- Προχωρήσατε οι τρεις Δημοτικές Κινήσεις στη συγκρότηση της "Συμπαράταξης για την Αθήνα". Ποια αναγκαιότητα την επέβαλε;

- Στην προηγούμενη τετραετία αντιμετωπίσαμε, ως "Αγωνιστική Συνεργασία για την Αθήνα",το μπλοκ των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπως εκφραζόταν με τους συνδυασμούς του Δ. Αβραμόπουλου,του Θ. Πάγκαλου και της Μ. Δαμανάκη.Υποστήριξαν από κοινού και υποστηρίζουν σήμερα την ίδια, στην ουσία, πολιτική μετατροπής του Δήμου της Αθήνας και συνολικά του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε συμπληρωματικό μηχανισμό επιβολής της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ετσι, για να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κατάσταση, αυτά τα χρόνια, στρέψαμε την προσοχή μας στην ενθάρρυνση, στο συντονισμό, στην οργάνωση και τη συμπαράστασή μας σε όσες λαϊκές κινητοποιήσεις εκδηλώθηκαν,είτε αφορούσαν την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, είτε την προστασία των ελεύθερων χώρων απ' τις αρπαχτικές διαθέσεις του κεφαλαίου και ακόμα την αναβάθμιση της εκπαίδευσης, της κοινωνικής πρόνοιας, του αθλητισμού και σειρά άλλων ζητημάτων.

- Στο δρόμο, δηλαδή, με το συντονισμό των λαϊκών αγώνων σφυρηλατήθηκε η Συμπαράταξη;

- Σ' αυτούς τους αγώνες συμμετείχαν άνθρωποι, οι οποίοι είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Διάθεση να αντιπαλέψουν την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, έστω κι αν ήταν διαφορετικών ιδεολογικών και πολιτικών τοποθετήσεων και εντάξεων καθένας.

Αυτή ήταν η μαγιά,η οποία μας οδήγησε στη διακήρυξή μας για τις δημοτικές εκλογές, ήδη από το Φλεβάρη, να εκδηλώσουμε την πρόθεση να δημιουργηθεί μια συμπαράταξη όλων των ενώσεων, ομάδων, ανθρώπων, που συνέδεε η κοινωνική δράση. Για να δημιουργηθεί ένας πόλος αντιπαράθεσης στις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις...

Και σήμερα περισσότερο είναι αναγκαίο αυτό. Οι δημοτικές εκλογές είχαν πάντα - ειδικά στην Αθήνα - πολιτικό χαρακτήρα, αλλά αυτή τη φορά και μόνο το επιχείρημα του πρωθυπουργού στο Ναύπλιο, ότι οι εκλογές πρέπει να μετατραπούν σε επιβράβευση της κυβερνητικής πολιτικής, μας οδηγεί στην αναγκαιότητα της ήττας των φιλοκυβερνητικών συνδυασμών. Στην Αθήνα ιδιαίτερα, όπου πιλοτικά πάει να εφαρμοστεί το μοντέλο της "κεντροαριστεράς".

- Και η απερχόμενη δημοτική αρχή; Είναι κι αυτή ...κεντροαριστερή;

- Η δημοτική αρχή, πολιτικός εκπρόσωπος του άλλου πόλου του δικομματισμού, απέδειξε ότι υπάρχει καλός κυβερνητικός υπάλληλος,έστω κι αν προέρχεται από διαφορετικό πολιτικό κόμμα. Αλλος δε θα μπορούσε να υλοποιήσει καλύτερα - από το σημερινό δήμαρχο - όλες τις κυβερνητικές κατευθύνσεις, που είναι απόρροια των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τη μετατροπή, δηλαδή, του Δήμου σε μηχανισμό επιβολής της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης.

Και, μάλιστα, όταν ο ρόλος του δημάρχου Αθηναίων - ως προέδρου της ΚΕΔΚΕ - είναι ευρύτερος. Δε χρειάζεται άλλη "μαρτυρία" από την περικοπή των δέκα δισεκατομμυρίων από τα λεφτά της Αυτοδιοίκησης, που ...πρόσφερε με πρόταση του Δ. Αβραμόπουλου και ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της - στελέχη όλοι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ στην αυτοδιοίκηση - η ΚΕΔΚΕ ως συμβολή στην υλοποίηση του προγράμματος σύγκλισης!

- Ποιοι πληρώνουν τα δέκα ...κεντροαριστερά, τελικά, δισεκατομμύρια και όλα τα άλλα;

- Τα φτωχά και μικρομεσαία στρώματα. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι μικροεπαγγελματίες, η νεολαία, οι συνταξιούχοι πληρώνουν αυτή την πολιτική. Είναι, κατά κύριο λόγο, αυτοί που χρησιμοποιούν τους βρεφονηπιακούς σταθμούς του δήμου, τα αθλητικά του γυμναστήρια, τα ΚΑΠΗ, και τους οργανισμούς του, που ασχολούνται με κοινωνικές υπηρεσίες. Είναι αυτοί που πληρώνουν τα υψηλά ανταποδοτικά τέλη, τους δημοτικούς φόρους, τα τροφεία στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, όσοι στέλνουν τα παιδιά τους στα άθλια κτιριακά συγκροτήματα, όπου στεγάζονται σχολεία. Είναι η πλειοψηφία, που εργάζεται, κατοικεί και σπουδάζει στην Αθήνα...

Γιατί, βέβαια, η μειοψηφία των εχόντων και κατεχόντων ούτε κατοικεί εδώ, ούτε τα παιδιά της στέλνει στα δημοτικά βρεφοκομεία ή τα αθλητικά κέντρα, ούτε βέβαια στα δημόσια σχολεία. Οι τελευταίοι είναι αυτοί που στηρίζουν τους γνήσιους εκπροσώπους των συμφερόντων τους με την προβολή τους στις πολυτελείς δεξιώσεις, με την καθημερινή πρόσκλησή τους στα μεγάλα, ιδιωτικά Μέσα Ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά.

- Τι προτείνετε στους πρώτους, τους πραγματικούς κατοίκους της πόλης, που περιγράψατε, να κάνουν;

- Οι κάτοικοι της Αθήνας έχουν συμφέρον από ένα δήμο κι ένα δήμαρχο - σύμμαχο και συμπαραστάτη στις διεκδικήσεις τους. Εχουν συμφέρον από την υπερψήφιση του συνδυασμού της "Συμπαράταξης για την Αθήνα", που έχει διακηρύξει την απόφασή της να υπερασπιστεί τις λαϊκές διεκδικήσεις. Και επιπλέον να παρέμβει για να λύσει ζητήματα της καθημερινής τους ζωής, προς όφελός τους.

Η Συμπαράταξη αποτελεί ελπίδα για όσους δε βολεύονται με τη σημερινή κατάσταση. Η προοπτική της βρίσκεται ακριβώς στο γεγονός ότι το πρόγραμμά της εκφράζει τα συμφέροντα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων της πόλης και η αγωνιστική της κατεύθυνση μαζί με τη στήριξη του αθηναϊκού λαού εγγυάται ότι θα βρίσκεται στη γραμμή της σύγκρουσης με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου στην πόλη. Στη "Συμπαράταξη για την Αθήνα", μαζί με όσους συναντηθήκαμε μέχρι τώρα, έχουν θέση κι άλλοι, ανεξάρτητα από ιδεολογικοπολιτική τοποθέτηση, μέλη και οπαδοί κομμάτων της κυρίαρχης αντίληψης, που θέλουν να καταδικάσουν την πολιτικής τους και τους φορείς της σε κυβερνητικό και δημοτικό επίπεδο. Ο τρόπος που θα συμμετάσχουν είναι δικιά τους υπόθεση, όμως οι δημοτικές εκλογές και η ψήφος σ' αυτές τους δίνει την ευκαιρία!

- Γιατί καλείτε τους Αθηναίους, τους κατοίκους της πόλης, να υπερψηφίσουν τη "Συμπαράταξη για την Αθήνα" στις δημοτικές εκλογές;

- Δεν τους ζητάμε απλώς και μόνο να ψηφίσουν τη "Συμπαράταξη για την Αθήνα", που δεσμεύεται, όπως έχουμε περιγράψει, να διεκδικήσει μια πόλη για τους κατοίκους της, αυτούς στους οποίους ανήκει. Τους ζητάμε, κυρίως και προπάντων, να γίνουν συμμετοχικοί, να μπουν μέσα στον κοινωνική διαδικασία και να διεκδικήσουν,να αγωνιστούν δίπλα στη Συμπαράταξη για την πόλη που θέλουμε. Να αποφύγουν τις παγιδεύσεις της κυρίαρχης λογικής. Να αποφύγουν την παγίδευσή τους από τους κατασκευαστές εικόνων, που προϋποθέτουν, αλλά και ενισχύουν την κοινωνική χαύνωση για να περάσουν τα μηνύματά τους. Να αντισταθούν στην πολιτική γκλαμουριά.Και να αναπτύξουν ουσιαστικό προβληματισμό για τα δημοτικά πράγματα...

- Αυτός ο προβληματισμός οδήγησε και στη συγκρότηση της "Συμπαράταξης για την Αθήνα", με υποψήφιο δήμαρχο τον Λεων. Αυδή;

- Ο δημοτικός αγώνας έχει και για την "Αθήνα - Πράσινη Πόλη",τη Δημοτική μας Κίνηση, βαθύτατα πολιτικό χαρακτήρα. Και η επιλογή, τελικά, αφορά ουσιαστικά ανάμεσα στη μικροδιαχείριση διαφόρων επουσιωδών στοιχείων και στα μεγάλα ζητήματα της ποιότητας ζωής!

Αυτοί που παραμένουν στο επίπεδο της μικροδιαχείρισης μπορούν ανέξοδα και χωρίς δυνατότητα δημοσίου ελέγχου να επιδίδονται σε δημαγωγία. Οταν όμως φωτίζονται και αναδεικνύονται τα μεγάλα προβλήματα της ποιότητας ζωής, τότε προκύπτουν ουσιαστικές ρήξεις με το κυρίαρχο σύστημα και η μικροδιαχείριση δεν είναι επαρκής. Χρειάζεται παρέμβαση για την αλλαγή του πολιτικού περιβάλλοντος και τέτοιου είδους παρέμβαση δεν αποτελούν οι δημόσιες σχέσεις και οι κοσμικές εκδηλώσεις.

Η Αθήνα σήμερα έχει ανάγκη από μια νέα διαχείριση του περιαστικού περιβάλλοντος, αλλά και του ίδιου του αστικού χώρου. Χρειάζεται μεγαλύτερη παρουσία της φύσης στην περίμετρο και μέσα στην πόλη.

Τα πολεοδομικά κύτταρα, όπως είναι οι συνοικίες και οι γειτονιές, πρέπει να έχουν κατά το δυνατό πλουραλιστικό χαρακτήρα και να μην εκτίθενται στον κίνδυνο "ταξικών εκκαθαρίσεων", με ποικίλες στοχεύσεις, όπως την εγκατάσταση νυχτερινών κέντρων και άλλων υπηρεσιών. Η Αθήνα δεν μπορεί να γίνει νέα Βηρυττός.Πρέπει να αναπτύξει τις παραγωγικές δραστηριότητές της,να προωθήσει τις ήπιες μορφές κυκλοφορίας, να δώσει προτεραιότητα στον πεζό. Να πάψει να είναι μια γκρίζα πόλη. Να ξαναγίνει εστία χαράς για τους κατοίκους.

- Ευκταίο, αλλά πόσο εύκολο είναι να γίνει;

- Η φυσιογνωμία της Αθήνας προσδιορίζεται από την κυρίαρχη πολιτική. Είναι φανερό ότι μέσα σ' ένα γενικότερο πολιτικό κλίμα, όπου βασιλεύουν η ανεργία, το εργασιακό άγχος, οι κοινωνικοί αποκλεισμοί και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος,δεν είναι δυνατό να έχουμε απότομες ανατροπές που θα εγκαθιδρύσουν έναν "επίγειο δημοτικό παράδεισο". Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ο αγώνας περιττεύει.Απεναντίας, πρέπει να ενταθεί, ώστε σε δημοτικό επίπεδο να μπορεί να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές στην καθημερινή ζωή και, παράλληλα, να αναπτυχθούν ελπιδοφόρα κινήματα για το μέλλον.Είναι φανερό ότι οι δημοτικές παρατάξεις που υπόσχονται μια νησίδα ευτυχίας μέσα στο πέλαγος του νεοφιλελευθερισμού απλώς δημαγωγούν.

- Η "Συμπαράταξη για την Αθήνα" δεσμεύεται προγραμματικά για παρεμβάσεις, που ως δημοτική αρχή έχει την πολιτική βούληση να προωθήσει. Σκιαγραφείτε κάποιες προτάσεις της;

- Ο πολιτισμός, για παράδειγμα. Μια ριζοσπαστική δημοτική παρέμβαση μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη ενός συμμετοχικού πολιτισμού σε τοπική κλίμακα. Αντί για τα "μεγάλα" γεγονότα, μέσω της παρουσίας διασημοτήτων και τις συνδεόμενες με αυτά κοσμικότητες, ο πολιτισμός πρέπει να έρθει στο επίπεδο της συνοικίας και της γειτονιάς, με το βιβλίο, τη ζωγραφική, την ποίηση, τις κινηματογραφικές λέσχες.

Στην παιδεία, ο δήμος οπωσδήποτε δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη δράση μιας συνολικής εκπαιδευτικής πολιτικής, όμως μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη της εξωσχολικής παιδείας, προκαλώντας και ενισχύοντας τις διάφορες μορφωτικές εκδηλώσεις,ασχολούμενος με τον πολίτη από τις χαμηλότερες ως τις ανώτερες εκπαιδευτικές βαθμίδες. Σε μια τέτοια δραστηριότητα, σημαντική θέση κατέχει η φροντίδα για το σχολικό περιβάλλον, το οποίο μέχρι τώρα ανέμελα διαχειρίζεται η δημοτική εξουσία. Ιδιαίτερα οι αυλές των σχολείων μπορεί να αναπτύξουν την αισθητική και τη φυσικότητά τους, προτιμώντας στην ανάγκη ακόμη και το γυμνό χώμα, σε σχέση με τα τσιμεντένια δάπεδα. Είναι κι αυτό μια μορφή σύνδεσης της παιδείας με τη φύση!

- Περιγράφετε μια πόλη που θέλουμε. Μια Συμπαράταξη με δράση ικανή να φέρει αποτελέσματα...

- Η Συμπαράταξη δεν επιδίδεται σε στείρα αντιπολίτευση. Μέσα από το πρόγραμμά της, προκύπτουν αβίαστα εναλλακτικές λύσεις.Εναλλακτικές λύσεις στη διαχείριση του χώρου, στη λειτουργικότητα των κυττάρων της πόλης, στις μορφές κυκλοφορίας, στην κοινωνική αλληλεγγύη και στην ανάπτυξη κοινοτικού πνεύματος μέσα στην πόλη. Η Αθήνα είναι μια πόλη που τρέπει τους ανθρώπους της σε φυγή. Η μάχη για το ξεπέρασμα αυτής της κατάστασης, για την ενίσχυση της ποικιλότητας, της ελκυστικότητας, του καλλιτεχνικού και αισθητικού χαρακτήρα της πόλης, μπορεί να δοθεί και να κερδηθεί.

Αντίθετα, η πρόταση της άλλης πλευράς, ανεξάρτητα από τους "εξωραϊσμούς" και τη συσκευασία με την οποία προσφέρεται, είναι μια πρόταση που βασίζεται στο μοντέλο του μοναχικού καταναλωτή. Του αλλοτριωμένου ανθρώπου. Και του ιδιώτη, ο οποίος είτε εκμεταλλεύεται τους άλλους, είτε αυτός ο ίδιος υφίσταται παθητικά την αλλοτρίωση.