ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η Κομισιόν λένε στις TV θα βγάλει το έλλειμμα ψηλότερα από το αναμενόμενο...

*****

Πράγμα που σημαίνει πως (κατά την Κομισιόν, την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ και τις TV) πρέπει να προωθηθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές...

******

Το πιάνεις το κόλπο τηλέπαθε;;; Δημιούργησες εσύ κανένα έλλειμμα;;;

*******

Φυσικά και όχι. Ομως τώρα πάνε να σου το φορτώσουν για να περάσουν τις αντιλαϊκές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις (ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις, ελαστικά ωράρια κλπ.) ...*******

Μην τους το επιτρέψεις...

********

Οργάνωση και αντεπίθεση....

********

Η κολοκυθιά (μεταξύ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ)των σκανδάλων δίνει και παίρνει για να μην πάρει είδηση ο τηλέπαθος την ουσία της πολιτικής τους...

********

Λες και υπάρχει περίπτωση να μην υπάρχουν σκάνδαλα όταν εφαρμόζεις πολιτική του κεφαλαίου...

*********

Γιατί την εφαρμόζεις τότε;;;

********

Για παράδειγμα η «Ζήμενς», λένε, τάιζε και τους δύο (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ)...

********

Τόσες δουλειές έκανε στη χώρα... Να μην τους τάιζε;;;;

*********

Ετσι δούλευε πάντα και δουλεύει το σύστημα της εκμετάλλευσης...

**********

Γι' αυτό τηλέπαθε άρχισε να σκέφτεσαι και να δρας για το πώς θα καταργήσεις αυτό το σύστημα και θα στήσεις το δικό σου το λαϊκό...

**********

Το ΧΑΑ όλο μακροβούτια είναι...

*******

Μακριά!!!!

*******

Ο Σαρκοζίς (Μπρούνις) δεν μίλησε ευγενικά για τον Θαπατέρο και η Σεγκολέν ζήτησε συγνώμη για πάρτη του...

**********

Παπαγεωργίου Βασίλης

Διότι χωρίς ευγένεια...!

Ανέστιος

Γεννήθηκε πριν λίγες μέρες. Σχεδόν στην αρχή της Εβδομάδας των Παθών του ορθόδοξου Πάσχα. Τη Μεγάλη Δευτέρα, περαστικοί είδαν την άστεγη νεαρή μητέρα του να τον έχει αγκαλιά, τυλιγμένο σ' ένα πανωφόρι, καθισμένη σ' ένα παγκάκι στην πλατεία Συντάγματος. Στην κοιλιά του υπήρχαν ακόμη υπολείμματα από τον ομφάλιο λώρο.

Είναι μια ακόμη μικρή, καθημερινή ιστορία της μεγάλης μας πόλης (δημοσιεύθηκε την Μ. Τετάρτη στον «Ρ»). Οπως αυτή με τον άστεγο που βρήκε τραγικό θάνατο, όταν έπεσε πάνω του ο μαντρότοιχος του σταθμού του ΗΣΑΠ στον Πειραιά. Οπως αυτές που καταγράφει - μηχανικά πλέον θαρρείς - ο εγκέφαλός μας στα φανάρια, στους δρόμους, στα ημιυπόγεια σπίτια με τις μισάνοιχτες γρίλιες που ψάχνουν το φως σαν ηλιοτρόπια.

Να προσπαθήσεις να μπεις στην ψυχή αυτής της κοπέλας είναι μάταιο. Ισως μόνον οι μάνες να μπορούν να υποψιαστούν το «εκκρεμές» της τραγωδίας και της λύτρωσής της. Του ανείπωτου πόνου και της ολάνθιστης ευτυχίας, «μέσα σε μια ψυχή και σ' ένα σώμα», που θα' λεγε και ο Ρεμπώ.

Ποιος ξέρει πού είδε το πρώτο φως αυτό το ανέστιο βρέφος. Ο «Αμνός», που δε θα γίνει «Νυμφίος». Ο περιπλανώμενος, πριν ακόμη αφουγκραστεί την οχλοβοή της πόλης. Ο αθώος. Ο αγνός. Ο ανυποψίαστος. Αυτός που μόνο με τον τρόπο της «έλευσής» του κατάφερε να μετατρέψει σε μπάζα τα «Τείχη της Ιεριχούς». Χωρίς σάλπιγγες και κραυγές. Μόνο με ένα μωρουδίσιο κλάμα.

Αυτά τα «Τείχη» που χτίζουν οι επηρμένοι αστοί στις συνειδήσεις με τις «κοινωνιολογικές» τους «αναλύσεις». Τους τόνους μελανιού που χύνονται καθημερινά και τον «ωκεανό» τηλεοπτικού χρόνου περιώνυμων μπουρδολόγων, οι οποίοι προσπαθούν, τελικά, να πείσουν, πως είναι η «τάξη των πραγμάτων» - αν όχι της ...«φύσης»(!) - να υπάρχουν γυναίκες που γεννάνε τα παιδιά τους στο δρόμο. Να υπάρχουν άντρες που βρίσκουν «απάγκιο» στους μαντρότοιχους των γκαράζ των βαγονιών. Να υπάρχουν εργάτες που φιλούν κάθε ξημέρωμα τα κοιμισμένα ακόμη παιδιά τους στο μέτωπο, μη γνωρίζοντας αν θα επιστρέψουν το βράδυ από το μεροκάματο. Νέοι που προσπαθούν να «χωρέσουν» τα όνειρά τους σε περιοδικές αποστολές βιογραφικών.

Ας μη σταθούμε μόνο στο δέος αυτής της είδησης. Το πιθανότερο είναι έτσι να μην πάμε πολύ πιο μακριά... από το κοντινότερο μανουάλι. Ας πάρουμε αυτό το περιπλανώμενο μωρουδίσιο κλάμα κι ας το «στεγάσουμε» στις καρδιές και το μυαλό μας. Ας το κάνουμε «ηχητικό φόντο» στην επίμονη, πεισμωμένη αποδόμηση των «τειχών». Ας το «βαπτίσουμε» «Αγώνα» και όχι «Αγωνία». Και ας του επιστρέψουμε την «πόλη» του...

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ