Η ανατροπή δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων και η δημιουργία ενός ευέλικτου και αποτελεσματικού για την κυβερνητική πολιτική κρατικού μηχανισμού, αποτελούν τους βασικούς στόχους της αντιδραστικής μεταρρύθμισης στο δημόσιο τομέα
«Η διοικητική μεταρρύθμιση δεν είναι απλώς "ένας από τους στόχους μας". Μετά την οικονομική σύγκλιση είναι η νέα αναγκαιότητα, η νέα πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπίσουμε». Ο Κ. Σημίτης δε μάσαγε τα λόγια του, μιλώντας το βράδυ της περασμένης Τετάρτης σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά την αντιδραστική μεταρρύθμιση που έχει δρομολογήσει η κυβέρνησή του στον δημόσιο τομέα. Προσδιορίζοντας το πλαίσιο και το περιεχόμενό της τόνισε: «Το κράτος δε χρειάζεται και δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνο του. Εκτός από ένα σκληρό πυρήνα στρατηγικών και συντονιστικών λειτουργιών, που και αυτός μεταβάλλεται, πολλές παραδοσιακές κρατικές δραστηριότητες, όπως η διαφύλαξη και η διαχείριση του περιβάλλοντος, η κοινωνική φροντίδα κλπ., μπορούν να ασκούνται από ενδιάμεσους φορείς»! Και ακόμα: «Χωρίς δραστικές μεταρρυθμίσεις προς την κατεύθυνση της θέσπισης ποιοτικών κριτηρίων και μέτρησης αποτελεσμάτων, δεν είναι δυνατή η εκπόνηση και εφαρμογή πολιτικών».
Οι παραπάνω φράσεις του Κ. Σημίτη αποτελούν τον «μπούσουλα» της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης της δημόσιας διοίκησης, που έχει ήδη βάλει μπρος η κυβέρνηση, ταυτόχρονα με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, τις ιδιωτικοποιήσεις και την απελευθέρωση των αγορών, τη διάλυση του ΕΣΥ και του κοινωνικού κράτους κλπ. Η κυβερνητική μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση είναι προϋπόθεση και ταυτόχρονα μοχλός για να προχωρήσει το σύνολο των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων. Η στρατηγική και οι στόχοι για τις αντιδραστικές αλλαγές στον κρατικό μηχανισμό έχουν προσδιοριστεί με σαφήνεια και εγκρίθηκαν προχτές από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Πρώτον, να δημιουργηθεί ένας ευέλικτος και αποτελεσματικός μηχανισμός, που να είναι σε θέση άμεσα και χωρίς περιττές γραφειοκρατικές επιπλοκές να υλοποιεί την κυβερνητική πολιτική και μέτρα.
Δεύτερον, να γίνουν «βαθιές αλλαγές» στο υπαλληλικό προσωπικό, με στόχο να μετατραπεί σε ένα πειθαρχημένο και υπάκουο κυβερνητικό στρατό, που θα είναι αφοσιωμένο στις επιχειρούμενες εκσυγχρονιστικές τομές. Οι παραπάνω στόχοι επιχειρείται να επιτευχθούν μέσα από τη δέσμη των μέτρων που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα του υπουργείου Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης, που φέρει την κωδική ονομασία «Πολιτεία».
Σε ό,τι αφορά τον πρώτο στόχο, τα εργαλεία που θα χρησιμοποιηθούν είναι τα εξής:
1. Οι καινούριοι οργανισμοί των υπουργείων, οι οποίοι καταρτίζονται με συγκεκριμένες και σαφείς οδηγίες. Πρώτον να μειωθούν οι οργανικές μονάδες και θέσεις που υπάρχουν, πράγμα που σημαίνει απλά ότι οι υπηρεσίες που ήδη έχουν σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό και που είναι κυρίως οι κοινωνικού χαρακτήρα υπηρεσίες δεν πρόκειται να αναπληρώσουν τα κενά αυτά, με προφανείς επιπτώσεις στις υπηρεσίες που προσφέρουν. Δεύτερον, με τους νέους οργανισμούς θα συσταθούν κάποιες θέσεις σχεδόν αποκλειστικά εξειδικευμένου προσωπικού, ενώ όσοι κατέχουν θέσεις «μη ειδικευμένου προσωπικού» είτε θα μεταταγούν είτε θα καταταγούν σε προσωποπαγείς θέσεις, οι οποίες θα καταργηθούν με την αποχώρησή τους από την υπηρεσία, την οποία θα φροντίσουν να επισπεύσουν μέσω της «εθελούσιας εξόδου», που θα αρχίσουν να εφαρμόζουν στη συνέχεια. Τα εξειδικευμένα στελέχη, που θα προσληφθούν, σχεδόν στο σύνολό τους θα είναι «ημέτεροι» και εγνωσμένης αφοσίωσης στο εκσυγχρονιστικό εγχείρημα. Το στόχο αυτό εξυπηρετεί η κατάργηση ουσιαστικά του «νόμου Πεπονή», που εξήγγειλε προχτές η Β. Παπανδρέου, αφού στο εξής οι διορισμοί θα γίνονται με τις αδιαφανείς και διαβλητές διαδικασίες του συστήματος των μορίων και από τις κομματικά διορισμένες διοικήσεις των φορέων του δημοσίου.
2. Συγκροτούνται σε κάθε υπουργείο οι λεγόμενες Ομάδες Διοίκησης Εργου (ΟΔΕ). Αποστολή τους είναι να αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας κάθε σημαντικό έργο που τους αναθέτει κάθε φορά η κυβέρνηση, χωρίς να περιμένουν τη «γραφειοκρατία». Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια «παράλληλη διοίκηση», η οποία θα κάνει και τη «βρώμικη δουλιά» και μάλιστα για το σκοπό αυτό θα συνεργάζεται με στελέχη και εταιρίες του ιδιωτικού τομέα. Οι τελευταίοι είναι αυτοί που, με βάση τις μεθόδους και τα κριτήρια του ιδιωτικού τομέα, θα προτείνουν λύσεις στα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης.
3. Τεράστια σημασία έχουν οι αλλαγές που περιλαμβάνονται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, με στόχο τη μετατροπή της σε κυβερνητικό εξάρτημα, οι οποίες, όμως, λόγω χώρου, δεν μπορούν να αναπτυχθούν.
Ο δεύτερος στόχος περνά μέσα από την επιβολή σκληρών αντιυπαλληλικών μέτρων που καταργούν βασικά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων στο δημόσιο, ενώ ταυτόχρονα ενισχύονται οι μηχανισμοί ελέγχου και χειραγώγησής τους. Στην κατεύθυνση αυτή συνδέεται ο μισθός με την παραγωγικότητα και θεσπίζονται σε κάθε υπηρεσία και υπάλληλο δείκτες αποδοτικότητας. Μπορεί οι δείκτες αποδοτικότητας να μην έχουν καταρτιστεί ακόμα, αλλά είναι φανερό ότι επιδίωξη είναι η «ανταπόκριση» των υπαλλήλων στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης, που θα αποκτήσουν «μετρήσιμη» μορφή. Η «απόδοση» των υπαλλήλων φυσικά θα επηρεάζει τόσο το μισθό τους, όσο και την εξέλιξή τους. Η απογευματινή λειτουργία των δημοσιών υπηρεσιών, παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι δε θα θίξει, σε πρώτη φάση, το ωράριο των εργαζομένων, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτό θα ισχύσει στην περίπτωση που το μέτρο πάψει να είναι πιλοτικό και γενικευτεί. Από την άλλη, ενισχύονται οι μηχανισμοί ελέγχου (Σώμα Επιθεωρητών - Ελεγκτών, Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο), οι οποίοι μπορούν, με βάση τον εκτρωματικό Υπαλληλικό Κώδικα που ισχύει, να «συμμορφώνουν» τους «απείθαρχους».
Είναι πλέον προφανές ότι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, αν δε θέλουν να δημιουργηθούν ολέθρια για τα συμφέροντά τους τετελεσμένα, πρέπει να ενισχύσουν το μέτωπο του αγώνα, ενωμένοι με τους συναδέλφους τους στον ιδιωτικό τομέα και παρακάμπτοντας τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ. Η ενωμένη και αποφασιστική αγωνιστική δράση τους είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να βάλει φραγμό στην επίθεση που δέχονται τα λαϊκά συμφέροντα.
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Κόμματος για τα 26 χρόνια από την κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας 1967 - 1974
Είκοσι έξι χρόνια μετά την κατάρρευση της αμερικανόπνευστης στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας, τον Ιούλη του 1974, ο λαός μας βρίσκεται αντιμέτωπος με βασανιστικά και ακανθώδη προβλήματα. Η ύπαρξη πολλών απ' αυτά χρονολογείται από το 1974, τότε που ο αστικός πολιτικός κόσμος, σε συμβιβασμό με τη χούντα, άνοιξε το δρόμο στον Κ. Καραμανλή και στη ΝΔ, που κυβέρνησε επί 7 χρόνια. Πολλά άλλα που προστέθηκαν στα υπάρχοντα και οξύνθηκαν, οφείλονται στη συνέχιση της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, με την πολιτική των «ευχαριστώ» στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ και της πλήρους προσαρμογής στην αντιδραστική, αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ.
Σήμερα η καταπίεση, η τρομοκράτηση και το χτύπημα των λαϊκών κινητοποιήσεων δεν ασκείται πλέον από τα τανκς, αλλά από τους πολύμορφους - τυπικούς και άτυπους - μηχανισμούς της υποκριτικής αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Η ποιότητα της δημοκρατίας που ζει ο λαός μας κρίνεται από την παρουσία και άσκηση της τρομοκρατικής πολιτικής του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή, από την αφαίρεση κατακτήσεων των εργαζόμενων, την κατάργηση ακόμα και των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων στους τόπους δουλιάς, την αύξηση της ανεργίας και την καθήλωση των μισθών και των συντάξεων στα όρια της πείνας. Ταυτόχρονα, σε πλήρη ανάπτυξη βρίσκονται οι μηχανισμοί καταστολής και χτυπήματος του λαϊκού κινήματος, στο όνομα της πάταξης δήθεν της τρομοκρατίας, η εφαρμογή της Συμφωνίας του Σένγκεν, ως μέσο δήθεν πρόληψης της εγκληματικότητας, ενώ η εξαγορά συνειδήσεων και η άσκηση εκβιασμών, η ένταση της ιδεολογικής τρομοκρατίας, η παραπληροφόρηση του λαού και η προσπάθεια να μένει αυτός στο σκοτάδι, είναι στην ημερήσια διάταξη.
Αυτή είναι η δημοκρατία για την οποία κόπτονται κυβέρνηση και κόμματα, που έχουν ταχθεί να υπερασπίζονται και να απαιτούν από το λαό να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της πλουτοκρατίας.
Το ΚΚΕ, με την ευκαιρία των 26 χρόνων από την κατάρρευση της δικτατορίας, υπογραμμίζει την αναγκαιότητα για το λαό της συγκρότησης του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου, ως μέσου για ν' ανοίξει ο δρόμος για μια πραγματική λαϊκή εξουσία και κυριαρχία, που επιτακτικά έχει ανάγκη ο τόπος μας.
Ο «902 Αριστερά στα FM», η άλλη φωνή στην μπάντα των ερτζιανών, εκπέμπει από σήμερα ελεύθερα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα μέσω δορυφόρου.
Ο «902 Αριστερά στα FM» εκπέμπει σε συνεργασία με τον ΟΤΕ και το δορυφορικό του πρόγραμμα, από το δορυφόρο Eutelsat/Hadid 3, 13o E και στη συχνότητα 12.188 ΜΗΖ.
Στέλνει μαχητικά μηνύματα ελπίδας και ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο.
Ο «902 Αριστερά στα FM» μετά από 11 χρόνια στον αέρα, ενώνει την Αθήνα με την Ελλάδα και τον κόσμο με πρόγραμμα ενημερωτικό, μαχητικό, για τους αγώνες των εργαζομένων, τα προβλήματα και τις αγωνίες τους. Με δελτία ειδήσεων, πολιτικές και άλλες συζητήσεις, με προγράμματα καλλιτεχνικά, μουσικά, ψυχαγωγικά και αθλητικά.
Παρακολουθήστε από την τηλεόραση του «902» την Τρίτη 25 ΤΟΥ Ιούλη, μετά το δελτίο ειδήσεων στις 21.00 , ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο από τις τουρκικές φυλακές πολιτικών κρατουμένων, που αφορά την επίθεση στις φυλακές Ουντζαβάρ της Αγκυρας από το τουρκικό κράτος.