Με το συνεχή φόβο μιας καταστροφικής πλημμύρας, από την υπερχείλιση του Βοιωτικού Κηφισού, ζουν εδώ και 60 ολόκληρα χρόνια οι κάτοικοι του Ανθοχωρίου και του Προφήτη Ηλία Βοιωτίας. Οσο για κάποια έργα, που ξεκίνησαν μετά τη μεγάλη πλημμύρα του 1997 με σκοπό, υποτίθεται, να λύσουν το πρόβλημα, κάθε άλλο παρά τους καθησυχάζουν...

Στην πλειοψηφία τους αγρότες οι κάτοικοι των δύο χωριών, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο βλέπουν τα χωράφια τους να μετατρέπονται σε μια απέραντη λίμνη. Πάνω από 7.000 στρέμματα καλλιεργειών, κυρίως με βαμβάκι, καλύπτονται από το νερό του ποταμού μετά από ισχυρές βροχοπτώσεις. Και μαζί τους «βυθίζονται» κάθε φορά οι κόποι αυτών των ανθρώπων. Αυτό συμβαίνει, όπως κατήγγειλαν στο «Ρ» οι κάτοικοι του Ανθοχωρίου, επειδή «η περιοχή αυθαίρετα έχει χαρακτηριστεί σαν "λεκάνη ανάσχεσης"». Δηλαδή, ως περιοχή στην οποία «καταλαγιάζουν» τα νερά του ποταμού - για μέρες, ίσως και βδομάδες - προκειμένου να μην κατέβουν και πλημμυρίσουν τον κάμπο της Κωπαΐδας.

Τους συναντήσαμε στο καφενείο του χωριού. Αγανακτισμένοι από την αδιαφορία των αρμοδίων, ξεσπούν: «Επρεπε να φτάσει το "μαχαίρι στο κόκαλο" με τη μεγάλη πλημμύρα του 1997 - όταν τα σπίτια και τα χωράφια μας "πνίγηκαν" στα νερά του ποταμού - για ν' αποφασίσουν οι αρμόδιοι να δρομολογήσουν την κατασκευή έργων». Ομως, όπως καταγγέλλουν, πρόκειται για υποτυπώδη έργα που δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα. Γι' αυτό και φωνάζουν. Προσπαθούν να προλάβουν τα χειρότερα! Γιατί οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά, καλύτερα από κάθε άλλον, τα «χούγια» του ποταμού.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους, στη θέση του μεγάλου αναχώματος που είχε γίνει στην περιοχή, για να συγκρατεί τα νερά - και είχε σαν αποτέλεσμα να «πνίγεται» ο κάμπος Ανθοχωρίου και Προφήτη Ηλία - κατασκευάστηκε μια γέφυρα με σκοπό να μετριάσει το πρόβλημα. Η εμβάθυνση που έγινε όμως στην κοίτη του ποταμού, όπως τονίζουν, δεν είναι αρκετή, για να αποστραγγίζονται τα νερά. Σήμερα, βρίσκεται υπό κατασκευή μια νέα ελεγχόμενη γέφυρα. Και, όπως εξήγησε ο ΛουκάςΑλεξίου, εκπρόσωπος του Αγροτικού Συνεταιρισμού του δευτεροβάθμιου συνεταιρισμού Λιβαδειάς: «Το μήκος της είναι 25 μέτρα, όμως τα δυο πλάγια τοιχώματα που κατασκευάζονται συγκλίνουν, περίπου, στα 8 μέτρα. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση υπερχείλισης, από αυτό ακριβώς το σημείο το νερό του ποταμού θα ξαναγυρίζει στα χωράφια μας, αφού δε θα μπορεί να συνεχίσει με την ίδια ορμή προς τα κάτω».

Οι αοριστολογίες των αρμοδίων δεν απαντούν σ' αυτές τις ανησυχίες των κατοίκων, απεναντίας αφήνουν τεράστια ερωτηματικά: «Εχουμε ζητήσει επανειλημμένα από τη ΔΕΚΕ Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος, που είναι υπεύθυνη για το έργο, να μας γνωστοποιηθεί η σχετική μελέτη, για να καταλάβουμε πώς θα βοηθήσει η κατασκευή της γέφυρας στη λύση του προβλήματος», τονίζει ο ΛουκάςΜωραΐτης, πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Δημοτικού Διαμερίσματος Ανθοχωρίου Δήμου Χαιρώνειας. «Η απάντηση που παίρνουμε μέχρι σήμερα είναι ότι... "δε θα υπάρξει πρόβλημα"»! Και ο μπάρμπα - θανάσηςΖαχαρόπουλος, που από το 1938 βιώνει το πρόβλημα ως αγρότης και κάτοικος Ανθοχωρίου, ξεσπά: «Δεν είναι κακοφτιαξιά, είναι σκοπιμότητα», υπονοώντας πως ίσως για κάποιους είναι «βολικότερο» να παραμείνει η περιοχή στην ουσία ως «λεκάνη ανάσχεσης». Και αυτό γιατί, όπως επισήμανε και ο δήμαρχος Χαιρώνειας ΝίκοςΠαπαγγελής: «Το "κράτος - πρόνοιας" δε φρόντισε ποτέ να πάρει αντισταθμιστικά μέτρα για την αποζημίωση αυτών των ανθρώπων από τις καταστροφές στις περιουσίες τους».

Οι κάτοικοι του Ανθοχωρίου πιστεύουν πως το πρόβλημα θα λυθεί μόνο με την κατασκευή του φράγματος στην Αμφίκλεια, για το οποίο έχουν γίνει ήδη αρκετές μελέτες. Δεν μπορούν, όμως, να περιμένουν αυτή την «ιδεατή» λύση, την οποία το κράτος έχει βάλει προς το παρόν στα «αζήτητα». Για το λόγο αυτό ζητούν η υπό κατασκευή γέφυρα να μη γίνει ελεγχόμενη, αλλά ανοιχτής ροής, και παράλληλα να ολοκληρωθεί η εμβάθυνση και ο καθαρισμός του Βοιωτικού Κηφισού, μέχρι και την Τιθορέα, προκειμένου να αποφευχθούν, έστω οι μικρές πλημμύρες. Κάθε χρόνο καταθέτουν υπομνήματα προς τη ΔΕΚΕ, τη Νομαρχία Λιβαδειάς, τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών. Το μόνο που εισπράττουν είναι υποσχέσεις...

Εκτός αυτών, οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα με το δημόσιο δρόμο που οδηγεί στα δύο χωριά. Οι σοβαρές ζημιές που έχει υποστεί σε μήκος 1,5 χιλιομέτρου, λόγω καθιζήσεων από τις πλημμύρες, δεν έχουν ακόμα αποκατασταθεί. Οι εργασίες που ξεκίνησαν πριν 3 μήνες περίπου «γίνονται με ρυθμούς χελώνας» όπως υπογραμμίζουν, καταγγέλλοντας τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών, τη Νομαρχία, την Περιφέρεια Στ. Ελλάδος και το ΥΠΕΧΩΔΕ για αναλγησία και κωλυσιεργία. «Ο δρόμος είναι επικίνδυνος, λένε χαρακτηριστικά, καθώς έχουν φτιαχτεί μόνο 120 μέτρα... και μόνο από τη μια πλευρά!».

ΧΑΛΚΙΔΑ (του ανταποκριτή μας).-

Σε διήμερη επίσχεση εργασίας προχώρησαν οι πενήντα εργατοϋπάλληλοι του Δήμου Ιστιαίας, προκειμένου να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα των μηνών Δεκέμβρη και Γενάρη και την προκαταβολή του Φλεβάρη, που ακόμα τους οφείλονται.

Η επίσχεση εργασίας, που ξεκίνησε προχτές, θα συνεχιστεί και σήμερα, αν δεν καταβληθούν όλοι οι μισθοί, κάτι άλλωστε που το υποσχέθηκε ο δήμαρχος της περιοχής. Η κυβερνητική πολιτική των συνεχών περικοπών πόρων προς την Αυτοδιοίκηση, η μη απόδοση των τακτικών επιχορηγήσεων (ΚΑΠ) που οδηγεί την ΤΑ απευθείας στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου, μέσω των ιδιωτικοποιήσεων υπηρεσιών και δραστηριοτήτων της και τη μετατρέπει σε φορομπηχτικό μηχανισμό, καθώς και η διαχειριστική λογική δημάρχων σ' αυτή την κατεύθυνση, έχει ως θύματα τους εργαζομένους στην ΤΑ και τους κατοίκους που καλούνται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Στην περίπτωση του Δήμου Ιστιαίας οι εργαζόμενοι έχουν να πληρωθούν δυόμισι μήνες, γιατί το υπουργείο Εσωτερικών δεν έχει αποδώσει ακόμα την τακτική μηνιάτικη επιχορήγηση, ενώ ο εκλεγμένος με τη ΝΔ δήμαρχος Δ. Νταλιάνης, ευθυγραμμιζόμενος πλήρως με αυτή την πολιτική, «φρόντισε» να μην υπάρχει ούτε το υποχρεωτικό από το νόμο αποθεματικό για μισθούς δύο μηνών στο δήμο. Την εξέλιξη αυτή καταγγέλλει στους δημότες του Δήμου Ιστιαίας η «Δημοτική Αγωνιστική Ενότητα» (ΔΑΕ), επισημαίνοντας πως «η καθυστέρηση της πληρωμής μισθών και δεδουλευμένων δύο μηνών είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις στο χώρο της ΤΑ».

Η ΔΑΕ τονίζει τις τεράστιες ευθύνες της δημοτικής αρχής, σημειώνει τη «στρατιωτική αντίληψη διοίκησης και εκφοβισμού των εργαζομένων» που διέπει το δήμαρχο - σημειώνουμε πως ο Δ. Νταλιάνης είναι απόστρατος αξιωματικός - αλλά και τη δημοτική πλειοψηφία. Η ΔΑΕ θεωρεί απαραίτητη τη διενέργεια ελέγχου στο δήμο από τα αρμόδια όργανα, συμπαραστέκεται ανεπιφύλακτα στους εργαζομένους και στις διεκδικήσεις τους, απαιτεί την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων και λύση στο πρόβλημα των εκτάκτων που συνεχίζουν να βρίσκονται σε ομηρία.

Για ανισομερή κατανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, αλλά και ανθρωπιστική μεροληψία έκανε λόγο προχτές η εκτελεστική διευθύντρια της «Γιούνισεφ» Κάρολ Μπέλαμι . Ανακοινώνοντας την έκκληση της οργάνωσης που έχει τίτλο «Ανθρωπιστική Εκκληση για τα Παιδιά και τις Γυναίκες 2000» ζήτησε 229,5 εκατομμύρια δολάρια από τα κράτη - δωρητές για να παράσχει ζωτικές υπηρεσίες σε 16 χώρες ή περιοχές που βρίσκονται σε ένοπλη αναταραχή ή είναι χτυπημένες από φυσικές καταστροφές.

Η Κ. Μπέλαμι επισήμανε ότι από τα 334 εκατομμύρια δολάρια των εκκλήσεων για έκτακτη βοήθεια της «Γιούνισεφ» για το 1999, μόνο τα 220 εκατομμύρια είχαν παραληφθεί μέχρι τα μέσα Δεκέμβρη (ποσοστό 66%). Για επτά από τις ευρισκόμενες σε μεγαλύτερη ανάγκη χώρες, η πραγματική χρηματοδότηση κυμάνθηκε μόνο από 17% έως 44% από τα ζητούμενα ποσά. Οι λιγότερο χρηματοδοτημένες χώρες από τις εκκλήσεις για έκτακτη βοήθεια της «Γιούνισεφ» για το 1999 ήταν η Ουγκάντα, η ΛΔ Κορεας, το Αφγανιστάν, η Ερυθραία, η ΛΔ Κονγκό, η Αγκόλα και το Τατζικιστάν. Η «Γιούνισεφ» καταμέρισε πέρσι 14,25 εκατομμύρια από τους τακτικούς της πόρους προς τις λιγότερο ενισχυμένες οικονομικά χώρες.

Η εκτελεστική διευθύντρια της «Γιούνισεφ» τόνισε ότι το Κόσσοβο, η Τουρκία και το Α. Τιμόρ, πήραν ποσά περισσότερα από όσα ζητήθηκαν το 1999 για να αντιμετωπίσουν έκτακτες ανάγκες. Πρόσθεσε δε ότι «το μήνυμα για το μέλλον είναι ότι δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με ένα πρότυπο που μπορεί να ερμηνευθεί ως ανθρωπιστική μεροληψία. Εάν οι ηγέτες σε κάθε επίπεδο αφιερωθούν στο να εξισορροπήσουν τους «κανόνες του παιχνιδιού» για τα παιδιά του κόσμου, θα μπορούσαμε να ακυρώσουμε τη δυσάρεστη κατάσταση κατά την οποία ζωτικοί πόροι αποστερούνται από εκείνους που είναι οι πιο ευάλωτοι».

Οι προτεραιότητες που υπογραμμίζονται στην έκκληση της «Γιούνισεφ» για το 2000 συμπεριλαμβάνουν μια μεγάλη προσπάθεια για να εξαλειφθεί η πολιομυελίτιδα μέχρι το τέλος του 2000, την παροχή βοήθειας σε ένα εκατομμύριο παιδιά, ορφανά ή χωρισμένα από τους γονείς τους, προγράμματα για να εξυπηρετηθούν τα υπολογιζόμενα σε δέκα εκατομμύρια παιδιά που υποφέρουν από ψυχολογικά τραύματα εξαιτίας ενόπλων συρράξεων, σκληρότητας και εκτοπισμού. Επίσης περιλαμβάνει εκστρατείες για να προληφθούν επιδημίες των μεταδιδόμενων από το νερό ασθενειών, όπως η διάρροια και η χολέρα και να καταπολεμηθούν η ελονοσία και οι οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις, αλλά και να μπει τέρμα στη στόχευση των παιδιών και των γυναικών στις ένοπλες συρράξεις και να εξασφαλιστεί ένα ασφαλές περιβάλλον για πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας.