ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 19 Μάρτη 2006
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΣΛΟΜΠΟΝΤΑΝ ΜΙΛΟΣΕΒΙΤΣ
Σθεναρή αντίσταση στους εισβολείς μέχρι τέλους

Μπροστά στο Μουσείο της Επανάστασης για το τελευταίο αντίο στον Σ. Μιλόσεβιτς

Associated Press

Μπροστά στο Μουσείο της Επανάστασης για το τελευταίο αντίο στον Σ. Μιλόσεβιτς
Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς άφησε την τελευταία του πνοή το πρωί της 11ης Μάρτη μέσα στο κελί των φυλακών του οργάνου του ιμπεριαλισμού «Δικαστηρίου της Χάγης». «Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου» ήταν η διάγνωση των ιατροδικαστών του δικαστηρίου, που ανέλαβαν τη νεκροτομή του πρώτου ηγέτη, στη σύγχρονη ιστορία, που υποβλήθηκε σε μια τέτοια δίκη...

Λίγες μέρες μετά, η προκαταρκτική τοξικολογική ανάλυση εντόπιζε ουσίες μη συνταγογραφημμένων φαρμάκων στο αίμα του, που δρούσαν «ανταγωνιστικά» σε σχέση με εκείνα που έπαιρνε για την υπέρταση. Παράλληλα, οι φήμες για σκόπιμη δηλητηρίασή του υπό άγνωστες ακόμη συνθήκες - αν σκεφθεί κανείς την 24ωρη παρακολούθησή του από τους δεσμοφύλακες και τις κάμερες κλειστού κυκλώματος! - εντείνονται πέρα από τα όρια της Χάγης και τα σύνορα της Σερβίας. Την προηγούμενη του θανάτου του, ο Μιλόσεβιτς είχε άλλωστε εκφράσει το φόβο πως κάποιοι θέλουν να τον δηλητηριάσουν, σε εξασέλιδη επιστολή του προς το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.

Ομως, ανεξάρτητα από τη μέθοδο, το γεγονός παραμένει: Ο Μιλόσεβιτς υποβλήθηκε σε μία αργή, μεθοδευμένη επιχείρηση (ηθικής και...) φυσικής εξόντωσής του. Ηταν θύμα μίας καλά σχεδιασμένης, εν ψυχρώ, δολοφονίας.... Καθ' όλο το διάστημα της κράτησης και δίκης. Από τον Ιούνη του 2001 (οπότε παραδόθηκε από τη δυτικόδουλη σερβική κυβέρνηση σε μία γκανγκστερική επιχείρηση για «30 αργύρια» δυτικής «βοήθειας») μέχρι το μοιραίο πρωινό της 11ης Μάρτη 2006...

Παρά τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, που ήθελαν αλλά δε γεύτηκαν τη διεστραμμένη ηδονή από την επιβολή της προειλημμένης καταδικαστικής ετυμηγορίας του, ο Μιλόσεβιτς δεν ενέδωσε! Δεν υπέκυψε. Δε φυγοδίκησε. Δεν απέφυγε να σηκώσει στις πλάτες του όλο το βάρος σ' αυτή την αποτυχημένη (όσον αφορά στις τελικές επιδιώξεις των ΝΑΤΟικών εισβολέων του '99) δίκη - παρωδία.

Γιατί είχε συνειδητοποιήσει πως το φαιδρό δικαστήριο συντηρητικών και κεντροαριστερών φονιάδων, που κατασπάραξαν την πρώην Γιουγκοσλαβία, ήθελε στο πρόσωπό του να τιμωρήσει «παραδειγματικά» και ...«προληπτικά» κάθε ηγέτη, κάθε λαό χώρας που αντιστέκεται στις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις τους... Πως τον τιμώρησαν γιατί δε συναίνεσε στο περαιτέρω «τσεκούρωμα» της χώρας του (σε μικρά προτεκτοράτα τύπου Κόσσοβο, Μαυροβούνιο κλπ.) - μετά τη συνθήκη του Ντέιτον το 1995. Μία συνθήκη που μετέτρεψε τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη σε ένα πλέγμα αδύναμων καντονιών υπό τη στυγνή δικτατορία των εκάστοτε εγκάθετων «Υπατων Εκπροσώπων της διεθνούς κοινότητας» τύπου Πάντι Ασντάουν...

Δεν είναι τυχαίο, επίσης, πως η φυσική του εξόντωση επήλθε σε ακόμη μία κρίσιμη περίοδο για τη δυτικόδουλη ηγεσία της Σερβίας. Αφ' ενός, της έχει επιβληθεί η σύλληψη και παράδοση δύο ακόμη Σερβοβόσνιων πρώην ηγετών (Ράτκο Μλάντιτς και Ράντοβαν Κάρατζιτς) έναντι του «πινακίου φακής» ένταξής της σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Αφ' ετέρου, καλείται να προσυπογράψει στη Βιέννη, υπό τις ευλογίες του ΟΗΕ, το τελειωτικό «μαχαίρωμα» των ιμπεριαλιστών στην πάλαι ποτέ σερβική επαρχία του Κοσσυφοπεδίου, με την ημιανεξαρτησία του προτεκτοράτου...

Ο επίλογος, σ' αυτό τουλάχιστον το κεφάλαιο, της ιστορίας του πρώην ηγέτη της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας μπορεί να δόθηκε χτες το μεσημέρι στη γενέτειρά του, Ποζάρεβατς, όπου «αναπαύτηκε» πλάι στον τάφο της μητέρας του. Στα 64 του χρόνια. Κι αφού προηγουμένως, πλήθη Σέρβων, που δεν «ξέχασαν» ή δεν εξαγοράστηκαν, του απηύθυναν τον ύστατο αποχαιρετισμό...


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ
Γέννημα - θρέμμα του ιμπεριαλισμού

Η παραπομπή του Μιλόσεβιτς, του πρώτου ηγέτη μίας χώρας, στο «Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία» υπήρξε μία μεθοδευμένη, σκοτεινή υπόθεση που ξεκίνησε πριν περίπου 15 χρόνια, όταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Χανς Ντίτριχ Γκένσερ και άλλοι ομόλογοί του από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Γαλλία, προώθησαν μία «προχωρημένη» μεθερμήνευση της απόφασης 688 του Συμβουλίου Ασφαλείας το 1991. Η συγκεκριμένη απόφαση έλεγε πως η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνιστά απειλή για τη διεθνή ασφάλεια δεν μπορεί να θεωρείται πλέον εσωτερικό ζήτημα μίας χώρας. Σε συνδυασμό με το άρθρο 5 της Χάρτας του ΟΗΕ που αναφέρει πως μπροστά σε μία απειλή για τη διεθνή ειρήνη ή σε μία επιθετική ενέργεια, το Συμβούλιο Ασφαλείας μπορεί να κάνει χρήση «έκτακτων εξουσιών», οι επεμβατικές δυνάμεις που διαμέλισαν την πρώην Γιουγκοσλαβία προλείαναν το έδαφος για τη δημιουργία του εκτρώματος «Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία». Κατά πολλούς (Αμερικανούς και Ευρωπαίους) εμπειρογνώμονες του «διεθνούς δικαίου» το συγκεκριμένο «δικαστήριο» δημιουργήθηκε παράνομα, από ένα εντελώς αναρμόδιο πολιτικό όργανο του ΟΗΕ (Συμβούλιο Ασφαλείας) κυρίως επειδή ο τότε συσχετισμός ιμπεριαλιστικών δυνάμεων κατάφερε να κάμψει τις όποιες αντιδράσεις των άλλων δύο μόνιμων μελών του (Κίνα και Ρωσία)...

Ετσι, φθάσαμε στο 1993 στις αποφάσεις 808 και 822 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που άνοιξαν το δρόμο για τη δημιουργία του παράνομου δικαστηρίου. Βαφτίζοντας τον εμφύλιο πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία «απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια» (πατώντας δηλαδή σε παρερμηνεία του άρθρου 5 της Χάρτας του ΟΗΕ...) αποφάσισαν πως η συγκρότηση ενός δικαστηρίου παραπομπής των εγκληματιών πολέμου «θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποκατάσταση της ειρήνης». Κατά πολλούς νομικούς εμπειρογνώμονες, την απόφαση για ένα τέτοιο δικαστήριο «νομιμοποιείται» να πάρει μόνο το «Διεθνές Δικαστήριο» της Χάγης...

Το εκτρωματικό «Διεθνές Δικαστήριο» για την πρώην Γιουγκοσλαβία στήθηκε πρώτα απ' όλα με τη χρηματοδότηση των ΗΠΑ (που έσπευσαν να προσφέρουν περίπου 3 εκατ. δολάρια σε ρευστό και υλικό εξοπλισμού...), της Βρετανίας και άλλων χωρών και μιας σειρά «ιδρυμάτων». Οπως το περιβόητο «Ιδρυμα Ανοιχτής Κοινωνίας» και το «Συνασπισμό για τη Διεθνή Δικαιοσύνη» του μεγαλοσχήμονα των χρηματιστηρίων Τζορτζ Σόρος, το «Ιδρυμα Ροκφέλερ», τις εταιρίες «Time Warner» και «Discovery Products», το αμερικανικό «Ιδρυμα για την Ειρήνη» που ιδρύθηκε επί Ρόναλντ Ρίγκαν, διάφορες ενώσεις δικαστών που (συν)εργάζονται στενά με την αμερικανική κυβέρνηση, κ.ά.

Ομως, όσον αφορά ειδικότερα στην περίπτωση της βρώμικης «δίκης» Μιλόσεβιτς, αυτή δεν απέδωσε τους «καλύτερους» καρπούς στις επεμβατικές δυνάμεις.

Ο Μιλόσεβιτς όχι μόνον δεν παραιτήθηκε, αλλά πάλεψε με πενιχρά μέσα και με κάθε τρόπο αυτή την καλολαδωμένη μηχανή τιμωρίας... όσων «ηττήθηκαν» στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους... Την αποτελεσματική, πολλές φορές, μάχη του Μιλόσεβιτς στο δικαστήριο παραδέχτηκαν υποστηριχτές αλλά και πολέμιοι. Πολλοί μάλιστα εκτιμούσαν πως η προειλημμένη απόφαση καταδίκης του, ιδιαίτερα όσον αφορά το κατηγορητήριο περί «εγκλημάτων πολέμου και κατά της ανθρωπότητας» στον πόλεμο της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ήταν πολύ δύσκολο να βρει έστω και μία ελάχιστα πειστική «φόρμουλα»...

Για την ιστορία της υπόθεσης αυτής, παραθέτουμε μερικά απ' τα πιο νευραλγικά σημεία της παρουσίας του Μιλόσεβιτς απ' τη μέρα της απέλασής του στη Χάγη, μέχρι την προτελευταία μέρα πριν το θάνατό του... (αναλυτικά στην επόμενη σελίδα 24)


Δ.ΟΡΦ.

Υστατο χαίρε στον ηγέτη που αντιστάθηκε

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ (της απεσταλμένης μας, Αννας Ανανιάδου).--

Στην κηδεία του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στο Ποζάρεβατς παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Θεοδόση Κωνσταντινίδη, μέλος του ΠΓ, που έφτασε στο Βελιγράδι το απόγευμα της Παρασκευής, αλλά και αντιπροσωπεία του ΔΗΚΚΙ με επικεφαλής τον Παναγιώτη Μαντά, συντονιστή της Διοικούσας Επιτροπής.

Η ελληνική παρουσία σημειώθηκε πως ήταν δεύτερη μεγαλύτερη μετά την αντιπροσωπεία της Ρωσίας. Δεκάδες εκπρόσωποι κομμάτων και κινημάτων από μια σειρά χώρες του κόσμου στάθηκαν πλάι στους χιλιάδες ανθρώπους που όλες τις προηγούμενες μέρες, και χτες, είπαν με κάθε τρόπο το «ύστατο χαίρε» στον ηγέτη που αντιστάθηκε στη νέα ιμπεριαλιστική τάξη. Δίπλα στους ανθρώπους που αντιστάθηκαν ηρωικά στη βάρβαρη ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ και ΕΕ, που στάθηκαν όρθιοι στους ανελέητους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ και χτες μέσα από την κηδεία του Σλ. Μιλόσεβιτς έστειλαν και πάλι το μήνυμα, πως η αντίστασή τους δεν κάμφθηκε.

Την προηγούμενη μέρα, η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, στην οποία συμμετέχουν επίσης ο Στρατής Κόρακας και ο Γιώργος Χαβατζάς, εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, πραγματοποίησαν συναντήσεις με εκπροσώπους του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας, του Νέου ΚΚ Γιουγκοσλαβίας, της Διεθνούς Επιτροπής για την Υπεράσπιση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και του Φόρουμ Βελιγραδίου.

Στη διάρκεια των συναντήσεων ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης σημείωσε την ανάγκη να δυναμώσει η αντίσταση στο γενικευμένο πόλεμο που έχουν εξαπολύσει οι ιμπεριαλιστές και πρόσθεσε πως ο αγώνας του λαού της Γιουγκοσλαβίας αποτελεί αισιόδοξο μήνυμα και συνέβαλε στο δυνάμωμα του αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού κινήματος.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ