ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 22 Αυγούστου 2000
Σελ. /28
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΜΠΛΟΚΟ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ
Οι αγωνιστές δεν ξεχνούν

Ηταν πρωί της 17ης Αυγούστου του 1944 και η Κοκκινιά βρέθηκε περικυκλωμένη από πάνοπλες δυνάμεις των Γερμανών και των ντόπιων συνεργατών τους. Η διαταγή ήταν όλοι οι άνδρες από 14 - 60 χρονών να συγκεντρωθούν στην πλατεία της Οσίας Ξένης. Τα όπλα βρόντηξαν. Η πλατεία πλημμύρισε στο αίμα. Η Κοκκινιά βυθίστηκε στο πένθος.

56 χρόνια μετά και στην ίδια πλατεία βρέθηκαν προχτές το πρωί όσοι επιμένουν να θυμούνται και να αγωνίζονται. Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και νέοι τίμησαν και φέτος «τους ήρωες που δε λύγισαν»... «Η 17η Αυγούστου αποτελεί την κορυφαία στιγμή της ηρωικής έξαρσης που έζησε ο λαός αυτής της πόλης. Μια επέτειος που ακτινοβολεί τα πιο πλούσια διδάγματα για τη ζωή και τον άνθρωπο», τόνισε ο Δημήτρης Μαυράκης εκ μέρους του παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ Νίκαιας. Στη συνέχεια ανέφερε ότι πρέπει να σταματήσει η παραχαραγμένη και πλαστογραφημένη ιστορία της Εθνικής Αντίστασης και να διδάσκεται η ιστορία της Εθνικής Αντίστασης όπως την έγραψε με τους αγώνες του ο λαός. «Η γενιά της Εθνικής Αντίστασης δίνει την υπόσχεση ότι τα ιδανικά της ειρήνης, της εθνικής ανεξαρτησίας και του σοσιαλισμού θα μεταλαμπαδευτούν και στις νέες γενιές», κατέληξε ο Δημ. Μαυράκης.

Να πάρει θέση, κάλεσε η Δέσπω Κρομμυδάκη από την Πανελλήνια Ενωση Θυμάτων Γερμανικής Κατοχής «Ο Φοίνικας», την κυβέρνηση για ένα σοβαρό θέμα που απασχολεί τους αντιστασιακούς, τις πολεμικές αποζημιώσεις και το γερμανικό δάνειο. «56 ολόκληρα χρόνια και πάλι αρχίζουμε από την αρχή. Ο λαός δεν έπαψε να αγωνίζεται, γιατί παραμένουν άλυτα τα προβλήματα. Το ποτήρι θα ξεχειλίσει. Ο λαός δε θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια, θα παλέψει με όλες του τις δυνάμεις, για να βάλει φρένο στον εμπαιγμό του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση πρέπει, επιτέλους, να σταματήσει να παίζει διπλό χαρτί», υπογράμμισε η Δ. Κρομμυδάκη.

Σε αντίθεση, πάντως, με τους επιζώντες της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, ο δήμαρχος Νίκαιας Β. Τράπαλης, όχι μόνο δε φαίνεται να συμμερίζεται τα μηνύματα αυτού του αγώνα, αλλά επιχείρησε για μια ακόμα φορά να παραχαράξει την ιστορία της Εθνικής Αντίστασης και να παραποιήσει τους αγώνες των κομμουνιστών. Κι ενώ ως δημοτική αρχή έχει κάνει τα πάντα, για να αποδυναμώσει τη συμμετοχή του λαού της Κοκκινιάς στις εκδηλώσεις, ζήτησε για άλλη μια φορά τη μεταφορά της ημερομηνίας του εορτασμού, επικαλούμενος ότι «κάποιοι δεν μπορούν να αφήσουν τις διακοπές για να είναι παρόντες». Δε διευκρίνισε αν η εκτίμησή του αφορούσε τους βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος που έλαμψαν διά της απουσίας τους.

Στεφάνια κατέθεσαν ο Σήφης Κωτσαντής εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, η Βέρα Νικολαΐδου εκ μέρους της «Δημοκρατικής Ενότητας Νίκαιας», ο Παν. Κρητικός εκ μέρους της Βουλής, εκπρόσωποι κομμάτων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σωματείων, συνδικάτων και των Ενόπλων Δυνάμεων. Αμέσως μετά τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και ακολούθησε πορεία προς το κοινοτάφειο των εκτελεσθέντων στο Γ` Νεκροταφείο.


Ας ανησυχούν

Δεν ήταν η πρώτη φορά φέτος που η δημοτική αρχή της Νίκαιας, κόντρα στις αγωνιστικές παραδόσεις του λαού της πόλης, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να εκφυλιστούν οι εκδηλώσεις για το μπλόκο. Εκδηλώσεις που συγκέντρωναν χιλιάδες λαού. Που, βεβαίως, ανταποκρίνονταν σε αγωνιστικά καλέσματα. Αντί μιας τέτοιας συνέχειας, ο Β. Τράπαλης επέλεξε να μην πει κουβέντα για τη συνέχεια του αγώνα απ' το χτες στο σήμερα, να επιδιώξει τη μείωση της προσφοράς του ΚΚΕ και να εστιάσει τελικά το ενδιαφέρον του στην αλλαγή ημερομηνίας των εκδηλώσεων. Κατανοητή η αγωνία του. Οπως σημείωσε η Β. Νικολαΐδου, βεβαίως, «το ΚΚΕ δε μονοπώλησε ποτέ τους αγώνες, ήταν όμως η ραχοκοκαλιά. Και βέβαια ήταν το ΕΑΜ το μεγάλο Μέτωπο που και σήμερα αρχίζει να ξαναχτίζεται κάτω από διαφορετικές συνθήκες». Εχει λόγο ανησυχίας ο δήμαρχος και οι πολιτικοί προϊστάμενοί του.


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Η βιαιότητα των αλλαγών...

Ηεπίθεση της κυβέρνησης ανεβάζει το θερμόμετρο. Η βιαιότητα των αλλαγών στις σχέσεις εκμετάλλευσης είναι προφανής. Με το πρόσχημα της «διατηρησιμότητας» στο σκληρό πυρήνα της ΟΝΕ, κυρώνονται μια σειρά από αντεργατικά ζητήματα, που συνοψίζονται στο ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου, στην κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος και την αλλαγή προς το χειρότερο των σχέσεων εκμετάλλευσης (εργασιακός χρόνος, αμοιβές και απασχόληση). Η λογική των μέτρων είναι να παραμείνουμε στην ΟΝΕ και στη ρότα της, αφού είναι... η λύση για την κυβέρνηση του κεφαλαίου. Η βιαιότητα και το εύρος των αντεργατικών μέτρων αργεί, σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα...

Ηοικονομική πολιτική της κυβέρνησης πρέπει να «σφίξει» ακόμη περισσότερο και να προχωρήσουν γρηγορότερα οι διαρθρωτικές αλλαγές, κυρίως στην αγορά εργασίας και το ασφαλιστικό. Παρ' όλη την «επιτυχή» πορεία μέχρι τώρα, η επιβράδυνση αποκλιμάκωσης του πληθωρισμού και η αμφισβήτηση της πορείας εξυγίανσης της οικονομίας εξακολουθούν να είναι τα «αγκάθια». Μερικά «αγκάθια» βέβαια τακτοποιήθηκαν. Σε μια νύχτα πουλήθηκε το 43% της ΕΛΒΟ αντί πινακίου φακής και έπονται ΔΕΗ, ΟΤΕ, «Ολυμπιακή» και πάει λέγοντας. Αυτές είναι οι προτάσεις - κατευθύνσεις που «επιβάλλονται» για το 2000 άμεσα. Η αύξηση της ελαστικότητας στην αγορά εργασίας με μερική απασχόληση, μείωση ωρών εργασίας, τα νέα πλαίσια εργασίας, η μείωση της «ανελαστικότητας» άλλων τομέων της εργασίας, «αύξηση της αποτελεσματικότητας» του ασφαλιστικού συστήματος, των συντάξεων και των παροχών υγείας, είναι αυτά που «εντέλλεται» να τακτοποιήσει η κυβέρνηση.

Επονται και χειρότερα: Να καταργήσει η κυβέρνηση το ανώτατο όριο στις απολύσεις για να διευκολύνει το κεφάλαιο εκεί που η αυθαιρεσία και η απληστία προσκρούουν στην αντίσταση των εργαζομένων.

Ημακρόχρονη και εξουθενωτική λιτότητα έχει αφαιρέσει από το εισόδημα των εργαζομένων σημαντικό ποσοστό. Στα όρια της φτώχειας και της εξαθλίωσης η οικονομική τους θέση. Την ίδια στιγμή που τα ντόπια και ξένα μονοπώλια αυξάνουν κατακόρυφα τα υπερκέρδη τους από την καταλήστευση. Το κατακτημένο μέσα από αιματηρούς αγώνες 8ωρο γίνεται πρακτικά 10ωρο ή 12ωρο. Θεσμοθετείται η μαύρη εργασία. Καταργούνται ουσιαστικά οι συλλογικές συμβάσεις. Νομιμοποιείται η αυθαιρεσία του εργοδότη σε όλα τα επίπεδα της εργασιακής σχέσης.

Η εικόνα αυτή μαζί με την καπιταλιστική κρίση αποτελούν νέες αφορμές για επιθέσεις στην εργατική τάξη. Η ανακύκλωση των αδιεξόδων του συστήματος μεγαλώνει. Οι περιπέτειες της οικονομίας δεν έχουν τελειωμό. Πολύ περισσότερο που η κρίση έβγαλε στην επιφάνεια το χαρακτήρα της λεγόμενης αναπτυξιακής οικονομίας. Στο ξεζούμισμα των εργατών θα προστεθούν οι αναπηρικές συντάξεις, τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, για να συμπληρωθεί το σκηνικό με τους αγρότες, που από το 22% πρέπει να πέσουν στο 5-7% (οδηγία και της ΕΕ).

Αλλά οι εργατικές κατακτήσεις δεν είναι ελαστικές. Το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι η καπιταλιστική βαρβαρότητα. Είναι ανάγκη να οικοδομήσουμε μέσα απ' τους καθημερινούς αγώνες ένα ταξικό μέτωπο που θα εγγυάται τις κατακτήσεις, θα παλεύει για τη διεύρυνσή τους. Ούτε βήμα πίσω.

Το ιστορικό καθήκον να ανατρέψουμε τους εκμεταλλευτές μας και να οικοδομήσουμε μέτωπα πάλης και αντίστασης είναι χωρίς άλλο δεδομένο. Κόντρα στη βάρβαρη κυβερνητική πολιτική με τον αντιλαϊκό και αντεργατικό σχεδιασμό της ΟΝΕ και της ΕΕ, να υπερασπίσουμε τα δικαιώματα, τις κατακτήσεις και την ιστορία μας. Τον άνθρωπο. Να αγκαλιάσει η πάλη μας περισσότερες δυνάμεις που αναζητούν δρόμους για μια νέα πορεία και προοπτική. Να αποκαλύψουμε ότι πίσω από το χάρτινο φόντο της σταθερότητας είναι το ψεύτικο, το πλαστό. Η άρχουσα τάξη και η κυβέρνησή της. Κι εμείς απέναντί τους.


Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ