ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 2 Νοέμβρη 2008
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
Με στόχο τους «δρόμους» της Ενέργειας

Οι επιθέσεις και στο γειτονικό Πακιστάν δείχνουν και τα σχέδια κυριαρχίας στην ευρύτερη περιοχή

Ολο και πιο συχνά οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις, παρά τα χτυπήματα σε αμάχους, δυσκολεύονται να ελέγξουν μεγάλες περιοχές

Associated Press

Ολο και πιο συχνά οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις, παρά τα χτυπήματα σε αμάχους, δυσκολεύονται να ελέγξουν μεγάλες περιοχές
Ο «αντιτρομοκρατικός πόλεμος» στο Αφγανιστάν από τις ΗΠΑ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κλιμακώνεται και γίνεται όλο και πιο δύσκολος για τους θύτες. Τα θύματα άμαχοι είναι καθημερινό φαινόμενο, ο αφγανικός λαός ζει υπό συνθήκες της μεγαλύτερης δυνατής ανασφάλειας, η ανεργία καλπάζει, η «ανοικοδόμηση», που υπόσχονταν τα στρατεύματα κατοχής, έχει παγώσει και η δημοτικότητα των «Ταλιμπάν» αυξάνεται συνεχώς...

«Ταλιμπάν» και «Αλ Κάιντα»

Οι κατοχικές δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ διατείνονται ότι πολεμούν την τρομοκρατία των «Ταλιμπάν» και της «Αλ Κάιντα». Δε δημιούργησαν, όμως, οι «Ταλιμπάν» την «Αλ Κάιντα», ούτε την προσκάλεσαν στο Αφγανιστάν. Η «Αλ Κάιντα» είναι δημιούργημα του Οσάμα Μπιν Λάντεν, ενός Σαουδάραβα γιου επιχειρηματία, τον οποίο «προσέλαβαν» οι ΗΠΑ στις υπηρεσίες τους, εκπαιδεύτηκε στη CIA, χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο και τις επιθέσεις των Αμερικανών ενάντια στη Σοβιετική Ενωση και στην προσπάθεια να περάσουν οι δρόμοι του πετρελαίου στα δικά τους χέρια. Οταν «απογοητεύτηκε», βρήκε καταφύγιο στο Αφγανιστάν, δημιουργώντας στρατόπεδα εκπαίδευσης μαχητών.

Σύμφωνα με ιστορικούς και αναλυτές, δεν είναι αποδεδειγμένο εάν ο μουλάς Ομάρ και οι «Ταλιμπάν» (μαθητές ισλαμικών σχολείων) του Αφγανιστάν είχαν άμεση σύνδεση με τις επιθέσεις της 11/9/2001 στη Νέα Υόρκη, αν και πλήρωσαν το τίμημα και εξακολουθούν να το πληρώνουν.

Αλλά και οι «Ταλιμπάν» δημιούργημα των ΗΠΑ είναι, καθώς και αυτοί οργανώθηκαν και εκπαιδεύτηκαν με θρησκευτικό φανατισμό, εξοπλίστηκαν με όπλα χρηματοδοτούμενα από τις ΗΠΑ, είχαν στενούς δεσμούς με, τις επίσης από τους Αμερικανούς καθοδηγούμενες, μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν (ISI), έχοντας ως κύριο στόχο να καταφέρουν πλήγμα στη Σοβιετική Ενωση και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο. Αλλωστε, είναι γεγονός ότι οι «Ταλιμπάν», στα τέλη του '90, συζητούσαν για επικείμενους αγωγούς με την αμερικανική πετρελαϊκή UNICAL και την αργεντίνικη BRIDAS...

Πραγματικός στόχος της επέμβασης στο Αφγανιστάν - Πακιστάν, ο έλεγχος των ενεργειακών αγωγών, που θα συνδέουν τις ασιατικές πηγές με τις πετρελαϊκές εταιρείες της Δύσης, φυσικά στα πλαίσια του ανταγωνισμού με τη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία, που θέλει να αυξήσει την επιρροή της στην περιοχή.

Διάχυση του πολέμου

Στο μεταξύ, οι «Ταλιμπάν» και μέλη της «Αλ Κάιντα» αναζητούν πλέον καταφύγιο στις περιοχές των φυλών του Πακιστάν, εμπλέκοντας ξανά το Ισλαμαμπάντ στο παιχνίδι του πολέμου, αλλά αυτή τη φορά εναντίον και όχι στο πλευρό των «Ταλιμπάν». Και ενώ ο πόλεμος περνά τα σύνορα και διαχέεται και στο Πακιστάν, οι ΗΠΑ απαιτούν από τις τοπικές αρχές να υποχρεώσουν τους τοπικούς πληθυσμούς των φυλών να απομονώσουν τους ισλαμιστές και να τους παραδώσουν στους «κυνηγούς τρομοκρατών». Φυσικά, η διεφθαρμένη κυβέρνηση του Πακιστάν, που δρα στη σκιά της ουσιαστικής δικτατορίας των στρατιωτικών, δεν μπορεί να επιβληθεί ούτε στους «αντάρτες», ούτε στην Ουάσιγκτον. Αποτέλεσμα, στις βορειοδυτικές περιοχές των φυλών να επικρατεί κλίμα πολέμου, καθώς ο πακιστανικός στρατός πραγματοποιεί «εκκαθαριστικές» επιχειρήσεις εναντίον των ισλαμιστών «ανταρτών» και ο αμερικανικός στρατός βάλλει τις περιοχές με πυραύλους, σκοτώνοντας αμάχους και εντείνοντας το αντιαμερικανικό κλίμα, ενισχύοντας παράλληλα τους «Ταλιμπάν».

Χαρακτηριστικό είναι ότι στο Πακιστάν, ως αποτέλεσμα της παραπάνω κατάστασης, πάνω από 190.000 άνθρωποι έχουν γίνει πρόσφυγες, αναζητώντας ασφαλέστερους τόπους διαβίωσης, καθώς τα εδάφη που κατοικούσαν έχουν γίνει θέατρο συγκρούσεων, ως προέκταση του «αφγανικού πολέμου». Οχι τυχαία, αφγανική και πακιστανική ηγεσία ανακοίνωσαν την περασμένη βδομάδα την πρόθεσή τους να «συζητήσουν με τους "Ταλιμπάν"», προς επίλυση του προβλήματος...

ΝΔ - ΠΑΣΟΚ συνυπεύθυνοι για την εμπλοκή της χώρας στο μακελειό

Οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν ευθύνες γιατί συμμετέχουν ενεργά στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ο τότε υπουργός Αμυνας, Γιάννος Παπαντωνίου, ανακοίνωνε ότι οι ελληνικές δυνάμεις συμμετέχουν στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», με μαχητικά αεροπλάνα, πλοία του Πολεμικού Ναυτικού και ένα στρατιωτικό τάγμα, αλλά και τη βάση της Σούδας. Την ίδια πολιτική συνέχισε και η κυβέρνηση της ΝΔ, με την Ελλάδα να αναλαμβάνει τη διοίκηση του αεροδρομίου της Καμπούλ επί ένα εξάμηνο το 2005 και να προσφέρει εκπαίδευση σε στρατιωτικό νοσοκομείο.

Οπως ισχυρίζεται δε ο υπουργός Αμυνας, Ευάγγελος Μεϊμαράκης, «η ελληνική κυβέρνηση είναι υπερήφανη» για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που υπηρετούν «σε ειρηνευτικές επιχειρήσεις ανά τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Αφγανιστάν».

ΚΚΕ: Μονόδρομος η ανατροπή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων

Το ΚΚΕ έχει επανειλημμένως καταγγείλει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, όσο και την αποστολή ελληνικών δυνάμεων στην περιοχή. Ζητάει την επιστροφή των Ελλήνων στρατιωτών από το Αφγανιστάν και καλεί τον ελληνικό λαό και όλους τους λαούς να παλέψουν για την ανατροπή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, την αποδέσμευση από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά, από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.


Α. Φ.


Αναμνήσεις μιας Συνάντησης

Ηταν 13/1/1989. Μια επιτροπή από εκπροσώπους των τριών Κινήσεων Ειρήνης, ΑΚΕ - ΕΕΔΥΕ - ΚΕΑΔΕΑ, ανέλαβε να συναντηθεί με την Επιτροπή Ειρήνης της Αλβανίας στο μεθοριακό αλβανικό φυλάκιο της Κακκαβιάς. Η Συνάντηση αυτή γινόταν στο πλαίσιο μεθοριακών αντίστοιχων συναντήσεων Επιτροπών Ειρήνης με τις όμορες χώρες της Ελλάδας, Αλβανία - Γιουγκοσλαβία - Βουλγαρία - Τουρκία. Η συνάντηση στην ελληνο-αλβανική μεθόριο είχε σημαντική ιδιαιτερότητα, διότι το 1987 είχε γίνει η άρση του εμπολέμου Ελλάδας - Αλβανίας, με υπουργό Εξωτερικών τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια.

Η συνάντηση στο αλβανικό φυλάκιο ήταν ιδιαίτερα θερμή. Στις συνομιλίες, αν και κυλούσαν στο γενικό πλαίσιο φιλίας και συνεργασίας των δυο χωρών, γινόταν εμφανής η επιθυμία, ιδιαίτερα από την αλβανική πλευρά, για συγκεκριμένες εποικοδομητικές ενέργειες. Σημειωτέον ότι επειδή στην Αλβανία δεν υπήρχε Επιτροπή Ειρήνης, παρουσιάστηκαν αντιστασιακοί του αντιφασιστικού αγώνα με ανώτερους κρατικούς λειτουργούς. Μας φιλοξένησαν σ' ένα ιδιαίτερα θερμό κλίμα, ενώ φαινόταν η αγωνία τους, εξαιτίας του γενικότερου διεθνούς κλίματος στα πρόθυρα της ανατροπής της Σοβιετικής Ενωσης με ό,τι αρνητικές συνέπειες. Φεύγοντας, ήταν φανερό για εμάς ότι οι ελληνο-αλβανικές σχέσεις έμπαιναν σε μια νέα ιστορική φάση φιλίας και συνεργασίας με επίσημες διακρατικές συμφωνίες, από τις οποίες είχε ανάγκη η Αλβανία. Στην επιστροφή μας μέσα από τη νεκρή ζώνη μεταξύ του ελληνικού και του αλβανικού φυλακίου, γίναμε μάρτυρες ενός περίεργου γεγονότος. Μερικοί Αλβανοί πολίτες έξω από τα σύρματα του διαδρόμου μάς επιτιμούσαν έντονα εχθρικά. Πληροφορηθήκαμε ότι είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι πήγαμε για να τους πάρουμε στην Ελλάδα. Καταλάβαμε τότε ότι πρέπει να λειτουργούσε μεγάλη προπαγάνδα στον αλβανικό λαό, που ένα από τα χαρακτηριστικά της ήταν και οι γνωστές ενέργειες του τότε μητροπολίτη Φλωρίνης. Ομως, εκείνο το ελπιδοφόρο μήνυμα για ισότιμες ειρηνικές σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών ανατράπηκε.

Το 1990, με την άνοδο στην κυβερνητική εξουσία της Νέας Δημοκρατίας υπό τον Κ. Μητσοτάκη, ο ελληνικός καπιταλισμός καθιέρωσε ανοιχτά το κυνήγι της «διείσδυσης», υποδαυλίζοντας υπογείως τη διάλυση των Λαϊκών Δημοκρατιών. Η Αλβανία έμπαινε στο στόχαστρο της επεκτατικής πολιτικής του ελληνικού κεφαλαίου. Η πολιτική των ισότιμων διακρατικών σχέσεων αντικαταστάθηκε από την ενίσχυση των πλέον αντιδραστικών δυνάμεων της Αλβανίας με επικεφαλής τον Σ. Μπερίσα.

Η ελληνο-αμερικανική προπαγάνδα στην Αλβανία πήρε διαστάσεις καταιγίδας. Στην τελική πράξη, η Αλβανία μετατράπηκε σε αμερικανικό προτεκτοράτο και ο λαός της έγινε μαζικά αντικείμενο μαύρης εργασίας για την ελληνική αστική τάξη. Η προοπτική των ισότιμων διακρατικών σχέσεων Ελλάδας - Αλβανίας, που επιβεβαιωνόταν στη Συνάντηση των δυο αντίστοιχων Επιτροπών Ειρήνης στις 13/1/1989, μπήκε στο μύλο του ιμπεριαλιστικού επεκτατισμού και αλέστηκε με την ελληνική οικονομική βούλα της «διείσδυσης».

Το σημείωμα αυτό γράφεται από άνθρωπο που συμμετείχε σε εκείνη την ιστορική Συνάντηση. Αποβλέπει στην αποκάλυψη της ρίζας της αλήθειας για όλα όσα αρνητικά συνέβησαν μετέπειτα σε βάρος τόσο του ελληνικού, όσο και του αλβανικού λαού. Αποβλέπει, επίσης, στο να δώσει μια επιπλέον μαρτυρία για την αρνητική για το λαό πολιτική της «διείσδυσης» και των όσων αρνητικών πιθανολογούσε για το μέλλον.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ