Είναι χρέος όλων μας να διαφυλάξουμε την κληρονομιά του τόπου, να διεκδικήσουμε το συνταγματικό δικαίωμα στην πρόσβαση, την έρευνα, τη διάσωση και την ανάδειξη της πολιτιστικής μας ταυτότητας».

Τα παραπάνω επεσήμανε ο βουλευτής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης κατά τη διάρκεια συζήτησης Επίκαιρης Ερώτησης στη Βουλή με θέμα την προστασία των πολύ σημαντικών αρχαιολογικών ευρημάτων στον λόφο της «Παπούρας», κοντά στο Καστέλλι Πεδιάδος, στο Ηράκλειο Κρήτης.

Οπως ανέφερε ο βουλευτής του ΚΚΕ, η σχεδιαζόμενη οριοθέτηση και τοποθέτηση του ραντάρ του νέου αεροδρομίου στο Καστέλλι Πεδιάδος, 20 μέτρα από το σπάνιο αρχαιολογικό, μοναδικό για την αρχαιολογία της Κρήτης, εύρημα, «συνιστά ένα - τεραστίων διαστάσεων - πολιτιστικό και αρχαιολογικό έγκλημα». Ενα έγκλημα, στο όνομα της προστασίας των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων που κατασκευάζουν και θα εκμεταλλεύονται το νέο ιδιωτικό αεροδρόμιο.

Στάθηκε ακόμα στις μεγάλες αντιδράσεις που έχουν προκληθεί για το συγκεκριμένο θέμα από την επιστημονική κοινότητα, φορείς, συλλόγους αλλά και από την τοπική κοινωνία, ενώ υπενθύμισε, για ακόμα μια φορά τους ορατούς κινδύνους από την τοποθέτηση του ραντάρ.

Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι «η εγκατάσταση των ραδιοβοηθημάτων αεροναυτιλίας απαιτεί εκτενείς διαμορφώσεις, ταπείνωση του λόφου, προϋποθέτει την κατασκευή συνοδών έργων και βοηθητικών κτιρίων, κατασκευή οδών πρόσβασης, λατόμευση με χρήση εκρηκτικών, κ.ά.

Συνεπώς, θα προκαλέσει άμεση και έμμεση βλάβη στο μνημείο, τεράστιες μεταβολές και αλλοιώσεις στο ανθρωπογενές περιβάλλον και το αρχαιοτοπίο και στον περιβάλλοντα χώρο του, διαταράσσοντας την άρρηκτη σχέση που τα συνδέει, τη στιγμή, μάλιστα, που η ανασκαφή δεν έχει ολοκληρωθεί, είναι σε εξέλιξη η ανάδειξη και αρχαιολογικών λειψάνων στα πρανή του λόφου (αρχαίο μονοπάτι, κτιριακό συγκρότημα και σπήλαιο) και δεν έχει υπάρξει ο ανάλογος χαρακτηρισμός των ζωνών προστασίας του μνημείου.

Θα καταδικάσει το μνημείο σε αφάνεια και ερήμωση, ενδεχομένως και σε μερική καταστροφή, αντί της ανάδειξης και της επισκεψιμότητάς του, στον βωμό των συμφερόντων και των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων, της κοινοπραξίας που θα εκμεταλλεύεται το νέο αεροδρόμιο, για να μην υπάρξουν αλλαγές στον σχεδιασμό».

Με βάση τα παραπάνω, κάλεσε την κυβέρνηση να ακυρωθεί η εγκατάσταση του ραντάρ του ιδιωτικού αεροδρομίου στον λόφο «Παπούρα» και να κηρυχθεί το μουσείο και όλος ο λόφος άμεσα ως Α' Ζώνη Αδόμητη, ώστε να καταστεί αρχαιολογικός χώρος, ασφαλής και προσβάσιμος για κατοίκους, επισκέπτες, μελετητές, καθώς και να μην αποσπαστεί το μνημείο από τον χώρο, στον οποίο εντάσσεται.

Απαντώντας στον βουλευτή του ΚΚΕ, η Λίνα Μενδώνη χωρίς ίχνος ντροπής κατηγόρησε το ΚΚΕ ότι εργαλειοποιεί την πολιτιστική κληρονομιά για εμμονές και για εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων (!). Τα παραπάνω τόλμησε να πει η υπουργός Πολιτισμού, όταν και επί των ημερών της έχουν περάσει σωρεία νόμων, οι οποίοι διευκολύνουν την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση των χώρων της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ο Μ. Συντυχάκης, στη δευτερολογία του, απαντώντας στο θράσος της υπουργού να συσχετίσει το ΚΚΕ με «πελατειακές σχέσεις», τη στιγμή που το κόμμα της είναι συνδεδεμένο με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, της υπενθύμισε την παροιμία πως «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί». Πρόσθεσε, ότι το ΚΑΣ δεν είναι ανεξάρτητο όργανο, αλλά διορισμένο από τον εκάστοτε υπουργό.

Αποδομώντας, επίσης, τους ισχυρισμούς του υπουργείου ότι δήθεν προσπαθεί να βρει εναλλακτική τοποθεσία, τόνισε ότι και στη συνεδρίαση του ΚΑΣ δεν υπήρξε εισήγηση επί του θέματος στο πλαίσιο της ημερήσιας διάταξης, ενώ το μόνο που εμφανίστηκε ήταν μια μελέτη περιβάλλοντος χώρου ραντάρ στον λόφο «Παπούρα» που χρηματοδοτήθηκε από την ΤΕΡΝΑ.

Ο Μ. Συντυχάκης ξεκαθάρισε ότι η εγκατάσταση των ραντάρ στον ίδιο χώρο «"πνίγει" και αφανίζει το μνημείο», ενώ η εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε ακτίνα 200-300 μέτρων «καθιστά απαγορευτική την παραμονή ανθρώπων».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ κατέληξε ότι «τα μνημεία δεν είναι ιδιοκτησία καμίας κυβέρνησης και καμίας ιδιωτικής εταιρείας. Η πολιτιστική κληρονομιά είναι κοινωνική ιδιοκτησία. Ανήκει στον λαό και μόνο στον λαό. Κι ο λαός αντιδρά».

Copyright: Agustin Estrada

Η Φρίντα Κάλο φωτογραφημένη από τον Γκιγιέρμο Κάλο, 1932. Diego Rivera & Frida Kahlo Archives. Bank of Mexico, Fiduciary in the Diego Rivera and Frida Kahlo Museum Trust

Στην έκθεση αποκαλύπτονται, μέσα από 241 αδημοσίευτες φωτογραφίες που αντιπροσωπεύουν διαφορετικές περιόδους και πρόσωπα στη ζωή της Frida Kahlo, πτυχές του προσωπικού κόσμου της διεθνώς αναγνωρισμένης καλλιτέχνιδας από το Μεξικό και γίνεται γνωστή μια νέα προοπτική στην ταραχώδη ζωή μιας από τις πιο μυστηριώδεις και εμβληματικές μορφές της λατινοαμερικανικής τέχνης.

Παρά τη σημασία της φωτογραφίας για τη Frida Kahlo, ένα μεγάλο μέρος της συλλογής φωτογραφιών της παρέμεινε κρυμμένο από το κοινό για αρκετές δεκαετίες. Οταν η ίδια πέθανε, το 1954, ο σύζυγός της Diego Rivera δώρισε το σπίτι τους - γνωστό ως Casa Azul (Μπλε Σπίτι), στην Πόλη του Μεξικού - στον μεξικανικό λαό, ώστε να το μετατρέψουν σε μουσείο για τη ζωή και το έργο της. Αυτή ήταν η αρχή αυτού που σήμερα είναι το Μουσείο Frida Kahlo, ένα από τα πιο δημοφιλή μουσεία στον κόσμο.

Παρόλο που ο Diego Rivera έδωσε τα έργα τέχνης και τα αντικείμενα της Frida Kahlo στο μουσείο, ζήτησε ένα μέρος τους να μείνει μακριά από τα περίεργα μάτια των ανθρώπων. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο αυτό το προσωπικό αρχείο, το οποίο περιελάμβανε περισσότερες από έξι χιλιάδες φωτογραφίες, μερικά σχέδια, γράμματα, φάρμακα και ρούχα, παρέμεινε κλειστό για πέντε ολόκληρες δεκαετίες, κλειδωμένο σε ένα μπάνιο στην Casa Azul, αποκτώντας μια σχεδόν μυθική αύρα.

Το συγκεκριμένο αρχείο αποκαλύφθηκε μόλις το 2003. Ενα επιλεγμένο μέρος των νεοαποκτηθεισών φωτογραφιών μετατράπηκε στην έκθεση με τίτλο «Frida Kahlo - Her Photos» που πρόκειται να παρουσιαστεί και στο MOMus - Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

Γεννήθηκε το 1948, ως John Michael Osbourne, σε μια εργατική οικογένεια στο Αστον του Μπέρμιγχαμ. Αυτό ακριβώς το περιβάλλον τροφοδότησε τον ήχο των Black Sabbath, που έφερε επανάσταση στη βρετανική ροκ μουσική. «Θέλαμε να εκφράσουμε τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμασταν τον κόσμο εκείνη την εποχή», δήλωσε το 2017 ο μπασίστας του συγκροτήματος, Geezer Butler. «Δεν θέλαμε να γράψουμε χαρούμενα ποπ τραγούδια. Δώσαμε την αίσθηση της βιομηχανίας».

Το 1970 οι Black Sabbath κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο, ο οποίος θεωρείται ακρογωνιαίος λίθος του heavy metal. Στον δίσκο «Paranoid», που έφτασε στην κορυφή των charts της Μεγάλης Βρετανίας, περιλαμβάνονται τραγούδια όπως «Iron Man» και «War Pigs», ενώ στη συνέχεια κυκλοφόρησαν το «Master of Reality» και άλλους δίσκους.

Το 1979, λόγω των μεγάλων εξαρτήσεων που αντιμετώπιζε, ο Ozzy αποχώρησε από το συγκρότημα και ακολούθησε σόλο καριέρα, με σπουδαίους δίσκους, ενώ το 2013 επανενώθηκε με τους Black Sabbath, κυκλοφορώντας το άλμπουμ «13».

«Είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι εδώ και έξι χρόνια και δεν έχετε ιδέα πώς νιώθω», είπε στους χιλιάδες που βρέθηκαν στο Μπέρμιγχαμ πριν λίγες μέρες, συμπληρώνοντας: «Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου...».