2025 The Associated Press. All

Η βαρβαρότητα του λιμού που έχει επιβάλει το Ισραήλ

Μέρος του σχεδίου κλιμάκωσης των επιθέσεων του κατοχικού στρατού έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται, όπως μαρτυρά καθημερινά ο μεγάλος αριθμός νεκρών και τραυματιών: Την Πέμπτη 31/7 σκοτώθηκαν τουλάχιστον 111 Παλαιστίνιοι και τραυματίστηκαν άλλοι 820, ενώ σχεδόν το ίδιο συνέβη και τις προηγούμενες μέρες της βδομάδας...

Τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας στη Γάζα αναφέρουν ότι μέσα στις 664 μέρες του πολέμου έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 60.249 άνθρωποι και έχουν τραυματιστεί ή ακρωτηριαστεί τουλάχιστον άλλοι 147.089, χωρίς να είναι δυνατό να υπολογιστούν οι αγνοούμενοι στα συντρίμμια των κτιρίων.

Στα κέντρα διανομής τροφίμων της αμερικανικής ΜΚΟ «Gaza Humanitarian Foundation» (GHF), που από τη δημιουργία τους (τον περασμένο Μάη) έχουν μετατραπεί σε παγίδες θανάτου και τα οποία επισκέφτηκε την Παρασκευή ο Αμερικανός ειδικός απεσταλμένος Στιβ Γουίτκοφ (σε μια κακοστημένη φιέστα, δήθεν ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος), υπολογίζεται ότι έχουν σκοτωθεί εν ψυχρώ τουλάχιστον 1.373 άνθρωποι (στοιχεία του Γραφείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ - OCHR).

Οσοι γλιτώνουν από τις βόμβες, δεν γλιτώνουν από την πείνα. Τα θύματα του λιμού επίσημα υπολογίζονται σε τουλάχιστον 154 από την αρχή του πολέμου, τον Οκτώβρη του 2023, από τα οποία τα 89 είναι βρέφη και παιδιά. Στην πραγματικότητα δε τα θύματα υπολογίζεται ότι είναι πολύ περισσότερα.

Σε αυτό το σκηνικό αδυσώπητου ολέθρου και θανάτου, οι σκληρές εικόνες σκελετωμένων βρεφών, παιδιών και ενηλίκων αυξάνουν την πίεση των λαών στις κυβερνήσεις «δυτικών» χωρών που χρόνια τώρα στηρίζουν ποικιλοτρόπως το κράτος - δολοφόνο.

Μετά τη Γαλλία, που ανακοίνωσε «υπό όρους» την επικείμενη αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους κατά την 80ή Σύνοδο Κορυφής της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον Σεπτέμβρη, τη βδομάδα που πέρασε, μια σειρά άλλες χώρες - για τις δικές τους σκοπιμότητες η καθεμιά και εν μέσω λαϊκών διαμαρτυριών για τη γενοκτονία - ανακοίνωσαν σχέδια αναγνώρισης, θέτοντας σχεδόν πανομοιότυπους όρους, όπως «μεταρρύθμιση» της Παλαιστινιακής Αρχής, πολιτικό εξοστρακισμό της Χαμάς από κάθε μορφή εξουσίας στα παλαιστινιακά εδάφη, διεξαγωγή εκλογών (ακόμα και σε περιοχές υπό τη σκληρή ισραηλινή κατοχή και το όργιο βίας Εβραίων εποίκων).

Τη σκυτάλη της επικείμενης αναγνώρισης παλαιστινιακού κράτους, υπό τον έλεγχο ξένων δυνάμεων και υπό την κυριαρχία του εβραϊκού κράτους - δυνάστη, πήραν Βρετανία, Πορτογαλία, Καναδάς και Μάλτα.

Των ανακοινώσεων για επικείμενη αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους υπό όρους προηγήθηκαν (στις 29 και 30 Ιούλη) δύο ξεχωριστές κοινές ανακοινώσεις μερικών δεκάδων χωρών για το παλαιστινιακό ζήτημα, στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.

Η πρώτη δημοσιοποιήθηκε στην έδρα του ΟΗΕ, στο κλείσιμο της γαλλοσαουδαραβικής διεθνούς Συνόδου για το Παλαιστινιακό, με στόχο την επίλυση του ζητήματος «στη βάση της λύσης δύο κρατών». Την ανακοίνωση, που έγινε γνωστή ως «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης», υπέγραψαν η Ευρωπαϊκή Ενωση, ο Αραβικός Σύνδεσμος και, παράλληλα, μεταξύ άλλων: Κατάρ, Τουρκία, Αίγυπτος, Ινδονησία, Βρετανία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Ιαπωνία, Ιορδανία, Μεξικό, Νορβηγία και Σενεγάλη. Ζητούν λύση στη βάση δύο κρατών, καλώντας τη Χαμάς να αφοπλιστεί, να παραδώσει τον οπλισμό της και την εξουσία της στην Παλαιστινιακή Αρχή. Αναγνωρίζουν κατά τ' άλλα ότι το τέλος της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης μπορεί να έρθει «με εφαρμογή λύσης στη βάση των δύο κρατών», για να ικανοποιηθούν αιτήματα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, να τερματιστεί «η βία κάθε μορφής» και να επέλθει ασφάλεια «και για τους δύο λαούς και κυριαρχία δύο κρατών», στο όνομα «της ειρήνης, της ευημερίας και της περιφερειακής ολοκλήρωσης». Ζητούν ίδρυση υποτίθεται ενός «ανεξάρτητου, κυρίαρχου, οικονομικά βιώσιμου και δημοκρατικού παλαιστινιακού κράτους, που θα ζει δίπλα στο Ισραήλ με ειρήνη και ασφάλεια» και «δίκαιη συνολική ειρηνευτική συμφωνία» μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, «σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ».

Στη συνέχεια εκδόθηκε και δεύτερη κοινή ανακοίνωση από τους υπουργούς Εξωτερικών 15 χωρών (ορισμένοι συμμετείχαν και στην παραπάνω πρωτοβουλία), την οποία υπέγραψαν στη Νέα Υόρκη, εστιάζοντας στον κατευνασμό του Ισραήλ (που απορρίπτει ντε φάκτο λύση στη βάση δύο κρατών και ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος). Εριξαν βάρος στην καταδίκη της Χαμάς, χαρακτηρίζοντας τις επιθέσεις που εξαπέλυσε στις 7 Οκτωβρίου 2023 «αντισημιτικές» και «τρομοκρατικές», και απαιτούν την άνευ όρων απελευθέρωση των δεκάδων Ισραηλινών ομήρων που παραμένουν στη Γάζα και ανεμπόδιστη ροή της ανθρωπιστικής βοήθειας.

Ωστόσο, όλες αυτές οι διακηρύξεις δεν κάνουν σαφή αναφορά σε κράτος με βάση τα σύνορα του 1967 και πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, που είναι το δίκαιο αίτημα του παλαιστινιακού λαού.

Μετά από αυτές τις δύο ανακοινώσεις ήρθε η απόφαση των ΗΠΑ να επιβάλουν ταξιδιωτικές κυρώσεις (άρνηση έκδοσης βίζας) σε Παλαιστίνιους αξιωματούχους, μέλη της Παλαιστινιακής Αρχής και της PLO (μεταξύ τους και στον Παλαιστίνιο Πρόεδρο Μαχμούτ Αμπάς, ο οποίος εμφανίζεται συγκαταβατικός στα έξωθεν σχέδια για τη διαμόρφωση νέου πολιτικού τοπίου στα παλαιστινιακά εδάφη).

Η απόφαση των ΗΠΑ να επιβάλουν κυρώσεις στους Παλαιστίνιους αξιωματούχους δικαιολογήθηκε με τρεις τρόπους: α) «δράσεις» που «διεθνοποιούν το Παλαιστινιακό» και τη σύγκρουση με το Ισραήλ (όπως οι προσφυγές σε Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης), β) συνέχιση της «υποστήριξης της τρομοκρατίας», με προτροπές ή δοξολογία της βίας («ειδικά σε σχολικά βιβλία»), και γ) παροχή επιδομάτων για υποστήριξη «της τρομοκρατίας σε Παλαιστίνιους τρομοκράτες και στις οικογένειές τους».

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις με τις λεγόμενες «αναγνωρίσεις», το Ισραήλ αντέδρασε χαρακτηρίζοντάς τες μέρος «διεστραμμένης εκστρατείας διεθνούς πίεσης», που «θα σκληρύνει τη θέση της Χαμάς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σε μια κρίσιμη στιγμή», μολονότι οι διαπραγματεύσεις - πρωτίστως με ευθύνη του Ισραήλ και των ΗΠΑ - εδώ και καιρό είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες...

Σε άλλη μια παράλληλη κίνηση, η Ολλανδία πριν λίγες μέρες συμπεριέλαβε το Ισραήλ στη μαύρη λίστα χωρών (μαζί με το Ιράν, τη Ρωσία και την Τουρκία) που θεωρούνται «απειλή εθνικής ασφάλειας», ενώ τη βδομάδα που πέρασε επέβαλε απαγόρευση εισόδου στην Ολλανδία για τους Ισραηλινούς ακροδεξιούς υπουργούς Οικονομικών, Μπ. Σμότριτς, και Εθνικής Ασφάλειας, Ιτ. Μπεν Γκβιρ.

Την Πέμπτη ο Σουηδός πρωθυπουργός Ουλφ Κρίστερσον ζήτησε από την ΕΕ να παγώσει το εμπορικό σκέλος της συμφωνίας σύνδεσης με το Ισραήλ, κατηγορώντας το ότι δεν εκπληρώνει ούτε τις βασικές του υποχρεώσεις στη Λωρίδα της Γάζας, όπου εκτυλίσσεται ανθρωπιστική καταστροφή.

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γιόχαν Βάντεφουλ, που μετέβη στο Ισραήλ την τελευταία μέρα του Ιούλη, απέφυγε επιμελώς την παραμικρή δήλωση για μελλοντική αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους (όπως έχει ήδη κάνει και η Ιταλία). Από την άλλη, εξέφρασε δυσαρέσκεια για τον λιμό των Παλαιστινίων και την κλιμάκωση των επιθέσεων του ισραηλινού στρατού, κάνοντας λόγο για «αδιανόητες διαστάσεις» θανάτων και κακουχιών σε βάρος των Παλαιστινίων. Προειδοποίησε επίσης για «δράση» του Βερολίνου σε περίπτωση ισραηλινών μονομερών ενεργειών, υπαινισσόμενος πιθανότητα προσάρτησης παλαιστινιακών εδαφών της Δυτικής Οχθης ή και της Λωρίδας της Γάζας.

Η εγκληματική πολιτική του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη είναι τόσο απροκάλυπτη που αυξάνει τις αντιδράσεις και εντός του κράτους - δολοφόνου, το οποίο από τον Οκτώβρη του 2023 και την έναρξη του πολέμου έχει επιβάλει αυστηρή λογοκρισία στα Μέσα Ενημέρωσης και έχει περιορίσει ελευθερίες και δικαιώματα, με δρακόντεια μέτρα αστυνομοκρατίας.

Την περασμένη Δευτέρα δύο ισραηλινές οργανώσεις, η ΜΚΟ «B' Tselem» (γνωστή και ως «Ισραηλινό Κέντρο Πληροφοριών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στα Κατεχόμενα») και οι Ισραηλινοί «Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» (PHR) κατήγγειλαν με εκθέσεις τους τη γενοκτονία που διαπράττεται στη Λωρίδα της Γάζας, επισημαίνοντας τις απειλές εναντίον Παλαιστινίων πολιτών και στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη.

Οι δύο οργανώσεις κατήγγειλαν «σαφή, σκόπιμη επίθεση σε αμάχους», σημειώνοντας ότι βομβαρδίζονται, εκτοπίζονται και αφήνονται να λιμοκτονήσουν, καταπατώντας την ανθρωπιά και τα δικαιώματά τους.

Οι γιατροί της οργάνωσης PHR επεσήμαναν ότι η στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα δείχνει «σκόπιμη και συστηματική διάλυση των συστημάτων Υγείας και υποστήριξης της ζωής», ενώ η διευθύντρια του «B' Tselem», Γιούλι Νοβακ, τόνισε: «Δεν θα μπορούσε να συμβεί αυτό χωρίς την υποστήριξη του δυτικού κόσμου. Οποιοσδήποτε ηγέτης δεν κάνει οτιδήποτε για να το σταματήσει αυτό είναι μέρος του τρόμου».

Συνεχίζει προκλητικά ο ισραηλινός στρατός τους φονικούς βομβαρδισμούς σε νότιο και βορειοανατολικό Λίβανο, ενώ υποτίθεται ότι εφαρμόζει τη συμφωνία εκεχειρίας με τη Χεζμπολάχ, που τέθηκε σε ισχύ στις 27 Νοέμβρη.

Το βράδυ της Πέμπτης ισραηλινά αεροπλάνα πραγματοποίησαν μπαράζ βομβαρδισμών με το πρόσχημα ότι χτυπούσαν «υποδομές της Χεζμπολάχ», μεταξύ τους και μία «σημαντική εγκατάσταση κατασκευής πυραύλων». Τελικά από τις νέες ισραηλινές επιδρομές σκοτώθηκαν τουλάχιστον 4 άνθρωποι, ενώ σημειώθηκαν και σοβαρές υλικές ζημιές, κυρίως στην ανατολική κοιλάδα Μπεκάα και στο Μπααλμπέκ.

Οι νέες προκλητικές επιθέσεις έγιναν μετά από διαδοχικές απαιτήσεις του Τομ Μπάρακ, ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ στη Συρία και πρέσβη τους στην Τουρκία, για αφοπλισμό της Χεζμπολάχ. Στις πιέσεις αυτές έχει ενδώσει από καιρό ο Λιβανέζος Πρόεδρος Ζοζέφ Αούν, υιοθετώντας τες με το επιχείρημα ότι ο στρατός πρέπει να έχει το μονοπώλιο της οπλοκατοχής.

Πέρα από τον Μπάρακ, πιέσεις άσκησε την Πέμπτη και ο Αμερικανός στρατηγός Μάικλ Κουρίλα, επικεφαλής της Κεντρικής Διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, ο οποίος χαιρέτισε την ανάπτυξη δυνάμεων του στρατού του Λιβάνου στο νότιο τμήμα της χώρας (όπως σημείωναν ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία), «μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ». Η εμφάνιση του Κουρίλα στη Βηρυτό έγινε με πρόσχημα την 80ή επέτειο ίδρυσης του λιβανέζικου στρατού.

Πάντως ο νυν επικεφαλής της Χεζμπολάχ, Ναΐμ Κασέμ, είχε δώσει την απάντησή του σε όλα αυτά μία μέρα πριν, τονίζοντας ότι οποιοδήποτε αίτημα να αφοπλιστεί ο στρατιωτικός βραχίονας της οργάνωσης «υπηρετεί το ισραηλινό σχέδιο». Κατήγγειλε δε τον Μπάρακ ότι χρησιμοποιεί «απειλές και εκφοβισμούς» με μοναδικό σκοπό «να βοηθήσει το Ισραήλ».