Μέσω της «εξυγίανσης» των αστικών συγκοινωνιών, ο χαρακτήρας τους γίνεται καθαρά ανταποδοτικός, που σημαίνει ότι κάθε τρίμηνο θα γίνεται οικονομικός έλεγχος και αναλόγως, αν τα «νούμερα» του ισολογισμού δε βγαίνουν, θα υπάρχουν ακόμη και μειώσεις στα δρομολόγια. Να σημειωθεί πως μέχρι τα τέλη Αυγούστου θα υπάρξουν ακόμη χειρότερες ρυθμίσεις στην ίδια κατεύθυνση.

Συνολικά, σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα αποφάσεις, 40 δρομολόγια συγχωνεύονται, δηλαδή, στην ουσία, καταργούνται. Ανάμεσα σε αυτά είναι και γραμμές όπως Β7 (Κάνιγγος - Κηφισιά - Ν. Κηφισιά), Γ8 (Πολυτεχνείο - Ν. Ιωνία - Ηράκλειο) και Ε6 (Μουσείο - Χαλάνδρι). Ενδεικτική είναι και η γραμμή 624 (Α. Γαλάτσι - Ακτημόνων - Σταθμός Α. Πατησίων) με αιτιολογία τη «μικρή επιβατική κίνηση και τη χαμηλή οικονομική ανταποδοτικότητα» (!), γεγονός που δείχνει το κριτήριο με το οποίο κόβονται τα δρομολόγια. Με την ίδια αιτιολογία κόβεται και η γραμμή 623 (Α. Γαλάτσι - Περιβόλια - Σταθμός Α. Πατησίων).

Η Γραμματεία Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ, ανάμεσα στα άλλα, τονίζει:

«Η κυβέρνηση παρά τα μεγάλα λόγια για εξυγίανση και βελτίωση των αστικών συγκοινωνιών, δείχνει το βάρβαρο πρόσωπο της πολιτικής της στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που είναι οι χρήστες της συγκοινωνίας. Στα πλαίσια της αντεργατικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση και στον τομέα μεταφορών - συγκοινωνιών ψήφισε το νόμο 3920/2011 περί "εξυγίανσης" των αστικών συγκοινωνιών. Με το νόμο αυτό, σε συνδυασμό με την αύξηση κατά 40% της τιμής του εισιτηρίου, περικόπτει γραμμές και δρομολόγια από τις λαϊκές περιοχές και ουσιαστικά διαλύει τη δημόσια αστική συγκοινωνία.

Στο όνομα της μείωσης των δαπανών και στη λογική του κόστους και του κέρδους καταργούν ακόμα και γραμμές που διέρχονται από νοσηλευτικά ιδρύματα. Στόχος της κυβέρνησης είναι να μειώσει κατά 25% το συγκοινωνιακό έργο. Αυτό σημαίνει ότι από 2.150 λεωφορεία θα υπάρχουν στην κυκλοφορία το πολύ 1.400. Αντίστοιχη μείωση γίνεται στα τρόλεϊ.

Η επίθεση της κυβέρνησης είναι ενιαία ενάντια στους επιβάτες και τους εργαζόμενους στις αστικές συγκοινωνίες. Με τις μειώσεις μισθών, τις μετατάξεις προσωπικού ("εθελοντικές" και υποχρεωτικές) μειώνει το εργατικό δυναμικό σε όλα τα επίπεδα (κίνηση - υποστήριξη), δηλαδή σε οδηγούς - ηλεκτροδηγούς και τεχνικούς - διοικητικούς, με συνέπεια ούτε το λειψό προγραμματισμένο συγκοινωνιακό έργο να μπορεί να υλοποιηθεί.

Ιδιωτικοποίηση σημαίνει χειρότερη εξυπηρέτηση για τους επιβάτες, συνεχείς αυξήσεις στην τιμή των εισιτηρίων, εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα. Η συγκοινωνία είναι κοινωνικό αγαθό και από τη φύση της ελλειμματική γι' αυτό πρέπει να επιδοτείται εξολοκλήρου από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ενα κοινωνικό κράτος οφείλει να παρέχει δωρεάν Υγεία, Παιδεία, συγκοινωνίες. Κοινωνικό κράτος σε αστική δημοκρατία δεν υπάρχει. Μόνη λύση είναι η δημιουργία ενιαίου κρατικού φορέα αστικών συγκοινωνιών στην υπηρεσία του λαού, περιουσία του λαού.

Μόνο σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας, λαϊκής οικονομίας μπορεί ο συντονισμός των κρατικών φορέων ενέργειας (καύσιμα) και κατασκευών να παράγει οχήματα (λεωφορεία, τρόλεϊ, τρένα), να τα κινεί με φθηνό καύσιμο και με μόνιμο προσωπικό να εξυπηρετεί τις ανάγκες μετακίνησης των επιβατών σε όλη τη χώρα. Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, από την πίστη τους στην ελεύθερη αγορά και τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου, ούτε θέλουν ούτε μπορούν να προχωρήσουν σε τέτοιες λύσεις.

Η συγκοινωνία ως κοινωνικό αγαθό είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων όπου κι αν εργάζονται ή κατοικούν.

Η συντριβή της ζωής μας δεν είναι μονόδρομος. Αυτό που απαιτείται είναι κοινός συντονισμένος αγώνας με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για ανατροπή αυτής της πολιτικής.

• Τώρα αντίσταση, ανυπακοή, οργάνωση, αντεπίθεση στα μέτρα που γονατίζουν καθημερινά την εργατική τάξη.
• Ενιαίος κρατικός φορέας αστικών συγκοινωνιών, που να αποτελεί λαϊκή περιουσία.
• Συμπληρωματικά τα μέσα μεταφοράς μεταξύ τους και όχι ανταγωνιστικά.
• Μείωση της τιμής του εισιτηρίου και δωρεάν μετακίνηση στις ώρες αιχμής. Δωρεάν όλη τη μέρα για ευπαθείς ομάδες (ανέργους - ΑμΕΑ).
• Κάλυψη των ελλειμμάτων και εξολοκλήρου επιχορήγηση της συγκοινωνίας από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Καμία μετάταξη εργαζομένων, ούτε "εθελοντική", ούτε υποχρεωτική.
• Αμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Ανάπτυξη του συγκοινωνιακού δικτύου σε όλο το Λεκανοπέδιο της Αττικής».

«Αποδείξαμε έμπρακτα ότι κάθε μέρα διαπραγματευόμασταν, και θα διαπραγματευόμαστε κάθε μέρα, πάντα για το καλό της χώρας», αποφάνθηκε ο πρωθυπουργός μιλώντας στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, επιχειρώντας να απαντήσει στα άλλα αστικά κόμματα που τον κατηγορούν ότι «δεν διαπραγματεύθηκε» πηγαίνοντας προς τη Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύθηκε για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, που διεκδικεί να αποσπάσει κάποιο μερίδιο στην άγρια διαμάχη που γίνεται με την πλουτοκρατία των άλλων κρατών μελών της ΕΕ για το ζήτημα των χρεών. Προϋπόθεση όμως για συμμετοχή στη μοιρασιά της λείας είναι να τρέξει άφθονο... αίμα από τη «σφαγή» πρώτα απ' όλα του ελληνικού λαού, αλλά και η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να συνεχίσει δίχως ανάσα. Αυτό ομολόγησε ουσιαστικά ο πρωθυπουργός όταν είπε ότι «βασικό μας όπλο σε αυτή τη διαπραγμάτευση ήταν οι δύσκολες αποφάσεις που πήραμε και η πεποίθηση ότι θα τις εφαρμόσουμε», καθώς και «το γεγονός ότι δεν κρυφτήκαμε πίσω από τις δυσκολίες και αναλάβαμε τις ευθύνες μας». Οι θυσίες δίχως τέλος, δηλαδή, του λαού είναι το ισχυρό «διαπραγματευτικό ατού» της κυβέρνησης στα ευρωπαζάρια όπου διεκδικεί καλύτερο μερίδιο για λογαριασμό της εγχώριας πλουτοκρατίας από τη ληστεία των λαών. Ο λαός, από χέρι σφαγμένος σε αυτά τα παζάρια, δεν πρέπει να έχει την παραμικρή ελπίδα ότι κάτι καλό μπορεί να προκύψει γι' αυτόν από τη λυκοσυμμαχία. Μοναδική διέξοδος για την εργατική τάξη και τη λαϊκή πλειοψηφία είναι με την πάλη της να ανατρέψει την εξουσία του κεφαλαίου.

Οσο κατακάθεται ο κουρνιαχτός της θριαμβολογίας για το συμβιβασμό της ελεγχόμενης χρεοκοπίας που επιτεύχθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης, τόσο περισσότερο γίνεται φανερό ότι η επιτυχία της κυβέρνησης είναι μια εικονική πραγματικότητα στηριγμένη σε τερατώδη ψέματα. Οι νεότερες αναλύσεις των ξένων ΜΜΕ, εννοείται για τους δικούς τους λόγους και συμφέροντα, δείχνουν ότι το χρέος δεν ελαφρύνεται αλλά αυξάνεται και μάλιστα σημαντικά εξαιτίας της συμφωνίας της ευρωζώνης για την Ελλάδα. Αναλύοντας πιο βαθιά το πολύπλοκο σχέδιο για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους, το επιτελείο του πρακτορείου «Ρόιτερς» αποφαίνεται ότι για τον ελληνικό λαό θα είναι μεγαλύτερο μετά τη διάσωση... «Η αλήθεια είναι ότι το ελληνικό χρέος θα αυξηθεί κατά 32 δισ. ευρώ εάν εφαρμοστούν τα συμφωνηθέντα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Reuters Breakingviews», αναφέρεται σε άρθρο του αρχισυντάκτη του, επεξηγώντας ότι «η αύξηση αυτή μεταφράζεται σε περίπου 14% του ΑΕΠ, γεγονός που συνεπάγεται ότι το ελληνικό χρέος θα φτάσει το 179% του ΑΕΠ». Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από μελέτη «της αλληλεπίδρασης που θα έχουν μεταξύ τους τα διάφορα στοιχεία του πολύπλοκου σχεδίου που συμφωνήθηκε», επισημαίνει ο αρθρογράφος, παραθέτοντας στη συνέχεια συγκεκριμένους υπολογισμούς και στοιχεία που τεκμηριώνουν την παραπάνω εκτίμηση. Ας μη διαφεύγει πάντως ότι το πολύπλοκο αυτό σχέδιο το επινόησε και συνέταξε η «Διεθνής των τραπεζών», το Ινστιτούτο Διεθνούς Χρηματοοικονομικής (IIF), με στόχο βέβαια πρώτα και κύρια τη διασφάλιση των συμφερόντων των μελών του. Σε κάθε περίπτωση επιβεβαιώνεται η εκτίμηση του ΚΚΕ ότι με τον ελεγχόμενο συμβιβασμό αλυσοδένουν το λαό για πολλά χρόνια και πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση.