Στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι το κτίριο του Τυπογραφείου, που «ιδρύθηκε με απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στις αρχές του 1942, μοναδικό εύρημα στον ελλαδικό χώρο και στην Ευρώπη, που θυμίζει τους αγώνες του λαού μας κατά των Ιταλο-Γερμανο-Βουλγάρων κατακτητών, αγοράστηκε από το ΥΠΠΟ και παραχωρήθηκε στο Δήμο Καλλιθέας για να αποκατασταθεί ως Μουσείο του Τύπου του ΕΑΜ. Γι' αυτό συγκροτήθηκε επιτροπή από εκπροσώπους του ΥΠΠΟ, του Δήμου και των ΕΑΜικών οργανώσεων».

«Ξαφνικά», συνεχίζει η ανακοίνωση, «χωρίς καμιά ενημέρωση, το Υπουργείο μαζί με τη διοίκηση του Δήμου "κατάργησαν" την επιτροπή, σταμάτησαν κάθε εργασία της, με σκοπό να παραχαράξουν την ιστορία του Τυπογραφείου που είναι γέννημα και θρέμμα, ποτισμένο με αίμα, των αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης. Η κυβέρνηση, η ηγεσία του ΥΠΠΟ, η διοίκηση του Δήμου Καλλιθέας θα φέρουν τεράστια ιστορική ευθύνη εάν προσπαθήσουν να αλλοιώσουν την εμφάνιση και ιστορία του σπιτιού που κρύβει το Τυπογραφείο του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, το οποίο αποτέλεσε τον ιδρυτή και κύριο αιμοδότη της Εθνικής Αντίστασης στους σκληρούς αγώνες για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της πατρίδας μας. Εμείς, οι αγωνιστές της ΕΑΜικής και ΕΛΑΣίτικης Εθνικής Αντίστασης, καθώς και ο καλλιθεάτικος λαός δεν πρόκειται να δεχτούμε οποιαδήποτε βεβήλωση της ιστορίας του Τυπογραφείου».

Και το Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ καταλήγει: «Απαιτούμε την άμεση επαναφορά της αρχικής απόφασης και τη συνέχιση των έργων αποκατάστασης του κτιρίου, ώστε επιτέλους να λειτουργήσει ως Μουσείο του ΕΑΜικού Τύπου, προκειμένου να θυμούνται οι μεγάλοι και να μαθαίνουν οι νέοι».

Εξάλλου, σε άρθρο του, στην εφημερίδα της Καλλιθέας «Ερευνα», ο Γιάννης Πιερουτσάκος υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ότι «θα είναι πολιτικές και ιστορικές οι ευθύνες του ΥΠΠΟ και του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων, η γνωμοδότηση και προώθηση του μουσείου στο σπίτι - μνημείο της οδού Σκρα στην Καλλιθέα, όπου προτείνουν να στεγαστούν κι άλλες "Εθνικές Ομάδες", που έμμεσα ή άμεσα φυγομάχησαν ή συνεργάστηκαν με τους κατακτητές». Αφού σημειώνει ότι το ΥΠΠΟ «προσπαθεί έμμεσα ν' αλλοιώσει και να υποβαθμίσει τον ηρωικό αγώνα εκείνων των αγωνιστών που τύπωναν στην Κατοχή τον παράνομο αντιστασιακό Τύπο», ο αρθρογράφος τονίζει: «Δε θα είναι τίμια και δίκαια μια τέτοια απόφαση, να στεγαστούν σ' αυτόν τον ιστορικό χώρο, άλλες "Εθνικές Ομάδες", εκτός της ΕΑΜικής Αντίστασης, που αποδεδειγμένα ιστορικά πολέμησε ασυμβίβαστα τους κατακτητές».

Μερικά από τα αντικείμενα της αρχαιοκαπηλικής «συλλογής», ελάχιστο μέρος

Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», το δικαστήριο απέδωσε το 50% της συλλογής στην εφοπλιστική οικογένεια Μιχαηλίδη - Παπαδημητρίου, η οποία διεκδικούσε τις αρχαιότητες από τον «αμφιλεγόμενο» Βρετανό έμπορο αρχαιοτήτων, Ρόμπιν Σάιμς. Ο Σάιμς ήταν από τους μεγαλύτερους «ντίλερς» αρχαιοτήτων παγκοσμίως και βέβαια - ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις - τα αντικείμενα της «συλλογής» του ήταν «άγνωστης» ή «αόριστης» προέλευσης. Τα ευρήματα λαθρανασκαφών ή κλεπταποδοχής κατέληγαν σε μεγάλους οίκους («Σόθμπις», «Κρίστις» κλπ.) και μετά στις προθήκες άλλων «ευυπόληπτων» μεγάλων αμερικανικών και ιαπωνικών μουσείων, αλλά και ιδιωτών «συλλεκτών». Το 2000, η αξία της «επιχείρησης» του Σάιμς ξεπερνούσε τα 60 δισ.δρχ. και τα κέρδη αυτά επιτεύχθηκαν με τη βοήθεια της «ανεκτικής» βρετανικής και ελβετικής νομοθεσίας «που επιτρέπουν, αν δεν υποβοηθούν, τη διακίνηση αρχαιοτήτων που προέρχονται από λαθρανασκαφές».

Οι Ελληνες εφοπλιστές εμπλέκονται στην υπόθεση μέσω του Χρήστου Μιχαηλίδη, ο οποίος ήταν συνέταιρος του Σάιμς από το 1970 και «η ψυχή της επιχείρησης, το ταλαντούχο "μάτι" που εντόπιζε τις καλύτερες αγορές». Ο Χρ. Μιχαηλίδης βρέθηκε νεκρός το 1999 στο ιταλικό θέρετρο Τέρνι, από «ακούσια πτώση», κατά την ιταλική αστυνομία, αν και διάφορα στοιχεία αμφισβητούν αυτή την εκδοχή. Πάντως, ο ανιψιός του θανόντος ξεκίνησε δικαστικό αγώνα εναντίον του Σάιμς, που κατέληξε σε δέσμευση όλης της περιουσίας του τελευταίου, μεταξύ αυτής και των 17.000 (κατά την εφημερίδα, 5.000 κατά την οικογένεια) αρχαιοτήτων, κυρίως αιγυπτιακών, ελληνιστικών, ελληνικών και ρωμαϊκών.

Σε δήλωσή του μετά την αποκάλυψη, ο υπουργός Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλος, χαρακτήρισε το θέμα «πρωτοφανές» και πρόσθεσε ότι έδωσε «εντολή στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, σε συνεργασία με την πρεσβεία μας στο Λονδίνο και σε συνεργασία με την UNESCO να κινήσει τις διαδικασίες ελέγχου των ευρημάτων, γιατί μπορεί να βρεθούμε ενώπιον ενός πολύ σημαντικού δικτύου κλεπταποδοχής αρχαιοτήτων από ελληνικά Μουσεία, είτε αρχαιοκαπηλίας από ελληνικούς αρχαιολογικούς χώρους. Είμαστε υποχρεωμένοι να τα ελέγξουμε αυτά και θα κάνουμε όλες τις νόμιμες ενέργειες σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς και άλλες χώρες».