Eurokinissi

Οι πολυεθνικές απομυζούν τεράστιες εγκαταστάσεις και εξειδικευμένο προσωπικό, κερδοσκοπώντας σε βάρος των λαϊκών αναγκών

Ολη η πορεία της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, αλλά και οι εξελίξεις σε βάρος του πρώτου λιμανιού της χώρας, είναι τρανταχτή απόδειξη ότι αυτή η πολιτική που διαμορφώνεται στα επιτελεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με την αμέριστη στήριξη των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, έχει μοναδικό μπούσουλα την προστασία και την αύξηση της κερδοφορίας των πολυεθνικών. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, το καπιταλιστικό κέρδος είναι έννοια αντιστρόφως ανάλογη με τις λαϊκές ανάγκες, τα συμφέροντα των ανθρώπων του μόχθου. Αυτών που παράγουν τον τεράστιο πλούτο, για να κερδίζει μία χούφτα κεφαλαιοκρατών.

Είναι πλέον αποδεδειγμένο, από όλες τις μεριές, ότι αυτή η αντιλαϊκή πολιτική όχι μόνο δεν μπορεί να προσφέρει απολύτως τίποτα στους εργαζόμενους, αλλά όσο θα συνεχίζεται, η κατάσταση θα γίνεται χειρότερη για την εργατική - λαϊκή οικογένεια, για ό,τι έχουν «χτίσει» με τον ιδρώτα και το αίμα τους οι εργαζόμενοι, όπως τα ναυπηγεία της χώρας. Το συμπέρασμα είναι αδιαμφισβήτητο. Η πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, αυτόν που έχει γνώμονα την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, είναι υπόθεση ζωής για τους εργαζόμενους και θέτει σε κίνηση όλες τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Αυτός ο αγώνας πρέπει να μπει σήμερα στο προσκήνιο της εργατικής λαϊκής πάλης, δεμένος άρρηκτα με την ακύρωση της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού και κάθε άλλης ιδιωτικοποίησης στρατηγικών τομέων της παραγωγής.

Το ιστορικό των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά - δηλωτικό των όσων έχουν υποστεί τα υπόλοιπα ναυπηγεία της χώρας - είναι αρκετό για να τελειώνουν οι αυταπάτες ότι είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι να δουν και κάτι καλό από αυτή την πολιτική. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όταν πήρε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά από τον Νιάρχο, το 1985, προσφέροντάς του από πάνω και 130 εκατ. δολάρια, είχε ήδη προδιαγράψει την τύχη τους: Την εκ νέου ιδιωτικοποίησή τους.

Η πορεία του ναυπηγείου από το 1985 είναι στιγματισμένη από συνεχή υπονόμευση, πλιάτσικο και συρρίκνωση. Από 3.200 εργαζόμενους, σήμερα έχουν απομείνει 1.400. Από το ναυπηγείο «πέρασαν» σχήματα όπως το 51% - 49% (μετοχές της ΕΤΒΑ - εργαζόμενοι αντίστοιχα), η αγγλική πολυεθνική «Brown & Root» (ανέλαβε το μάνατζμεντ για να φέρει δουλειές στο ναυπηγείο και έφυγε αφού το φέσωσε με 15 δισ. δραχμές, τα οποία πλήρωσε ο ελληνικός λαός, χώρια την πληρωμή του μισθού της που ανερχόταν σε 600 εκατ. ετησίως).

Το 2002 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρέδωσε το ναυπηγείο στη γερμανική πολυεθνική HDW που απορροφήθηκε στη συνέχεια από την «Thyssen Kroupp». Οι 1.400 εργαζόμενοι, αφού δέχτηκαν ισχυρό πλήγμα στα εργασιακά τους δικαιώματα, τώρα είναι επί ξύλου κρεμάμενοι. Από αυτούς, οι 160 είναι απλήρωτοι για 6 μήνες. Η γερμανική πολυεθνική, αφού πήρε προίκα 1,5 τρισ. δραχμές παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού, τεμάχισε το ναυπηγείο, το απαξίωσε και τώρα ζητάει άλλα 520 εκατ. ευρώ από το ελληνικό δημόσιο. Ετοιμάζεται μάλιστα μέχρι τον ερχόμενο Φλεβάρη να αποχωρήσει.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ της εξασφάλισε ότι θα παραλάβει τα τρία υποβρύχια που έχουν κατασκευαστεί, που σημαίνει ότι θα της δώσει ό,τι αξιώνει και από πάνω την αναγόρευσε σε ρυθμιστή για το μέλλον του ναυπηγείου. Αξίζει να αναφερθεί επιπρόσθετα ότι ένας από αυτούς που τώρα ορέγονται τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ο Ν. Ταβουλάρης, το 1992 είχε διοριστεί από την κυβέρνηση της ΝΔ ως εκκαθαριστής. Στη συνέχεια, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του παρέδωσε τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και Νεωρίου. Επίσης, όταν έφυγε η αγγλική πολυεθνική από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανέθεσε το μάνατζμεντ στον Σ. Εμμανουήλ, ο οποίος βοήθησε στην παράδοση του ναυπηγείου στη γερμανική πολυεθνική. Τώρα αυτός ο άνθρωπος εμφανίζεται επίσης ως επίδοξος αγοραστής του ναυπηγείου. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που είχε διοριστεί και πάλι από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ως διευθύνων σύμβουλος στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, για να τα παραδώσει στη συνέχεια στον Ν. Ταβουλάρη.

Στα σαγόνια των πολυεθνικών παραδίδεται ολοκληρωτικά και το πρώτο λιμάνι της χώρας, αρχίζοντας από το Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων. Η πορεία του λιμανιού του Πειραιά προς την ιδιωτικοποίηση ξεκίνησε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνεχίστηκε απαρέγκλιτα από την κυβέρνηση της ΝΔ και τώρα η διαδικασία έφτασε στο διά ταύτα. Η κινεζική πολυεθνική COSCO, από τα μέσα Οκτώβρη ήδη, έχει αρχίσει να εισπράττει τα έσοδα, παρά το γεγονός ότι ο ΟΛΠ υπογράφει τα τιμολόγια.

Η σύμβαση παραχώρησης είναι σαφής: Οι πολυεθνικές θα έχουν τον απόλυτο έλεγχο του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου και θα έχουν λόγο μέχρι και στο τι θα περιέχει το πιάτο της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Το λιμάνι θα μετατραπεί σταδιακά σε απέραντο εργασιακό γκέτο, όπου θα επικρατεί η «μαύρη» εργασία, αφού προβλέπεται ότι οι προσλήψεις θα γίνονται με τους «κανόνες της αγοράς». Να σημειώσουμε ότι ένας από τους ιδιαίτερα ωφελημένους με την εισβολή της πολυεθνικής στο λιμάνι είναι και ο Ελληνας μεγαλοεφοπλιστής Κωνσταντακόπουλος, καθώς η COSCO έχει ναυλώσει τα καράβια του για να της μεταφέρει τα κοντέινερ.

Οι εξελίξεις σε βάρος της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας και των λιμανιών, συνολικά των στρατηγικών τομέων της παραγωγής, είναι αιτίες πολέμου για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, για την απόκρουση και ανατροπή αυτής της πολιτικής. Το ΚΚΕ, όχι μόνο αποκάλυψε και αντιπάλεψε έγκαιρα όλα αυτά τα διαλυτικά σχέδια για το ξεπούλημα των Ναυπηγείων και τις εξελίξεις στα λιμάνια, αλλά έχει δείξει και ποια είναι η διέξοδος.

Είναι ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, που προβάλλει επιτακτικά και έχει κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες. Είναι ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, που η ίδια η πραγματικότητα επιβεβαιώνει σαν τον μοναδικό δρόμο για την αξιοποίηση κάθε παραγωγικής δραστηριότητας στην υπηρεσία της ολόπλευρης ικανοποίησης του συνόλου των λαϊκών αναγκών. Η άναρχη ανάπτυξη, που υπακούει στην κερδοφορία του κεφαλαίου, είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι το μόνο που μπορεί να προσφέρει στους εργαζόμενους είναι ανεργία, χαμηλούς μισθούς, ξεχαρβαλωμένα εργασιακά δικαιώματα, απολύσεις. Αλήθεια, πώς μπορεί κανείς από τους απολογητές των ιδιωτικοποιήσεων να δικαιολογήσει τις σχεδόν 2.000 απολύσεις στα Ναυπηγεία τα τελευταία 20 χρόνια, την ίδια ώρα που ισχυρίζονται ότι η πολιτική τους δημιουργεί ανάπτυξη και θέσεις εργασίας;

Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη των Ναυπηγείων και της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, της ναυτιλίας και των λιμανιών. Ομως, εμπόδιο μπαίνει ακριβώς το καθεστώς κυριαρχίας των πολυεθνικών του εφοπλιστικού κεφαλαίου, η αντιλαϊκή πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά τους, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι κατευθύνσεις της που «κόβονται» στα μέτρα τους. Στα πλαίσια αυτά, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η πρόταση του ΚΚΕ ότι: στο πλαίσιο του ριζικά διαφορετικού, από το σημερινό, δρόμου ανάπτυξης, με κοινωνική ιδιοκτησία στα βασικά μέσα παραγωγής, με πανεθνικό σχεδιασμό και κλαδικές πολιτικές, μπορούν να αναπτυχθούν τα ναυπηγεία, η ναυτιλία, τα λιμάνια προς όφελος των εργαζομένων, με Δημόσιο Ενιαίο Φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, Εθνικό Οργανισμό Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, με εργατικό κοινωνικό έλεγχο και δημόσια λιμάνια. Με την πρόταση του ΚΚΕ, τίθενται σε κίνηση η χαλυβουργία, η ενέργεια και μια σειρά παραγωγικοί τομείς της χώρας. Προσφέρει χιλιάδες θέσεις εργασίας με εργαζόμενους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η θέση αυτή, η οποία καταγράφεται και στην ανακοίνωση που εξέδωσε την περασμένη Παρασκευή το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ζυμώνεται πλατιά στο λαό και τους εργαζόμενους μέσα και έξω από τα Ναυπηγεία και το λιμάνι από τους κομμουνιστές, στην προοπτική της συγκρότησης ενός πλατιού ενιαίου μετώπου πάλης, που θα φτάνει από το δυσκόλεμα και την αποτροπή των ιδιωτικοποιήσεων, μέχρι τη διεκδίκηση λιμανιών, Ναυπηγείων και καραβιών στην αποκλειστική υπηρεσία του λαού.