Οι μπουλντόζες του ΥΠΕΧΩΔΕ και των μεγαλοεργολάβων δεν καταστρέφουν μόνο το δάσος στον Υμηττό, αλλά "ξεριζώνουν" και την ελπίδα εκατοντάδων νέων ανθρώπων, που αγωνίζονται να βγουν από το "τούνελ" της εξάρτησης από τα ναρκωτικά.

Ακριβώς μία βδομάδα μετά τη δεντροφύτευση που έκαναν τα παιδιά της ραδιοφωνικής ομάδας της Μονάδας Απεξάρτησης "18 Ανω", στις 15 Οκτώβρη, οι μπουλντόζες του ΥΠΕΧΩΔΕ ξερίζωσαν όσα δεντράκια είχαν φυτέψει τα παιδιά. Ετσι, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί απέδειξαν και πάλι ότι βρίσκονται υπεράνω των αποφάσεων του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου και προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς στην ολοκληρωτική καταστροφή του Υμηττού.

"Η δράση μας για την υπεράσπιση του ανθρώπου ως αξία και του ζωτικού του χώρου, του περιβάλλοντος, είναι το καλύτερο "φάρμακο" ενάντια στην παραίτηση και το θάνατο των ναρκωτικών...". Αυτό πίστευαν - κι εξακολουθούν να πιστεύουν - τα παιδιά του "18 Ανω", όταν έκαναν τη συμβολική δεντροφύτευση στις 8 Οκτώβρη - στο σημείο που γίνονται οι εργασίες για την κατασκευή της περιφερειακής λεωφόρου Υμηττού, η διάνοιξη της οποίας αφανίζει χιλιάδες στρέμματα δάσους, παρά τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για αναστολή των εργασιών.

Την πρωτοβουλία της δεντροφύτευσης, που είχαν αναλάβει τα παιδιά του "18 Ανω", υιοθέτησαν άμεσα οι συμμετέχοντες στο Πρόγραμμα Γονέων της κοινότητας απεξάρτησης, όπως η Κοινότητα "Νόστος" του ΚΕΘΕΑ, το Εθνικό Συμβούλιο Κατά των Ναρκωτικών, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα για τη σωτηρία του Υμηττού και, ακόμη, η "Αγωνιστική Αριστερή Οικολογική Συμπαράταξη για την Αθήνα", η "Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία" και άλλοι.

Με χτεσινή ανακοίνωσή τους, οι απεξαρτημένοι του Τμήματος Κοινωνικής Επανένταξης του Προγράμματος "18 Ανω" επανέρχονται στο θέμα της σωτηρίας του Υμηττού, τονίζοντας ότι η λύση της σήραγγας, όχι μόνο προστατεύει το περιβάλλον, αλλά και διασώζει πόρους.

"Βγαίνοντας από το λαβύρινθο των ναρκωτικών, με μόνο μίτο της Αριάδνης την πίστη στον άνθρωπο ως αξία - σημειώνουν στην ανακοίνωσή τους - ανακαλύπτουμε σιγά σιγά, με τη βοήθεια των θεραπευτών του προγράμματος, το νόημα εννοιών που είχαμε ξεχάσει, της συλλογικότητας, της κοινωνικής προσφοράς, της αντίστασης στην παθητικότητα, του ανθρωπισμού. Μέσα από την τιτάνια προσπάθεια που καταβάλλουμε να υπερβούμε τις εσωτερικές μας δυσκολίες και τα εξωτερικά εμπόδια, που φράζουν το δρόμο στην ισότιμη κοινωνική μας επανένταξη, συνειδητοποιούμε ότι η πραγματοποίηση των τεράστιων δυνατοτήτων του ανθρώπου για δημιουργία και ανάπτυξη προϋποθέτει μια άλλη σχέση του με τη φύση, με την κουλτούρα, με τους συνανθρώπους του. Η διεκδίκηση αυτής της άλλης σχέσης γίνεται ο κεντρικός άξονας από τον οποίο οργανώνουμε την καινούρια ζωή μας, μακριά από την εξάρτηση, τη φυγή, τη μοναξιά".

Οι απεξαρτημένοι θεωρούν χρέος τους να διασώσουν την πολιτιστική μας κληρονομιά και πρώτα απ' όλα τα μνημεία της Ακρόπολης, που κινδυνεύουν από τους ρύπους, οι οποίοι θα δημιουργηθούν όταν καταστραφεί ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου του Υμηττού και το οικοσύστημά του.

"Θεωρούμε αυτή τη μάχη ως μια στιγμή ενός συνολικού αγώνα, που πρέπει να δίνουμε καθημερινά, αναλαμβάνοντας πια τις ευθύνες μας ως κοινωνικά άτομα, για να γίνει η ζωή - η δική μας και των συνανθρώπων μας - καλύτερη. Χαμογελώντας στους φόβους μας, που ακόμα υπάρχουν, αντιμετωπίζουμε με θάρρος τις δυσκολίες", συνεχίζουν.

Τα παιδιά του "18 Ανω" κάνουν έκκληση στους κατοίκους του Λεκανοπεδίου Αττικής και στα Μέσα Ενημέρωσης να συμπαρασταθούν στον αγώνα που δίνουν, για να γίνει η πρόληψη, από έννοια, πράξη. "Θέλουμε και αγαπάμε το λιγοστό, πλέον, φυσικό περιβάλλον, τον τόσο σημαντικό ιστορικό πολιτισμό μας και παλεύουμε για να διατηρήσουμε την ανθρώπινη υπόστασή μας - καταλήγει η ανακοίνωση. Αυτή η καινούρια στάση ζωής, που κρατάμε, μέσα από αγώνες και αγωνίες, είναι η καλύτερη πρόληψη από τις εξαρτήσεις".

Το "δημαρχιλίκι" στους "καποδιστριακούς" δήμους, αποτέλεσε για πολλούς υποψήφιους το δέλεαρ της πολιτικής ανάδειξης και το "χρυσόμαλλο δέρας" της "κοινωνικής καταξίωσης" και της οικονομικής αναβάθμισής τους. Στον "πλου" της "αργοναυτικής εκστρατείας" ταξίδεψαν πολλοί, κάνοντας μεγάλες εκπτώσεις στη συνείδηση, και στην ηθική. Για να φτάσουν στην "Αία", αρκετοί δέχτηκαν να μετατραπούν σε "πιόνια" τοπικών βουλευτών και κομματαρχών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, να μπουν στο "βούρκο" της συναλλαγής με οικονομικά συμφέροντα, να μεταλλαγούν σε μικρέμπορους εξαγοράς ψήφων.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι κι άλλες φορές, στην Ελλάδα, η ψήφος μετατρέπεται σε "εμπορικό προϊόν". Πρέπει, όμως, να επισημανθεί πως, πριν τον "Καποδίστρια", στις κοινοτικές εκλογές άλλα κριτήρια εκλογής είχαν το προβάδισμα. Οι ψηφοφόροι κάθε χωριού γνώριζαν καλά τον υποψήφιο πρόεδρο και ψήφιζαν με κριτήρια τις απόψεις του, τις γνώσεις και τις ικανότητές του, "δεσμευόμενοι", ίσως, μόνο από συγγενικές ή φιλικές σχέσεις κι όχι τόσο από τη λογική των πολιτικών επιλογών και των οικονομικών ανταλλαγμάτων. Τώρα η επαφή τους με τον υποψήφιο δήμαρχο δεν είναι τόσο άμεση, αλλά "φιλτράρεται" μέσα από τις κομματικές υποδείξεις και τις οικονομικές επεμβάσεις.

Τα οφέλη των εμπνευστών κι οργανωτών αυτής της επιχείρησης - της κυβέρνησης, εν προκειμένω, και των μεγάλων συμφερόντων που τη στηρίζουν - είναι πολλαπλά. Από τη μια διαμορφώνει δημάρχους που δεν μπορούν, ακόμα κι αν το ήθελαν, ν' αντισταθούν στις πολιτικές επιλογές της για τον ρόλο και τη λειτουργία της Αυτοδιοίκησης και από την άλλη, πολίτες, που, "βολεμένοι" στη λογική της συναλλαγής, είναι δύσκολο να μπουν στην πρακτική της αγωνιστικής διεκδίκησης για τη λύση των προβλημάτων τους, που, εκ των πραγμάτων, στρέφεται εναντίον της αντιλαϊκής πολιτικής της.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τα δέντρα, που πριν μια βδομάδα φύτεψαν τα παιδιά του "18 άνω" στον Υμηττό, είναι πια παρελθόν... Οι μπουλντόζες του ΥΠΕΧΩΔΕ έσβησαν το όνειρο...