Το κολοσσιαίο ποσό του 1 τρισ. δραχμών υφάρπαξαν από τους μικρομεσαίους οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1993 - '96, λόγω "αντικειμενικών" κριτηρίων και του συντελεστή 35% στον τζίρο των προσωπικών εταιριών. Αν δε υπολογίσουμε και τι αναμένουν να εισπράξουν το 1997 από τις δύο αυτές πηγές, τότε το ποσό της κλοπής αγγίζει το ιλιγγιώδες ποσό του 1,4 τρισ. δραχμές.

Το ωραίο της ιστορίας είναι ότι ενώ το υπουργείο Οικονομικών τόσα χρόνια απέφευγε όπως ο διάβολος το λιβάνι να δώσει στοιχεία για την απόδοση των "αντικειμενικών" κριτηρίων και του συντελεστή 35% (προφανώς για να μη φανεί ο φορομπηχτικός τους χαρακτήρας), χτες αναγκάστηκε να παραθέσει στοιχεία, προκειμένου... να αποδείξει το ατεκμηρίωτο των 7 προτάσεων της ΝΔ. Στην προκειμένη δηλαδή περίπτωση έχουμε επιβεβαίωση της λαϊκής παροιμίας που λέει ότι, όταν μαλώνουν μεταξύ τους δύο κλέφτες, τελικά κάτι καλό θα βγει.

Τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, με υπουργό Οικονομικών τον Στ. Μάνο, όσο και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κρατούσαν μέχρι σήμερα στα συρτάρια τους τις εκθέσεις των υπηρεσιακών παραγόντων για την απόδοση των δύο φορομπηχτικών αυτών μέτρων. Και έπρεπε να προκηρυχτούν εκλογές, να αρπαχτούν οι υπηρέτες του κεφαλαίου μεταξύ τους, να καταγγείλει ο ένας τον άλλο για... αναξιοπιστία, ώστε ν' αναγκαστεί τελικά το υπουργείο Οικονομικών να δώσει στη δημοσιότητα τα περιβόητα στοιχεία. Χτες υπήρξε συνάντηση εκπροσώπων της ΝΔ και υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών, όπου οι επίδοξοι μνηστήρες της εξουσίας συμφώνησαν και πάλι ότι διαφωνούν στις ρουσφετολογικές εκτιμήσεις των μέτρων ούτε λίγο ούτε πολύ κατά 600 περίπου δισ.

Στον πίνακα που παραθέτουμε παρουσιάζεται η εξέλιξη των εσόδων λόγω συντελεστή 35% (εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 1993) και των "αντικειμενικών" κριτηρίων που εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά το 1994, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών. Υπάρχουν επίσης και οι εκτιμήσεις του ίδιου υπουργείου σχετικά με το τι θα αποδώσουν τα "αντικειμενικά" κριτήρια το 1997. Αξίζει να επισημανθεί ότι τα έσοδα από τα "αντικειμενικά" κριτήρια παρουσιάζονται σταθερά στα 150 δισ. δραχμές μεταξύ 1994 και 1996, ενώ για το 1997 οι παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών εκτιμούν ότι θα εισπραχθούν (σύμφωνα με συντηρητικότατους υπολογισμούς όπως είπαν) και πάλι 150 δισ. δραχμές. Από τον πλευρά του ο υπουργός Οικονομικών εκτιμά, σύμφωνα με δηλώσεις τις οποίες φέρεται ότι έκανε σε χτεσινή εφημερίδα, την απόδοση των "αντικειμενικών" κριτηρίων το 1997 σε 200 δισ. δραχμές. Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι την περίοδο 1994 - 1996 τα έσοδα από τα "αντικειμενικά" κριτήρια ανήλθαν σε 450 δισ. δραχμές και αν υπολογίσουμε και αυτά του 1997 τότε προκύπτει ένα συνολικό άθροισμα 600 - 650 δισ. δραχμών. Από δε το συντελεστή 35%, για την περίοδο 1993 - 1996 (για το 1997 δεν υπάρχουν στοιχεία) προκύπτουν έσοδα φόρων ύψους 536 δισ. δραχμών. Αν υποθέσουμε ότι το 1997 τα έσοδα φόρων λόγω 35% θα διατηρηθούν στα επίπεδα του 1996 (συντηρητικότατος υπολογισμός), προκύπτει ότι την περίοδο 1993 - 1997 οι μικρομεσαίοι θα καταβάλουν στο Μινώταυρο του Μάαστριχτ και των προγραμμάτων σύνθλιψης 1,4 τρισ. δραχμές. Επιτέλους, το μέγεθος της δικομματικής ληστείας αποκαλύφθηκε.

Επειδή τις μέρες αυτές ζούμε για μια ακόμη φορά την παραζάλη της ψευτορουσφετολογίας και του άκρατου λαϊκισμού (Σημίτης και Εβερτ, δύο αυθεντικοί εκπρόσωποι των πιο επιθετικών δυνάμεων του κεφαλαίου, καταγγέλλουν ο ένας τον άλλο για... νεοφιλελευθερισμό), η φορολογική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία έξι χρόνια προσφέρεται ακριβώς για τη διεξαγωγή συμπερασμάτων για το πώς εφαρμόστηκε στην πράξη ο νεοφιλελευθερισμός στη χώρα μας. Πώς δηλαδή τα δύο αυτά κόμματα προχώρησαν στη μείωση των φορολογικών βαρών του μεγάλου κεφαλαίου και πώς υπερφορολόγησαν τα λαϊκά εισοδήματα.

Το 1992 ο υπουργός Οικονομικών της ΝΔ Γ. Παλαιοκρασσάς προώθησε φορολογικό νόμο, σύμφωνα με τον οποίο:

• οι συντελεστές φορολογίας των Ανωνύμων Εταιριών μειώνονται από 47 - 54% σε 35%.
• Οι συντελεστές της φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων μειώνονται σε 4%.

Ηταν δύο μέτρα, η εφαρμογή των οποίων ωφέλησε τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα υψηλά εισοδήματα κατά εκατοντάδες δισ. δραχμές. Παράλληλα, για να στηρίξει τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού από τις μεγάλες απώλειες των δύο αυτών μέτρων, φορολογεί τον τζίρο των προσωπικών εταιριών (ΕΠΕ, ΟΕ, ΕΕ) με συντελεστή 35%, αντί των συντελεστών του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων που ίσχυαν μέχρι τότε. Οι παράγοντες όμως του υπουργείου εκτίμησαν ότι το μέτρο αυτό δεν ήταν επαρκές για να αντισταθμίσει από μόνο του τις τεράστιες απώλειες εσόδων που υπήρξαν από τις χαριστικές ρυθμίσεις Παλαιοκρασσά προς το μεγάλο κεφάλαιο. Αδίστακτος τότε ο Μάνος, ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Παλαιοκρασσά, αυξάνει τους φόρους πετρελαιοειδών, ποτών και τσιγάρων σε ορισμένες περιπτώσεις πάνω από 100% και προχωρεί σε αλλαγές αντιλαϊκής υφής στο ΦΠΑ. Το πρώτο κεφάλαιο του αντιλαϊκού φορολογικού πραξικοπήματος νεοφιλελεύθερης έμπνευσης είχε συντελεστεί.

Το ΠΑΣΟΚ σαν κυβέρνηση, το οποίο ως αντιπολίτευση είχε καταγγείλει τα μέτρα αυτά, τα διατηρεί όλα μέχρι κεραίας και το 1994 προχωρεί στην καθιέρωση των μεσαιωνικών "αντικειμενικών" κριτηρίων για να γράψει τη δεύτερη πράξη του δράματος.

Σήμερα, πάνω στα συντρίμμια της πολιτικής τους, οι θύτες του διαχρονικού εγκλήματος υπόσχονται προστασία στα θύματα και καταγγέλλει ο ένας τον άλλο σαν.. νεοφιλελεύθερο.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Το καταγράφουν τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, σύμφωνα με τα οποία - σε τρέχουσες τιμές - οι ακαθάριστες επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου, ως ποσοστό του ΑΕΠ, μειώθηκαν και επί κυβέρνησης ΝΔ και επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, από 23% το 1990 στο 20,7% το 1993, στο 19,9% το 1995 και ίσως σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα φέτος, καθώς είναι πολύ πιθανό να σφαγιαστούν οι επενδύσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για την "εξοικονόμηση" πόρων.

Η επίκληση του προγράμματος "σύγκλισης" δεν πείθει πια, καθώς η ελληνική οικονομία όχι μόνο δε συγκλίνει με τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά αποκλίνει. Αντί για αύξηση των επενδύσεων, που θα δημιουργούσαν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας και κατά συνέπεια μείωση της ανεργίας, είχαμε αύξηση του αριθμού των ανέργων και του ποσοστού ανεργίας. Το γεγονός ότι οι μεγαλοεπιχειρηματίες δεν επενδύουν τα παχυλά τους κέρδη σε παραγωγικές επενδύσεις στην Ελλάδα:

• Το ομολογούν πια δημόσια οι οικονομικοί υπουργοί, που παρακαλούν τους επιχειρηματίες να τοποθετήσουν τα κέρδη τους σε παραγωγικές επενδύσεις και όχι σε αφορολόγητους κρατικούς τίτλους ή σε καταθέσεις στο εξωτερικό. Φτάνει μόνο να αναφερθεί ότι οι καταθέσεις Ελλήνων σε τράπεζες του εξωτερικού (κυρίως των μεγαλοεπιχειρηματιών που έχουν αυτή την πολυτέλειας) έχουν ήδη φτάσει στο αστρονομικό ποσό των 14 δισ. δολαρίων!
• Το επιβεβαιώνει η μείωση της βιομηχανικής παραγωγής (βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα του 1980), των εξαγωγών και φυσικά η νέα γενιά προβληματικών επιχειρήσεων, με τα νέα λουκέτα και τη λαυριοποίηση της οικονομίας.

Με περίσσιο θράσος οι βιομήχανοι - που επιβεβαιώνουν τη λαϊκή παροιμία "τρώγοντας ανοίγει η όρεξη" - απαιτούν και νέα προνόμια για να κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα. Θέλουν εδώ και τώρα ξεπούλημα των κερδοφόρων ΔΕΚΟ, μεγαλύτερη ασυδοσία στο να απολύουν όποιους και όσους εργαζόμενους θέλουν. Στις αξιώσεις αυτές, που πρόσφατα επανέλαβαν στη συνάντησή τους με τους αρχηγούς των δύο μεγάλων κομμάτων οι βιομήχανοι Βόρειας Ελλάδας, τόσο ο προέδρους του ΠΑΣΟΚ Κ. Σημίτης όσο και ο πρόεδρος της ΝΔ Μ. Εβερτ είπαν ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.

Λ. Τ.

Η προεκλογική "θέρμη" φαίνεται ότι προκαλεί και συμπτώματα αμνησίας. Ετσι εξηγείται μάλλον η απόφαση της υπουργού Ανάπτυξης να δημοσιοποιήσει για δεύτερη φορά μέσα σε 1,5 μήνα περίπου το Προεδρικό Διάταγμα, που καθορίζει τους όρους συμμετοχής ιδιωτών στην ίδρυση των Εταιρειών Παροχής Αερίου (ΕΠΑ).

Για να διευκρινίσουμε, πρόκειται για ένα από τα συνολικά 14 Υπουργικά Διατάγματα και Υπουργικές Αποφάσεις που εκκρεμούν σε εφαρμογή νόμου, που έχει ψηφιστεί από πέρσι και ο οποίος στην ουσία θεσμοθετεί τη διαχείριση, εκμετάλλευση και διανομή του φυσικού αερίου από τους ιδιώτες.

Μήπως η αρμόδια υπουργός θα 'πρεπε να μας ενημερώσει για τους λόγους καθυστέρησης των υπολοίπων Προεδρικών Διαταγμάτων και Υπουργικών Αποφάσεων, αλλά κυρίως και για τις καθυστερήσεις στο ίδιο το έργο του φυσικού αερίου; Ας μας πει η υπουργός πού "σκόνταψε" το αέριο και από την άνοιξη που θα έτρεχε στον αγωγό πήγαμε στο φθινόπωρο, όπου μέχρι και αίφνης εκλογές έτρεξε, αλλά αέριο δεν είδαμε;

Φαίνεται ότι ο δρόμος των διαπλεκόμενων συμφερόντων είναι μακρύς και δύσκολος ...αλλά σίγουρα αποδοτικός.