- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία ετοιμάζουν νέα έφοδο στην Ασφάλιση, αξιοποιώντας σε αυτή την κατεύθυνση και τα ελλείμματα των Ταμείων |
Τα παραπάνω στοιχεία επιβεβαιώνουν το πρόβλημα της διαρκούς οικονομικής δυσπραγίας που αντιμετωπίζει το ΙΚΑ, αποτέλεσμα μιας σειράς παραγόντων όπως είναι: η διαχρονική υποχρηματοδότηση του ΙΚΑ από το κράτος, η ληστεία των αποθεματικών του, αφού διαχρονικά οι κυβερνήσεις τα έδιναν για κεφάλαιο στους επιχειρηματίες με ελάχιστο επιτόκιο, αναγκάζοντας το ΙΚΑ να δανείζεται με μεγάλα επιτόκια όπως και μέσα από το τζογάρισμά τους με ομόλογα για να αυξηθούν τάχα, αλλά στην αγορά έχαναν μεγάλο μέρος της αξίας τους ή τώρα τελευταία με το πρόσφατο «κούρεμα» του PSI, η διαρκής αύξηση της ανεργίας που οδηγεί στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, η μείωση των μισθών, η μαύρη εργασία, η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροαπαλλαγή των εργοδοτών.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε τον περασμένο Ιούνη η Ομοσπονδία Εργαζομένων στο ΙΚΑ, κάθε αύξηση της ανεργίας κατά μία ποσοστιαία μονάδα προκαλεί στο Ιδρυμα απώλειες 450 εκατομμυρίων ευρώ. Σήμερα η ανεργία έχει σκαρφαλώσει στο 23,1%! Η ανεργία δεν «πέφτει από τον ουρανό» αλλά είναι εγγενές χαρακτηριστικό του καπιταλιστικού συστήματος. Η μεγάλη αύξησή της σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της διαδικασίας καταστροφής των παραγωγικών δυνάμεων, μέρος των οποίων είναι η εργατική δύναμη. Επίσης, στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ, υπηρεσία που υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας) δείχνουν ότι το ποσοστό της ανασφάλιστης εργασίας έφθασε το 36,3% στο α' τετράμηνο του 2012, σημειώνοντας αύξηση σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2011, όταν το ποσοστό ήταν 28,9%. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εισφοροδιαφυγή μαζί με την εισφοραπαλλαγή και την εισφοροαποφυγή των εργοδοτών φθάνουν τα 6 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση! Ενα τεράστιο ποσό, που μεγαλώνει διαρκώς με το πέρασμα του χρόνου.
Ακόμα πρέπει να συνυπολογιστεί η τεράστια απώλεια εσόδων του ΙΚΑ που προκαλεί η πολιτική συρρίκνωσης των μισθών των εργαζομένων. Ο ίδιος ο πρώην υπουργός Εργασίας, Γ. Κουτρουμάνης, είχε παραδεχθεί τον περασμένο Φλεβάρη στη Βουλή ότι το 2012 το ΙΚΑ θα χάσει 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ λόγω της αύξησης της ανεργίας και της μείωσης των μισθών.
Αποδεικνύεται ότι βασική αιτία του οικονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζει το ΙΚΑ και το σύνολο των ασφαλιστικών ταμείων είναι η αντιασφαλιστική πολιτική και γενικότερα τα αντεργατικά μέτρα που υλοποιούν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου προς όφελός του. Μέτρα που αφαιμάζουν τα Ταμεία, δηλαδή κομμάτι του μόχθου των εργαζομένων και μειώνουν την τιμή της εργατικής δύναμης.
Την οικονομική ασφυξία των Ταμείων αξιοποιούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις από την ανάποδη. Κρύβοντας τις αιτίες της την χρησιμοποιούν ως πρόσχημα για να δικαιολογήσουν τα μέτρα που παίρνουν. Ετσι παρουσιάζουν ως δήθεν αναγκαίο το μέτρο μείωσης των συντάξεων και των παροχών για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των Ταμείων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ταμείο Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων. Η αδυναμία του να καταβάλει το εφάπαξ σε 53 χιλιάδες και πλέον δικαιούχους χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση για να επιβάλει τη μείωση κατά 23%, κάτι που θα γίνει και σε άλλα Ταμεία.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν καθαρό ότι αυτές οι πολιτικές όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το οξύτατο οικονομικό πρόβλημα των Ταμείων αλλά το επιδεινώνουν σε βάρος του συνόλου των ασφαλισμένων. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δείξουν ανοχή στα νέα αντιασφαλιστικά σχέδια που ήδη απεργάζεται η κυβέρνηση. Σχέδια όπως η νέα μείωση συντάξεων, ακόμα και αυτών που ξεκινούν από τα 600 ευρώ, για νέα μείωση εργοδοτικών εισφορών, για χτύπημα όσων «πρόωρων» συνταξιοδοτήσεων έχουν απομείνει (ΒΑΕ, γυναίκες με ανάπηρα ή ανήλικα παιδιά κτλ.). Τα σχέδια αυτά αφορούν στρατηγικές αποφάσεις ειλημμένες εδώ και χρόνια από την ΕΕ, ώστε να στηριχτεί η «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων. Αλλωστε, ήδη οι μεγαλοεργοδότες βγαίνουν και ζητούν ανοιχτά νέα μείωση συντάξεων όπως έκανε π.χ. η Alpha Bank μέσα από σχετικό δελτίο που εξέδωσε την προηγούμενη βδομάδα.
«Οι Ελληνες εφοπλιστές εξαγοράζουν τη γερμανική ναυτιλία», αναφέρει στο προχτεσινό του πρωτοσέλιδο το οικονομικό ένθετο της εφημερίδας «Τα Νέα». Οπως, μάλιστα, αναφέρεται στο σχετικό ρεπορτάζ, μετά την «πτώχευση» 100 γερμανικών εφοπλιστικών ομίλων και τον κίνδυνο «λουκέτου» που αντιμετωπίζουν άλλοι 800, οι Γερμανοί εφοπλιστές απευθύνθηκαν στο ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο, το οποίο διαθέτει «επαρκή ρευστότητα», προκειμένου να πουλήσουν τα πλοία τους! Απευθύνθηκαν σ' ένα από τα ισχυρότερα τμήματα του παγκόσμιου εφοπλιστικού κεφαλαίου, αφού οι Ελληνες εφοπλιστές έχουν δώσει μέσα στους πρώτους 7 μήνες του 2012 πάνω από 2 δισ. ευρώ για την αγορά 111 μεταχειρισμένων ποντοπόρων πλοίων, την ίδια ώρα μάλιστα που έχουν παραγγείλει την κατασκευή νέων στα ναυπηγεία της Κίνας και της Νότιας Κορέας! Μάλιστα, όπως σημειώνεται στο σχετικό ρεπορτάζ, οι Ελληνες εφοπλιστές έχουν τη δυνατότητα να δανείζονται από τις ξένες τράπεζες μέχρι και 100% της αξίας του πλοίου, δυνατότητα που δε... διαθέτει το γερμανικό εφοπλιστικό κεφάλαιο!
Πρόκειται για ένα ακόμα τρανταχτό δείγμα του συσσωρευμένου πλούτου που έχουν ενθυλακώσει οι εφοπλιστές, απόρροια της τεράστιας κερδοφορίας τους ακόμα και εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και των προκλητικών φοροαπαλλαγών που έχουν εξασφαλίσει από όλες ανεξαιρέτως τις αστικές κυβερνήσεις. Με νόμο που ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα από το 1967, με το «άρθρο 107» τα κέρδη των εφοπλιστών εξαιρούνται από κάθε είδους φορολογία! Μόνο την τελευταία 10ετία τα κέρδη των εφοπλιστών με τις πιο μέτριες εκτιμήσεις υπολογίζονται στα 200 δισ. δολάρια. Τα κέρδη, πέρα από τις προκλητικές φοροαπαλλαγές, προέρχονται παράλληλα από τη βάναυση εκμετάλλευση των ναυτεργατών μέσα στα καράβια, από τη μαύρη ανασφάλιστη εργασία που έχουν επιβάλει, το πλήθος των επιδοτήσεων που έχουν εξασφαλίσει από τους πολιτικούς εκπρόσωπους τους, τις κυβερνήσεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, αλλά και τις σημερινές συγκυβερνήσεις τους.
Την ίδια ώρα, λοιπόν, που η συγκυβέρνηση για να «εξασφαλίσει» 13,5 δισ. ευρώ για την επόμενη διετία ετοιμάζεται να πετσοκόψει τις συντάξεις, τα επιδόματα των αναπήρων, τα φάρμακα από τους αρρώστους, να κλείσει νοσοκομεία και σχολεία και να βάλει βαθύτερα το «μαχαίρι» στους μισθούς, οι εφοπλιστές συνεχίζουν να απολαμβάνουν φορολογική ασυλία από το ίδιο αυτό πολιτικό προσωπικό που λεηλατεί το λαό. Την ίδια ώρα που τα λαϊκά στρώματα θα πληρώσουν φόρους ύψους 3 δισ. ευρώ το επόμενο διάστημα, το εφοπλιστικό κεφάλαιο θα συνεχίζει να αγοράζει πλοία από τα συσσωρευμένα κεφάλαια. Ακόμα και με το φόρο του 20% επί των κερδών, που σήμερα έχουν διαμορφώσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για το μεγάλο κεφάλαιο, να φορολογούσε η τρικομματική κυβέρνηση τους εφοπλιστές, δε θα χρειαζόταν η σφαγή των λαϊκών οικογενειών! Αν το έκαναν, όμως, θα ήταν «κόντρα» στην ταξική φύση και θέση τους. Στη φιλομονοπωλιακή πολιτική που υπηρετούν και δημιούργησε το ελληνικό εφοπλιστικό «θαύμα». Την πολιτική που διασφαλίζει την κερδοφορία όλων των τμημάτων του κεφαλαίου.
Τα μέτρα και τα μνημόνια δεν έρχονται για να μειώσουν το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, αλλά για να ρίξουν ακόμα χαμηλότερα την τιμή της εργατικής δύναμης, να ισοπεδώσουν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, να διασφαλίσουν νέα κρατικά κεφάλαια που θα δοθούν με τη μορφή επιδοτήσεων στους επιχειρηματικούς ομίλους. Το ΚΚΕ στο σχέδιο νόμου που κατέθεσε στη Βουλή για την κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου και των εφαρμοστικών τους νόμων, μεταξύ άλλων ζητάει εδώ και τώρα την κατάργηση του ειδικού φορολογικού καθεστώτος που ισχύει για τους εφοπλιστές και την άμεση φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45% σε διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη. Σ' αυτή τη γραμμή πάλης καλούν οι κομμουνιστές τους εργαζόμενους, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα ότι ο μόνος δρόμος για την πραγματική ευημερία του λαού περνάει μέσα από την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και τη συγκρότηση της λαϊκής εξουσίας, η οποία θα κάνει πραγματική λαϊκή περιουσία το σύνολο του πλούτου που παράγει η εργατική τάξη.
