Για να τα καταφέρουμε πιο αποτελεσματικά είναι κρίσιμη προϋπόθεση να εξετάσει κάθε Κομματική Οργάνωση, ιδιαίτερα σε επίπεδο Τομέα, το πώς αντιστοιχίζεται με τον επαναστατικό χαρακτήρα του Κόμματος, το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του. Ολα αυτά στον χώρο δράσης της, στο πώς εκφράζονται θετικά βήματα που εκτιμά στις Θέσεις η ΚΕ συνολικά για όλο το Κόμμα, αλλά και σχεδιάζοντας πιο συγκεκριμένα την άμεση ανάγκη βελτίωσης ποιοτικά της καθημερινής καθοδηγητικής δουλειάς, μέσα σε ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα έντασης της πολιτικής μαζικής δράσης που υπηρετεί τους γενικούς μας στόχους.

Σε αυτή τη βάση μπορεί να αξιοποιηθεί και η πείρα των Οργανώσεων. Τα παραδείγματα με τη μεγάλη διακίνηση των Θέσεων με πάνω από 4.500 φύλλα από την ΤΟ Πειραιά, με ΚΟΒ που έδωσαν πάνω από 400 φύλλα στις εργατογειτονιές, με τον «Ριζοσπάστη» να διακινείται πλατιά μέσα στο λιμάνι, σε εκατοντάδες λιμενεργάτες και ναυτεργάτες, επαναφέρουν το πόσο σημαντικό είναι να εκτιμάμε, να σχεδιάζουμε και να δρούμε με το βλέμμα στις διεργασίες που συντελούνται σε εργατικές - λαϊκές δυνάμεις. Επίσης, την ευρύτερη επίδραση της γραμμής και της δράσης του Κόμματος, την αναγνώριση, την εμπιστοσύνη και το κύρος που μπορεί να κατακτά ο κομμουνιστής και η κομμουνίστρια με τις επαναστατικές ιδέες, με την πρωτοπόρα δράση, με την επίμονη δουλειά μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Αυτό εκφράστηκε στην πανεξόρμηση για τις Θέσεις και με την πολύ καλή βεβαίως προετοιμασία, που επιβεβαιώνει όσα θέτουν οι Θέσεις για τη στήριξη και τη λειτουργία των ΚΟΒ.

Είναι ένα δείγμα πώς συνδυασμένα θα μπορούμε πιο ικανά να αντιμετωπίζουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης, των άλλων κομμάτων και δυνάμεων που παρεμβαίνουν για να εγκλωβίζουν τη δυσαρέσκεια που δημιουργεί η αντιλαϊκή πολιτική μέσα στο πλαίσιο της ΕΕ και του συστήματος ως «αναπόφευκτο», ή στη στήριξη και αναμονή για νέους σωτήρες από τα «πάνω» με τις εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα που βρωμάνε παλιό και ξεπερασμένο, όσο rebranding και να κάνουν για να παρουσιάζεται ως «νέο». Πόσο μάλλον που σε αυτή την προσπάθεια «αναπαλαίωσης» πρωτοστατούν ισχυρά τμήματα του κεφαλαίου, και ειδικότερα του εφοπλιστικού που έχουν «έδρα» τον Πειραιά.

Για να γίνονται πιο στέρεα βήματα στη σκέψη και τη δράση όλου αυτού του κόσμου που παρακολουθεί από πιο κοντά το Κόμμα, βήματα συσπείρωσης με το Κόμμα και την επαναστατική προοπτική, τον δρόμο που ανοίγουμε με τη δράση μας σήμερα, και βεβαίως να το διευρύνουμε μέσα από την καθημερινή δράση των ΚΟΒ πλατιά μέσα στην εργατική τάξη και τον λαό.

Εκεί κρίνονται και οι καθοδηγητικοί κρίκοι, με ιδιαίτερη ευθύνη της Τομεακής Επιτροπής και του Γραφείου της, τα Γραφεία των ΚΟΒ. Με στόχο τα καθοδηγητικά όργανα να στηρίζουν και να ενισχύουν τη λειτουργία των ΚΟΒ στην κατοχύρωση της κομμουνιστικής συγκρότησης και διαπαιδαγώγησης, της στρατηγικής αντοχής και σταθερότητας, της μαχητικής δράσης ώστε κάθε κομματικό μέλος, όπου και αν βρίσκεται, να δρα πρωτοπόρα, πρωτόβουλα με ατομική ευθύνη απέναντι στο Κόμμα και την εργατική τάξη, τον εργαζόμενο λαό.

Αυτά δεν μπορούν να είναι απλά μία γενική κατεύθυνση ή παρότρυνση που θα «πνίγεται» μέσα σε καθημερινά καθήκοντα.

Γύρω από το αναμφισβήτητο οικονομικό και παραγωγικό κέντρο της περιοχής, το λιμάνι του Πειραιά, αναπτύσσεται σφοδρή αντιπαράθεση σε όλα τα επίπεδα, που φεύγει από τα όρια των υποδομών του και αγκαλιάζει ευρύτερα τμήματα εργαζομένων, βιοπαλαιστών επαγγελματιών, νεολαίας της περιοχής.

Ξεχωρίζει βεβαίως ως ένας μεγάλος χώρος δουλειάς, με χιλιάδες εργαζόμενους σε στεριά και θάλασσα, με διασύνδεση με κλάδους όπως η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, ο τουρισμός, το εμπόριο, η εφοδιαστική αλυσίδα. Μπορούμε το επόμενο διάστημα να καταφέρουμε σημαντικό βήμα στην κομματική οικοδόμηση με αιχμή το λιμάνι και τους κρίσιμους χώρους δουλειάς. Αφορά όλες τις κλαδικές και τις εδαφικές ΚΟΒ, την ανάγκη για πιο ενιαίο σχέδιο και περιεχόμενο παρέμβασης, διαπάλης, με καλή επεξεργασία και προβολή της επαναστατικής διεξόδου, με τη μέγιστη αξιοποίηση της υποδομής που έχουμε διαμορφώσει στο κίνημα.

Το ότι το λιμάνι και η επένδυση της COSCO αποτελεί σημείο τριβής στον ανταγωνισμό ΗΠΑ - Κίνας δεν περιμέναμε να το μάθουμε από την νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ελλαδα και από τις δηλώσεις των παρατρεχάμενων της κυβέρνησης αλλά και άλλων κομμάτων, όπως του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που έσπευσαν από τις πρώτες μέρες να δώσουν τα διαπιστευτήριά τους. Είναι σίγουρο όμως ότι η ατζέντα έχει ανοίξει για τα καλά, αυτήν έρχεται να προωθήσει η Κ. Γκιλφόιλ, και συνδέεται με τα συμφέροντα εφοπλιστών που αποτελούν βασικό μεταφορέα του πανάκριβου LNG που είναι πρώτο στα σχέδιά της. Είναι επίσης σίγουρο ότι ο ανταγωνισμός δυναμώνει και θα κριθεί και η ετοιμότητα του εργατικού κινήματος να έχει σταθερή πυξίδα τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.

Είναι πολύτιμη δουλειά υποδομής η ανάδειξη εδώ και χρόνια της χρήσης του λιμανιού του Πειραιά για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, με την ένταξή του στη ΝΑΤΟική εφοδιαστική αλυσίδα και με τη βάση logistics στο Κερατσίνι. Επίσης, οι δεκάδες παρεμβάσεις του Κόμματος, του εργατικού - λαϊκού κινήματος για το σταμάτημα μεταφοράς όπλων και στρατιωτικού υλικού για το κράτος - τρομοκράτη Ισραήλ, η αγωνιστική «υποδοχή» των ΝΑΤΟικών αεροπλανοφόρων και άλλων πολεμικών πλοίων, οι αντιδράσεις για την αποστολή ελληνικών φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού έξω από τα σύνορα.

Η αποφασιστική στάση των εργατών του λιμανιού είναι στοιχείο καλλιέργειας μαχητικής πείρας από τη σύγκρουση με το κράτος, το κεφάλαιο και την COSCO, την κυβέρνηση και τους «στρατηγικούς» συμμάχους τους.

Η κλιμάκωση της καταστολής αυτών των αγώνων με τη δίωξη του προέδρου του ΕΚΠ και του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, μέλους της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Αττικής του Κόμματος, για την κινητοποίηση - μπλοκάρισμα κοντέινερ με σφαίρες προς το λιμάνι της Χάιφα και τελικό προορισμό τα κορμιά άμαχων Παλαιστίνιων πριν από έναν χρόνο, πρέπει να συναντήσει αποφασιστικό τείχος από τους εργαζόμενους και τον λαό του Πειραιά, όπως ήδη γίνεται και όχι μόνο από τη χώρα μας.

Ταυτόχρονα η αλληλεγγύη που εκδηλώνεται από μαζικούς φορείς της πόλης, όλης της χώρας και με ιδιαίτερη σημασία την ανταπόκριση από σωματεία απ' όλο τον κόσμο, από συνδικάτα της Ιταλίας, της Παλαιστίνης, της Τουρκίας και αλλού, πρέπει να φτάσει πλατιά μέσα στους χώρους δουλειάς, στη νεολαία. Αυτή η διάσταση της πάλης, με τις αρχές του προλεταριακού διεθνισμού, εκφράζεται και με τη διεθνή σύσκεψη σωματείων λιμενεργατών που πρέπει να στηριχτεί σε κάθε βήμα, έχει ξεχωριστή σημασία που υπερβαίνει τα σύνορα της χώρας.

Η ιδεολογική πολιτική αντιπαράθεση έχει στοιχεία που απαιτούν έγκαιρη μελέτη, βαθύτερη εξέταση από τα καθοδηγητικά όργανα, στήριξη των βοηθητικών επιτροπών που θα τα παρακολουθούν σταθερά, με εξαγωγή συμπερασμάτων, ενίσχυση της καθοδηγητικής δουλειάς. Να φτάνει πιο σταθερά στις ΚΟΒ, να δένεται με τις υπόλοιπες πολιτικές εξελίξεις και καθήκοντα, να βοηθά στον ιδεολογικοπολιτικό εξοπλισμό και τη μαχητικοποίηση.

Ετσι να απαντιέται πιο αποτελεσματικά η διαρκής προσπάθεια των Ενώσεων των εφοπλιστών, του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά, που με θεματικά συνέδρια, με αρθρογραφία και μέσα από πολλά ακόμα κανάλια μεταφέρουν τις «ανησυχίες» τους για τις διεθνείς εξελίξεις και τους εμπορικούς ανταγωνισμούς, προσπαθώντας να πείσουν τα λαϊκά στρώματα να κάνουν και άλλες θυσίες γιατί θα έχουν συμφέρον από την καπιταλιστική ανάπτυξη στο λιμάνι και από τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ανταγωνισμούς. Δεν είναι θεωρητικό το ενδιαφέρον τους, αλλά συνδέεται πολύ πρακτικά με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και τα σχέδιά τους. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της ημερίδας με διοργανωτή το ΕΒΕΠ, με τη σφραγίδα της κυβέρνησης της ΝΔ και τη συμμετοχή ελληνικών και ισραηλινών μονοπωλίων, για business εν μέσω γενοκτονίας που δεν πραγματοποιήθηκε τελικά στον Πειραιά κάτω από την κατακραυγή και τις κινητοποιήσεις.

Ετσι να δυναμώσει η αντιπαράθεση με την κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Αριστερά, που με κεντρικές παρεμβάσεις αλλά και μέσα στην Περιφέρεια και στα Δημοτικά Συμβούλια στηρίζουν αυτούς τους σχεδιασμούς και προσπαθούν να τους «καλλωπίζουν» στα μάτια των εργαζομένων, με προεξέχουσα τη δημοτική αρχή Πειραιά, που είναι «δημιούργημα» της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στο κοινό έδαφος στήριξης συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Αυτές τις μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από το Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, όπου οι δυνάμεις της ΔΑΣ κατέκτησαν την πλειοψηφία στη διοίκησή του.

Είναι παρακαταθήκη ότι δεν υπήρχε μικρός ή μεγαλύτερος αγώνας που δεν μπήκε μπροστά στην οργάνωσή του, στον συντονισμό, στην κατοχύρωση νέων σωματείων κόντρα στην κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία κ.λπ. και ότι περισσότερα σωματεία της δύναμης του ΕΚΠ, αλλά και σωματεία εργαζομένων στα νοσοκομεία, εκπαιδευτικών, περισσότεροι μαζικοί φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος αναγνωρίζουν την προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια και αποκτούν κοινό βηματισμό.

Είναι ώρα να περάσουμε πιο θαρρετά και αποφασιστικά σε νέα φάση, με τη δημιουργική αφομοίωση της μέχρι τώρα πείρας αλλά και των συνολικών εκτιμήσεων του Κόμματος για την παρέμβαση στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα και με βελτίωση της παρέμβασης όλων των κομμουνιστών, πρώτα και κύρια των καθοδηγητικών οργάνων και των Κομματικών Ομάδων του ΕΚΠ και των συνδικάτων. Να γίνουν πιο διακριτά τα βήματα στην καλύτερη διαμόρφωση της γραμμής συσπείρωσης και αντιπαράθεσης, την ενίσχυση του αντικαπιταλιστικού προσανατολισμού του αγώνα. Αλλά και για τη λειτουργία των συνδικάτων, των ΔΣ, των μαζικών τους διαδικασιών, να πατάνε γερά μέσα στους χώρους δουλειάς, στα καράβια, στο λιμάνι, στα καρνάγια, στα τηλεφωνικά κέντρα, στα εμπορικά καταστήματα, στα ξενοδοχεία κ.λπ. Τη δημιουργία νέων σωματείων, τη διαρκή προσπάθεια για άνοδο της συμμετοχής και της οργάνωσης των εργαζομένων, τη βελτίωση του συσχετισμού. Να ανέβει η ενασχόληση με όλα τα προβλήματα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, για την κατάσταση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, στα σχολεία, στις σχολές μαθητείας, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Να αναλάβει το εργατικό κίνημα πιο θαρρετά την πρωτοβουλία και την ευθύνη του για την κοινή δράση και συμμαχία με τα πολυάριθμα στον Πειραιά τμήματα των αυτοαπασχολούμενων βιοπαλαιστών επαγγελματιών, εμπόρων, βιοτεχνών, επιστημόνων που χτυπιούνται από την αντιλαϊκή πολιτική, ταυτόχρονα με την ανάγκη στροφής της συνολικής κομματικής παρέμβασης σε αυτά τα στρώματα.

Εχουμε πολιτικά εφόδια: Το Πρόγραμμα του Κόμματος, τις επεξεργασίες και τις Θέσεις μας, το Κόμμα που έχει αντέξει περνώντας μέσα από «φωτιά και σίδερο» για το δίκιο του λαού.

Είμαστε αισιόδοξοι και σίγουροι ότι θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμα της Ιστορίας, για τον σοσιαλισμό!