Μιλάμε με τον Λάμπι Αρμάντο, με καταγωγή από την Αλβανία, μπροστά στις επικείμενες εκλογές στη γειτονική χώρα στις 11 Μάη
- Πες μας για τις συνθήκες που αντιμετώπισαν οι Αλβανοί μετανάστες όταν ήρθαν, ποια είναι η κατάσταση σήμερα.
- Ηρθα στην Ελλάδα πρώτη φορά ανήλικος το 1999, προφανώς από το βουνό, περπατώντας νύχτα, μέρα με άλλα 4 παιδιά. Μας έπιασαν στο Καλπάκι και με έστειλαν πάλι πίσω. Αυτό έγινε ακόμη μια φορά, γιατί δεν είχα χαρτιά. Δεν τα παράτησα. Την τρίτη, έφτασα στην Αρτα. Εκεί δούλεψα στις ελιές 14 μεροκάματα, και αντί να πληρωθώ με έδωσαν σε έναν συνοριοφύλακα και με έστειλαν για τρίτη φορά πίσω στην Αλβανία. Γύρισα το 2002, δούλεψα στα πορτοκάλια με συμφωνία να εργαστώ 10 μέρες χωρίς λεφτά για να μου δώσουν ασφάλεια ΟΓΑ, ώστε να βγάλω «χαρτιά» και να είμαι νόμιμα στη χώρα. Η εκμετάλλευση τότε ήταν πολύ μεγάλη. Χαμηλά μεροκάματα, τζάμπα δουλειά για να βγάλεις «χαρτιά», να πληρώσεις τα παράβολα. Ζούσαμε σε μία παράγκα, 30 - 40 εργάτες μαζί, δεν το έλεγες σπίτι, δωμάτια σαν φυλακή. Και πού να έβρισκες, δεν ήξερες τη γλώσσα. Γίνονταν έλεγχοι καθημερινά, ενώ είχες «χαρτιά», σε πήγαιναν στο αστυνομικό τμήμα έτσι για σπάσιμο, ειδικά αν είχες αλβανικό όνομα, και μετά σε άφηναν ελεύθερο.
25 χρόνια μετά, μας λένε ότι δικαιούμαστε ελληνική ιθαγένεια επειδή ζούμε στην Ελλάδα πολλά χρόνια. Το να κάνεις όμως αυτά τα «χαρτιά» είναι μία απάτη. Χώρια τα παράβολα για την αίτηση, μας βάζουν να πληρώνουμε εκατοντάδες ευρώ για να δώσουμε εξετάσεις και αν περάσεις πρέπει να έχεις τα τελευταία 12 χρόνια εισόδημα πάνω από 12 χιλιάδες ευρώ. Πού να τα βρω εγώ αυτά τα λεφτά με την ανεργία στην οικοδομή τα προηγούμενα χρόνια; Ελάχιστοι τα έχουν καταφέρει. Από κει και πέρα Αλβανοί και Ελληνες σήμερα έχουν κοινά προβλήματα. Για παράδειγμα η ακρίβεια, η κλοπή των ενσήμων. Ολο και περισσότερο οικοδόμοι Ελληνες και Αλβανοί εργάζονται σε προχωρημένη ηλικία, ακόμη και αυτοί που έχουν βγει στη σύνταξη. Ομως ο Αλβανός μετανάστης δεν μπορεί να βγει στη σύνταξη γιατί δεν υπάρχει διακρατική συμφωνία. Για παράδειγμα, ο πατέρας μου έχει ένσημα του ΟΓΑ από το 1999 μέχρι το 2013. Τώρα βγήκε στη σύνταξη στην Αλβανία με μόλις 180 ευρώ, όμως αυτά τα χρόνια που δούλεψε στην Ελλάδα δεν αναγνωρίζονται. Επιπλέον, όσοι οικοδόμοι καταφέρουν να συμπληρώσουν 30 χρόνια εργασίας και αιτηθούν να πάρουν σήμερα σύνταξη από την Ελλάδα, πρέπει να ζουν εδώ, δεν μπορούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
- Πώς εσύ έκανες το βήμα της επαφής με το οργανωμένο κίνημα και τους κομμουνιστές;
- Οταν αργότερα πήγα και δούλεψα στην οικοδομή, εδώ τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ελληνες και Αλβανοί δουλεύανε μαζί, ο κλάδος ήταν πιο «ζεστός», υπήρχε μία αγκαλιά για τους μετανάστες. Υπήρχε για όλους το συνδικάτο. Ηταν μικρό το μεροκάματο; Ναι, ήταν όμως για όλους. Ελεγε ο συνάδελφος, «βάζεις ένσημα στο παιδί;». Επαιρνε ο Ελληνας δωρόσημο, έπαιρνε και ο Αλβανός. Μου βρήκαν σπίτι. Τότε ήρθαν και μου είπαν να μπω στο συνδικάτο, γιατί είτε Ελληνες, είτε Αλβανοί όλοι μας εργάτες είμαστε. Μετά από ένα - δύο χρόνια μπήκα και στη διοίκηση του Συνδικάτου.
Ετσι γνώρισα και τους κομμουνιστές. Τσακώνονταν για όλα καθημερινά και εγώ παρά τη δυσκολία της γλώσσας έπαιρνα το μέρος τους. Αργότερα οργανώθηκα στο Κόμμα. Γιατί; Δεν ήταν μόνο η ζεστασιά του Συνδικάτου. Τα βιώματα της οικογένειας, πέντε πράγματα που είχα διαβάσει, καταλάβαινα πως δεν είχα εχθρό τον απέναντί μου, που μαζί δουλεύουμε στην οικοδομή. Το σύστημα και την εκμετάλλευση τα έχω ζήσει. Στα 13 μου βρέθηκα σε μια βάρκα χωρίς συνοδεία έξω από το Πρίντεζι. Μία εικόνα χίλιες λέξεις... Μετανάστες, παιδιά... Εζησα την αγριότητα. Ξέρω τον καπιταλισμό, τι σημαίνει στην πράξη. Δεν αλλάζει, μόνο ανατρέπεται. Καταλάβαινα ότι κάτι πρέπει να κάνουμε συλλογικά.
- Μπροστά και στις εκλογές στην ιδιαίτερη πατρίδα σας, τι κουβεντιάζετε με τους συντοπίτες σου; Ξέρουμε ότι στην Αλβανία υπάρχουν δύο βασικά κόμματα της αστικής τάξης που διαγκωνίζονται πώς θα χειραγωγήσουν τα λαϊκά στρώματα. Ποια είναι η κατάσταση; Τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνουν οι συμπατριώτες σου;
- Μας λένε πως μπαίνει τάξη λόγω της ΕΕ. Ομως εμείς έχουμε πείρα πλέον τι σημαίνει ΕΕ και καπιταλισμός. Οι περισσότεροι θα ψήφιζαν Ράμα γιατί τον προβάλλουν ως το λιγότερο κακό. Υποκριτικά σήμερα μας υπερασπίζεται μιλώντας για την εκμετάλλευση του ελληνικού κράτους προς τους Αλβανούς. Ομως όποιος πάει να ζήσει 2 μήνες μέσα στην Αλβανία, θα δει ότι είναι τα ίδια και χειρότερα. Το είδαν οι οικοδόμοι που γύρισαν στην κρίση επί κυβέρνησης Ράμα και επέστρεψαν σήμερα εδώ. Στον καπιταλισμό, δικαιοσύνη για τον εργάτη δεν μπορεί να υπάρξει. Τους λέω δείτε, ούτε συνδικάτα δεν έχει στην Αλβανία. Και τα δύο κόμματα δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα του λαού. Είναι απέναντί μας. Ολοι εμείς που είμαστε εδώ έχουμε κόμμα, το ΚΚΕ. Στην οικογένειά μου τους λέω μην πάτε να ψηφίσετε. Δεν έχουμε ανάγκη από τέτοια κόμματα. Εχουμε ανάγκη να δυναμώσει η προσπάθεια για οργάνωση των εργατών στα συνδικάτα και να δημιουργηθεί Κομμουνιστικό Κόμμα και στην Αλβανία.
Τη συνεχιζόμενη εγκληματική πολιτική σε βάρος των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων στο νησί καταγγέλλει η «Λαϊκή Συσπείρωση» Ζακύνθου, μετά και την πυρκαγιά που ξέσπασε στον σκουπιδότοπο του Λίβα το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης.
«Η παράδοση σε ιδιώτη που διαχειρίζεται μονοπωλιακά τον χώρο με χρήματα που δαπανά ο ζακυνθινός λαός μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη, χωρίς μέτρα προστασίας, αναδεικνύει ακόμη μια φορά ότι όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία, ούτε από αφέλεια των εκάστοτε κυβερνήσεων και περιφερειακών - δημοτικών αρχών, αλλά είναι αποφάσεις της ίδιας της ΕΕ που υλοποιούν οι κυβερνήσεις για να ταΐζουν από ένα υπαρκτό και μεγάλο πρόβλημα, όπως είναι η διαχείριση των απορριμμάτων, με ζεστό χρήμα ντόπιους και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους που λυμαίνονται και δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο ζήτημα, πάντα με κριτήριο τη λογική "κόστους - οφέλους"», επισημαίνει η «Λαϊκή Συσπείρωση» στην ανακοίνωσή της και συνεχίζει:
«Αποδεικνύεται άλλη μια φορά περίτρανα ότι δύο κόσμοι υπάρχουν στο νησί μας. Αυτός των 5άστερων ξενοδοχείων, με τις πισίνες, την ανεξέλεγκτη δόμηση κ.λπ., και από την άλλη οι υποδομές για τις λαϊκές ανάγκες, όπως η καθαριότητα, το νερό κ.λπ., που αντιμετωπίζονται ως κόστος και δεν ικανοποιούνται».
Η ρυπογόνα φωτιά και η ζημιά που προκάλεσε στην υγεία και στο περιβάλλον δεν λύνονται με το ...112, υπογραμμίζει η «Λαϊκή Συσπείρωση» και επισημαίνει τους κινδύνους για τους κατοίκους και τους εργαζόμενους στον Λίβα, λόγος για τον οποίο πραγματοποιήθηκε και άμεση τηλεφωνική παρέμβαση του επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και προέδρου του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου, Γιώργου Κωνσταντίνου, στον δήμαρχο.
Και καταλήγει:
«Το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι ζήτημα πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, γιατί αφορά πρώτα από όλα την υγεία και την ποιότητα ζωής των λαϊκών στρωμάτων και πιο ειδικά των κατοίκων του νησιού μας. Η συνεχιζόμενη υποβάθμιση της ζωής μας δεν θα έχει τέλος αν δεν βάλουμε φρένο σε αυτήν την πολιτική.
Η λύση βρίσκεται στον αγώνα για έναν δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τα δικά μας συμφέροντα και τις σύγχρονες ανάγκες μας, γι' αυτό καλούμε τον λαό και τους εργαζόμενους να παλέψουν για ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης των απορριμμάτων, με ενιαίο κρατικό φορέα, με ανακύκλωση στην πηγή, με χώρους ελεγμένους, που να καθοριστούν με κριτήρια επιστημονικά, που να προστατεύουν την ποιότητα της ζωής, με μόνιμο προσωπικό και με πλήρη δικαιώματα».
Την αύξηση των φαινομένων βίας - λεκτικής και σωματικής - σε βάρος των εργαζομένων στην αστική συγκοινωνία καταγγέλλει το Συνδικάτο Εργαζομένων στην Αστική Συγκοινωνία Θεσσαλονίκης, με αφορμή τον ξυλοδαρμό οδηγού λεωφορείου του ΚΤΕΛ που εκτελούσε δρομολόγιο στον Λαγκαδά.
Το περιστατικό σημειώθηκε το απόγευμα της Δευτέρας. Ο 17χρονος που φέρεται ως δράστης συνελήφθη και χθες οδηγήθηκε στο Μονομελές Δικαστήριο Ανηλίκων Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης. Μετά την απαγγελία της κατηγορίας αφέθηκε ελεύθερος, αφού ορίστηκε δικάσιμος για τον προσεχή Ιούνη.
Μετά από μήνυση που υπέβαλε ο 17χρονος, συνελήφθη και ο 42χρονος οδηγός, ο οποίος νοσηλεύεται φρουρούμενος στο Νοσοκομείο Κιλκίς.
Το Συνδικάτο Εργαζομένων στην Αστική Συγκοινωνία Θεσσαλονίκης καλεί την πολιτεία να λάβει άμεσα μέτρα για την προστασία των εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες, πριν θρηνήσουμε θύματα.
Διεκδικεί: Την άμεση και υποχρεωτική τοποθέτηση κλειστής καμπίνας στον στόλο των αστικών λεωφορείων, ώστε οι οδηγοί να μπορούν να ασκούν τα καθήκοντά τους απερίσπαστοι και με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια. Επίσης, τη μετατροπή του αδικήματος της άσκησης σωματικής βίας σε βάρος εργαζομένων, κατά την ώρα εργασίας, από πλημμέλημα σε κακούργημα.