Η στάση που τήρησαν οι κυβερνήσεις της ΕΕ, σοσιαλδημοκρατικές και νεοφιλελεύθερες, και ανάμεσά τους και αυτή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, στο ψήφισμα που έφερε στις 18 του μήνα η Ρωσία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για την καταδίκη της επιχειρούμενης δικαίωσης του ναζισμού και της ηρωοποίησης όσων συμμετείχαν στις φασιστικές λεγεώνες «Βάφεν SS» στις χώρες της Βαλτικής, και στην εδώ και μερικά χρόνια βεβήλωση αντιφασιστικών μνημείων, είναι άλλη μια απόδειξη ότι αυτός ο οργανισμός είναι ιμπεριαλιστικός. Επιλέγοντας η ελληνική κυβέρνηση και όλη η ΕΕ την στάση της αποχής, στο ψήφισμα που υπερψηφίστηκε από 124 χώρες (ανάμεσά τους η Κούβα, η Βενεζουέλα, η Νικαράγουα, η Βολιβία, η Νότια Αφρική, η Αγκόλα, η Λευκορωσία, το Καζαχστάν, η Κιργιζία, το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν κ.ά.) τάχθηκαν ουσιαστικά στο πλευρό των ΗΠΑ, της μόνης χώρας που το καταψήφισε με το επιχείρημα «της διαφύλαξης της ελευθερίας γνώμης», δηλαδή της ...ελευθερίας γνώμης όσων τιμούν τους ναζιστές.

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού κεφαλαίου δεν τόλμησαν ούτε καν για τους τύπους να αρθρώσουν διαφορετική λογική σε ένα θέμα που οι λαοί της Ευρώπης έχουν πληρώσει με ποτάμια αίματος. Και βέβαια η στάση της ...δήθεν αδιαφορίας είναι ανοιχτή συνενοχή αλλά και προσβολή για τα εκατομμύρια των θυμάτων του αντιφασιστικού αγώνα. Η ΕΕ ως σύνολο στηρίζει την αναβίωση του ναζισμού στις χώρες της Βαλτικής και πολλές άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Πρωτοστατεί στη διαμόρφωση συνείδησης ταύτισης του ναζισμού με τον κομμουνισμό. Τέτοια παραδείγματα διαστρέβλωσης της Ιστορίας και αντικομμουνιστικής προπαγάνδας έχουμε και στη χώρα μας. Σε άλλες χώρες, αστικές κυβερνήσεις, με την πλήρη στήριξη της ΕΕ, έχουν θέσει τα Κομμουνιστικά Κόμματα στην παρανομία (Βαλτικές χώρες) ή γίνονται προσπάθειες για απαγόρευση της δράσης τους και των συμβόλων τους (Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία). Φυσικά και η σημερινή καπιταλιστική Ρωσία, που παίρνει την πρωτοβουλία της καταδίκης του ναζισμού και της προσπάθειας δικαίωσής του, έχει τις σκοπιμότητές της και κυρίως προσπαθεί να καπηλευθεί τα αντιφασιστικά αισθήματα των λαών της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, που διατηρούν στη μνήμη τους την τεράστια προσφορά της σοσιαλιστικής πατρίδας στη συντριβή του φασιστικού τέρατος.

Για να φανεί το μέγεθος του φόβου που έχει η άρχουσα τάξη της Ευρώπης να μην αναδειχθεί η ιστορική αλήθεια, παραθέτουμε σημεία του ψηφίσματος που αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν οι χώρες - μέλη της ΕΕ.

Στο κείμενο του ψηφίσματος εκφράζεται «βαθιά ανησυχία»: α) για την ηρωοποίηση του ναζιστικού και του νεοναζιστικού κινήματος μέσω μνημείων και δημοσίων συναθροίσεων» αμαυρώνοντας τη μνήμη και την ιστορία όσων συμμετείχαν στα αντιχιτλερικά κινήματα, β) για την καταβολή προσπαθειών καταστροφής αντιναζιστικών μνημείων και γ) για την αύξηση των κρουσμάτων ρατσιστικής βίας σε αρκετές χώρες με την αύξηση των νεοναζιστικών ομάδων και τις ξενοφοβικές επιθέσεις κατά εθνικών, θρησκευτικών και πολιτιστικών μειονοτήτων.

Υπογραμμίζεται πως οι παραπάνω πρακτικές αφ' ενός αδικούν τη μνήμη των αμέτρητων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκαν στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ιδιαίτερα από τα SS και τους συνεργάτες των ναζιστών, και αφ' ετέρου δηλητηριάζουν τα μυαλά της νεολαίας. Σημειώνεται δε πως η ατιμωρησία όσων προσπαθούν να ηρωοποιήσουν τα ναζιστικά και φασιστικά εγκλήματα είναι αταίριαστη με τις υποχρεώσεις των χωρών - μελών του ΟΗΕ, τη Χάρτα και τους στόχους του Οργανισμού...

Υπογραμμίζεται ότι οι παραπάνω πρακτικές τροφοδοτούν σύγχρονες μορφές ρατσισμού, φυλετικών διακρίσεων, ξενοφοβίας και μη ανοχής και συμβάλλουν στη διάδοση και στον πολλαπλασιασμό εξτρεμιστικών πολιτικών κομμάτων, κινημάτων και νεοναζιστικών ομάδων. Επιπλέον επισημαίνει τη σύσταση του ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ αναφορικά με τη σημασία του μαθήματος της Ιστορίας όσον αφορά στη διδασκαλία των δραματικών γεγονότων και των ανθρώπινων δεινών που προήλθαν από τις ιδεολογίες του Ναζισμού και του Φασισμού, ιδιαίτερα ενόψει της 65ης επετείου από τη νίκη των αντιφασιστικών δυνάμεων στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ολα αυτά φυσικά έρχονται σε αντίθεση με τις επιδιώξεις της ΕΕ, ως ιμπεριαλιστικού οργανισμού.

Ψάχνοντας στα σκουπίδια για ένα κομμάτι ψωμί στη Ρωσία...

Ενα ακόμα παράδειγμα που έρχεται να προστεθεί στη λίστα των αντικομμουνιστικών επεισοδίων είναι η ψήφιση στις αρχές Δεκέμβρη νόμου για την απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων στην Πολωνία.

Με μια αλλαγή στον ποινικό κώδικα και την έγκρισή της από τον Πολωνό πρόεδρο, Λεχ Καζίνσκι, γίνεται πλέον νόμος η απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων, όπου θα θεωρούνται παράνομα τα σύμβολα όπως το σφυροδρέπανο, το κόκκινο αστέρι έως και τα μπλουζάκια με τον Τσε Γκεβάρα! Η τιμωρία προβλέπει χρηματικό πρόστιμο ή και φυλάκιση έως και δύο χρόνια. Σαν... εξαίρεση σημειώνεται πως τα «σύμβολα» αυτά μπορούν να υπάρχουν για καλλιτεχνικούς, εκπαιδευτικούς, συλλεκτικούς ή ερευνητικούς σκοπούς. Πρόκειται για μια προσπάθεια εξίσωσης του κομμουνισμού με το φασισμό, μια προσπάθεια για παραχάραξη της Ιστορίας και για απαγόρευση οτιδήποτε θυμίζει τη σοσιαλιστική περίοδο. Μια προσπάθεια που επιχειρεί να διώξει ποινικά όσους αντιστέκονται και παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο.

Στα ίδια πλαίσια εντάσσεται και η πρόθεση του προέδρου της αρμόδιας συνταγματικής επιτροπής της Γερουσίας της Τσεχίας, Γιαρομίρ Στεκίνα, να προτείνει την απαγόρευση της δράσης του Κομμουνιστικού Κόμματος Βοημίας - Μοραβίας (Τσεχίας)! Πρόκειται για τον ίδιο γερουσιαστή που και παλιότερα είχε υποβάλει παρόμοια πρόταση, ενώ είχε πρωτοστατήσει στην απαγόρευση της Κομμουνιστικής Ενωσης Νέων Τσεχίας.

Το σκεφτικό του εν λόγω αντιδραστικού γερουσιαστή κάνει λόγο για κόμμα που «καλεί σε βίαιη ανατροπή του καθεστώτος με βάση τη μαρξιστική - λενινιστική του θέση και ότι απειλεί τη δημοκρατία» και καλεί επίσης να απαγορευτεί, αν δεν αφαιρέσει από τον τίτλο του τον όρο κομμουνιστικό.

Νέο κρούσμα στην αντικομμουνιστική εκστρατεία αποτελεί και η προσπάθεια συγκεκριμένων μελών της Βασιλικής Ακαδημίας της Ισπανίας να ταυτιστεί ο ολοκληρωτισμός με τον κομμουνισμό, συμπεριλαμβάνοντας στο λήμμα του λεξικού που ετοιμάζουν στον όρο «ολοκληρωτισμός» και τον κομμουνισμό. Μάλιστα το Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας με πρόσφατη ανακοίνωσή του καταγγέλλει τη συγκεκριμένη προσπάθεια τονίζοντας μεταξύ άλλων πως αποτελεί επιχείρηση «να δυσφημιστεί η σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα και να κλιμακωθεί η ιδεολογικοπολιτική εκστρατεία κατά του βασικού εχθρού του καπιταλισμού: του κομμουνισμού».

Ο αντικομμουνισμός πάει «χέρι χέρι» με τις επιθέσεις που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι που καλούνται να «πληρώσουν» τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Βλέπουν να καταστρατηγούνται τα εργασιακά και τα πολιτικά τους δικαιώματα, βλέπουν να αυξάνονται οι άνεργοι, οι άστεγοι, να ιδιωτικοποιούνται οι επιχειρήσεις, η Παιδεία, η Υγεία κ.ά. Ειδικά οι λαοί των πρώην σοσιαλιστικών χωρών μετά τη... μετατροπή των χωρών τους σε «ελεύθερες» και «δημοκρατικές», ως μέλη της... οικογένειας της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του πολεμοκάπηλου ΝΑΤΟ έχουν δει όλες τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα που είχαν κατά τη διάρκεια του σοσιαλισμού να έχουν καρατομηθεί με την καπιταλιστική παλινόρθωση.

Η άρχουσα τάξη στην Ευρώπη κάνει ό,τι μπορεί, με ψέματα και χυδαίο αντικομμουνισμό, να εγκλωβίσει τις νέες γενιές. Μιλούν για «απολυταρχικά, εγκληματικά και απάνθρωπα καθεστώτα» κάτω από τα οποία «οι λαοί ζούσαν χωρίς ελευθερία, χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα και χωρίς δημοκρατία»... Ομως σήμερα, είκοσι χρόνια μετά τις ανατροπές και την καπιταλιστική παλινόρθωση, οι λαοί μπορούν να συγκρίνουν και να βγάλουν συμπεράσματα, άλλωστε αυτά αποτυπώνονται και σε μια σειρά δημοσκοπικές έρευνες που δείχνουν ότι σε πολλές πρώην σοσιαλιστικές χώρες οι άνθρωποι δηλώνουν πως ζούσαν καλύτερα στην εποχή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, παρά τις αδυναμίες και τα προβλήματα.