"Το σημείο, στο οποίο βρισκόταν η έρευνα του μνημείου αλλά και η δική μας μέριμνα για τη συντήρησή του, δεν επέτρεπε κανονική χρήση" (! ), είπε ο καθηγητής και μέλος του ΚΑΣ, Βασίλης Λαμπρινουδάκης.Παρ' όλα αυτά το αρχαίομνημείο παραχωρήθηκε άνευ όρων στο Μέγαρο Μουσικής του Χρ. Λαμπράκη, με την προσωπίδα του Δήμου Αρχαίας Επιδαύρου.Ο λόγος για το μικρό θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου.Ο Β. Λαμπρινουδάκης ισχυρίστηκε, χωρίς να τα προσδιορίσει παρ' ό,τι ρωτήθηκε, ότι: "Τα μέτρα που λήφθηκαν για την προστασία του ευπαθούς ακόμη χώρου, ήταν εύστοχα και απέδωσαν".Αλλά το, όντως, ευπαθές μνημείο παραχωρήθηκε και μάλιστα σε ιδιώτη, για εκδηλώσεις "υψηλής διασκέδασης",που "προσελκύουν το ανάλογο κοινό",όπως χαρακτηριστικά ακούστηκε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου στο ΜΜ. Εκδηλώσεις εκπορευόμενες από το "μεγάλο αφεντικό" στον πολιτισμό μας.
Βρέθηκε, μάλιστα, και το άλλοθι: "με τα κεφάλαια που θα εισρεύσουν, επιταχύνεται η αναστήλωση και η προστασία του μοναδικού θεάτρου της Αρχαίας Επιδαύρου".Ενα άλλοθι με δύο παραμέτρους: Το κράτος απαλλάσσεται από ένα σοβαρό ποσό για την ανασκαφή, προστασία, συντήρηση, ανάδειξη του μνημείου. Παράλληλα, χωρίς ανταλλάγματα, μετατρέπει το αρχαίο θέατρο σε άλλη μια προμετωπίδα και επιβολής του χειραγωγού του πολιτισμού μας και σε καλλιτεχνικό επίπεδο και σε αρχαιολογικό. Του δίνει και 20 εκατ. για μικροαναστηλωτικά έργα, ώστε να φανεί ότι "αναστηλώθηκε" το θέατρο και να κλείσουν τα στόματα για την αναμφίβολα επικίνδυνη για το μνημείο, χρήση του. Ακολουθούν, βέβαια, και "χορηγοί": οι αδελφοί Μαρινόπουλοι (20 εκατ. ), αδελφοί Στεφανή (20 εκατ. ), ο σύλλογος "Φίλοι Μεγάρου Μουσικής" (5 εκατ. βάζει ο ΟΜΜΑ), το ΥΠΠΟ (25 εκατ. ) και τα εισιτήρια των περσινών εκδηλώσεων (15 εκατ. ), τις οποίες φυσικά παρακολούθησε όχι οποιοδήποτε κοινό, αλλά το "κατάλληλο" (! ).
Πέρυσι, που δόθηκε για πρώτη φορά το θέατρο με αίτημα του ΟΜΜΑ, η τοπική Εφορεία Αρχαιοτήτων είχε και δικαίως αντιδράσει.Φέτος, που ξαναδόθηκε, αυτή τη φορά δήθεν ως "αίτημα του Δήμου Αρχαίας Επιδαύρου", η τοπική Εφορεία,πάλι αντέδρασε με αρνητική εισήγηση, αλλά και είπε ότι "είναι ανεπίτρεπτο να δίνεται ένα μνημείο σε τέτοια κατάσταση, με μοναδικό σκοπό την προσέλκυση χορηγών".Απευθυνόταν, όμως, σε "ώτα μη ακουόντων".Ετσι, οι φετινές εκδηλώσεις, κατανεμημένες σε τέσσερα Σαββατοκύριακα, παρουσιάστηκαν ως νέος "θεσμός", ενώ η προσέλκυση χορηγών ως "συνέχεια του αρχαίου θεσμού της χορηγίας" (! ).
Οσο για τη φύλαξη και προστασία του μνημείου, ειπώθηκε ότι "έχουν ληφθεί μέτρα". Ποια; Το εξής ένα: πέρυσι επιτράπηκε ο αριθμός των 500 θεατών, ενώ φέτος μετά την πρώτη φάση των εργασιών "ο αριθμός μπορεί να αυξηθεί, αλλά μπορεί και να μειωθεί".Εύλογο το ερώτημα: αφού η πορεία των ερευνών μπορεί να αποκαλύψει τον κίνδυνο φθορών, γιατί προχώρησαν στη χρήση; Αφού ο ίδιος ο Β. Λαμπρινουδάκης είπε ότι "η πορεία της έρευνας μπορεί να οδηγήσει σε διακοπή των εκδηλώσεων",γιατί ο ίδιος υπεραμύνεται της χρήσης; Είναι άραγε αρκετό το "επιχείρημα" ότι "όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι είναι ευπαθείς"; Φυσικά όχι. Γιατί, κανείς άλλος ευπαθής αρχαιολογικός χώρος δεν παραχωρήθηκε σε ιδιώτη για να τον εμπορευτεί και μάλιστα με εσπευσμένες διαδικασίες και δικές του επικίνδυνες, προσθετικές επεμβάσεις (ξύλινες κερκίδες, συμπληρώματα των κατεστραμμένων αρχαίων κερκίδων με μερικές από τις διάσπαρτες αρχαίες αλλά και νέες πέτρες, για να εξασφαλισθούν οι 500 θέσεις).
Σχετικά με τις φετινές εργασίες, η πρώτη φάση περιλαμβάνει επείγουσες (δηλαδή βεβιασμένες) ανασκαφές και επεμβάσεις για να ετοιμαστεί για χρήση το θέατρο, ενώ στη δεύτερη φάση (έναρξη τον Αύγουστο) προγραμματίστηκαν συμπληρωματικές ανασκαφές.
Οι εκδηλώσεις ξεκινούν το Σαββατοκύριακο (6, 7 του Ιούλη) και ολοκληρώνονται στις 27 και 28 του Ιούλη. Περιλαμβάνουν: "Μνήμη Αγγελου και Μάνου Χατζιδάκι", "Μεγάλοι Κλασικοί του 17ου και 18ου αιώνα", "Της Νύχτας και του Ερωτα", "Τραγούδια και Παραλλαγές", "Παράδοση και Πρωτοπορία", "Με αφορμή το μύθο" και "Ο θαυμαστός κόσμος των πνευστών".
Στη γνωστή σειρά βιβλίων "Μια Κυριακή με τον (...)",που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Αμμος",προστίθεται ακόμα ένα, που αφορά Ελληνα ζωγράφο. Μετά τις Κυριακές με τον Ρενουάρ,τον Ρέμπραντ,τον Βελάσκεθ,τον Ντα Βίντσι,αλλά και τον Πικάσο και τον Τσάρλι Τσάπλιν,ο Δημήτρης Μυταράς,στην κυριακάτικη "βόλτα" του, μιλά για τη ζωή του και ξεναγεί τα παιδιά στο ζωγραφικό έργο του. Η "βόλτα" με τον Δ. Μυταρά αρχίζει από τη Χαλκίδα των παιδικών του χρόνων, για να οδηγηθούμε μετά στην εποχή των σπουδών του στην ΑΣΚΤ.
Το βιβλίο "Μια Κυριακή με τον Δημήτρη Μυταρά" αφηγείται τη ζωή και το έργο του καλλιτέχνη, τη σχέση του με την τέχνη και τη γνωριμία του εαυτού του μέσα από τη σχέση αυτή. Τα κείμενα της έκδοσης έγραψε η Αννα Γριμάνη.Τα βιβλία της σειράς απευθύνονται σε παιδιά από οκτώ χρόνων και πάνω.
"Μες του Αιγαίου τα νερά", "Στο 'πα και στο ξαναλέω", "Αστρο της αυγής", "Θαλασσάκι μου". Τραγούδια σμιλεμένα με τη φωνή της Μαρίζας Κωχ.Κομμάτια, που πρόσφερε στο δικό της "ευχαριστώ" η ίδια η δημιουργός, κλείνοντας την προχτεσινή εκδήλωση, που διοργάνωσε προς τιμήν της η Επιτροπή Πολιτισμού του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων.Για να ακολουθήσει η εξομολόγησή της: "Τραγουδώ γιατί είναι για μένα το ίδιο σαν να αναπνέω". Μ' αυτή τη φωνή, μ' αυτή την αναπνοή, μας "ταξιδεύει" χρόνια τώρα (πάνω από 25) με το δικό της ξεχωριστό τρόπο στους κόσμους του παραδοσιακού, κυρίως, τραγουδιού. Μια διαδρομή, που εκτός από το πηγαίο της ταλέντο στο τραγούδι και τη σύνθεση βασίστηκε στη βαθιά γνώση των μουσικών μας καταβολών και σε συνειδητή προσπάθεια για τη διάσωση και διάδοση του μουσικού μας πλούτου.
Στη ζωή και το έργο της Μαρίζας Κωχ, αναφέρθηκε η πανεπιστημιακός Σούλα Παπαντωνίου,τονίζοντας ότι "η πορεία της Μαρίζας Κωχ από την αρχή της καριέρας της μέχρι σήμερα παρουσιάζει την εικόνα του μοναχικού οδοιπόρου στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Η καλλιτεχνική αυτή ευαισθησία και συνέπεια της έχει δώσει μία θέση στα ελληνικά μουσικά πράγματα, πράγμα σπάνιο για καλλιτέχνη με προσωπική πορεία, και την απόλυτη αποδοχή όλου του κόσμου, που την τοποθετεί δίπλα στους κορυφαίους μας καλλιτέχνες".
Κόντρες "μαικηνών"; "Πόλεμος" γοήτρου; Σχέδια και επιδιώξεις, που καλύπτονται υπό "μανδύα" προφάσεων και ασυνεννοησίας; Δε γνωρίζουμε τα πραγματικά αίτια, που οδήγησαν το Ιδρυμα Ωνάση ν' αποφασίσει την προσωρινή αναστολή των Διεθνών Βραβείων, που πιθανό να οδηγήσει στην κατάργηση του θεσμού ή τη μεταφορά του εκτός Ελλάδας. Ο πρόεδρος του ΔΣ, πάντως, σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου πρόβαλε ως αίτιο την άρνηση του Μεγάρου Μουσικής να διαθέσει τη μεγάλη του αίθουσα για την τελετή, επικαλούμενο τον προγραμματισμό του. Το ΜΜ απαιτεί να προσδιοριστεί η ημερομηνία της τελετής 1,5-2 χρόνια νωρίτερα, ενώ το Ιδρυμα Ωνάση, επικαλούμενο "εξωγενείς παράγοντες", δηλώνει αδυναμία να την προσδιορίσει παρά μόνο 4-5 μήνες νωρίτερα. Αποτέλεσμα, έχουν "παγώσει" όλες οι διαδικασίες των βραβείων και οι αρμόδιες κριτικές επιτροπές.
Στη χτεσινή παρουσίαση των πεπραγμένων και στόχων του ιδρύματος αναφέρθηκαν (ιδιαίτερα) η γνωστή διαμάχη με τον Τ. Ρουσέλ, η ανανέωση του στόλου του με "εννέα σύγχρονα δεξαμενόπλοια", ο "υπερδιπλασιασμός της περιουσίας του" (δεν απαντήθηκε σχετική ερώτηση για τη σημερινή αξία της), το θέμα της επέκτασης του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου κ. ά.
Το αποκαλούν "Χαϊκού".Γενέτειρά του η Ιαπωνία, της οποίας η σχετική παράδοση το έκανε διάσημο, με αποτέλεσμα να "εξαχθεί" και να το μιμηθούν και σ' άλλες χώρες. Μη φανταστείτε ότι το "Χαϊκού" είναι κάποιο υλικό αντικείμενο. Πρόκειται για πνευματική "ύλη". Συγκεκριμένα ποιητική "ύλη", με τους δικούς της αυστηρούς, ποιητικούς κανόνες και με δική της, μοναδική,"οικονομία". Ενα πραγματικό ποίημα "χαϊκού", δεν μπορεί παρά να είναι τρίστιχο και να έχει συνολικά 17 συλλαβές: 5 στον πρώτο στίχο, 7 στο δεύτερο και 5 στον τρίτο.
Στο ποιητικό αυτό είδος πρώτος ασκήθηκε ο Γιώργος Σεφέρης με το "Τετράδιο γυμνασμάτων" του στην περίοδο 1928 - 1937, το οποίο κυκλοφόρησε γύρω στο 1940, "εισάγοντας" το "χαϊκού" στην Ελλάδα. Από τότε το είδος αυτό απέκτησε πολλούς φίλους Ελληνες ποιητές. Παρέμεινε όμως άγνωστη στο αναγνωστικό κοινό η επίδοση αυτή Ελλήνων ποιητών.
Για πρώτη φορά, λοιπόν, οι εκδόσεις "Δελφοί",θα κυκλοφορήσουν πριν το Πάσχα, μια "Ανθολογία Ελληνικού Χαϊκού",την οποία συγκρότησε, επιμελήθηκε και προλογίζει ο ποιητής Χρήστος Τουμανίδης.Η εισαγωγή θα είναι του Θ.Δ. Φραγκόπουλου και η εικονογράφηση της Ηρώς Νικοπούλου.Η ανθολογία θα περιλαμβάνει "χαϊκού" 46 σύγχρονων Ελλήνων ποιητών (με αλφαβητική σειρά), μεταξύ των οποίων και ο "εισαγωγέας" του είδους Γ. Σεφέρης.
Α. Ε.