Οπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι της περιοχής, εδώ και πέντε χρόνια υπάρχει κόσμος που ακόμα μένει σε διαμερίσματα που είχαν παραχωρηθεί τότε, ενώ τα σπίτια τους δεν έχουν επιδιορθωθεί.

«Μας έδωσαν ένα επίδομα τότε, μερικές χιλιάδες ευρώ, που δεν έφτανε ούτε για την οικοσκευή, και τίποτε άλλο. Υπάρχουν αρκετοί ακόμα που μένουν σε κοντέινερ και ακατάλληλα σπίτια, το υπουργείο δεν δίνει άδεια για ανακατασκευή, ενώ έχει κοπεί και το επίδομα ενοικίου», αναφέρει κάτοικος της Σάμου.

Οι δε μαθητές και φοιτητές ακόμα κάνουν μάθημα σε κοντέινερ, καθώς εδώ και πέντε χρόνια δεν έχει γίνει καμία επισκευή στα κτίρια, και σε αυτά τα χάλια έχουν να αντιμετωπίσουν και τις ελλείψεις των καθηγητών, αλλά και του απαραίτητου υλικοτεχνικού εξοπλισμού.

Ο Κώστας Αλευράς, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών Μηχανικών, Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), εκλεγμένος με την «Πανσπουδαστική ΚΣ», μιλάει στον «Ριζοσπάστη» για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές.

«Στη Σάμο είναι τρεις οι σχολές: Το Μαθηματικό, το Τμήμα Στατιστικής και η Πληροφορική. Από τον σεισμό και μετά, το κτίριο του Μαθηματικού δεν επισκευάστηκε ποτέ, ενώ οι άλλες δύο σχολές ούτως ή άλλως δεν είχαν κτίρια. Με άλλα λόγια, κάνουμε μάθημα σε κοντέινερ ή σε Γυμνάσια και Δημοτικά», μας εξηγεί.

Σαν να μην έφτανε το πετσόκομμα της φοιτητικής μέριμνας για σίτιση και στέγαση (μόνο το 5% των φοιτητών δικαιούται δωμάτιο σε εστία), η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη, καθώς ζητάνε να πληρώνουν οι φοιτητές το καλοκαίρι 120 ευρώ για τις εστίες για δύο μήνες, αλλιώς τις κάνουν Airbnb! Παράλληλα, σε μια σειρά σχολές, όπως στη δική του, είναι υποχρεωμένοι να αγοράσουν εξοπλισμό που μπορεί να στοιχίζει έως και 300 ευρώ.

«Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης, αλλά και της ΔΑΠ, της κυβερνητικής παράταξης στις σχολές, για όλα τα προβλήματα των φοιτητών. Αλλωστε είναι περήφανοι για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, δηλαδή για τη μετατροπή της Παιδείας σε εμπόρευμα».

Την παραπάνω κατάσταση επιβεβαιώνει και ο Νίκος Παπαλεξίου, καθηγητής στο Μαθηματικό της Σάμου, μέλος του Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου και της Διοικούσας Επιτροπής της ΠΟΣΔΕΠ. «Τα αιτήματα των φοιτητών είναι και δικά μας, αυτό παλεύει η ΔΗΠΑΚ, καθώς τίθεται ζήτημα βιωσιμότητας και ύπαρξης του Πανεπιστημίου», μας λέει. Από τη μία η ελάχιστη βάση εισαγωγής, από την άλλη τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά, η ανύπαρκτη φοιτητική μέριμνα και η έλλειψη κτιρίων και υποδομών, είναι εκρηκτικό μείγμα.

Οσο για τις εργασιακές σχέσεις των διδασκόντων, η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. «Δεν μιλάμε για προσλήψεις μόνιμων διδασκόντων, αλλά για συμβασιούχους καθηγητές των 800 ευρώ καθαρά. Πώς θα έρθουν εδώ να διδάξουν, με τέτοια δυσθεώρητα κόστη;».

Η μόνη έγνοια του Πανεπιστημίου είναι να κάνει μπίζνες με επιχειρηματικούς ομίλους της «πράσινης ανάπτυξης», και τώρα προσπαθούν να προετοιμάσουν το έδαφος για την εμπλοκή σε πολεμικούς σκοπούς μέσω ερευνητικών προγραμμάτων. «Καθηγητές και φοιτητές οφείλουν να σταθούν απέναντι σε αυτά τα σχέδια», τόνισε.

«Χρόνο με τον χρόνο χειροτερεύει το πράγμα», μας λέει ο Νίκος Κοτσαμπάς, πρόεδρος της Ενωσης Γονέων - Κηδεμόνων Ικαρίας, για την κατάσταση των σχολείων.

Από την κατάργηση των σχολικών επιτροπών και έπειτα, οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων μαζί με τη δημοτική αρχή της Ικαρίας παλεύουν «κόντρα σε θεούς και δαίμονες» για να μπορούν τα παιδιά να έχουν τα βασικά, όπως θέρμανση στα σχολεία τον χειμώνα. «Κωφεύει το υπουργείο Παιδείας στα αιτήματά μας, η προτεραιότητά τους είναι να κάνουν Ωνάσεια Σχολεία, δηλαδή να εμπορευματοποιήσουν ακόμα περισσότερο την Παιδεία».

Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη για τα ΑμεΑ, λέει ο Γιάννης Κράτσας, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων παιδιών ΑμεΑ «Η Ηλιαχτίδα». «Κάναμε αγώνα να υπάρχουν Ειδικά Σχολεία, από το 2008 το παλεύαμε», χωρίς όμως τα προβλήματα να έχουν λυθεί.

Σύμφωνα με έρευνα που έχουν εκπονήσει οι ίδιοι οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, περίπου το 78% των μαθητών Δημοτικού παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες, χωρίς όμως να υπάρχουν στις δομές στήριξης λογοθεραπευτές ή εργοθεραπευτές. «Αν θέλει να βοηθήσει μια οικογένεια το παιδί της, αναγκαστικά στρέφεται στον ιδιώτη και σφίγγει το ζωνάρι για να τα βγάλει πέρα».

Οι εκπρόσωποι των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων αναφέρονται στις τεράστιες ευθύνες του κράτους και όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά. «Τη στιγμή που ξοδεύουν δισ. ευρώ για το ΝΑΤΟ και μπουκώνουν κέρδη τους ομίλους, τα παιδιά μας δεν έχουν δασκάλους».

Χαρακτηριστικά λένε ότι στο ΕΠΑΛ, σε μια από τις βασικές ειδικότητες, της Κομμωτικής, έλειπε ...ο εκπαιδευτής κoμμωτής. Σε Δημοτικό Σχολείο εδώ και δύο χρόνια δεν υπάρχει δάσκαλος Αγγλικών. Στο Γυμνάσιο Ευδήλου ο φυσικομαθηματικός ήρθε τέλη Φλεβάρη για να διδάξει!

Στην Ικαρία, ένα νησί αραιοκατοικημένο μεν αλλά που ο πληθυσμός του εκτείνεται απ' άκρη σ' άκρη, οι ανάγκες είναι πιο σύνθετες. Η γεωμορφολογία με τους τεράστιους ορεινούς όγκους δυσκολεύει τις μετακινήσεις των μαθητών, και καθώς οι τραγικές ελλείψεις τούς αναγκάζουν να ταξιδεύουν από τη μία περιοχή στην άλλη, η καθημερινότητα γίνεται βασανιστική.

Τα 975 παιδιά του νησιού, από το Προνήπιο έως το Λύκειο, αναγκάζονται να πάνε σχολείο σε άλλη περιοχή γιατί δεν υπάρχει η επόμενη βαθμίδα στην περιοχή τους, ενώ για τα ΑμεΑ η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη.

Στο Γυμνάσιο του Ευδήλου μαθητές με κινητικά προβλήματα είναι αδύνατον να πάνε, γιατί καλούνται να ...ανέβουν 80 σκαλιά (!), άρα τα ΑμεΑ πάνε σε άλλη περιοχή.

Γυμνάσιο στην περιοχή Καρκινάγρι δεν υπάρχει, συνεπώς οι μαθητές πηγαίνουν στον Αγιο Κήρυκο, κάνοντας τον γύρο του νησιού, δηλαδή μιάμιση ώρα δρόμο.

Τις μεταφορές τις αναλαμβάνουν τουριστικές εταιρείες και ταξί, όπου το κριτήριο δεν είναι η ανάγκη για ασφαλή και τακτική μεταφορά των παιδιών, αλλά το αν συμφέρει τον ιδιώτη να κάνει δρομολόγια. «Υπήρχε παιδάκι που είχε να πάει σχολείο δυο χρόνια, γιατί δεν μπορούσε να μεταφερθεί, και η απάντηση της υφυπουργού ήταν απλά ότι αυτό είναι παράνομο. Ναι, το ξέρουμε, λύσεις θέλουμε», λέει ο Γιάννης Κράτσας.

«Ο,τι κερδίζουμε είναι σαν σε παλαίστρα», τονίζει ο Νίκος Κοτσαμπάς, ενώ ο Γιάννης Κράτσας συνεχίζει: «Ο λαός εδώ δεν λυγίζει, ξέρουμε να παλεύουμε όπως πάντα, σε χλωρό κλαρί δεν θα τους αφήσουμε».

Με συγκεκριμένα στοιχεία μας μίλησε ο Νίκος Λαρδάς, αντιδήμαρχος Ικαρίας εκλεγμένος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Επιβεβαιώνεται και πάλι η εγκληματική πολιτική κόστους - οφέλους, καθώς συνολικά στο νησί υπάρχουν 22 σχολικές μονάδες, που στεγάζονται σε 19 κτίρια.

Μόνο για τις επισκευές και ειδικά στο Γυμνάσιο Ευδήλου, που έχει μεγάλες και άμεσες ανάγκες, η μελέτη του δήμου προβλέπει 500.000 ευρώ. Πόσα έλαβαν από το υπουργείο; Το «αστρονομικό» ποσό των 25.000 ευρώ, δηλαδή μόλις το 5% του απαραίτητου ποσού!

Η δημοτική αρχή παλεύει μαζί με τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, απαιτεί από την Περιφέρεια και το υπουργείο, δεν σταματά να διεκδικεί.

«Ο λαός της Ικαρίας είναι μαζί μας στις διεκδικήσεις», τονίζουν και οι τρεις εκπρόσωποι των φορέων, με χαμόγελο και με την υπόσχεση ότι «μέχρι να πάψει άνθρωπος να εκμεταλλεύεται άνθρωπο, δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε».