους στρατώνες, στις φάμπρικες και τα συλλαλητήρια. Τα ποιήματα αυτά φυσικά είχαν αποκλειστικά και μόνο επαναστατικό περιεχόμενο. Τα εκφραστικά τους μέσα ήταν απλά και χτυπητά για να γίνονται κατανοητά από τη μεγάλη μάζα. Το ύφος τους είναι γοργό, βίαιο και ανυπόμονο. Οι περισσότεροι λογοτέχνες που δε βγήκαν μήτε από τα μεγάλα σπίτια, μήτε από τα πανεπιστήμια, μόλις είχαν γυρίσει από διάφορα πολεμικά μέτωπα. Τα μάτια τους είχαν ξεχειλίσει από αιματηρές και σκοτεινές εικόνες και η ψυχή τους ήταν πλημμυρισμένη από τη φλόγα της δημιουργίας.

Η σύγχρονη ζωή στη Ρωσία είναι απείρως πιο ενδιαφέρουσα για το λογοτέχνη από οποιαδήποτε άλλη ζωή στην Ευρώπη.

Τα έργα καταδίκαζαν κάθε μορφή καταπίεσης, τους κατακτητικούς πολέμους και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ηρωας ήταν ο ίδιος ο λαός, ο εργαζόμενος λαός, οι οικοδόμοι της νέας κοινωνίας.

Ανάμεσα στους πιο δημοφιλείς συγγραφείς ήταν ο Μαξίμ Γκόρκι, ο Αλεξ. Τολστόι, ο Λ. Λεόνοφ, ο Κ. Φέντιν, ο Ισαάκ Μπάμπελ, ο Αλεξ. Μπλοκ, ο Ν. Τιχόνοφ, ο Πιλνιάκ, ο Ηλ. Ερεμπουργκ, ο Ιβάνοφ, ο Γιεφτουσένκο και ο μεγάλος Βλ. Μαγιακόφσκι.

Χωρίς να ξεχνάμε τους μεγάλους όλου του κόσμου που επηρεάστηκαν από τη μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση, τον Τζον Ριντ, τον Τζακ Λόντον, τον Τζον Στάιμπεκ, τον Ερνεστ Χεμινγουέι, τον Πάναϊτ Ιστράτι και τον δικό μας Ν. Καζαντζάκη!

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ