Είναι πράγματι εξοργιστικό το πώς η κυβέρνηση διά της υπουργού Ν. Κεραμέως και του υφυπουργού, κυρίου Καραγκούνη, προσπαθούν να πλασάρουν το νέο αντεργατικό νομοθετικό έκτρωμα λίγο ως πολύ ως απαίτηση των εργαζομένων που «ζήτησαν» να μπορούν να εργάζονται 13 ώρες στον ίδιο εργοδότη. Μάλιστα, όπως μας λένε, η αλλαγή του ωραρίου θα γίνεται μόνο αν συμφωνήσει ο εργαζόμενος, όπως επίσης το ίδιο θα ισχύει για την κανονική άδεια, που ο εργαζόμενος θα μπορεί να «επιλέξει» να την πάρει σπαστά και όχι μαζεμένη, να κάνει, ας πούμε, διακοπές. Επίσης μας είπαν ότι πρέπει να χαρούμε που δεν θα αποδίδονται πλέον κρατήσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία από τις υπερωρίες, αφού είναι βήμα για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.

Κυβέρνηση της ΝΔ, υπουργοί και υφυπουργοί φέρνουν νέους νόμους ξηλώνοντας εργασιακά δικαιώματα. Ο ένας πατάει πάνω στη δουλειά του προηγούμενου. Ο νέος νόμος πατάει στον νόμο Γεωργιάδη, που νομιμοποίησε το 13ωρο σε δύο εργοδότες, που πάτησε πάνω στον νόμο Χατζηδάκη, που κατάργησε το 8ωρο και προώθησε τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, μαζί με άλλα, κατασταλτικά για το κίνημα μέτρα. Που πάτησαν πάνω στους νόμους Βρούτση - Αχτσιόγλου για την κατάργηση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων κ.ο.κ. ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ με όλες τις σημερινές παραφυάδες τους κινούνται πάνω στην ίδια στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης των μονοπωλίων, πώς δηλαδή θα γίνει η ζωή των εργαζομένων λάστιχο για να αυξάνουν τα κέρδη τους οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, και όλοι μαζί καμώνονται ότι δεν γνωρίζουν πως τα αφεντικά δεν διαπραγματεύονται ισότιμα με τον κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά, παρά χρησιμοποιούν τον εκβιασμό της επιβίωσης!

Με αυτόν τον εκβιασμό, και παρά την τεράστια αύξηση της παραγωγικότητας λόγω της προόδου της επιστήμης και της τεχνολογίας, στον κλάδο Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής, στον κλάδο δηλαδή που από τα χέρια μας, τα μυαλά μας, την έρευνά μας περνάει και εφαρμόζεται αυτή η εξέλιξη, έχουν ήδη γίνει πράξη οι χιλιάδες απλήρωτες ώρες υπερωριών και τα αναγκαστικά εργάσιμα Σαββατοκύριακα για να πιαστούν τα χρονοδιαγράμματα. Επίσης, ο διαχωρισμός του ενεργού και του μη ενεργού χρόνου εργασίας, με τα stand-by και τα on-call, που σκλαβώνουν για βδομάδες τη ζωή του εργαζόμενου, που καλείται να εκτελέσει ακόμα και προγραμματισμένες εργασίες ως «έκτακτη ανάγκη». Η κατάργηση ακόμα και αυτού του 11ωρου χρόνου ανάπαυσης, αφού ο εργαζόμενος μπαίνει εκτάκτως στις 2 τα ξημερώματα να επιλύσει το πρόβλημα και στις 8 είναι υποχρεωμένος να πάει για δουλειά. Πάνω σε όλα αυτά έρχονται να εντατικοποιήσουν την εργασία διάφορα έξυπνα «εργαλεία» AI, που μετρούν για παράδειγμα πόσο συχνά κινείται το ποντίκι του τηλεργαζόμενου ή καθορίζει το πώς θα βγει το δρομολόγιο του τεχνικού πεδίου, ώστε κανείς να μην παίρνει ανάσα. Και οι μισθοί τέτοιοι που ακόμα και άδεια να έχεις, οι διακοπές από λαϊκό δικαίωμα έχουν γίνει πολυτέλεια για λίγους.

Η κυβέρνηση έρχεται λοιπόν να αυξήσει και επίσημα τον εργάσιμο χρόνο σε μια περίοδο που, ακριβώς λόγω της τεράστιας αύξησης της παραγωγικότητας, είναι υπερώριμο οι εργαζόμενοι να δουλεύουν λιγότερο και να αμείβονται περισσότερο. Οσον αφορά τις κρατήσεις από τις υπερωρίες και τις άλλες εισφοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, μας ετοιμάζουν ήδη νέο Ασφαλιστικό, στο όνομα των άδειων ταμείων, κλαίγοντας κατά τ' άλλα για το δημογραφικό πρόβλημα.

Για εμάς αυτό το νομοσχέδιο είναι αιτία πολέμου, και καλούμε την κυβέρνηση να το αποσύρει άμεσα. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Τώρα πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και με τα σωματεία μας να επιβάλουμε Συλλογικές Συμβάσεις με πραγματικές αυξήσεις, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, πλήρη και σταθερή δουλειά, όπως ήδη συμβαίνει σε αρκετά σωματεία, στις Κατασκευές, στο Μέταλλο, στα Τρόφιμα - Ποτά, στο Χρηματοπιστωτικό και αλλού. Να δυναμώσουν ο αγώνας και η κοινή δράση σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε γειτονιά. Κανείς εργαζόμενος να μην αναγκάζεται να διαπραγματεύεται μόνος του απέναντι στον εργοδότη. Εκεί που η συλλογική δράση δυναμώνει, οι αγώνες φέρνουν αποτελέσματα. Με συνεδριάσεις, περιοδείες, συσκέψεις και συνελεύσεις προετοιμαζόμαστε να απαντήσουμε στην κυβέρνηση, όποτε και αν τελικά φέρει το νομοσχέδιο.

(Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την «Εφημερίδα των Συντακτών»)