Ενα ακόμα όπλο, και μάλιστα διεθνούς εμβέλειας, προστέθηκε στο οπλοστάσιο της καταστολής των λαϊκών αγώνων, με την πρόσφατη ψήφιση - κύρωση από την ελληνική Βουλή της «Σύμβασης του ΟΗΕ κατά του Διεθνικού Οργανωμένου Εγκλήματος». Η Σύμβαση κυρώθηκε από το θερινό τμήμα της Βουλής στις 26/8/2010 και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 20/9/2010 (Ν. 3875, ΦΕΚ 158Α).

Πρόκειται για τη λεγόμενη Σύμβαση Παλέρμο του ΟΗΕ, που υπογράφτηκε το 2000. Με πρόσχημα την καταπολέμηση της «τρομοκρατίας» και με όχημα τον ΟΗΕ, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου ανά τον κόσμο προωθούν μια σειρά από διατάξεις που περιορίζουν ακόμα περισσότερο τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των λαών σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο.

Με την υιοθέτηση της Σύμβασης και με πρόσχημα την αντιμετώπιση του «οργανωμένου εγκλήματος», ενισχύεται ο αντιδραστικός «τρομονόμος» στη χώρα μας. Ταυτόχρονα, επιδιώκεται η ομογενοποίηση του διεθνούς κατασταλτικού νομικού πλαισίου, ώστε οι μηχανισμοί των ιμπεριαλιστικών κέντρων να λειτουργούν χωρίς εμπόδια και εθνικά - κρατικά όρια.

Η Σύμβαση του ΟΗΕ επηρεάζει προς το χειρότερο την ήδη αντιδραστική νομοθεσία στην Ελλάδα, με δύο τρόπους.

• Πρώτον, στο πλαίσιο της κύρωσης της Σύμβασης, η κυβέρνηση απέσυρε διάταξη που υπήρχε στην ισχύουσα νομοθεσία, η οποία έλεγε ότι δε συνιστούν τρομοκρατική πράξη εκείνες οι δράσεις που έχουν ως στόχο την εγκαθίδρυση του δημοκρατικού πολιτεύματος (π.χ. να πέσει η χούντα), τη διαφύλαξη ή αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος, τη δράση υπέρ της ελευθερίας ή την άσκηση θεμελιώδους ατομικής, πολιτικής και συνδικαλιστικής ελευθερίας. Η διάταξη αυτή, αν και προσχηματική, είχε μπει ως υποτυπώδης δικλίδα στον «τρομονόμο» και αφαιρέθηκε με την αστεία αιτιολογία ότι τα δημοκρατικά δικαιώματα διασφαλίζονται από άλλες σχετικές διατάξεις του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Κι αυτό όταν είναι σε όλους γνωστό ότι τα γενικόλογα ευχολόγια τέτοιων και άλλων Συμβάσεων διατυπώνονται και ερμηνεύονται πάντα με βάση τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
• Δεύτερον, με την κύρωση της Σύμβασης εισάγονται στο εθνικό δίκαιο ρυθμίσεις ασφυκτικές για τους λαϊκούς αγώνες, δίνοντας τη δυνατότητα στις δυνάμεις καταστολής να χαρακτηρίζουν «εγκληματική πράξη» ακόμα και την έκφραση της διεθνιστικής αλληλεγγύης. Για παράδειγμα, ποινικοποιείται η δράση νομικών προσώπων (π.χ. σωματεία) στην περίπτωση που παρέχουν εφόδια ή και χρηματική ενίσχυση σε μετανάστες πρόσφυγες, τους οποίους η νομοθεσία κάποιων κρατών μπορεί να θεωρεί «τρομοκράτες». Ανάλογα, στον τομέα της δικαστικής συνδρομής, όταν στην Ελλάδα μια ενέργεια δε θεωρείται ποινικό αδίκημα, αλλά διώκεται ως τέτοιο στις ΗΠΑ, η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να δώσει δικαστική συνδρομή στις ΗΠΑ. Στη Σύμβαση του ΟΗΕ γίνεται ακόμα λόγος για «ειδικές ανακριτικές τακτικές», παραπέμποντας στις ανακρίσεις που έκανε η CIA μέσα σε αεροπλάνα ή σε μυστικές φυλακές ανά τον κόσμο και καθιερώνεται η διευρυμένη ηλεκτρονική παρακολούθηση.

Η «Σύμβαση Παλέρμο» τοποθετεί ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ του «αντιτρομοκρατικού» θεσμικού πλαισίου, που περιλαμβάνει τον «ευρωτρομονόμο», το ενιαίο ένταλμα σύλληψης, τη συμφωνία αστυνομικής συνεργασίας ΕΕ - ΗΠΑ και τις προσαρμογές στη νομοθεσία των κρατών - μελών της ΕΕ.

Σε όλους τους παραπάνω νόμους και τις συμφωνίες η «τρομοκρατία» τα χωράει όλα. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τον «ευρωτρομονόμο», «τρομοκρατία» είναι το σύνολο των εκ προθέσεως πράξεων που «είναι δυνατόν να προσβάλουν σοβαρά χώρα ή διεθνή οργανισμό». Εδώ μπορούν να χωρέσουν διαδηλώσεις και άλλες κινητοποιήσεις. Οι πράξεις αυτές, σύμφωνα με τον «ευρωτρομονόμο», ξεκινάνε από το «σοβαρό εκφοβισμό του πληθυσμού» και κλιμακώνονται στην «αποσταθεροποίηση ή καταστροφή των πολιτικών, συνταγματικών ή οικονομικών δομών». Εδώ χωράει μια απεργία, ένας αποκλεισμός δρόμου και άλλα.

Στην «τρομοκρατία» περιλαμβάνουν ακόμα την «προσβολή κατά της ακεραιότητας προσώπων», ζημιές σε δημόσιες εγκαταστάσεις υποδομής, «κατασκευή, κατοχή, κτήση, μεταφορά, προμήθεια ή χρήση» παντός είδους εξοπλισμού, «διαταραχή ή διακοπή» των ενεργειακών ροών. Εδώ μπορεί να χωρέσουν τα πάντα, από τα πανό των διαδηλωτών μέχρι μια απεργία σε ένα νευραλγικό τομέα της οικονομίας.

Στήνουν μάλιστα και ένα νέο, διεθνές Ιδιώνυμο, καθώς ποινικοποιούν και την «απειλή τέλεσης ενός εκ των προαναφερομένων εγκλημάτων». Με άλλα λόγια, το καταστατικό και το πρόγραμμα ενός κόμματος όπως το ΚΚΕ, που θέτει ως στρατηγικό στόχο την ανατροπή της αστικής εξουσίας, μέσα από τη μαζική λαϊκή πολιτική πάλη, μπορεί ανά πάσα στιγμή να θεωρηθεί προληπτικά σαν «απειλή τέλεσης εγκλημάτων» και να αποτελέσει το όχημα για την ποινικοποίηση της δράσης του Κόμματος!

Αυτό το αντιδραστικό πλαίσιο έρχεται να συμπληρώσει η Σύμβαση του ΟΗΕ, την οποία καταψήφισε το ΚΚΕ, καλώντας το λαό να δυναμώσει την πάλη για την ανατροπή της πολιτικής που στοχοποιεί τον αγώνα για το δίκιο του.