Ικανοποίηση, αλλά και επιφυλακτικότητα διέκριναν την υποδοχή που επιφύλαξε ο διεθνής Τύπος τις προηγούμενες μέρες στη λεγόμενη έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, ανάλογα και με τα ιδιαίτερα συμφέροντα που εκφράζει το κάθε μέσο, που δείχνει και τάσεις σε μερίδες του κεφαλαίου.

Χαρακτηριστική η γερμανική «Sueddeutsche Zeitung», η οποία επισημαίνει μεν το μεγάλο ενδιαφέρον των επενδυτών για τα ελληνικά ομόλογα - με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Οι επενδυτές σκίζονται για τα ελληνικά ομόλογα» - και τονίζει ότι παρά το γεγονός ότι η κρίση δεν τελείωσε, οι επενδυτές εμπιστεύονται και πάλι τη χώρα, αλλά αναφέρει ότι «τη στιγμή που οι Ελληνες γιορτάζουν με τυμπανοκρουσίες την επιστροφή τους στις αγορές, η τρόικα απαιτεί επιπλέον βελτιώσεις στο τελευταίο πακέτο μεταρρυθμίσεων» και προσθέτει ότι η τρόικα διαπίστωσε διαφορές μεταξύ του νομοθετικού κειμένου που ψηφίστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και του κειμένου επί του οποίου είχαν συμφωνήσει με την ελληνική κυβέρνηση.

Στις 14 Απρίλη, η ισπανική «Ελ Παΐς» (El Pais) σε άρθρο της σημειώνει: «Αυτό που ανησυχεί την κεντροδεξιά κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά είναι πάνω απ' όλα να προετοιμαστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τις τοπικές και πάνω από όλα τις ευρωπαϊκές εκλογές στις 18 και 25 Μάη. Και το κάνει διαδίδοντας στους Ελληνες την ιδέα ότι η κρίση έχει τελειώσει. Και πιο πέρα από την Ελλάδα, αυτό επιτρέπει στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη να πιστέψει ότι στο τέλος οι πολιτικές λιτότητας αποδίδουν καρπούς». Αντανακλώντας μεταξύ άλλων και την έντονη συζήτηση που συνεχίζεται για ένα άλλο μείγμα διαχείρισης, η εφημερίδα συμπληρώνει: «Πράγματι, σήμερα η λιτότητα θα έπρεπε να φτάσει στο τέλος της. Επέτρεψε την ανάρρωση που επέστρεψε στις αγορές την εμπιστοσύνη. Αλλά επίσης αυτή η πολιτική γέννησε μια μεγάλη άβυσσο σ' αυτές τις κοινωνίες, υποβάλλοντας σε χιλιάδες ανθρώπους τη φτώχεια και αυξάνοντας την ανεργία με θεαματικό τρόπο, προκαλώντας ταυτόχρονα μια αυξανόμενη δυσπιστία στους διάφορους ευρωπαϊκούς θεσμούς...». Και μεταξύ άλλων καταλήγει: «Το νέο δόγμα του ΔΝΤ θα έπρεπε να ενσωματώσει, και σύντομα, ένα νέο στόχο: Να εγγυηθεί τη λογική, δηλαδή τη δίκαιη αναδιανομή των καρπών της ανάπτυξης που αναρρώνει».

Η γαλλική «Λε Μοντ» υποδέχτηκε στις 11 Απρίλη την «έξοδο στις αγορές» σχολιάζοντας ότι ήταν κατά κύριο λόγο ένα πολιτικό στοίχημα. Σήμερα οι συνθήκες μοιάζουν ευνοϊκές για την επιστροφή της, με την καταγραφή πρωτογενούς πλεονάσματος μετά από έξι χρόνια ύφεσης, συμπληρώνει και σημειώνει: Η επιχείρηση της επανόδου είχε μικρό ρίσκο. Πρώτον, επειδή η Ελλάδα θα ωφεληθεί - όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία - από την επιστροφή των επενδυτών στην Ευρωζώνη και κυρίως επειδή η Αθήνα επέλεξε να περιορίσει το ρίσκο, στοχεύοντας σε ένα σχετικά μικρό ποσό, ενώ πριν την έκδοση του ομολόγου, η χώρα «βολιδοσκόπησε» μέσω διεθνών τραπεζών τους επενδυτές για τις τιμές και τα ποσά που είναι πρόθυμοι να δεχθούν. Ωστόσο, η εφημερίδα επισημαίνει ότι οι εξελίξεις δεν σημαίνουν ότι η ελληνική οικονομία κέρδισε ξανά την απόλυτη εμπιστοσύνη των αγορών. «Φθάνοντας το 175% του ΑΕΠ, το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο και η χώρα θα δυσκολευτεί να ανταπεξέλθει, χωρίς νέα αναδιάρθρωση», εκτιμά ένας αναλυτής, ενώ άλλος τονίζει ότι ο λόγος που ο Αντ. Σαμαράς επιθυμεί να επιστρέψει στις αγορές, «είναι για να κερδίσει πόντους στα μάτια των Ελλήνων». Για την κυβέρνηση η επιχείρηση της επιστροφής είναι κυρίως μια πολιτική επιχείρηση την οποία προετοίμαζε εδώ και εβδομάδες, εξηγεί η «Λε Μοντ».

Την ίδια μέρα, η οικονομική γαλλική εφημερίδα «Λεζ Εκό» (Les Echos) φιλοξενεί άρθρο με τον τίτλο «Ελλάδα: Ο μύθος και το θαύμα». Αυτό ξεκινά θυμίζοντας ποια ήταν η θεά Νέμεσις στην ελληνική μυθολογία και πώς αυτή τα τελευταία χρόνια ενσαρκώθηκε στις αποστολές της τρόικας που τα τελευταία χρόνια έφταναν στην Ελλάδα - κατά τη γνώμη της εφημερίδας - για να μπει τάξη σε θέματα όπως οι πελατειακές σχέσεις, το μεγάλο χρέος, η διαφθορά. «Τέσσερα χρόνια πιο μετά, δεν μπορούμε παρά να μείνουμε άφωνοι από την εξαίσια ηχηρή επιστροφή που μόλις ολοκλήρωσε η Αθήνα προς τις αγορές», σημειώνει για να καταλήξει ωστόσο ως εξής: «Η επιστροφή στις αγορές, σίγουρα ενθαρρυντική και συμβολική μερικούς μήνες πριν τις ευρωεκλογές, δεν θα μπορούσε εντούτοις να καλύψει τις μεγάλες προκλήσεις που ακόμα έχει μπροστά της η χώρα. Ο πληθυσμός της είναι χτυπημένος από τα χρόνια των θυσιών. Η οικονομική δραστηριότητα παραμένει περιορισμένη λόγω της έλλειψης πίστωσης, με μία τραπεζική βιομηχανία κατεστραμμένη... Τα επόμενα δύο χρόνια η Αθήνα θα πρέπει να επιστρέψει 50 δισ. ευρώ στους πιστωτές της. Για να τα βγάλει πέρα, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αποφύγει μία νέα ευρεία αναδιάρθρωση του χρέους της. Οσο περισσότερο καθυστερήσει, τόσο πιο επώδυνη θα είναι. Και οι επενδυτές που πίστεψαν τόσο νωρίς σε αυτό το "καμ-μπακ" κινδυνεύουν να τιμωρηθούν με τη σειρά τους κι αυτοί από τη Νέμεση».

Στις 10 Απρίλη, η ιταλική «Λα Ρεπούμπλικα» χαρακτήριζε «ενθουσιώδη» την υποδοχή των επενδυτών και τόνιζε: «Πρόκειται για το πρώτο βήμα ενός ευρύτερου σχεδίου που θα πρέπει να επιτρέψει στην Ελλάδα να εξασφαλίσει πέντε δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το τέλος του χρόνου και να κλείσει, με τον τρόπο αυτό, πιθανές τρύπες του προϋπολογισμού της». Η εφημερίδα θεωρούσε πως «για να μπορέσει να βγει οριστικά από την κρίση, η Αθήνα θα χρειαστεί, πολύ πιθανώς, ένα νέο κούρεμα του δημόσιου χρέους της».

Με τις ελληνικές «επιδόσεις» ασχολήθηκε όμως και ο βελγικός Τύπος. Η «Ντε Στάντααρντ» (De Standaard) εξηγεί ότι εξακολουθούν να υπάρχουν ερωτηματικά για το βαθμό που η Ελλάδα θα είναι σε θέση να τηρήσει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει. Ο αποπληθωρισμός αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή ανησυχίας, συμπλήρωνε. Κατά την περσινή χρονιά οι τιμές υποχώρησαν κατά 1,1%, γεγονός που σημαίνει ότι το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα αυξηθεί περισσότερο από ό,τι αναμενόταν. Ενα άλλο μεγάλο ερώτημα - συνέχιζε - είναι κατά πόσον η Ελλάδα θα καταφέρει φέτος να ανακάμψει και να παρουσιάσει ρυθμούς ανάπτυξης ύστερα από έξι χρόνια συνεχούς ύφεσης. Η «Ντε Τιτζντ» δημοσιεύει ρεπορτάζ με τίτλο «Η Ελλάδα επιστρέφει στις αγορές», παραθέτοντας εκτιμήσεις του στελέχους της τράπεζας ING A. Τζιασιάντι, ο οποίος σημείωνε μεν ότι το κλίμα αυτή τη στιγμή είναι θετικό απέναντι στην Ελλάδα, αλλά πρόσθετε ότι οι κάτοχοι ομολόγων μεγάλης διάρκειας υπέστησαν σημαντικές ζημιές μετά από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.