Το μεγαλύτερο χτύπημα στα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων απαιτείται τώρα, τον καιρό των επικίνδυνων πολεμικών εξελίξεων. Τον καιρό που κυβερνήσεις, ΕΕ και ΝΑΤΟ αποφασίζουν την αύξηση των πολεμικών δαπανών στο 5%, με 800 δισ. το «ReArm» στην ΕΕ και με 25 δισ. στη χώρα μας, που η «ρήτρα διαφυγής», όπως τη λένε, υπάρχει μόνο γι' αυτές τις δαπάνες κι όχι για μισθούς.

Σε αυτό το πλαίσιο χρειάζονται υπάκουοι υπάλληλοι, υλοποιητές της πολιτικής των κυβερνητικών - ευρωενωσιακών επιλογών. Η κριτική μας στο νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων δεν αφορά τα αδικήματα του «κοινού ποινικού δικαίου» και την αντιμετώπισή τους. Αυτά διώκονται και με το υπάρχον. Το νέο πειθαρχικό δίκαιο στοχεύει στη συνδικαλιστική, κοινωνική, πολιτική δράση, με αυστηρότερες μάλιστα από πριν ποινές, που φτάνουν στην οριστική παύση, δηλαδή στην απόλυση και σε τεράστια εξοντωτικά διοικητικά πρόστιμα από 10.000 έως 100.000 ευρώ.

Βάζει «τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι» σε κάθε κρατικό υπάλληλο, και γι' αυτό αφορά κάθε εργαζόμενο που θέλει και προσπαθεί να δουλεύει με συνείδηση και ψηλά το κεφάλι, που θα ήθελε η υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος να συμβαδίζει με την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Με το συγκεκριμένο πειθαρχικό δίκαιο, με τις νέες υπερεξουσίες των διοικήσεων και των υπηρεσιακών στελεχών, με την κατάργηση του δικαιώματος ένστασης και επανεξέτασης μιας ποινής που επιβάλλεται από το πειθαρχικό συμβούλιο, αν δεν σε θέλει ένας ιδιωτικός φορέας, ένας εργολάβος κ.λπ., γιατί του «χαλάς την πιάτσα» ή δεν ικανοποιείς το αίτημά του, μπαίνεις σε αργία και απολύεσαι αν σε καταγγείλει.

Και επειδή η προσπάθεια επιβολής σιωπητηρίου απαιτεί fast track διαδικασίες, αλλάζει τη σύνθεση των πειθαρχικών συμβουλίων, αφαιρώντας και τους αιρετούς εκπροσώπους των εργαζομένων σε αυτά, και τα συγκροτεί μόνο από μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, δηλαδή τους νομικούς υπερασπιστές των υπουργών και των διοικήσεων σε όλες τις διαδικασίες.

Τα περισσότερα αδικήματα υπήρχαν και στις προηγούμενες εκδόσεις και των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας το περιθώριο μέσα από διατυπώσεις ευρύτατου περιεχομένου να διπλώνουν σε μια κόλλα χαρτί όποιον θέλουν. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε: Αναξιοπρεπής συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας, κριτική της προϊσταμένης αρχής, απείθεια, μη τήρηση εχεμύθειας. Τα τρία από τα τέσσερα επιφέρουν απευθείας την απόλυση και το άλλο με προϋποθέσεις.

Σε αυτά βασίζονται ήδη διώξεις αγωνιστών, συνδικαλιστών, εργαζομένων, όπως η πειθαρχική δίωξη και ποινή στην μάρτυρα - κλειδί στο σκάνδαλο με τις αγροτικές επιδοτήσεις στον ΟΠΕΚΕΠΕ, η δίωξη εργαζόμενου στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Εβρου επειδή θεωρήθηκε «υποκινητής» ανακοίνωσης εργαζομένων ενάντια σε επίσκεψη στελεχών του ΝΑΤΟ στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης και ακύρωσης αυτής, η πειθαρχική δίωξη και ποινή του προέδρου και της γραμματέα του Συλλόγου της ΠΕ Εβρου για ανακοίνωση του Σωματείου, όπου εκφράστηκε η διαφωνία σε ιδιωτικοποίηση αρμοδιότητας, κ.ά. Την ίδια ώρα, υψηλόβαθμα στελέχη του κρατικού μηχανισμού για σοβαρά ποινικά αδικήματα παραμένουν στις θέσεις τους, όπως και κυβερνητικά στελέχη.

Φέρνει όμως, εκτός από την αυστηροποίηση των ποινών, και νέα.

Η άρνηση συμμετοχής στην αξιολόγηση, που συμπληρώνει το προϋπάρχον αδίκημα της «αδικαιολόγητα μη έγκαιρης σύνταξης έκθεσης αξιολόγησης» περνάει πλέον σε άλλο επίπεδο και θα οδηγεί στην απόλυση, προσπαθώντας να επιβάλει μέσα από την αντιδραστική αξιολόγηση την αποδοχή των υπαλλήλων στην υλοποίηση - και την ενεργή συμμετοχή τους σε αυτή - της αντιλαϊκής πολιτικής, των ιδιωτικοποιημένων και εμπορευματοποιημένων υπηρεσιών, των υποβαθμισμένων υπηρεσιών δημόσιας Υγείας και Παιδείας, των λειτουργιών ενός εχθρικού κράτους, ανίκανου να στηρίξει τις λαϊκές ανάγκες, ικανού να μοιράζει εκατομμύρια στους διάφορους που λυμαίνονται τον ιδρώτα του λαού.

Διευρύνονται οι περιπτώσεις για να τεθεί ένας δημόσιος υπάλληλος σε αυτοδίκαιη αργία από τη διοίκηση, χωρίς μάλιστα τη γνώμη του Πειθαρχικού Συμβουλίου, όπως η προσαγωγή, η σύλληψη κ.λπ. Καταλαβαίνουμε όλοι τι σημαίνουν αυτά για πρωτοπόρους αγωνιστές, αφού θα μπορούν να αξιοποιούν τις κινητοποιήσεις μας για την παραπέρα ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης.

Απάντηση σε όλα αυτά θα δώσουν οι εργαζόμενοι με τα σωματεία τους, με τις ταξικές δυνάμεις μπροστά, ταυτόχρονα με την ενίσχυση της δράσης των σωματείων σε όλα τα μέτωπα.

Και δεν το λέμε για να ευλογήσουμε τα γένια μας, αλλά γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα. Στις 18/6 το υπουργείο Εσωτερικών έστειλε στην ΑΔΕΔΥ το σχέδιο νόμου. Εχουν περάσει 22 μέρες και η ΑΔΕΔΥ τηρεί «σιγή ιχθύος». Δεν έχει πάρει ακόμα θέση, αν και προκαλέσαμε όλες τις παρατάξεις για την τοποθέτησή τους, στέλνοντάς τους ως ΔΑΣ σχέδιο της απάντησης που οφείλει να δώσει στον υπουργό και στην κυβέρνηση.

Γύρω - γύρω βέβαια ψελλίζουν ότι το κύριο είναι η αφαίρεση των αιρετών από τα Πειθαρχικά Συμβούλια, όπως λένε ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ ή όπως λέει «το όλον του ΣΥΡΙΖΑ» «το νέο πειθαρχικό κινητοποιείται από ένα είδος ιδεολογικής εμμονής του πρωθυπουργού, που παίρνει τα χαρακτηριστικά "βεντέτας" ενάντια στους εργαζόμενους στο Δημόσιο, που σκαλίζει ταπεινά ένστικτα και αρνητικά στερεότυπα», «παραβιάζοντας το Σύνταγμα και αλλοιώνοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς και του Κράτους Δικαίου»...

Γι' αυτό λέμε ότι την υπόθεση πρέπει να την πάρουν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι, αφού ο αγώνας μας είναι μονόδρομος απέναντι στην αντεργατική πολιτική και σε όλα τα μέτωπα που έχουμε μπροστά μας. Ενημερώνουμε τους εργαζόμενους και όλο τον λαό με όλους τους τρόπους και όλα τα μέσα, γιατί το νέο πειθαρχικό δίκαιο μας αφορά όλους. Προετοιμάζουμε απεργιακή απάντηση όταν κατατεθεί το νομοσχέδιο στη Βουλή.

(Το άρθρο αποτελεί συντομευμένη αναδημοσίευση από το «Dnews.gr»)