ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 11 Αυγούστου 1998
Σελ. /24
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΕΝΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Σε ρότα διάλυσης και ιδιωτικοποίησης

Η "πρασινογάλαζη" διοίκηση, υπηρετώντας την αντισυνεταιριστική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, αποφάσισε να παραδώσει στην ΑΤΕ τον έλεγχο της Ενωσης

Κάτω από τον πλήρη έλεγχο της ΑΤΕ περνάει οριστικά πλέον η Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσσαλονίκης "Ομοσπονδίας", μετά από τη σχετική απόφαση της πλειοψηφίας του ΔΣ της οργάνωσης.

Απόφαση, που ουσιαστικά υποθηκεύει το μέλλον της συνεταιριστικής αυτής οργάνωσης, βγάζει στο σφυρί την περιουσία της και ανοίγει ένα νέο κύκλο αντεργατικών μέτρων για τους εργαζομένους της. Οπως όλα δείχνουν, το μέλλον της θα είναι όμοιο με αυτό της ΑΓΝΟ. Δηλαδή, η πλήρης χρεοκοπία της και η σταδιακή μετάβασή της σε καθεστώς μετοχοποίησης, πράγμα που σημαίνει ιδιωτικοποίηση. Η Ενωση Πρωτοβάθμιων Συνεταιρισμών και αγροτών της Θεσσαλονίκης μετατρέπεται πλέον σε Ενωση κεφαλαιούχων και μεγαλοπαραγωγών. Αυτό προωθείται με τις ομάδες παραγωγών ντομάτας, ρυζιού, σταριού κλπ., που στην ουσία υποβαθμίζουν τη λειτουργία της, σε όφελος των μεγαλοαγροτών και των βιομηχάνων.

Κι η πλειοψηφία του ΔΣ της "Ομοσπονδίας" πήρε τις αποφάσεις της, χωρίς να μπει στον κόπο να καλέσει Γενική Συνέλευση των μελών, γεγονός που αποδεικνύει ότι ουσιαστικά μεθόδευσε την καταστροφική αυτή εξέλιξη, εν αγνοία των χιλιάδων αγροτών (17.500 μέλη), αλλά και των εκατοντάδων εργαζομένων.

Η πορεία της "Ομοσπονδίας" από το 1995 μέχρι και σήμερα, επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις της Λαϊκής Αγροτικής Ενότητας, που από την αρχή είχε επισημάνει πως η ρύθμιση των χρεών γίνεται με μόνο στόχο τη χρεοκοπία της Ενωσης και την κερδοφορία της ΑΤΕ. Η εξυγίανση και ο εκσυγχρονισμός της οργάνωσης, που επαγγέλλονταν οι αγροτοπατέρες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όταν αποδέχονταν την καταστροφική ρύθμιση του 1995 για τα 9,5 δισ. δραχμές χρέη πήγε περίπατο. Το νέο άνοιγμα της Ενωσης από το '95 μέχρι και τον Ιούνη του 1998, που φημολογείται ότι κυμαίνεται περίπου σε 3-4 δισ. δραχμές και αποδεικνύει εκ των υστέρων τις διαθέσεις τους. Να σημειωθεί, επίσης, πως ούτε τα μέλη του ΔΣ γνωρίζουν ακριβώς την οικονομική κατάσταση της οργάνωσης.

Στα πλαίσια αυτά η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΑΣΘ στις 3 Ιούλη "μεταβίβασε" στο Συμβούλιο Γενικής Διεύθυνσης (ΣΓΔ) το μάνατζμεντ της οργάνωσης. Το ΣΓΔ θα αποφασίζει για όλα τα θέματα που απασχολούν την οργάνωση και οι αποφάσεις του θα υποβάλλονται στο ΔΣ για ενημέρωση και επικύρωση. Ετσι, η εκλεγμένη διοίκηση της Ενωσης καταργείται στην πράξη. Επίσης, με την απόφαση αυτή εκχωρούνται στην ΑΤΕ όλα τα ακίνητα αδρανή περιουσιακά στοιχεία, που, με τη σειρά τους, στα πλαίσια του προγράμματος εξοικονόμησης βγαίνουν στο σφυρί. Ηδη έχουν πουληθεί οι εγκαταστάσεις της Ενωσης στη Μοναστηρίου και τα γραφεία στη Μητροπόλεως.

Τις επιπτώσεις των επιλογών της κυβέρνησης και της ΑΤΕ, για διάλυση και ξεπούλημα των συνεταιριστικών οργανώσεων, θα δεχτούν και οι εργαζόμενοι. Ηδη στην πρώτη του συνεδρίαση το ΣΓΔ αποφάσισε και ζητά δάνειο ύψους 165 εκατομ. δραχμών για την απομάκρυνση περίπου 30 ατόμων από τους 178 μόνιμα απασχολούμενους στην Οργάνωση. Παράλληλα, προβλέπεται μέσα στο επόμενο διάστημα η κατάρτιση ετήσιου προγράμματος εργασίας, μέσα από το οποίο θα ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση του 8ωρου, η δραστική μείωση υπερωριών, ο περιορισμός προσλήψεων εποχικού προσωπικού κ.ά.

Στα πλαίσια της μελέτης βιωσιμότητας καταρτίστηκε πρόγραμμα εξοικονόμησης, το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει: Την αύξηση του ποσοστού εισφοράς κατά 140% στους 80 συνεταιρισμούς - μέλη της Ενωσης.

Με ανακοίνωσή της, η Λαϊκή Αγροτική Ενότητα σημειώνει ότι ο μονόδρομος των καπιταλιστικών αγροτικών επιχειρήσεων είναι καταστροφικός για τους συνεταιρισμούς και τους μικρομεσαίους αγρότες και καταλήγει: "Είναι ώρα να δημιουργήσουμε δικό μας μέτωπο, απέναντι στο μέτωπο της πρασινογάλαζης πλειοψηφίας του ΔΣ της Ενωσης, της κυβέρνησης και όσων συμφωνούν με την πολιτική της. Αγρότες, εργαζόμενοι πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, για να μην περάσουν τα καταστροφικά αυτά σχέδια".

Μωρά - βιβλία - δέντρα

Μια ανατολίτικη παροιμία λέει, ότι για να πεις πως κάτι έκανες στη ζωή σου πρέπει να γράψεις ένα βιβλίο, να κάνεις ένα παιδί και να φυτέψεις ένα δέντρο, όχι αναγκαστικά με αυτή τη σειρά.

Βιβλία δε γράφουν όλοι, αλλά είναι κοινός τόπος η άποψη - ίσως και το γεγονός - ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων έχουν μερικούς στίχους ξεχασμένους στο συρτάρι τους, ή τέλος πάντων κάποτε, ένα μεγάλο μέρος τους ασχολήθηκε με το λόγο, ανεξάρτητα από μορφή, ποσότητα και ποιότητα.

Για τα παιδιά εσχάτως τα πράγματα δεν είναι το ίδιο ανθηρά και πάντως - υποθετικά, μιλώντας - ο ρυθμός γέννησής τους φαίνεται να είναι αντιστρόφως ανάλογος, προς τα κάτω, με την παραγωγή των πνευματικών πονημάτων των εν δυνάμει γονέων.

Οσο για τα δέντρα, όσοι πέρασαν από το στρατό, έχουν να επιδείξουν αξιοθαύμαστη παραγωγικότητα όσον αφορά στις αναδασώσεις και άλλες δραστηριότητες σχετικές με το φύτεμα. Μερικές "παρεκκλίσεις" από την παραπάνω αγαθή δραστηριότητα του στρατεύματος - όπως για παράδειγμα η κανονική αποψίλωση κλωναριών από δάση για τον καλλωπισμό του στρατοπέδου προς τιμήν του τάδε προστάτη άγιου ή η χρήση πετρωμάτων από προστατευμένες περιοχές του δημοσίου για την κατασκευή εκκλησιών σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις κ.ά. - δεν αλλάζουν (;) την εικόνα...

Βέβαια, οι παροιμίες, ειδικά οι ανατολίτικες, διέπονται από έναν μαξιμαλισμό, ακόμη κι αν πρεσβεύουν "μινιμαλιστικούς" στόχους, όπως οι παραπάνω. Τέλος πάντων, δεν τρέχει και τίποτα αν δε γράψεις ένα βιβλίο ή δεν κάνεις ένα παιδί ή δε φυτέψεις ένα δέντρο. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν λογοκρίνεις τα βιβλία που γράφουν άλλοι ή τα καις, όταν χρησιμοποιείς τα παιδιά για να σου παράγουν υπεραξία ή σαν αντικείμενα αρρωστημένης ηδονής και όταν καις τα δέντρα που σου χαρίζει απλόχερα η φύση, ή έστω αυτά που φύτεψαν άλλοι.

Σε αυτούς τους "τομείς" ο πολιτισμός της αστικής τάξης έχει να επιδείξει πολλά πεπραγμένα, που τείνουν να ισοσκελίσουν ή ακόμη και να ξεπεράσουν σε "παραγωγικότητα" τα αποτελέσματα των αγαθών προτροπών της παροιμίας. Από το δημόσιο κάψιμο βιβλίων που οργάνωναν οι ναζί, τις "λευκές" σελίδες των εφημερίδων στις χούντες μέχρι τις δικαστικές απαγορευτικές αποφάσεις επιστημονικών πονημάτων, ο δρόμος δεν είναι τόσο μακρύς όσο θέλουν ορισμένοι να φαίνεται.

Τα εκατομμύρια παιδιά σε όλες τις ηπείρους που περνούν από τις διάφορες "κρεατομηχανές" του καπιταλισμού γίνονται συχνά - πυκνά θέματα στα ΜΜΕ και πεδία διαφόρων αναλύσεων διεθνών οργανισμών.

Οσο για τα δέντρα... Με ένα δέντρο μπορείς να φτιάξεις ένα βιβλίο και να μεγαλώσεις ένα παιδί. Η μπορείς απλά κοιτώντας το να είσαι σίγουρος πως το χειμώνα δε θα πνιγείς από μια ψιχάλα και δε θα βγάλεις το καλοκαίρι με κλιματιστικά μηχανήματα. Προφανώς, οι εμπρηστές δεν έχουν καλές σχέσεις με το διάβασμα και τον έρωτα. Το μόνο σίγουρο, πάντως, είναι, πως με αυτά τα δύο αγαθά δεν έχουν σχέση ούτε οι κυβερνώντες.

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ

Στο ...σφυρί η "Ομοσπονδία", στο ξεκλήρισμα οι μικρομεσαίοι αγρότες, στο δρόμο οι εργαζόμενοι. Αυτό είναι το σχέδιο της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΑΣ Θεσσαλονίκης και της διοίκησης της ΑΤΕ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ