Τη δική του ξεχωριστή θέση στο 51ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» έχει το Στέκι Προσφύγων και Μεταναστών. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού οι πολυσύνθετες εξελίξεις γύρω από το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, με την άγρια ένταση της καταστολής στη βάση του αντιδραστικού Συμφώνου της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, καθιστούν ακόμα πιο έντονη την αναγκαιότητα να μπει στο στόχαστρο η αιτία του ξεριζωμού, η πολιτική του κέρδους, που βάζει «φωτιά» σε όλο τον κόσμο.

Ο νέος αυτός χώρος, ο οποίος ήδη από την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ αγκαλιάστηκε πλατιά, αποτελεί σημείο συνάντησης όπου Ελληνες και μετανάστες εργαζόμενοι και πρόσφυγες μπορούν να βρεθούν, να συζητήσουν, να βάλουν ένα ακόμα λιθαράκι στον κοινό αγώνα για ζωή και δουλειά με δικαιώματα, ενάντια στην εκμετάλλευση, στον πόλεμο, στον ξεριζωμό. Να φωτιστούν πλευρές της πάλης ενάντια στο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα της αδικίας, της φτώχειας και της προσφυγιάς, που γεννά καραβάνια ξεριζωμένων, που εγκλωβίζει σε ΝΑΤΟικές δομές - φυλακές, που χαράζει διαρκώς νέες αιματοβαμμένες θαλάσσιες οδούς, που κοιτά «στα δόντια» τους πρωταγωνιστές της σύγχρονης «Οδύσσειας» προκειμένου να εξασφαλίσει φτηνό εργατικό δυναμικό για να αυγατίσουν τα κέρδη τους μια χούφτα παράσιτα.

Δίπλα έχουν στήσει τις δικές τους γωνιές νέα παιδιά από το Μαρόκο και την Παλαιστινιακή Παροικία, όπου διαθέτουν αναμνηστικά από τις πολύπαθες χώρες τους.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η έκθεση που πλαισιώνει τον χώρο. «Πνιγμένες οικογένειες και ξεριζωμός. Αυτός είναι ο καπιταλισμός. 2014 - 2023: Πάνω από 30.000 νεκροί και αγνοούμενοι πρόσφυγες και μετανάστες στις θάλασσες της Μεσογείου», γράφει το πρώτο ταμπλό της έκθεσης, παραθέτοντας έπειτα το χρονικό του πολύνεκρου ναυαγίου - εγκλήματος της Πύλου... Και από κάτω η απαίτηση όπως εκφράστηκε στη μεγαλειώδη συγκέντρωση εκείνων των ημερών όπου καλούσαν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ: «Η επιχείρηση συγκάλυψης δεν θα περάσει! Το έγκλημα ΕΕ και κράτους δεν θα ξεχαστεί».

Προχωρώντας δίπλα, τα στοιχεία που παρατίθενται είναι αμείλικτα. Μεταξύ αυτών: 61 πολεμικές συγκρούσεις σε 36 χώρες, ο μεγαλύτερος αριθμός μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. 122,1 εκατομμύρια εκτοπισμένοι άνθρωποι, αριθμός - ρεκόρ στην ανθρώπινη Ιστορία. Ειδική μνεία γίνεται στο αντιδραστικό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο. Υπεύθυνοι του δράματος του ξεριζωμού και οι ελληνικές κυβερνήσεις, που υλοποιούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Και ακριβώς δίπλα το κόκκινο της αντίστασης.

Μέσα σε έναν κόσμο που φλέγεται, το ΚΚΕ διεκδικεί προστασία για όλους τους πρόσφυγες, άσυλο, χαρτιά και ταξιδιωτικά έγγραφα για τις χώρες του πραγματικού προορισμού, να κλείσουν οι δομές - φυλακές.

Η έκθεση κλείνει προβάλλοντας την κοινή πάλη Ελλήνων και μεταναστών εργατών: «Οι μετανάστες και πρόσφυγες δεν είναι εγκληματίες, όπως λένε ΕΕ και κυβερνήσεις. Είναι τα ταξικά μας αδέρφια. Με τις κοινές μας φωνές τσακίζουμε τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, τον φασισμό».

Με μεγάλη επιτυχία και πλήθος κόσμου πραγματοποιήθηκε στο Στέκι Μεταναστών και Προσφύγων η εκδήλωση - συζήτηση «Κλειστά ή ανοιχτά σύνορα; "Εισβολή" ή "ευκαιρία"; Αυτά και άλλα ψευτοδιλήμματα για τη μετανάστευση και την προσφυγιά. Οι θέσεις του ΚΚΕ».

Παίρνοντας τον λόγο ο Βάλσαμος Συρίγος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζόμενων στο έργο του Ελληνικού, ξεκίνησε με κάλεσμα στην πανελλαδική πανεργατική απεργία της 1ης Οκτώβρη ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα για 13 ώρες δουλειά. Μίλησε για την ανάγκη να δυναμώσει η κοινή πάλη Ελλήνων και μεταναστών εργατών για δουλειά με δικαιώματα, ενάντια στον πόλεμο και στην καταστροφή, να ενισχυθεί ο αγώνας για τη σοσιαλιστική προοπτική.

Ακολούθως ο Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, πιάνοντας το «νήμα» της συζήτησης ανέπτυξε σε βάθος πτυχές γύρω από το αντιδραστικό Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, το οποίο συμπυκνώνει την αντιδραστική στρατηγική της ΕΕ και πρέπει να ιδωθεί ως τμήμα της πολεμικής οικονομίας και πολεμικής προετοιμασίας της ΕΕ, αναδεικνύοντας συγχρόνως τις γιγαντιαίες γεωπολιτικές σκοπιμότητες και τα παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες των ξεριζωμένων.

«Κλειστά ή ανοιχτά σύνορα; "Εισβολή" ή "ευκαιρία"; "Νόμιμη" ή "παράνομη" μετανάστευση; Με αυτά και άλλα ψευτοδιλήμματα η αστική προπαγάνδα, η κυβέρνηση και τα επιτελεία του κεφαλαίου προσπαθούν να συσκοτίσουν την ουσία του προσφυγικού - μεταναστευτικού ζητήματος, να αποσπάσουν τη συναίνεση του λαού σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και στην αντιλαϊκή πολιτική», επεσήμανε στην ομιλία της η Κατερίνα Γεράκη, υπεύθυνη της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ για τα Δικαιώματα των Μεταναστών και Προσφύγων. Επιπλέον ανέδειξε τις διαχρονικές ευθύνες των ελληνικών αστικών κυβερνήσεων και αστικών κομμάτων, λέγοντας πως «είναι όλοι αυτοί που συμφωνούν στις πολεμικές δαπάνες και στους υπέρογκους εξοπλισμούς, που στηρίζουν τη συμμετοχή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς τους, που έχουν βάλει ο καθένας το δικό του ξεχωριστό λιθαράκι στην ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας μας στις επεμβάσεις και στον πόλεμο. Δηλαδή όλοι αυτοί που υπηρετούν όσα προκαλούν τα τεράστια κύματα των προσφύγων και μεταναστών».

Στη συνέχεια ανέλυσε την ταξική ρίζα του ζητήματος και ανέδειξε τις θέσεις του ΚΚΕ γύρω από το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, καταλήγοντας: «Το ΚΚΕ έχει διαλέξει πλευρά! Είναι με τους εργάτες και όχι με το κεφάλαιο. Στηρίζουμε τους κοινούς αγώνες Ελλήνων και μεταναστών εργατών».

Γιατί είναι ικανό να παγώνει μισθούς, να καταργεί επιδόματα και να προωθεί π.χ. μαζικές απολύσεις με ευρωενωσιακή εποπτεία;

Γιατί η αστυνομία ή τα ματ σπεύδουν μόνο για να παρεμποδιστούν απεργίες εργατών κι όχι η απόλυσή τους, ή η καταπάτηση του ωραρίου ή άλλων δικαιωμάτων τους;

Πότε καταδικάστηκε και τιμωρήθηκε παραδειγματικά εργοδότης για εργατικό ατύχημα, για παραβίαση ωραρίου, για εργοδοτική τρομοκρατία;

Γιατί αποδίδονται τιμές στους ναζί και τους πολίτικους απόγονους τους ενώ διώκονται κι απαγορεύονται Κομμουνιστικά Κόμματα;

Γιατί η αστική δικαιοσύνη απελευθερώνει το ναζί εγκληματία Μιχαλολιάκο, την ώρα που πετούν με πλειστηριασμούς έξω από το σπίτι τους ανάπηρους, γέροντες, ανήμπορους;

Με αυτά τα ερωτήματα άνοιξε ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής, τη συζήτηση που έγινε χτες στη Διεθνούπολη με θέμα: «Πίσω από τον μύθο του "κράτους δικαίου": Η ΕΕ του πολέμου, της εκμετάλλευσης, του αντικομμουνισμού». Μια συζήτηση που πυροδότησε το ενδιαφέρον των επισκεπτών, καθώς το «κράτος δικαίου» και οι ευρωενωσιακές «αξίες» έρχονται με κάθε αφορμή στο προσκήνιο για να καλύψουν τον ταξικό χαρακτήρα του κράτους.

Στη συνέχεια τον λόγο πήραν μεταφέροντας την εμπειρία από τα κράτη των χωρών τους ο Joel Lozano, από τις Κολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών (Ισπανία), ο Markol Malocaj από το Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας (Ιταλία), o Francois Brossard από την Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας (Γαλλία) και η Beata Karon, από τη Νεολαία του Κομμουνιστικού Κόμματος Πολωνίας.