Ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, μίλησε για το ζήτημα της στέγης και της κάλυψης των στεγαστικών αναγκών, επισημαίνοντας τους λόγους που σήμερα η απόκτηση στέγης είναι πανάκριβη, ενώ τα μεροκάματα δεν φτάνουν για δόσεις και λογαριασμούς. «Κερδισμένοι από αυτή την κατάσταση», σημείωσε, βγαίνουν «οι τράπεζες, οι εμποροσπιτάδες, οι κατασκευαστικές, που μάλιστα με τις νομοθετικές ρυθμίσεις που ψηφίστηκαν το καλοκαίρι, έχουν χρυσή ευκαιρία να βάλουν στο χέρι την περιουσία του πρώην ΟΕΚ», η οποία έχει δημιουργηθεί από τις εισφορές των εργαζομένων. Οπως είπε, 1,5 δισ. ευρώ, χρήματα των εργαζομένων από τα ασφαλιστικά ταμεία, είναι η «προίκα» που θα βάλουν στο «χέρι» οι κατασκευαστικοί όμιλοι για να προχωρήσουν οι ΣΔΙΤ στο ζήτημα της στέγης.

Υπογράμμισε ότι τα εργατικά συνδικάτα έχουν συγκεκριμένες προτάσεις για το στεγαστικό, όμως «απορρίπτονται από όλες τις κυβερνήσεις», γιατί «δεν βολεύουν το κεφάλαιο». Από την άλλη, «οι προτάσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ θα ανεβάσουν το κόστος αγοράς της λαϊκής στέγης στα ύψη και θα διευκολυνθεί η συγκέντρωση κατοικιών στους μονοπωλιακούς ομίλους του τουρισμού και τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, τα γνωστά AirBnB. Αυτή η πολιτική έχει εκτοξεύσει τα ενοίκια για τη λαϊκή και τη φοιτητική στέγη σε πρωτοφανή ύψη».

«Τόσα χρόνια οξύνεται η αντίφαση, οι ανάγκες να αυξάνονται, οι δυνατότητες να υπάρχουν, αλλά να μην καλύπτονται συνέπεια των πολιτικών που απορρέουν από την καπιταλιστική οικονομία», σημείωσε χαρακτηριστικά, για να αναδείξει ότι απέναντι σε αυτή την κατάσταση η ελπίδα βρίσκεται στη συμπόρευση με το ΚΚΕ: Για να δυναμώσει αποφασιστικά «ο αγώνας ενάντια στην πολιτική που πετάει τον λαό έξω από τα σπίτια του», «να δυναμώσει αποφασιστικά ο αγώνας για επανασύσταση του ΟΕΚ, για κρατικό πρόγραμμα λαϊκής και φοιτητικής στέγης με αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση και άτοκα δάνεια για τους δικαιούχους, για μεγαλύτερα επιδόματα ενοικίου σε όλο και περισσότερα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά».

Σημαντικές διαπιστώσεις από τον τρίχρονο μεγαλειώδη αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ παρουσίασε ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Φθιώτιδας και του επιχειρησιακού Σωματείου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. «Πρωτοπόροι αυτού του αγώνα», είπε, «είναι η πλειοψηφία των εργαζομένων και οι τίμιοι συνδικαλιστές που αγνόησαν τις επιμέρους διαφορές και συμπορεύτηκαν μαζί μας. Εμπιστεύτηκαν από καρδιάς ο ένας τον άλλον, συμπορεύτηκαν με τα μέλη, τους οπαδούς και τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ».

Στην αρχή του αγώνα, «πολλά από αυτά που ζήσαμε» έμοιαζαν ανέφικτα στους εργαζόμενους, είπε, όπως: Η ανατροπή του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού στο Σωματείο, με τις ταξικές δυνάμεις να αναδεικνύονται πρώτη δύναμη στις τελευταίες αρχαιρεσίες. Η καταβολή των αποζημιώσεων και η παραμονή στην εργασία μέχρι και σήμερα. Το ότι ο αγώνας αυτός ξεσήκωσε το πανελλήνιο. «Το γεγονός», επισήμανε, «ότι μέχρι σήμερα καταφέραμε να είμαστε όλοι στην εργασία και όχι σε προγράμματα ανεργίας, να πληρωνόμαστε κανονικά και όχι με έναντι, είναι αποτέλεσμα της αλληλεγγύης και του κοινού αγώνα που πραγματοποιήσαμε με άλλους κλάδους και χώρους εργασίας της περιοχής και πανελλαδικά. Ο κοινός αγώνας της εργατικής τάξης σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, στους εργάτες της ΛΑΡΚΟ έγινε αποκούμπι και ασπίδα».

Μιλώντας για τη γενική απεργία στις 9 Νοέμβρη είπε ότι «θα κάνουμε τα πάντα έτσι ώστε να πάρει χαρακτηριστικά αφετηρίας παλλαϊκού ξεσηκωμού». Στη συνέχεια, μιλώντας για το πώς η εργατική τάξη μπορεί να ικανοποιήσει της ανάγκες της, σημείωσε ότι το εργατικό κίνημα πρέπει να ανοίγει τον δρόμο για να περάσουν τα εργοστάσια στα χέρια του λαού, κριτήριο της παραγωγής να γίνουν ακριβώς αυτές οι ανάγκες, με την εργατική τάξη να είναι αυτή που νομοθετεί, διαχειρίζεται και ασκεί τον έλεγχο στην παραγωγή. «Και εδώ», κατέληξε, «έρχεται να απαντήσει η πολιτική, ολοκληρωμένη και επιστημονικά και πρακτικά τεκμηριωμένη πρόταση του ΚΚΕ. Να γιατί συμπόρευση με το ΚΚΕ στους αγώνες. Να γιατί συμπόρευση με το ΚΚΕ σε όλα τα επίπεδα».

Στην πείρα από τη μεγάλη απεργία των διανομέων της «e-food» αναφέρθηκε ο Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής και στέλεχος του ΚΚΕ, θυμίζοντας μάλιστα ότι πέρσι τέτοιες μέρες οι απεργοί έμπαιναν μέσα στον χώρο του Φεστιβάλ της ΚΝΕ με τα μηχανάκια τους καταχειροκροτούμενοι, «φέρνοντας τον αέρα μιας μεγάλης απεργιακής νίκης». Η πείρα, είπε, από αυτήν τη μάχη, όπως και από την έντονη δράση του Συνδικάτου την περίοδο της πανδημίας, βοηθάει «να βγουν πολύτιμα συμπεράσματα, σχετικά με το ότι η εργατική τάξη και το κίνημά της μπορούν να επιδράσουν καθοριστικά στη διαμόρφωση των εξελίξεων». Οι κινητοποιήσεις μέσα στην πανδημία, σημείωσε, ήταν απαγορευμένες ενώ οι απεργίες απέναντι στον νόμο Χατζηδάκη «τον έκαναν κουρελόχαρτο, λόγω της πολύ μαζικής συμμετοχής των εργαζομένων».

Κάνοντας μια σύντομη αναφορά στον Τουρισμό είπε ότι τα κέρδη των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων «έχουν πάρει την ανηφόρα» καθώς «μόνο φέτος υπολογίζεται ότι οι εισπράξεις θα προσεγγίσουν το ασύλληπτο ποσό των 19 δισ. ευρώ. Και όμως, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να δουλεύουν με 16 διαφορετικές σχέσεις εργασίες, 10 έως 12 ώρες τη μέρα, με μισθούς των 700 και 800 ευρώ, με απλήρωτες τις υπερωρίες, χωρίς επίδομα για όλους τους μήνες της ανεργίας στους εποχικούς υπαλλήλους. Την ίδια στιγμή, για την εργατική και λαϊκή οικογένεια οι διακοπές παραμένουν "όνειρο θερινής νυκτός"».

Αναδεικνύοντας τη σημασία συμπόρευσης με το ΚΚΕ είπε ότι «η ισχυροποίησή του σημαίνει ότι θα ισχυροποιηθούν οι αγώνες που θα γίνουν το επόμενο διάστημα από την τάξη μας. Σημαίνει ότι θα είναι πιο αποτελεσματικοί». Ενώ, σχολιάζοντας τη συζήτηση περί «σταθερών» ή «ισχυρών» κυβερνήσεων, σημείωσε ότι για τους εργαζόμενους «το ζητούμενο είναι οι κυβερνήσεις που διαχειρίζονται την εξουσία των εκμεταλλευτών μας να είναι όσο γίνεται πιο αδύναμες και ασταθείς. Με το ΚΚΕ ισχυρό και με όλους εμάς μέσα στις μάχες, το επόμενο διάστημα μπορούν να γίνουν όλα αυτά που θα εξυπηρετούν τα δικά μας συμφέροντα. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η συμπόρευση μαζί του αποτελούν τη βάση για την προετοιμασία της τάξης μας για να περάσει στην τελική αντεπίθεση».

Στην πρωτιά της «Πανσπουδαστικής ΚΣ» στις φοιτητικές εκλογές αναφέρθηκε στην παρέμβασή του ο φοιτητής Παντελής Αρζόγλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι αυτό το αποτέλεσμα απέδειξε ότι «υπάρχει ένα σημαντικό τμήμα της νέας γενιάς που δεν συμβιβάζεται, διεκδικεί. Σε αυτό έπαιξαν καθοριστικό ρόλο τα μέλη της ΚΝΕ που δρουν και παλεύουν μαζί με χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες που μοιραζόμαστε τα ίδια αμφιθέατρα, τις ίδιες δυσκολίες, άγχη και όνειρα.

Μαζί, άλλωστε, παλέψαμε για να γίνουμε φοιτητές ξανά, όταν η κυβέρνηση επέλεγε να κρατήσει τα πανεπιστήμια κλειστά για τους φοιτητές και ανοιχτά για την επιχειρηματική δραστηριότητα.

Μαζί σπάσαμε απαγορεύσεις, ορθώσαμε το ανάστημά μας στην κρατική καταστολή και τον αυταρχισμό, με μαζικά φοιτητικά συλλαλητήρια που έκαναν κουρέλι τον νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων, με τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ στην πρώτη γραμμή του αγώνα, κόντρα στον φόβο».

Και όπως είπε, όλα αυτά και ακόμα περισσότερα «τα καταφέραμε γιατί δεν υποταχτήκαμε στη λογική των χαμηλών απαιτήσεων για "να περάσει - δήθεν - τώρα η τρικυμία", γιατί "τώρα δεν μπορούμε να ζητάμε περισσότερα". Συγκρουστήκαμε με νόμους, με την προσπάθεια να επιβληθεί σιωπητήριο στους αγώνες μας, δεν συμβιβαστήκαμε μπροστά στον αρνητικό συσχετισμό. Σε αυτόν τον δρόμο συνεχίζουμε μαζί!», είπε.

Και πρόσθεσε: «Παλεύουμε για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος με πυρήνα τον φοιτητικό σύλλογο και γραμμή που θα περνά στην επίθεση σε συμπόρευση με το εργατικό κίνημα, με συνέχεια, αντοχή και προοπτική. Θέτοντας στο επίκεντρο τη δυνατότητα στον 21ο αιώνα να ικανοποιούνται αναβαθμισμένα οι σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας στη μόρφωση, στη δουλειά με δικαιώματα, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό».

Αναφέρθηκε ακόμα στην ενίσχυση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, της μοναδικής συσπείρωσης που συντονίζει τη δράση σε πανελλαδικό επίπεδο απέναντι στην πολιτική κυβερνήσεων - ΕΕ και κάλεσε «να δυναμώσει η αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, μέσα στους αγώνες, για να ανοίξει ο δρόμος για το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων, σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».