Παπαγεωργίου Βασίλης

****

Από τα κλασικά ΠΑΣΟΚ...

****

Θυμίζει κάτι από τις παλιές καλές μέρες...

****

Κάτι από αναδόμηση, ετεροχρονισμό, αιθεροβάμονες κλπ...

****

Λεκτικές φούσκες για να καμουφλάρεται η ουσία...

****

Το έλλειμμα το βγάζουν (διαρρέουν) στο 10%...

****

Αρχισαν τα όργανα...

****

Τα άλλοθι δηλαδή για να αρχίσει το φόρτωμα της κρίσης στον τηλέπαθο...

****

Βέβαια, θα πάει λάου-λάου η δουλειά...

****

Πρώτα είναι τα «σηκωμένα μανίκια»... Μετά η «διαφάνεια» και η «χρηστή διοίκηση»...

****

Μετά μερικές ντρίμπλες για να ζαλιστεί ο τηλέπαθος...

****

Κάτι ψίχουλα στους πολύ φτωχούς, κάτι αυξήσεις κάτω από 30 λεπτά, κάτι διορθωτικές κινήσεις σε πολύ ξεφωνημένα ζητήματα...

****

Και όταν από τις πολλές ντρίμπλες ο τηλέπαθος βγάζει αστεράκια του τύπου «σχέδιο», «υπευθυνότητα», «σεβασμό στον πολίτη» κλπ., πάρε το Ασφαλιστικό, πάρε τα βαρέα και ανθυγιεινά, πάρε ακόμα πιο ελαστικά ωράρια, πάρε και ιδιωτικοποιήσεις, πάρε να 'χεις γενικώς...

****

Διότι οι τραπεζίτες, οι μεγαλοβιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι δεν μπούκωσαν κουτόχορτο τελευταία και έχουν στήσει πανηγύρια...

****

Ξέρουν τι περιμένουν μετά τις ντρίμπλες... 'Η και ταυτόχρονα...

****

Γι' αυτό τηλέπαθοι από τώρα: Φυλάμε χώρο και προετοιμάζουμε αντεπίθεση...

****

Στο Ντιτρόιτ τεράστιες οι ουρές πεινασμένων που έδειξαν οι TV...

****

Γίνονται τέτοια πράγματα στις ΗΠΑ;;;

****

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ξημέρωσε η επόμενη μέρα κι όλες οι επόμενες μέρες που ακολουθούν και ο άνεργος παραμένει χωρίς δουλειά. Ο απολυμένος στην ουρά του ταμείου ανεργίας, ο συνταξιούχος μετρά τις πεντάρες που του απόμειναν για ένα κουλούρι και ο πυροπαθής και πλημμυροπαθής κοιτάζει τα αποκαΐδια της περιουσίας του.

Ξημέρωσε η επόμενη μέρα και το καλάθι της νοικοκυράς είναι άδειο. Ο νεολαίος με το κορνιζαρισμένο πτυχίο περνάει τον καιρό του διαβάζοντας αγγελίες, τα ράντζα είναι στις θέσεις τους, το ραντεβού στο 184 σε αποπέμπει για τις 32 του μηνός και το φακελάκι στην τσέπη του μεγαλογιατρού.

Το ξημέρωμα της άλλης μέρας βρίσκει τα τεράστια προβλήματα ανέγγιχτα στο ράφι. Ανέγγιχτες οι φουρτούνες, οι αγωνίες και τα βάσανα. Οι υποσχέσεις φτερό στον άνεμο και το μέλλον όπως πάντα αμφίβολο και πικρό.

Σκληρή κι απάνθρωπη μπροστά μας η πραγματικότητα κι αλί και τρεις αλί μη βρέξει, μη χιονίσει, μην έρθει καύσωνας και πιάσουνε φωτιές. Καμιά πρόληψη, κανένα αντιπλημμυρικό έργο, καμιά ευαισθησία, κορόνες μόνο υποκρισίας.

Ξημέρωσε η επόμενη μέρα, άνεργη δίχως λύπηση θα μείνει η τηλεόραση, έσβησαν τα σούρτα φέρτα και χάθηκαν οι «γλάστρες».

Στα μετερίζια των αγώνων όπως πάντα οι κομμουνιστές με νέες ευθύνες και υποχρεώσεις μια και οι αγώνες δε θα 'χουν τελειωμό...!!