Η "νέα τάξη πραγμάτων", που έχει επιβληθεί εδώ και μερικά χρόνια με την παντοκρατορία των ΗΠΑ, έκρυβε δυσάρεστες εκπλήξεις, ακόμα και για τους θερμότερους θιασώτες της. Ο πλούσιος Βοράς γίνεται όλο και πλουσιότερος σε βάρος του Νότου.Παράλληλα, στο εσωτερικό του, περιθωριοποιούνται μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, οδηγούμενα στα όρια της φτώχειας στα πλαίσια των κοινωνιών των 2/3.Οι κοινωνικές παροχές, που ήταν κατακτήσεις των εργαζομένων, ύστερα από αγώνες δεκαετιών κι όχι προσφορά του συστήματος, όπως θέλουν να μας παρουσιάσουν διάφοροι "ουδέτεροι" αναλυτές, συρρικνώνονται καθημερινά με γοργούς ρυθμούς. Παράλληλα, η κατάσταση στο περιβάλλον χειροτερεύει με γεωμετρική πρόοδο, παρά τα κροκοδείλια δάκρυα των ισχυρών του πλανήτη. Εκεί όμως που η κατάσταση είναι απελπιστική είναι ο Νότος. Δεκάδες εκατομμύρια συνανθρώπων μας αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας και χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν καθημερινά, λόγω κακής διατροφής και έλλειψης φαρμάκων. Κι όλα αυτά, γιατί πέρα από τη ληστρική συμπεριφορά απέναντί τους από τα κέντρα που ελέγχουν το διεθνές εμπόριο, τους έχει επιβληθεί ένα μοντέλο ανάπτυξης που το μόνο που καταφέρνει είναι να τους κάνει φτωχότερους και να διευρύνει τα αδιέξοδά τους. Ποια είναι τα κέντρα αυτά και πώς λειτουργούν;

Τη δεκαετία του σαράντα, στις ΗΠΑ και την Αγγλία ξεκίνησαν οι πρώτες ενέργειες για το τρόπο που οι ισχυρές καπιταλιστικές χώρες θα άπλωναν τα δίχτυα τους ακόμα περισσότερο, πνίγοντας οτιδήποτε άλλο πήγαινε να αντισταθεί στο πέρασμά τους. Το Δεκέμβρη του 1945 έχουμε την ίδρυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), μετά τη Διάσκεψη του Μπρέτον Γουντς που αρχίζει τη λειτουργία του δυο χρόνια μετά. Στόχος, η επέκταση του διεθνούς εμπορίου. Από την αρχή στράφηκε στην υπηρεσία των ισχυρών. Ούτως ή άλλως, οι ψήφοι των συμμετεχουσών χωρών είναι ανάλογες των κεφαλαίων που καταβάλλουν. Και σαν να μην έφτανε αυτό, το 1985, με νόμο, οι ΗΠΑ αποκτούν δικαίωμα βέτο στα πιο σημαντικά ζητήματα. Κανείς δεν αντιλέγει ότι ουσιαστικά διευθύνεται από τις μεγάλες βιομηχανίες και τράπεζες. Με το μηχανισμό που διαθέτει εκχωρεί στο εμποροβιομηχανικό κεφάλαιο τη νομή των φτωχών χωρών. Πολύ συχνά μέσω διεφθαρμένων καθεστώτων που δεν έχουν την παραμικρή ευαισθησία για την υπερχρέωση των χωρών τους και τη δυστυχία των πολιτών τους. Η συνταγή που προτείνει μόνιμα είναι: Φιλελευθεροποίηση της αγοράς, ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών επιχειρήσεων, απελευθέρωση των τιμών, μονοκαλλιέργειες στη γεωργία και κλείσιμο επιχειρήσεων των "μη-ανταγωνιστικών" κλάδων.Προγράμματα που η υλοποίησή τους είχε σαν αποτέλεσμα την αποδάσωση, την ανισοκατανομή των πόρων και την περιβαλλοντική κρίση.

Παράλληλα με το ΔΝΤ, λειτουργεί η Διεθνής Τράπεζα (ΔΤ), που, αν και υποκριτικά δηλώνει το ενδιαφέρον της για την ανάπτυξη των φτωχών χωρών, η δράση και οι παρεμβάσεις της στοχεύουν στα ακριβώς αντίθετα. Την τελευταία δεκαπενταετία τα στελέχη της, μέσω των ληστρικών δανείων που ουσιαστικά επιβάλλουν στις καθυστερημένες χώρες, θέτουν τον όρο της εξισορρόπησης του ισοζυγίου πληρωμών.Σε ελάχιστες χώρες, μέρος των εξαγωγών ευνοήθηκε και ο πληθωρισμός μειώθηκε. Ομως, η αποεπένδυση πήρε δραματικές διαστάσεις, το χάσμα χρέους - εξαγωγών διευρύνθηκε ακόμα περισσότερο και δεν υπήρξε η παραμικρή βελτίωση στους τομείς της παιδικής θνησιμότητας, στην εκπαίδευση, στην υγεία. Για τους πλούσιους τραπεζίτες του Βορά τα παραπάνω είναι λεπτομέρειες που δεν εμπίπτουν στους οικονομικούς δείκτες των "αναπτυξιακών" τους προγραμμάτων. Για να αυξηθούν οι εξαγωγές των χωρών αυτών, σημαίνει ότι θα μειωθεί η εσωτερική τους κατανάλωση. Κάτι που φυσικά δε θα θίξει στο παραμικρό τις ολιγαρχίες τους, αλλά τα λαϊκά στρώματα που στερούνται και τα πλέον στοιχειώδη αγαθά, για να υπάρχουν τα αγροτικά τους προϊόντα στις αγορές των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι μεγάλες εκτάσεις και οι μονοκαλλιέργειες που πέρασαν στα χέρια των γαιοκτημόνων και των πολυεθνικών, ταυτόχρονα με την εισαγωγή εκμηχάνισης χωρίς σχεδιασμό, εκδίωξαν εκατομμύρια αγρότες από την ύπαιθρο και τους συγκέντρωσαν στις μεγαλουπόλεις σαν φτηνό εργατικό δυναμικό (στην καλύτερη περίπτωση) ή σαν ανέργους χωρίς την παραμικρή προοπτική απασχόλησης. Μόνη λύση, η αγροτική ανάπτυξη που θα στοχεύει στην εξασφάλιση των αναγκαίων αγαθών για τη διατροφή του πληθυσμού κι ένας δευτερογενής τομέας που θα υποστηρίζει αυτό το στόχο. Κι αυτά με την προϋπόθεση του χαρίσματος του εξωτερικού τους χρέους, που, έτσι κι αλλιώς, είναι αδύνατο να αποπληρωθεί. Ας μην ξεχνάμε ότι τα καπιταλιστικά κράτη ληστεύοντας το υπέδαφος των χωρών αυτών και αγοράζοντας τα αγροτικά τους προϊόντα "αντί πινακίου φακής" τα έχουν εισπράξει στο πολλαπλάσιο. Αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι ορατό. Η ίδια η ΔΤ δήλωσε πριν από λίγα χρόνια, κυνικά, ότι τα μισά της σχέδια αγροτικής ανάπτυξης στην Αφρική απέτυχαν. Και να 'ταν μόνο αυτό; Τη στιγμή αυτή 1 δισ. άνθρωποι δε διαθέτουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και 1.3 δισ. υποφέρουν από σοβαρά προβλήματα υγείας εξ αιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ο φιλελευθερισμός που βίαια εισήχθη στο Νότο κατέστρεψε δάση για ξυλεία, μόλυνε νερά από απόβλητα και ναρκοθέτησε το μέλλον των χωρών αυτών με μονοκαλλιέργειες προϊόντων που είναι προσανατολισμένα στις πλούσιες χώρες και υποδοχής τοξικών στα εδάφη τους. Το παράδειγμα της Σομαλίας είναι πρόσφατο και από τα πιο χαρακτηριστικά. Μοναδική τους λύση, όπως εύστοχα επισημαίνει η Ρίτα Μαντόνο στο βιβλίο της για τον οικοκαπιταλισμό, είναι "...να διαλέξουν ανάμεσα σ' έναν αργό τοξικό θάνατο, όπου υπάρχει ακόμα περιθώριο ελπίδας και μια μοιρολατρική παράδοση στην πείνα".

Στη χώρα μας, που φυσικά δεν αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα, τα κόμματα εξουσίας σταθερά και μεθοδικά υπακούοντας τις έξωθεν εντολές από τα ίδια κέντρα εφαρμόζουν τα ίδια μοντέλα. Δεκάδες χιλιάδες αγρότες εξοβελίστηκαν, ηανεργία καλπάζει, η αποβιομηχάνιση συνεχίζεται, παραδοσιακοί κλάδοι εξαφανίζονται με παράλληλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος,ο μισός πληθυσμός κατοικεί στην Αθήνα, οι κοινωνικές παροχές σε λίγο θα παραμένουν μόνο στα χαρτιά των υπουργείων και η φτώχεια έχει αγκαλιάσει θανάσιμα μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Και το φαιδρότερο όλων είναι η παρουσία στο γυαλί διάφορων κολλαριστών υπουργών βγαλμένων μέσα από διαφημίσεις οδοντόπαστας που επιχειρηματολογούν καθημερινά για την οικονομική πρόοδο της χώρας! Και μάλιστα αυτό το στηρίζουν στις κατά καιρούς εκθέσεις του ΔΝΤ και της ΔΤ. Μόνη λύση, η εξέγερση των πολιτών και η ανατροπή των σχεδίων τους. Η Αριστερά έχει το λόγο.

Γράφαμε στις 9-3-96 από τη στήλη αυτή για το ρέμα Σκριπούς, που συχνά μετατρέπεται σε χαβούζα, από βυτιοφόρα που παράνομα αδειάζουν λύματα. Μάλιστα αναφέραμε περί μιας νέας μαφίας που εναποθέτει τοξικά όπου τη βολεύει - φυσικά με το αζημίωτο - θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των κατοίκων της περιοχής. Κι ακόμα ότι υπάρχουν ενυπόγραφες καταγγελίες πολιτών στο ΥΠΕΧΩΔΕ, τους δήμους και τις υπηρεσίες της ΕΕ. Θέλετε να μάθετε τη συνέχεια της ιστορίας; Δεν έγινε απολύτως τίποτα. Το ΥΠΕΧΩΔΕ κι ο "ευαίσθητος" για τα οικολογικά ζητήματα υπουργός, δεν μπήκαν στον κόπο ούτε να βεβαιώσουν τη λήψη της καταγγελίας. Οσο για τις ευρω-υπηρεσίες, ρίχνουν το μπαλάκι στους δικούς μας, καλυπτόμενοι πίσω από την αρχή της επικουρικότητας!! Τουλάχιστον αυτοί είχαν την ευαισθησία (sic) ν' απαντήσουν, έστω και για να μας δουλέψουν. Ενώ οι δικοί μας αυριανοεκσυγχρονιστές,ούτε αυτό δεν καταδέχονται. Η αλαζονεία της εξουσίας ή καλύτερα το πραγματικό πρόσωπο του νεοφιλελευθερισμού με το φερετζέ της Κεντροαριστεράς...

ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ

- - - - - - - - - - - - - -

ΗΠΑ, Ρωσία, Μ. Βρετανία, Γαλλία και Κίνα υπέγραψαν την απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών, 51 χρόνια μετά την πρώτη δοκιμή και τις 2.047 που ακολούθησαν. Ομως θα χρειαστεί να πράξουν το ίδιο άλλα 44 κράτη που έχουν στην κατοχή τους πυρηνικούς αντιδραστήρες. Κάτι δύσκολο, με δεδομένες τις αντιρρήσεις της Ινδίας και του Πακιστάν. "Δε θα αφήσω αυτή τη συνθήκη να πεθάνει" δήλωσε ο πλανητάρχης Κλίντον. Φυσικά λίγοι τον πίστεψαν, δεδομένου ότι βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο και δεν του κοστίζουν τίποτα παρόμοιες δηλώσεις. Το αντίθετο, θα εισπράξει τις ψήφους των φιλειρηνιστών. Ας μην ξεχνάμε ότι τα συμφέροντα της πυρηνικής βιομηχανίας είναι τεράστια και δύσκολα θα επιτρέψουν την εφαρμογή μιας συνθήκης που θα περιορίζει τα κέρδη τους.

Αυτή τη φορά για τα σχέδια επέκτασης των εγκαταστάσεων της ΔΕΗ στην Ξυλοκαμάρα. Οπως υποστηρίζει η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων, ο συγκεκριμένος σταθμός είναι ρυπογόνος, σε λάθος θέση και πολύ κοντά στο νεοαναγειρόμενο νοσοκομείο στις Μουρνιές. Και φυσικά κανείς δεν μπήκε στον κόπο να κάνει ποτέ συστηματικές μετρήσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην ευρύτερη περιοχή.

Εκτεταμένες φθορές παρουσιάζουν τα βιβλία της βιβλιοθήκης του Χάρβαρτ και απαιτούν τεράστιες δαπάνες για τη συντήρησή τους. Και μη νομίσετε ότι οι ζημιές αφορούν εκδόσεις του 18ου και 19ου αιώνα. Το πρόβλημα εντοπίστηκε στις εκδόσεις του 20ού αιώνα. Αιτία; Η όξινη βροχή και οι επιπτώσεις της στα δέντρα! Αλλη μια πτυχή του τεράστιου αυτού θέματος που περνά στα "ψιλά" παρά τα επανειλημμένα SOS της επιστημονικής κοινότητας και των περιβαλλοντικών οργανώσεων.

ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"Απίθανοι Εφευρέτες" P. Ardagh

Τίνος ιδέα ήταν το ηλεκτρικό φως; Ποιος επινόησε το τηλέφωνο; Ποιος πίστευε πως θα γινόταν πλούσιος με την εφεύρεση του υπολογιστή. Στην ιστορία έχουν παρελάσει πλήθος άνδρες και γυναίκες που οι εφευρέσεις τους άλλαξαν τη ζωή μας. Ο Τ. Εντισον με τον ηλεκτρισμό του πλούτισε. Ο Τ. Μπάμπιτζ πέθανε αδέκαρος προσπαθώντας να φτιάξει τον πρώτο υπολογιστή. Στο βιβλίο αυτό, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ,θα γνωρίσετε τον Αρχιμήδη, τον Λεονάρντο ντα Βίτσι, τον Ι. Γουτεμβέργιο, τον Α. Μπελ, τον Τ. Μπάμπιτζ, την Μ. Τζέικομπ, τον Τ. Μάρτιν, την Μ. Κιουρί, τον Β. Μπράουν, τη Μ. Ιουδαία και τον Τ. Εντισον. Για παιδιά ηλικίας 7-12 χρόνων. Να σημειώσουμε την εκπληκτική εικονογράφηση από τον C. Mould, που αναμφισβήτητα αποτελεί ένα μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου κάνοντάς το πολύ ελκυστικότερο στους μικρούς αναγνώστες.