Απονεμήθηκαν χτες τα ετήσια μετάλλια, βραβεία και έπαινοι της Ακαδημίας Αθηνών. Στην Τάξη Γραμμάτων και Καλών Τεχνών απονεμήθηκαν: Αργυρό μετάλλιο, στην Αλεξάνδρα Π. Κανελλοπούλου, για την επέκταση του «Μουσείου Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου» και τη δωρεά αξιολογότατων συλλογών αρχαίας ελληνικής, βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης στο κράτος.
Χάλκινο μετάλλιο, στη Λουίζα Λουκοπούλου για το σύνολο του επιστημονικού της έργου για την αρχαία Θράκη. Βραβείο Γ. Αθάνα, στην Τασούλα Καραγεωργίου για την ποιητική συλλογή της «Το μετρό».
Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα, στον Δημήτρη Κοσμόπουλο για την ποιητική του συλλογή «Του νεκρού αδελφού». Βραβείο Σωτηρίου Ματράγκα, στην Ελένη Ηλιοπούλου - Ζαχαροπούλου για την ποιητική της συλλογή «Υφαίνοντας τον άνεμο».
Βραβείο Ελένης Τιμ. Μυκονίου, στον αριστούχο πιανίστα, Παναγιώτη Γώγο. Βραβείο Σπύρου Μοτσενίγου, στον μουσικολόγο Παντελή Καβακόπουλο για τη συνεχή μελετητική προσφορά του στην ανάδειξη του λαϊκού μας μουσικού πολιτισμού. Επαινος, στον μουσικολόγο Γεώργιο Ραυτόπουλο, για την πολυετή μουσικολογική ενασχόλησή του. Επαινος, στον Ηλία Χρυσοχοΐδη, μουσικολόγο από την Πέλλα.
Επαθλο Μιχαήλ και Ιωάννου Κατσαρά, στον Ιωάννη Βάσση για το βιβλίο του «Leon Magistros Choirosphaktes, Chiliostichos Theologia».
Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το καλύτερο έργο κλασικής φιλολογίας, στον Κωνσταντίνο Οικονομάκο για το έργο του «Νικάνδρου Αλεξιφάρμακα».
Δύο βραβεία του Κέντρου Ερεύνης Νεοελληνικών Διαλέκτων και Ιδιωμάτων - ΙΛΝΕ, για ανέκδοτες συλλογές, στους: Μιχαήλ Σκανδαλίδη για τη συλλογή του «Λεξικό των Κωακών ιδιωμάτων» και Ζήση Τζιαμούρτα για τη συλλογή του «Γλώσσα ψυχής άγγελος».
Επαινος, στον Χρήστο Ανδρεάδη για το βιβλίο του «Ο Κορυτσάς και Πρεμετής Φώτιος Καλπίδης (1862-1906). Ο Πόντιος εθνομάρτυς ιεράρχης, πρώτο θύμα του Μακεδονικού αγώνα».
Βραβεία Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη: Ποίησης, στον Κλείτο Κύρου, για το σύνολο της ποίησής του. Πεζογραφίας, στη Μάρω Δούκα για το μυθιστόρημά της «Αθώοι και φταίχτες», και στον Χριστόφορο Μηλιώνη για τη νουβέλα του «Το μοτέλ». Δοκιμίου, στον Γιάννη Παπακώστα για το βιβλίο του «Η έρευνα και οι ερμηνευτικές της εκδοχές».
Βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη: Πεζογραφίας, στον Βασίλειο Τσιαμπούση για τη συλλογή διηγημάτων «Να σ' αγαπάει η ζωή» και στην Αθηνά Κακούρη για το μυθιστόρημα «Θέκλη».
Πολλοί είναι οι δίσκοι που κυκλοφορούν αυτόν τον καιρό
«Δρόμοι Παράλληλοι» τιτλοφορείται το εξαιρετικό διπλό άλμπουμ της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, με κομμάτια δισκογραφικών της συνεργασιών και συμμετοχών από το 1981-2005. Συγκεντρώνονται οι πιο χαρακτηριστικές στιγμές της σε δίσκους φίλων και συνεργατών της: Βαγγέλης Γερμανός, «Χάνομαι γιατί Ρεμβάζω», Νίκος Μαμαγκάκης, Νίκος Ξυδάκης, Σταύρος Κουγιουμτζής, Σταύρος Λογαρίδης, Διονύσης Σαββόπουλος, Οπισθοδρομικοί, Πέτρος Ταμπούρης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Βασίλης Παϊτέρης, Θάνος Μικρούτσικος, Σεζάρια Εβόρα, Νίκος Κηπουργός, Δόμνα Σαμίου, Δήμητρα Γαλάνη, Ευανθία Ρεμπούτσικα, Αντώνης Μιτζέλος, Νίκος Πορτοκάλογλου, Φίλιππος Πλιάτσικας, «Iasis», Μακρινά Ξαδέρφια και «Ρόδες». Επίσης, περιλαμβάνονται και τρία ανέκδοτα κομμάτια - «Ανάθεμά σε», «Αδεια μου αγκαλιά» και «Η σκλάβα» - και δυο καινούριες ηχογραφήσεις-διασκευές - «Κρύβομαι στο Αντίο» και «Κάπου υπάρχει η αγάπη μου» του Μάνου Χατζιδάκι.
Η πρώτη πρέσα που έφτασε στη χώρα μας |
Οπως λέει ο πρόεδρος της Ενωσης, Νίκος Δεσεκόπουλος «Η Ενωση Ελλήνων Χαρακτών είναι ένα αμιγές καλλιτεχνικό σωματείο, που ιδρύθηκε το 1987 από ομάδα χαρακτών, με πρωτοβουλία του αλησμόνητου Βασίλη Χάρου».
Η χαρακτική έχει ένα προνόμιο σε σχέση με τις άλλες εικαστικές τέχνες: είναι τέχνη λαϊκή και οικονομικά προσιτή από τον κόσμο. «Για τον καλλιτέχνη, όμως, το κόστος παραγωγής είναι μεγάλο. Χρειάζεται πρέσα για το τύπωμα, μελάνια, ειδικό χαρτί. Ενα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι χαράκτες, είναι η έλλειψη του απαραίτητου εξοπλισμού. Η πολιτεία, δυστυχώς, είναι απούσα. Σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα υπάρχουν 20-30 εργαστήρια χαρακτικής. Στη Νότια Αφρική υπάρχουν επτά. Στη χώρα μας μόνο ένα, του δήμου Νεαπόλεως Θεσσαλονίκης, που μετά από 10 χρόνια λειτουργίας αντιμετωπίζει πρόβλημα "επιβίωσης". Η βοήθεια από το ΥΠΠΟ είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ενα πολύ μικρό ποσό που μας έδινε το υπουργείο πριν το 2000, τα τελευταία χρόνια κόπηκε. Φέτος, μας υποσχέθηκαν 3.000 ευρώ, χρήματα που δεν καλύπτουν ούτε το ενοίκιο του χώρου μας».
«Προσπάθεια της Ενωσης, είναι να δημιουργήσει εκθετήριο και εργαστήριο, ανοιχτό σε κάθε χαράκτη. Στην Τήνο μας παραχώρησε ο Δήμος Εξωμβούργου ένα χώρο, που φιλοδοξούμε να τον μετατρέψουμε σε πλήρως εξοπλισμένο εργαστήριο χαρακτικής. Εκεί θα υπάρχει επίσης εργαστήριο χειροποίητου χαρτιού και εργαστήριο καλλιτεχνικής τυπογραφίας. Θα ήταν σημαντικό όμως, να δημιουργηθεί και στην Αθήνα, αφού οι περισσότεροι χαράκτες ζουν και δουλεύουν εδώ».
Παρά τις οικονομικές δυσκολίες της, λόγω της κρατικής αδιαφορίας, η Ενωση τα τελευταία χρόνια έχει οργανώσει είκοσι περίπου εκθέσεις στην Ελλάδα, ενώ το 2006 φιλοδοξεί να πραγματοποιήσει μία μεγάλη έκθεση με θέμα «Αστικά τοπία της Αθήνας» στη Δημοτική Πινακοθήκη Αθήνας, αλλά και εκθέσεις στην Ανδρο και τη Δημοτική Πινακοθήκη Κορίνθου. Ακόμη, ετοιμάζεται ένα λεύκωμα με θέμα τη θάλασσα, και συμμετοχή 16 χαρακτών - μελών της.