«Ηχηρή ήταν η σιωπή του υπουργού Πολιτισμού, κ. Λιάπη και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, για την επιχορήγηση της ορχήστρας "Μίκης Θεοδωράκης"» αναφέρεται σε ανακοίνωση της ορχήστρας, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι «η κυβέρνηση, κατά την πάγια τακτική της, αντιμετωπίζει το θέμα σα να μην υπάρχει. Σα να μην υπάρχει η μουσική του Θεοδωράκη, η συμβατική υποχρέωση του υπουργείου έναντι της ορχήστρας... Σα να μην υπάρχει πολιτισμός. "Στ' αλήθεια, δε μας άξιζε μια τόσο άθλια τύχη...", αναφέρει ο Μίκης Θεοδωράκης... Αυτή η άθλια τύχη πού οφείλεται; Σε πολιτική σκοπιμότητα που εφαρμόζει το δόγμα "όποιος δεν είναι με μας είναι εχθρός μας"; Τρομάζουμε να πιστέψουμε ότι μετά από τόσους αγώνες για τη δημοκρατία, το ΥΠΠΟ αναπτύσσει τέτοιες ολοκληρωτικές λογικές. Σε αδιαφορία; Τρομάζουμε να πιστέψουμε ότι η πολιτεία αδιαφορεί να διαχειριστεί το αγαθό, το οποίο εντέλλεται από το Σύνταγμα και τον ελληνικό λαό να υπηρετεί, τον ελληνικό πολιτισμό. Σε έλλειψη χρημάτων; Η όποια επίκληση του υπουργού περί ανυπαρξίας χρημάτων, σήμερα ειδικά που έρχονται στο φως επιλεκτικές χρηματοδοτήσεις, επιχορηγήσεις σε οργανώσεις - σφραγίδες, πρωτοφανής πακτωλός χρημάτων με προορισμό την "πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας", είναι προκλητική».

«Η ορχήστρα "Μίκης Θεοδωράκης" δεν έχει πλέον τίποτε άλλο να πει, τίποτε άλλο να περιμένει. Τι άλλο να πούμε, όταν οι επιστολές μας που αφορούν το βιοπορισμό των μελών και υπαλλήλων της ορχήστρας, καθώς και των οικογενειών τους, γίνηκαν σημειωματάρια για ρουσφέτια και πετάχτηκαν "σεμνά και ταπεινά" στον κάδο των αχρήστων, πέραν του "αρχή άνδρα δείκνυσι". Η ορχήστρα βαθύτατα θλιμμένη για την κατάσταση που επικρατεί, αποκλεισμένη από τις πρακτικές των τελευταίων ετών και κυρίως ντροπιασμένη, όταν ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης γράφει "πώς να αντέξω το γεγονός ότι η προσβλητική στάση των ιθυνόντων με κατεβάζει μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους μου στο επίπεδο της επαιτείας", διατυπώνει την τελευταία της σκέψη: "Μέγα σκότος κι έρμο" σε μια Ελλάδα που αλλιώς την ονειρευτήκαμε, αλλιώς την τραγουδήσαμε... Σε μια Ελλάδα που δε μας αξίζει!».

Το έργο του Κρίστοφερ Χάμπτον «Στάχτες» ανεβάζει (31/1), το θέατρο «Στοά». Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Ούγγρου Σάντορ Μάραϊ «Στάχτες», περιγράφει τη σχέση δύο φίλων. Δυο 75άρηδες, αχώριστοι φίλοι από τα δέκα χρόνια τους, σκαλίζουν μια κατάσταση που τους χώρισε για 41 χρόνια. Δε δίνουν το δικαίωμα στον εαυτό τους ούτε καν να πεθάνουν αν δε βρουν την αιτία που προκάλεσε το χωρισμό τους. Τώρα, στα γεράματά τους, ανακαλύπτουν ότι απαντήσεις δεν υπάρχουν όταν πρόκειται για αισθήματα που τους γέννησε μία γυναίκα, που τελικά κανείς τους δεν έζησε μαζί της, αφού πέθανε νέα, και το μόνο που κερδίσανε ήταν ένα άσβηστο πάθος που τους συντρόφευε στη μοναξιά τους. Αυτό που συνέβη ανάμεσα στους δύο φίλους μπορεί να δημιουργεί μια διάθεση εκδίκησης από ζήλια ή προσβολή, αλλά δεν μπορεί να διαγράψει αυτό το «μοναδικό» που ένιωθαν.

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Θανάσης Παπαγεωργίου, τη μετάφραση και το σκηνικό η Λέα Κούση. Παίζουν: Θανάσης Παπαγεωργίου, Γιάννης Ροζάκης, Λήδα Πρωτοψάλτη.

• Στις 31/1 ξεκινούν στο «Θέατρο Τέχνης» (Υπόγειο), οι παραστάσεις του έργου «Η μέθοδος grnholm» του Καταλανού συγγραφέα Jordi Galceran, σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου. Το έργο αναφέρεται στην απάνθρωπη εξέταση από τις πολυεθνικές εταιρείες για την πρόσληψη υπαλλήλων, μέσα από κωμικοδραματικά στοιχεία, που αναδεικνύουν το αληθινό πρόσωπο του σημερινού κεφαλαίου. Στη διάρκεια διάφορων ψυχοφθόρων δοκιμασιών οι υποψήφιοι ανακαλύπτουν πόσο ευάλωτοι, ανταγωνιστικοί, μοναχικοί είναι. Δοκιμάζουν τις αντοχές τους και εκφράζουν την άποψή τους για το απάνθρωπο σύστημα πρόσληψης. Παίζουν: Γιώργος Καραμίχος, Πέτρος Λαγούτης, Χρήστος Σαπουντζής, Βίκυ Παπαδοπούλου.
• Στον Κάτω Χώρο του «Θεάτρου Νέου Κόσμου» επαναλαμβάνεται από 30/1, για λίγες παραστάσεις, το έργο των Βασίλη Μαυρογεωργίου - Μαρίας Φιλίνη «Μόνο την αλήθεια, Μέρος Ι». Η ιστορία ενός μεγάλου μάγου. Ανθρωποι, πνεύματα, μυθικά όντα, μυστηριώδη πλάσματα, δάσκαλοι και μαθητευόμενοι μάγοι πλέκουν τις διαδρομές τους γύρω από ένα αντικείμενο που κρύβει την υπέρτατη γνώση, το Βιβλίο που λέει Μόνο την Αλήθεια. Η αλήθεια όμως έχει πάντα ένα τίμημα... Σκηνοθεσία Βασίλης Μαυρογεωργίου, επιμέλεια κίνησης Αγγελική Στελλάτου, μουσική - τραγούδια Κώστας Γάκης, σκηνικά - κοστούμια Μαργαρίτα Χατζηιωάννου, φωτισμοί Γιώργος Φακούρας. Παίζουν: Κατερίνα Μαυρογεώργη, Μαρία Φιλίνη, Κώστας Γάκης, Βασίλης Μαυρογεωργίου.
• Ο θίασος της Θεσσαλονίκης «Ακτίς Αελίου» συνεργάζεται φέτος το χειμώνα με το «Καφωδείο Ελληνικό» (Ιουστινιανού 3, τηλ.: 2310-237016), παρουσιάζοντας τη μουσικοθεατρική παράσταση «Μου λεν Ρουζ», (κάθε Τετάρτη, μέχρι 6/2, 10.30μμ) και περιλαμβάνει τραγούδια από ξένα μιούζικαλ («Σικάγο», «Καμπαρέ», «Μούλεν Ρουζ», «Μελωδία της ευτυχίας»), από παλιές ελληνικές οπερέτες και επιθεωρήσεις, από τον ελληνικό και ξένο κινηματογράφο, τραγούδια του Κουρτ Βάιλ από έργα του Μπρεχτ, τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι για το θέατρο και πολλά ακόμη τραγούδια από άλλες, γνωστές και μη, θεατρικές παραστάσεις. Ερμηνεύουν: Ελεονώρα Αϊβαζίδου, Μελίνα Γαρμπή, Ιωάννα Κατσαρού, Νίκος Ορτετζάτος. Στο πιάνο ο Γρηγόρης Μωυσιάδης.