Στελέχη της «Δημοκρατικής Συνεργασίας - ΕΛΤΑ» μιλούν για «κατασκευασμένα» αριθμητικά στοιχεία που εξυπηρετούν σκοπιμότητες. Εξηγούν: Πριν πέντε χρόνια, η κυβέρνηση άρχισε την προσπάθεια «εξυγίανσης» της επιχείρησης. Επειδή η προσπάθεια «περνάει» μέσα από την «κερδοφορία», επιχειρείται η παρουσίαση «οικονομικού θαύματος», που θα οδηγήσει στην ιδιωτικοποίηση των ΕΛΤΑ. Σημειώστε ότι η κυβέρνηση συνδιαλέγεται με τη γαλλική «Le Post» και τον εγχώριο συνεργάτη της «Φτερωτό Ερμή» - συμφερόντων Λαμπράκη, Κόκκαλη και Εθνικής Τράπεζας - για να τους παραδώσει μερίδια της μητρικής και το πλειοψηφικό πακέτο της θυγατρικής στις ταχυμεταφορές.

Σε αυτό το πλαίσιο, στο μεσοδιάστημα, η κυβέρνηση εγκρίνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 110 δισ. δρχ. Ο ΕΛΤΑ αποκτά σημαντική ρευστότητα, ώστε να μην πληρώνει τόκους υπερημερίας πολλών δισ. δρχ. (σε ΔΕΗ, ΟΤΕ, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων). Ταυτόχρονα, αυξάνει σημαντικά τα χρηματοοικονομικά του έσοδα. Μόνο στην τριετία (1998 - 2001) ενέκρινε αυξήσεις τιμολογίων κατά 130%.

Και όμως, παρά τα έσοδα από τις συνεχείς αυξήσεις, παρά τα 110 δισ. δρχ. που πλήρωσαν οι φορολογούμενοι (για την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου), κατά καιρούς δημοσιεύματα εφημερίδων αναφέρονται σε αποτίμηση (πριν μερικούς μήνες) της αξίας του ΕΛΤΑ από την Alpha Finance. Η εταιρία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών έκανε μια εκτίμηση για μόλις 90 - 100 δισ. δρχ. Είναι θυγατρική της τράπεζας Alpha, που κατόπιν εξαγοράστηκε από την Εθνική Τράπεζα, η οποία θέλει να βάλει «χέρι» στο ΕΛΤΑ. Στο ΕΛΤΑ κυκλοφορούν φήμες και για ακόμα χαμηλότερη αποτίμηση (65 δισ. δρχ.), χωρίς να διευκρινίζεται ποιος τις διαχέει.

Φυσικά, δεν πρόκειται απλά για κάποια διελκυστίνδα όπου στέκονται από τη μια πλευρά η κυβέρνηση που θέλει να παρουσιάσει καλά οικονομικά αποτελέσματα, για να ξεπουλήσει ακριβότερα, ενώ από την άλλη οι ιδιώτες προσπαθούν να υποτιμολογήσουν για να αγοράσουν φτηνά. Οι φαινομενικά δύο πλευρές είναι ουσιαστικά μία. Η κυβέρνηση ποικιλότροπα ευνοεί το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο, το τροφοδοτεί, του παραδίδει δουλιές και εταιρίες, ενώ το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο την υπερασπίζεται κι αυτό ποικιλότροπα. Ετσι παίζεται ένα προπαγανδιστικό παιχνίδι υποτίθεται σκληρής διαπραγμάτευσης για τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη του δημοσίου συμφέροντος, όταν αυτό το συμφέρον με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, αυτή είναι η ουσία και όχι το τίμημα, ενισχύει τη δράση του μεγάλου κεφαλαίου.

Σε κάθε περίπτωση, «φαίνεται καθαρά ότι η κυβέρνηση αξιοποιούσε τα ελλείμματα, προκειμένου να συκοφαντήσει το δημόσιο τομέα. Οσο για τα οικονομικά αδιέξοδα του ΕΛΤΑ, γι' αυτά φόρτωνε τις ευθύνες στους εργαζόμενους. Τώρα που θέλει να αλλάξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς, έντεχνα κάλυψε τα ελλείμματα, ενέκρινε αυξήσεις τιμολογίων, ρύθμισε τις οικονομικές εκκρεμότητες, πάλι σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων», σημειώνουν στην παράταξη. Πώς;

Τα στελέχη της «Δημοκρατικής Συνεργασίας» αναφέρουν πως στην τελευταία 10ετία τα οικονομικά αποτελέσματα του ΕΛΤΑ γίνονται ένα περίεργο ασανσέρ:

«Με βάση στοιχεία από τις οικονομικές υπηρεσίες, το 1993 το έλλειμμα ήταν 5 δισ. δρχ., πριν καλυφτεί από τον ΟΤΕ. Ακολούθως, η κυβέρνηση ΝΔ, με νόμο κατήργησε τη μέχρι τότε κάλυψη των ελλειμμάτων του ΕΛΤΑ από τον Οργανισμό. Το 1995 - 1996, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να συκοφαντήσει το δημόσιο ταχυδρομείο και τους εργαζόμενους, μιλά για σωρευμένα ελλείμματα 85 δισ. δρχ. ή και 150 δισ. δρχ. Το 2000 παρουσιάζονται κέρδη 4 δισ. δραχμές!»

Διευκρινίζουν ότι ο «εξωραϊσμός» των οικονομικών αρχίζει το 1997. Οτι την τριετία 1996-1998, ενώ αυξάνουν οι ζημιές από τη συνολική λειτουργία του ΕΛΤΑ (11, 15,8 και 16,9 δισ. δρχ. κατ' έτος), φαίνονται βελτιωμένα τα οικονομικά αποτελέσματα. Οτι αυτό γίνεται γιατί: Οι τόκοι από καταθέσεις αυξήθηκαν κατά 3 δισ. δρχ. επειδή με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, ο ΕΛΤΑ απέκτησε ρευστότητα. Οι τόκοι από χρέη μειώθηκαν κατά 6,3 δισ. δρχ. Αυξήθηκαν τα έσοδα προηγούμενων χρόνων κατά 0,7 δισ. δρχ. Και οι προβλέψεις για ζημιές, που συνυπολογίζονται στα κατάστιχα, μειώθηκαν κατά 3 δισ. δρχ.

Για τη διετία 1999-2000, που το ΕΛΤΑ φαίνεται να κερδοφορεί, στη «Δημοκρατική Συνεργασία» λένε ότι «οφείλεται σε αλχημείες: Στη μείωση των προβλέψεων για ζημιές το 2000 έναντι του 1999. Στα χρηματοοικονομικά έσοδα λόγω αυξημένης ρευστότητας. Σε έσοδα που προέκυψαν από τις συναλλαγές με τα ξένα ταχυδρομεία. Και στη μείωση του μόνιμου προσωπικού κατά 1.000 εργαζόμενους, με ταυτόχρονη προσπάθεια κάλυψης κάποιων κενών με πρόσληψη εργαζομένων μερικής απασχόλησης (4ωρα - 8μηνα) αλλά και την ενοικίαση εργαζομένων από τα ιδιωτικά γραφεία "ευρέσεως εργασίας".»

Υπογραμμίζουν έτσι ότι η «κερδοφορία» που παρουσιάζεται, δεν οφείλεται στην ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του ΕΛΤΑ. «Σύμφωνα με τα bonus και τα συμβόλαια που παρουσιάζει η Διοίκηση, η κίνηση αυξήθηκε κατά 30%. Αρα τα έσοδα του ΕΛΤΑ πρέπει να είναι 110 δισ. δρχ. Περίπου όσο είναι σήμερα, αλλά με μηδενική αύξηση τιμολογίων. Στο ίδιο όμως διάστημα είχαμε αύξηση τιμολογίων κατά 130%. Γιατί λοιπόν τα έσοδα δε φτάνουν στα 200 δισ. δρχ., όσο δηλαδή θα έπρεπε, αφού σ' αυτό το διάστημα είχαμε αύξηση της κίνησης κατά 30% και των τιμολογίων κατά 130%;», ρωτούν.

Βέβαια, αν τα ΕΛΤΑ σήμερα είναι κερδοφόρα ή όχι δεν έχει μεγάλη σημασία στο δοσμένο σύστημα για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Εξω από τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, έξω από ένα κοινωνικοοικονομικό σύστημα με προτεραιότητα την εξυπηρέτηση του λαού, έξω από ένα δημόσιο ταχυδρομείο ενταγμένο σε ένα τέτοιο δημόσιο σύστημα μεταφορών - επικοινωνιών, και τρισ. να είναι τα κέρδη των ΕΛΤΑ, δε θα αφορούν τα λαϊκά στρώματα και τους εργαζομένους τους.

Στελέχη της «Δημοκρατικής Συνεργασίας» τονίζουν ότι τα τελευταία χρόνια δεν εφαρμόστηκε καμιά πολιτική ανάπτυξης των ΕΛΤΑ με βάση τις ανάγκες του λαού και των εργαζομένων, και αυτή είναι μια αντικειμενική διαδικασία στον καπιταλισμό. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Αυτή η πολιτική είναι που θρέφει τον ιδιωτικό τομέα (π.χ. των ταχυμεταφορών), ωθώντας προς τα εκεί τους παραπονούμενους από τα ΕΛΤΑ καταναλωτές και δίνοντάς του να κάνει έργο που σε άλλες συνθήκες θα μπορούσε άνετα να κάνει το Ταχυδρομείο.

Ειδικά για τους καταναλωτές, να θυμίσουμε ότι το καλοκαίρι η διοίκηση αποφάσισε νέες μεγάλες αυξήσεις στα ταχυδρομικά τέλη, που έφταναν μέχρι και 50%. Ακόμα και μεσοσταθμικά υπολογίζονται σε 11%. Από τις 100 δρχ. που τον Ιούλη 1999 κόστιζε μια επιστολή πρώτης προτεραιότητας εσωτερικού 20 γραμμαρίων (παράδοση την ίδια μέρα), σήμερα κοστίζει 140. Με τις νέες αυξήσεις που αναμένεται να εφαρμόσουν σύντομα, υπολογίζεται ότι θα κοστίζει 153 δρχ. Οι επιστολές 20 γραμμαρίων δεύτερης προτεραιότητας (παράδοση εντός τριών ημερών), από τις 90 δρχ. το 1999, κοστίζουν σήμερα 130 δραχμές και σύντομα θα αυξηθούν στις 136,3 δρχ.