Την Κυριακή το βράδυ ολοκληρώθηκαν οι εργασίες για το ξεστήσιμο της Κόκκινης Πολιτείας του 51ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», που υποδέχτηκε με επιτυχία πάνω από εκατό χιλιάδες επισκέπτες.

Για ακόμα μια χρονιά, η ΚΝΕ με την παρουσία της στο Πάρκο Τρίτση συνέβαλε αποφασιστικά στον καθαρισμό και τη φροντίδα του, τόσο καθ' όλη τη διάρκεια της πολυήμερης προετοιμασίας του Φεστιβάλ, όσο και με τις ίδιες τις εκδηλώσεις του, αφού - όπως όλοι παραδέχονται- το Φεστιβάλ ζωντάνεψε, φώτισε, ομόρφυνε το πάρκο, ήταν η αφορμή για να το επισκεφτούν δεκάδες χιλιάδες λάου και νεολαίας από τη Δυτική Αθήνα και κάθε γωνιά της Αττικής.

Αλλωστε, το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» έχει διαχρονικά τη δική του ξεχωριστή συμβολή στη διεκδίκηση και πάλη των κατοίκων και μαζικών φορέων της περιοχής, στον αγώνα για να παραμείνει το πάρκο «ανοιχτό» για τον λαό και «κλειστό» για τα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα και σχέδια. Αγώνα στον οποίο πρωτοστατούν τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Με την ολοκλήρωση των 4ήμερων εκδηλώσεων του 51ου Φεστιβάλ, η ΚΝΕ αφήνει στους κατοίκους και τον λαό της Δυτικής Αθήνας το Πάρκο Τρίτση ακόμα πιο καθαρό από ό,τι το βρήκε.

Το σκάκι ήταν ο πρωταγωνιστής στις δραστηριότητες του Αθλητικού Στεκιού το απόγευμα του Σαββάτου. Ο χώρος φιλοξένησε τουρνουά blitz, με γρήγορους ρυθμούς (5 λεπτά ανά παίκτη), προσφέροντας ένταση και ενθουσιασμό.

Η εκδήλωση, μέρος του πλούσιου προγράμματος του Φεστιβάλ, τόνισε τη σημασία του σκακιού ως μέσου πνευματικής καλλιέργειας και συλλογικής αλληλεπίδρασης.

Η ομάδα θεάτρου κούκλας της Παραμυθοχώρας, με τις Μαρία και Σπυριδούλα Παπαγεωργίου, ζωντάνεψαν την «Πόλη που έδιωξε τον πόλεμο», του Αντώνη Παπαθεοδούλου, στον Παιδότοπο το βράδυ του Σαββάτου.

Εριξαν την ...αστερόσκονή τους και το «ταξίδι» ξεκίνησε με το τραγούδι «Ηταν μία πόλη» του Φοίβου Δεληβοριά, με τα παιδιά να συμμετέχουν, να τραγουδούν και να παρακολουθούν με μεγάλη προσοχή έναν ολόκληρο κόσμο να ανοίγεται στα μάτια τους.

Την τρίτη μέρα του Φεστιβάλ, ο Παιδότοπος γέμισε... σαπουνόφουσκες, ενώ ακολούθησε η πολύχρωμη παράσταση της Ιρίνα Μπόικο για παιδιά από 10 μηνών έως 2,5 ετών και το πρόγραμμα έκλεισε ο Χρήστος Τζίκας με την παράσταση θεάτρου μαριονέτας. Με όπλο τη φαντασία και τη δημιουργικότητα, η παράσταση ανέδειξε την αξία της συλλογικότητας και τη δυνατότητα όλοι μαζί να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο.

Την τελευταία μέρα του Φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε η απονομή των βραβείων του πρώτου μαραθωνίου ανάγνωσης που διοργάνωσε το «κόκκινο Αερόστατο», μια σημαντική πρωτοβουλία στην προσπάθεια να ανακαλύψουν τον μαγικό κόσμο που κρύβουν τα βιβλία.

Μετά την παρουσίαση των τραγουδιών που δημιούργησαν οι ομάδες του «κόκκινου Αερόστατου» από την Αττική στην παιδική κατασκήνωση ακολούθησε η μεγάλη, μουσική και πολύχρωμη πορεία των παιδιών. Με τις παιδικές, καθαρές φωνές τους έστειλαν όλη τους την αγάπη και στήριξη στα παιδιά της Γάζας, γιατί το μόνο που χρειάζεται το παιδί είναι: «Γέλια, χρώματα, χαρά, ειρήνη για όλα τα παιδιά».

Με τραγούδια, φωνές και πικέτες στα χρώματα της Παλαιστίνης κατευθύνθηκαν αρχικά στο περίπτερο Συλλόγου Πολιτισμού «Παύλος Κillah p Φύσσας», όπου συνάντησαν την Μάγδα Φύσσα και της προσέφεραν την έκδοση «Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Ποιος; Πού; Πότε; Γιατί;».

Τελευταίος σταθμός ο χώρος της Διεθνούπολης, όπου αντάμωσαν με τους εκπροσώπους της ΚΝ Ισραήλ, της ΚΝ Παλαιστίνης και της Νεολαίας του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης και τους προσέφεραν μια αφίσα για τη φιλία των λαών...

Το βράδυ του Σαββάτου, ο Γρηγόρης Ελευθερίου, κατά κόσμον babaka.gr, μουσικός και τραγουδοποιός, ενθουσίασε στο Στέκι του «Κόκκινου Αερόστατου». Η βραδιά έκλεισε με μουσική παρέα με τα πιτσιρίκια που είχαν μαζευτεί τσούρμο από κάτω! Το «ταξίδι του κόσμου» ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους.

Την προηγούμενη μέρα, τα παιδιά στο «Κόκκινο Αερόστατο» δημιούργησαν μουσική με το σώμα στο διασκεδαστικό σεμινάριο με τον Σιμόνε Μοντζέλι. Αξιοποιώντας ρυθμικά τους ήχους του σώματος και τη φωνή, έμαθαν να λειτουργούν σαν άτομα μέσα στο σύνολο, ακούγοντας το ένα το άλλο.

Η ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα το Σάββατο στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ ήταν πηγαία, διεισδυτική, ειλικρινής. Μια ομιλία με ταυτότητα. Οχι προσωπική. Καθολική.

Ο καθένας έχει τα στοιχεία της ταυτότητάς του. Ομως όταν τα μηνύματα, οι λέξεις, τα νοήματα αγγίζουν το συναίσθημα, ενώνονται οι ταυτότητες χιλιάδων ανθρώπων και γίνονται κινητήριος δύναμη.

Σε ένα σύστημα που ασφυκτιούμε μέσα στη δυστυχία, φυσική, πνευματική, υλική, ψυχική, ατομική, έχουμε ανάγκη από ένα στήριγμα δομημένο και οργανωμένο όπως είναι το ΚΚΕ.

Οταν η ζωή μας επιστρέφει στον Μεσαίωνα με τις ώρες εργασίας, ώστε να καταντήσουμε μια απέραντη γαλέρα, να γίνουμε σκλάβοι του σάπιου συστήματος, χρειαζόμαστε λόγους καθησυχαστικούς, ενωτικούς.

Με τους δικούς μας αγώνες ο κόσμος πρέπει να γίνει πιο δυνατός από κάθε άλλη εποχή. Βρισκόμαστε σε μια σύγχυση εθνική, πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική. Ακούμε τις πιο παρανοϊκές αποφάσεις, όπως ετοιμαζόμαστε για πόλεμο με την πρόφαση ότι έτσι εξασφαλίζουμε την ειρήνη. Εφτασαν στο σημείο να δικαιολογούν το κακό με το καλό.

Ακούγοντας την ομιλία του Γενικού Γραμματέα Δημήτρη Κουτσούμπα δεν νιώσαμε ο «κανένας» όπως θέλουν να μας καταντήσουν, αλλά άτομα με προσωπικότητα, με όνομα, με δικαιώματα, με κοινωνική θέση. Λόγια που γίνονται καθρέφτης για να δούμε την πραγματικότητα.

Οι λέξεις καταπίεση, εκμετάλλευση, αδικία δεν ήταν απλές αναφορές σε αναζήτηση μιας κοινωνικής δικαιοσύνης, αποδόθηκαν με τόση δύναμη και παραδείγματα που απόκτησαν τεράστια σημασία.

Η σπουδαιότητα της ομιλίας του ήταν η συναισθηματική αξία. Η ελπίδα να συνεχίσουμε και να επιταχύνουμε το βήμα που με αυτό κτίσαμε πάνω από έναν αιώνα το ΚΚΕ.