Στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που πραγματοποιήθηκε στο Στρασβούργο από 13 μέχρι 16 Μάρτη 2006, πρωτοστάτησαν για ακόμη μία φορά το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), Σοσιαλδημοκράτες (ΕΣΚ) και Φιλελεύθεροι, στα οποία συμμετέχουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να προσδώσουν πολιτική «νομιμοποίηση» στην ένταση της επίθεσης της ΕΕ και του κεφαλαίου στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα της εργατικής τάξη και γενικότερα των λαών.

Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Στρατηγική της Λισαβόνας, που από κοινού κατέθεσαν και ψήφισαν Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθεροι, με τη συμμετοχή των ευρωβουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αποτυπώνει την ενιαία στρατηγική του ευρωενωσιακού κεφαλαίου για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της αύξησης της κερδοφορίας του.

Εξέχουσα θέση στο ψήφισμα έχουν τα Εθνικά Προγράμματα Μεταρρύθμισης (ΕΠΜ), με τα οποία κωδικοποιούνται και στοχοθετούνται οι προτεραιότητες του κεφαλαίου στην Ελλάδα και γενικότερα στα κράτη - μέλη. Η εμπλοκή των εθνικών Κοινοβουλίων, γενικότερα των μαζικών φορέων, στα πλαίσια του «κοινωνικού διαλόγου» της απάτης και η κινητοποίηση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και των ΜΚΟ, αποτελούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ΕΕ, για την προώθηση και επιτυχία των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που περιλαμβάνονται στη Στρατηγική της Λισαβόνας.

• Βασικός στόχος είναι η «πλήρης πραγμάτωση της εσωτερικής αγοράς με πλήρως λειτουργούντα ανταγωνισμό», στη βάση των τεσσάρων ελευθεριών (ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων, εμπορευμάτων, εργαζομένων και υπηρεσιών) της Συνθήκης του Μάαστριχτ, του «ευαγγελίου» των πολιτικών δυνάμεων του ευρωμονόδρομου, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμού. Γι' αυτό χαρακτηρίζεται ως κεφαλαιώδης επιτυχία η ψήφιση στις 16 Φλεβάρη 2006 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της Οδηγίας «Μπολκενστάιν», για την απελευθέρωση των υπηρεσιών με τις ψήφους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό στη χώρα μας από τον ΣΕΒ.
• Για την ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς προωθούνται αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στις τηλεπικοινωνίες, στις μεταφορές, στην ενέργεια, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας των επιχειρήσεων, καθώς και το κοινοτικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.
• Η αυστηρή τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας για «υγιείς εθνικές δημοσιονομικές πολιτικές» αποτελεί το εργαλείο της ΕΕ, των συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων για την ένταση της πολιτικής λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων.
• Πρωταρχικής σημασίας επιδίωξη του κεφαλαίου αποτελεί η ενσωμάτωση της Νεολαίας στην κυρίαρχη πολιτική. Ετσι, μετά το Πρόγραμμα «Νεολαία 2000-2006», που ολοκληρώνεται το 2006, στα πλαίσια των Δημοσιονομικών Προοπτικών 2007-2013, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιό προτείνει τη διάθεση ποσού 1,128 δισεκατομμύρια ευρώ για το Πρόγραμμα «Νεολαία σε Δράση (2007-2013)» για τη χειραγώγηση του νεολαιίστικου κινήματος.

Οι προτάσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όσο και του ΣΕΒ για την επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, ανασφάλιστης εργασίας και απόλυσης χωρίς αποζημίωση των νέων, που έχει ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών και κινητοποιήσεων της νεολαίας στη Γαλλία, δεν αποτελούν πρωτότυπες σκέψεις, αλλά απορρέουν από τις γενικές στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ.

Η ΕΕ προτείνει «οι κοινωνικοί εταίροι να καταρτίσουν πρόγραμμα κοινής δράσης για τη στρατηγική της Λισαβόνας πριν το Εαρινό Συμβούλιο του 2006», «να βελτιώσουν την προσαρμοστικότητα του εργατικού δυναμικού και των επιχειρήσεων και την ευελιξία των αγορών εργασίας» και «τη μεγαλύτερη κινητικότητα του εργατικού δυναμικού από 1η Μάη 2006», στη βάση της «άνισης αμοιβής για ίση εργασία»!

Στα πλαίσιο αυτό εντάσσεται η πρόταση για ενίσχυση της «διά βίου μάθησης», με την οποία προωθείται το νέο μοντέλο του «απασχολήσιμου», υπονομεύοντας παραπέρα το θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, δηλαδή εργαζόμενους χωρίς συγκροτημένα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Οι πολιτικοί εκφραστές του κεφαλαίου χρησιμοποιούν με θρασύ και προκλητικό τρόπο το δημογραφικό πρόβλημα, για το οποίο η ίδια η αντιλαϊκή τους πολιτική ευθύνεται, προκειμένου να επιβάλουν την κατεδάφιση των δημόσιων συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και συνταξιοδότησης, που με πολύχρονους ταξικούς αγώνες και θυσίες κατάκτησε η εργατική τάξη.

Με απύθμενο θράσος, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου αποσιωπούν τη βασική, αγεφύρωτη αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας και προβάλλουν ότι εάν δεν παρθούν μέτρα, δηλαδή χειροτέρευση των όρων ασφάλισης και συνταξιοδότησης των εργαζομένων, θα υπάρξει «σύγκρουση μεταξύ των γενεών»!! Στο πλαίσιο αυτό, προτείνουν «περισσότερο βαθμιαία μετάβαση από την εργασία στη συνταξιοδότηση», «αύξηση της συμμετοχής των γενεών των ηλικιωμένων στην αγορά εργασίας» και «ενεργητική γήρανση». Δεν τους φτάνει μόνον η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αλλά μεθοδεύουν απασχόληση εφ' όρου ζωής, ώστε οι εργαζόμενοι να δώσουν και την τελευταία ικμάδα τους στους χώρους δουλιάς για την κερδοφορία του κεφαλαίου!

Αναδεικνύοντας όλη τη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος, θέτουν τον προβληματισμό τους για το «κόστος της μακροχρόνιας φροντίδας» εξαιτίας μακροχρόνιων ασθενειών, ενώ τονίζουν ότι οι εργαζόμενοι χρειάζονται καλή υγεία για «να παραμένουν ενεργοί και να εργάζονται», με άλλα λόγια οι άρρωστοι στον Καιάδα και οι υγιείς εργαζόμενοι στη δουλιά μέχρι να πεθάνουν κατευθείαν, χωρίς αρρώστιες που κοστίζουν!! Είναι τόσο προκλητικοί, που δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν το δημογραφικό πρόβλημα της υπογεννητικότητας, προκειμένου να προωθήσουν την απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων και ευέλικτο ωράριο εργασίας, δηλαδή μερική απασχόληση.

Προωθούν την ακόμη μεγαλύτερη επέλαση του κεφαλαίου στους τομείς της Υγείας - Πρόνοιας και Εκπαίδευσης μέσα από τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Την παράδοση της έρευνας και των πανεπιστημίων στο κεφάλαιο μέσα από την ενίσχυση της συνεργασίας «μεταξύ των πανεπιστημίων και των κλάδων της βιομηχανίας και του εμπορίου και να διασφαλιστεί η διάδοση και εφαρμογή των αποτελεσμάτων της έρευνας».

• Απαιτούν την απελευθέρωση και εμπορευματοποίηση της Ενέργειας και δίνουν έμφαση στην ανάπτυξη πυρηνικής ενέργειας στην ΕΕ, «η οποία αποτελεί μία από τις απαντήσεις στην ενεργειακή εξάρτηση».
• Η αναθεώρηση της ΚΑΠ και οι επώδυνες καταστρεπτικές συνέπειες για τους μικρομεσαίους αγρότες δεν μπορούν να συγκαλυφτούν από τις δημαγωγικές - πομπώδεις προτάσεις τους «για την προώθηση καλλιεργειών για την παραγωγή βιοκαυσίμων και τη διατήρηση της επισιτιστικής ασφάλειας στην Ευρώπη».

Η επιτάχυνση της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ συνάντησε και συναντά αυξανόμενες αντιστάσεις, που μπορεί σ' αυτήν τη φάση να μη μορφοποιούνται σε ενιαία κατεύθυνση, ωστόσο, όμως, παίρνουν τη μορφή γενικευμένης αμφισβήτησης της ΕΕ. Αυτές εκφράστηκαν στις τελευταίες εκλογές, στην καταψήφιση του «ευρωσυντάγματος» στη Γαλλία και στην Ολλανδία και στην ανάπτυξη των ταξικών αγώνων της εργατικής τάξης.

Η «περίοδος περισυλλογής» αξιοποιείται από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις, προκειμένου να νεκραναστήσουν με προκλητικό τρόπο το αποκαλούμενο «ευρωσύνταγμα», ενάντια στην εκφρασμένη βούληση των εργαζομένων. Για να αντιμετωπιστούν οι λαϊκές αντιστάσεις και να δημιουργηθεί κλίμα συναίνεσης και αποδοχής της νέας επέλασης, εξαπολύεται εκστρατεία πλύσης εγκεφάλου, η οποία αποτυπώνεται με σαφή τρόπο στο κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (Βρυξέλλες 1-2-2006)». Με αυτήν την απόφαση, η Κομισιόν κινητοποιεί όλους τους ιδεολογικούς, πολιτικούς και οικονομικούς μηχανισμούς σε μία προσπάθεια ενιαιοποίησης της μαύρης προπαγάνδας της ΕΕ.

Τα μέτρα που προτείνονται αγκαλιάζουν όλες τις πλευρές της «ενημέρωσης» και προβλέπουν:

• Ενταση της προβολής της ΕΕ σε εθνικό επίπεδο.
• Χρησιμοποίηση αδρά χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, ιδιαίτερα στο χώρο της νεολαίας.
• Διαμόρφωση ενιαίων ευρωπαϊκών κέντρων «διαφώτισης», π.χ. βιβλιοθήκες, κολέγια κλπ.
• Αναβάθμιση του τεχνολογικού εξοπλισμού, παροχή όλων των νέων τεχνολογιών στα «παπαγαλάκια» ΜΜΕ της ΕΕ και άμεση συνεργασία με τις ραδιοτηλεοπτικές επιχειρήσεις.
• Εξειδίκευση της προπαγάνδας στα κράτη και σε ομάδες πληθυσμών.
• Κινητοποίηση των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων.
• Αναβάθμιση, ενιαιοποίηση των μηχανισμών μέτρησης της κοινής γνώμης και δημιουργία νέων, ώστε να υπάρχει σαφής εικόνα των διεργασιών στους λαούς και των αποτελεσμάτων της πλύσης εγκεφάλου.

Το εργατικό κίνημα στις χώρες της Ευρώπης, εκτός των άλλων, έχει να αντιμετωπίσει τη μαύρη βίβλο προπαγάνδας, που έχει ως στόχο την αποδυνάμωση του αυξανόμενου ρεύματος αντίστασης. Εχει να αντιμετωπίσει τον εσμό των πάσης φύσεως υποτακτικών και πιστών της ΕΕ και του κεφαλαίου.

Γίνεται καθαρό ότι η επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη και όλους τους λαούς γίνεται ακόμη πιο σκληρή και βάρβαρη. Αποκαλύπτεται ακόμη πιο ξεκάθαρα στους εργαζόμενους, ο ρόλος της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην εφαρμογή με κάθε μέσο αυτής της αντιλαϊκής και βαθιά αντιδραστικής πολιτικής. Χρειάζεται οι εργαζόμενοι να εγκαταλείψουν μαζικά τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ και ΛΑΟΣ. Ο ρόλος του «χαμαιλέοντα», που υποδύεται το κόμμα του ΛΑΟΣ, αποκαλύπτεται από την ενεργητική του συμμετοχή και στήριξη των επιλογών του κεφαλαίου, στα πλαίσια των στρατηγικών επιλογών της ΕΕ. Η υποκριτική και δημαγωγική αναφορά του ΛΑΟΣ σε εργατικά λαϊκά προβλήματα δεν μπορεί να συγκαλύψει τη στήριξή του σε στρατηγικού χαρακτήρα επιλογές της ΕΕ, όπως η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η Στρατηγική της Λισαβόνας και η Οδηγία «Μπολκενστάιν».

Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να συστρατευτούν με το ΚΚΕ, στη γραμμή της αντίστασης, της απειθαρχίας και ανυπακοής, ενάντια στην αντιδραστική, αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ. Να ενισχυθεί το συνεπές ταξικό εργατικό κίνημα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, με κλιμάκωση των αγώνων και ταυτόχρονα στη μάχη για την αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος. Να προωθηθεί η κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης με τους μικρομεσαίους αγρότες και επαγγελματοβιοτέχνες και να δυναμώσει η πάλη της σε αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Είναι επιτακτική ανάγκη η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία να οικοδομήσουν το δικό τους αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό μέτωπο, που θα ανοίξει το δρόμο στη λαϊκή εξουσία και ευημερία.