Η Θεατρική Ομάδα έχει ανεβάσει τα τελευταία χρόνια πολύ αξιόλογες παραστάσεις, φέρνοντας σε επαφή νέους ανθρώπους, πολλούς για πρώτη φορά, με έργα μεγάλων συγγραφέων και δραματουργών, που μέσα από το έργο τους επέλεξαν να αφυπνίσουν συνειδήσεις, που απέκτησαν κοινό βηματισμό με το λαό.
Οι απαντήσεις στη συζήτησή μας δόθηκαν συλλογικά από τα μέλη της Ομάδας.
-- Γιατί επιλέξατε να ανεβάσετε το «Μυστήριο Μπουφφ» του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι;
-- Το έργο που επιλέξαμε μιλάει για την Οκτωβριανή Επανάσταση, που φέτος κλείνουν 100 χρόνια από την πραγματοποίησή της. Ο Μαγιακόφσκι το γράφει το 1917 και το 1920, κατά την περίοδο της οικοδόμησης, επεμβαίνει στο έργο προσθέτοντας μία ολόκληρη πράξη, ώστε να λύσει ιδεολογικές και ιστορικές ασάφειες που υπήρχαν στην πρώτη έκδοση. Η πράξη που πρόσθεσε είναι το «Χάος», με σκοπό να δείξει τα κατάλοιπα και τις αυταπάτες που κουβαλούν οι εργάτες από όλους τους «προηγούμενους κόσμους που πέρασαν».
Το έργο χαρακτηρίζεται ως μια γκροτέσκα φουτουριστική αλληγορία. Γκροτέσκα, έχει δηλαδή την υπερβολή και το ύφος καρικατούρας στο στήσιμο των χαρακτήρων, φουτουριστική λόγω της αντίληψης του Μαγιακόφσκι και τέλος μιλάμε για αλληγορία, καθώς αυτό το ταξίδι γίνεται χρησιμοποιώντας το μύθο της Κιβωτού του Νώε. Εμείς το βρήκαμε ενδιαφέρον, παιχνιδιάρικο, αλλά και ευέλικτο στο σύνολό του. Ο Μαγιακόφσκι άλλωστε είχε πει ότι όποιος επιθυμήσει στο μέλλον να αναπαραγάγει την παράσταση, να μη διστάσει να την προσαρμόσει στους καιρούς του, στην εποχή του.
-- Πείτε μας λίγα περισσότερα για το έργο...
-- Καταρχήν, να πούμε ότι για εμάς η συγκεκριμένη παράσταση ήταν τελείως διαφορετική από ό,τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα σαν ομάδα, μια καινούρια εμπειρία με ένα αρκετά απαιτητικό έργο. Το ζήτημα ήταν πώς θα καταφέρναμε να το αποδώσουμε, ώστε να καταφέρουμε να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού και να μην κουράσει.
Εγινε μεγάλη προσπάθεια από την ομάδα για να ανέβει η συγκεκριμένη παράσταση, με πιο σημαντική αυτήν της πλήρους μετάφρασης του πρωτότυπου κειμένου της δεύτερης έκδοσης (1920) του Μαγιακόφσκι από τα ρώσικα στα ελληνικά. Αυτή η προσπάθεια πιστεύουμε ότι αφήνει μεγάλη παρακαταθήκη στην Οργάνωσή μας, στη θεατρική ομάδα, αλλά και στο σύνολο του καλλιτεχνικού κόσμου.
Σε αυτό το έργο - αλληγορία, ο Μαγιακόφσκι αποτυπώνει τα περισσότερα, αν όχι όλα τα ιδεολογήματα, τις δυσκολίες, ακόμα και τους διάφορους χειρισμούς σε ζητήματα, που λάμβαναν χώρα εκείνη την περίοδο στην επαναστατική Ρωσία. Ο θεατής, όμως, μπορεί να εντοπίσει χρήσιμα στοιχεία, που αφορούν και το σήμερα. Σε αυτό βοηθάει και ο ξεκάθαρος διαχωρισμός που κάνει ο Μαγιακόφσκι ανάμεσα στους Μουτζούρηδες (εργατική τάξη) και στους Καθαρούς (αστική τάξη). Με χιουμοριστικό τρόπο παρουσιάζεται και ο ρόλος του Μενσεβίκου, που αντιπροσωπεύει την οπορτουνιστική τάση της εποχής, ακολουθεί τους εργάτες σε κάθε τους βήμα και προσπαθεί να τους αλλάξει γνώμη και πορεία.
-- Είστε μια ομάδα που έχει παρουσιάσει και στο παρελθόν αξιόλογες δουλειές, πείτε μας πώς δουλεύετε;
-- Στόχος μας είναι κάθε παράσταση να είναι άρτια τόσο αισθητικά, όσο και νοηματικά, ώστε να καλλιεργεί, να προβληματίζει και να δίνει διέξοδο στα προβλήματα που έχουν στην καθημερινότητά τους οι θεατές.
Πώς δουλεύουμε... Αρχικά, οργανώνουμε σταθερές συναντήσεις της ομάδας μέσα στη βδομάδα, ώστε τα μέλη να γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους και να αποκτήσουν βασικές γνώσεις πάνω στο θέατρο, κατανοώντας πώς δουλεύει η Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ και για ποιο σκοπό υπάρχει. Μέσα από παιχνίδια και τεχνικές που περιλαμβάνουν ασκήσεις κινησιολογίας, φωνητικής και αυτοσχεδιασμού, καταφέρνουμε να αποκτήσουμε γνώσεις και αυτοπεποίθηση για τις υποκριτικές μας ικανότητες και να δοκιμαστούμε πιο πρακτικά μέσα από μικρά μονόπρακτα.
Στη συνέχεια επιλέγουμε το έργο που θα ανεβάσουμε. Κατά τη διάρκεια αυτή, προσπαθούμε να συμβαδίσουμε με την επικαιρότητα, με τα θέματα που ανοίγει το Κόμμα και η Οργάνωση. Ο καθένας με βάση αυτόν τον άξονα προτείνει έργα που του αρέσουν και από κοινού γίνεται η τελική επιλογή.
Είναι γεγονός ότι δεν έχουμε κάποιον επαγγελματία σκηνοθέτη, οπότε ο «σκηνοθέτης» μας είναι η έρευνα και η μελέτη που γίνεται από όλη την ομάδα. Αξίζει να αναφέρουμε, για παράδειγμα, πως όταν δουλεύαμε την «Αγία Ιωάννα των Σφαγείων», μέλη της ομάδας πήγαν και παρακολούθησαν το Επιστημονικό Συνέδριο του Κόμματος για τον Μπρεχτ.
Στη συνέχεια, συγκροτούμε ομάδες σκηνοθεσίας, σκηνικών, κοστουμιών κ.λπ., καταμερίζοντας τη δουλειά με βάση τις ανάγκες και το τι αρέσει στον καθένα. Οπότε και ξεκινάμε τις πρόβες σε πιο εντατικό ρυθμό, πειραματιζόμαστε για το στήσιμο της κάθε σκηνής, τον τρόπο με τον οποίο θα παίξουμε, το ύφος, τη στάση του σώματος κ.λπ.
Αποτελούμαστε από άτομα διαφόρων επαγγελμάτων και ηλικιών, όπου κοινό όλων μας είναι η αγάπη για το θέατρο και φυσικά κανένας δεν είναι επαγγελματίας. Δεν κλεινόμαστε βέβαια στο καβούκι μας, επιδιώκουμε τη συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες και ομάδες πολιτιστικές των Χανίων. Παραδείγματος χάρη στον «Εχθρό Λαό» του Ι. Καμπανέλλη, ήταν πολύ σημαντική η βοήθεια δύο εξαίρετων μουσικών που «έντυσαν» με τραγούδι και ζωντανή μουσική το έργο.
-- Ποια είναι η αντίδραση του κόσμου στις παραστάσεις;
-- Σίγουρα, η έκπληξη! Οι περισσότεροι που έρχονται να δουν τις παραστάσεις μας δεν περιμένουν ότι θα δουν ένα τέτοιο αποτέλεσμα από μια ερασιτεχνική ομάδα. Συνήθως εντυπωσιάζονται από το γεγονός ότι βρίσκονται πολλά άτομα πάνω στη σκηνή. Επειτα, ανάλογα και την παράσταση ποικίλλουν οι αντιδράσεις. Αλλού γελάνε, αλλού συγκινούνται, μέχρι και που κάποιοι μπορεί να εκνευρίζονται με τους ηθοποιούς γιατί κάνουν άτομα της αστικής τάξης. Εχει τύχει μάλιστα να ακούμε την ώρα της παράστασης να φωνάζουν «Ντροπή σου» σε ένα παιδί που έκανε έναν μεγαλοκαπιταλιστή.
Το σίγουρο είναι ότι καταφέρνουμε να προβληματίσουμε τον κόσμο για τη ζωή του, για το ποια είναι η διέξοδος... Αυτό είναι που μας ξεχωρίζει και από τις υπόλοιπες θεατρικές ομάδες στα Χανιά. Οπως, άλλωστε, έλεγε και ο Μπρεχτ, «η τέχνη δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, όμως μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούν να τον αλλάξουν».