Το ΚΚΕ, όπως αποδείχθηκε και κατά τη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού στη Βουλή, ήταν το μόνο κόμμα που καταψήφισε τις κυβερνητικές επιλογές από τη σκοπιά των συμφερόντων και των αναγκών των εργαζομένων και των άλλων πλατιών λαϊκών στρωμάτων, το μόνο κόμμα που αποκάλυψε την ουσία των αντιδραστικών μέτρων και της αντιλαϊκής πολιτικής που υλοποιεί η κυβέρνηση σε συνεργασία και συμφωνία με την ΕΕ, το μόνο κόμμα που ξεκαθάρισε ότι θα εξακολουθήσει και στο μάλλον να στέκεται με συνέπεια δίπλα στους εργαζόμενους και στους αγώνες τους για την απόκρουση και την ανατροπή της αντιλαϊκής και υπέρ του κεφαλαίου πολιτικής.

Συνοψίζοντας τις γενικές κατευθύνσεις του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2010, ο γενικός εισηγητής του Κόμματος Νίκος Καραθανασόπουλος σημείωσε:

«Ο Κρατικός Προϋπολογισμός αποτελεί βασικό εργαλείο υλοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής και περαιτέρω αναδιανομής του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

Τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν κανένα συμφέρον να παρακολουθούν τόσο την ψευδεπίγραφη αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για τη διαφάνεια και την αξιοπιστία των οικονομικών μεγεθών, όσο και τις εκκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση για να εφαρμόσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις.

Στο σκέλος των εσόδων αύξηση παρουσιάζουν τα έσοδα που αφορούν τη φορολογία των φυσικών προσώπων (άμεση και έμμεση), ενώ, αντίθετα, μείωση παρουσιάζουν τα έσοδα από τη φορολογία νομικών προσώπων.

Παρά τις διακηρύξεις για πάταξη της φοροδιαφυγής, το κύριο βάρος της αύξησης των εσόδων θα πέσει στην έμμεση φορολογία και στην αύξηση του ΕΦΚ τσιγάρων, ποτών και καυσίμων, καθώς και στα τέλη κυκλοφορίας.

Η πάταξη της φοροδιαφυγής αφήνει στο απυρόβλητο τη νόμιμη φοροαπαλλαγή του μεγάλου κεφαλαίου. Σε συνθήκες ελευθερίας κίνησης του κεφαλαίου, ύπαρξης φορολογικών παραδείσων, του τραπεζικού απόρρητου και των εξωχώριων εταιρειών δεν μπορεί να φορολογηθεί η μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία (ήδη περιγράφεται μια έντονη δραστηριότητα για προσφυγή στις υπηρεσίες που παρέχουν οι φορολογικοί παράδεισοι).

Αντίθετα, στο όνομα της φοροδιαφυγής θα εξαπολυθεί ένα νέο κυνήγι μαγισσών ενάντια στα λαϊκά στρώματα. Η κυβέρνηση, άλλωστε, εμμέσως επιβεβαιώνει ότι τα αποτελέσματα από το κυνήγι της φοροδιαφυγής για το 2010 θα είναι πολύ περιορισμένα.

Η αύξηση των έμμεσων φόρων, τα σχέδια για επιβολή φόρων στο όνομα της ΤΑ, για κατάργηση ή αλλαγή του τρόπου υπολογισμού του αφορολόγητου ορίου, η εισαγωγή των αντικειμενικών κριτηρίων για τους ελευθεροεπαγγελματίες συνοδεύεται με νέες φορολογικές παροχές στους κεφαλαιοκράτες.

Στο όνομα του φορολογικού ανταγωνισμού σχεδιάζει νέα φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις, διά μέσου της περαιτέρω μείωσης των φορολογικών συντελεστών στη βάση της ψευδεπίγραφης διαφοροποίησης ανάμεσα στα διανεμόμενα και μη διανεμόμενα κέρδη.

Επίσης, κενό γράμμα αναδεικνύονται και οι προθέσεις της για την πάταξη του φαινομένου των ανείσπρακτων εσόδων, τα οποία για το 2008 ανήλθαν στα 29,5 δισ. ευρώ.

Για το σκέλος των δαπανών καταγράφεται εκ νέου μια εισοδηματική πολιτική λιτότητας. Με βάση δημοσιευμένες εκτιμήσεις, οι αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων θα κυμανθούν από 11 έως 50 ευρώ και στους συνταξιούχους από 9 έως 21 ευρώ. Επίσης, στο όνομα του περιορισμού της δημόσιας σπατάλης, καταγράφονται σημαντικές μειώσεις στις επιχορηγήσεις των ασφαλιστικών ταμείων και στους φορείς για την κοινωνική προστασία. Τέλος, αύξηση παρουσιάζει κατά 800 εκατ. ευρώ η χρηματοδότηση του ΠΔΕ, το οποίο είναι στοχευμένο στην εξυπηρέτηση του ΕΣΠΑ και στη στήριξη των αναγκών του κεφαλαίου μέσω της εμπορευματοποίησης των διαφόρων κοινωνικών αναγκών».

«Το ΚΚΕ καταψηφίζει τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2010.

Το ΚΚΕ, παίρνοντας υπόψη την όξυνση της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, συγκεντρώνει την προσοχή του στη διεκδίκηση λύσεων στα λαϊκά προβλήματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Ολα τα πυρά του λαού πρέπει να δίνουν έμπρακτη απάντηση ότι δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει τα σπασμένα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.

• Να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι τα βάρη της κρίσης.
• Να πληρώσουν τα μονοπώλια, το μεγάλο κεφάλαιο.
• Να πάρουν οι ίδιοι στα χέρια τους την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.
• Με ενιαίο μέτωπο πάλης να διεκδικήσουν τη βελτίωση των όρων ζωής και δουλειάς, να διεκδικήσουν λύση στα δίκαια αιτήματά τους.
• Να υπερασπισθούν τα συμφέροντα της χώρας από τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό.

Τώρα είναι η ώρα, τώρα προβάλλει επιτακτική ανάγκη να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα χέρια τους την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, να παρεμποδίσουν, να δυσκολέψουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Καμία ώρα χαμένη.

Ο αγώνας, με βάση την πολιτική πείρα των λαϊκών μαζών που αποκτιέται στο πεδίο του ιδεολογικοπολιτικού και μαζικού αγώνα, πρέπει να κατευθύνεται στην πάλη για την λαϊκή εξουσία, οικονομία.

Το ΚΚΕ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για να αποκτήσει το εργατικό, το λαϊκό κίνημα γενικότερα, δυναμισμό, ώστε να ανυψωθεί σε παράγοντα αλλαγών και ανατροπών. Θα υπερασπισθεί χωρίς να λυπηθεί κόπους και θυσίες τα συμφέροντα του λαού, θα αντιπαρατεθεί σε κάθε απόπειρα να υποταχθεί το κίνημα στην πολιτική συναίνεσης και υποταγής».

«Δυο επιλογές - δυο δρόμοι υπάρχουν για τους εργατοϋπαλλήλους, τους αυτοαπασχολούμενους επιχειρηματίες, τους φτωχούς αγρότες. Οσο περισσότεροι εργαζόμενοι συνειδητοποιήσουν τη δύναμη που έχουν και τη χρησιμοποιήσουν, τόσο πιο γρήγορα η λαϊκή άμυνα γίνεται λαϊκή αντεπίθεση και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις του δρόμου ανάπτυξης που υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.

Ο ένας είναι ο δρόμος που γνωρίζουμε χρόνια τώρα, που έχει γίνει ακόμα πιο δύσβατος την τελευταία 20ετία, ειδικά μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Είναι ο δρόμος που συμφέρει το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, ο δρόμος της βαθύτερης ενσωμάτωσης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Ο άλλος δρόμος είναι της συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης, η κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους και τη μικρομεσαία αγροτιά που κατευθύνεται στη Λαϊκή Εξουσία, Οικονομία. Είναι ο δρόμος που αναγνωρίζει αποκλειστικά και μόνο ως παραγωγό του πλούτου τον εργαζόμενο άνθρωπο και ως κίνητρο της παραγωγής την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών.

Μόνο το ενιαίο μέτωπο εργατών, αυτοαπασχολούμενων, μικρομεσαίων αγροτών, αδιαπέραστο από το συμβιβασμό και τη συντεχνιακή διαίρεση, μπορεί να έχει ορισμένα θετικά αποτελέσματα και να φέρει ανακατατάξεις θετικές στον πολιτικό συσχετισμό, ικανές να ανοίξουν το μόνο δρόμο που συμφέρει το λαό, το δρόμο της ανατροπής. Που μπορεί να εξασφαλίσει το δικαίωμα στην πλήρη, σταθερή εργασία για όλους και όλες, δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, να ανταποκρίνεται στις ταχύτατα αυξανόμενες λαϊκές ανάγκες, να χρησιμοποιεί την επιστήμη και τα τεχνολογικά επιτεύγματα για τη συνδυασμένη αύξηση της λαϊκής ευημερίας, του ελεύθερου χρόνου, της ικανοποίησης των σύγχρονων υλικών και πνευματικών αναγκών. Απαλλάσσει το λαό από την ταξική εκμετάλλευση, την καταπίεση, τη διαφθορά, την κοινωνική εγκληματικότητα. Που θα εγκαθιδρύσει μια ανώτερη μορφή δημοκρατίας με βασικό χαρακτηριστικό την ενεργητική εργατική και λαϊκή συμμετοχή και τον έλεγχο. Σε τελευταία ανάλυση, καλλιεργεί και εξασφαλίζει κλίμα ασφάλειας, που εδράζεται στην εξασφάλιση όλων των ατομικών αναγκών στα πλαίσια των συλλογικών κατακτήσεων.

Μόνο το ενιαίο μέτωπο εργατών, αυτοαπασχολούμενων, μικροϊδιοκτητών αγροτών μπορεί να καλλιεργήσει πνεύμα αυτοπεποίθησης και αισιοδοξίας, αδιαλλαξίας σε κάθε μορφής εκμετάλλευση, ανύψωσης του ηθικού και πολιτιστικού επιπέδου.

Για το δικαίωμα του κάθε λαού να αποφασίζει για το παρόν και το μέλλον του. Για μια Ελλάδα που δεν είναι δεσμευμένη με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, που πριν απ' όλα στηρίζεται - όσο γίνεται - στην πλήρη αξιοποίηση των δικών της δυνατοτήτων ανάπτυξης και ασκεί πολιτική συμμαχιών διεθνώς που πλήττει τον ιμπεριαλισμό και τις ενώσεις του».

Αναφερόμενος στην επιχειρηματολογία της κυβέρνησης για «χώρα στην εντατική» και για «δημοσιονομικό εκτροχιασμό», ο γενικός εισηγητής του Κόμματος αποκάλυψε ότι απώτερος στόχος της κυβέρνησης είναι η προώθηση του συνόλου των αντιλαϊκών μέτρων και πολιτικών και η τρομοκράτηση των εργαζομένων, ώστε να μην προβάλουν τα δίκαια αιτήματά τους. Ο Νίκος Καραθανασόπουλος σημείωσε:

«Παρουσιάζοντας το προσχέδιο για τον Κρατικού Προϋπολογισμού του 2010, η κυβέρνηση τόνισε ότι αυτός διαμορφώνεται κάτω από εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες (η οικονομία σε μεγαλύτερη ύφεση απ' ό,τι αναμενόταν και δημοσιονομικός εκτροχιασμός). Επιδιώκει να εμφανίσει ότι αυτές οι δυσμενείς συνθήκες, ευθύνονται για το συγκεκριμένο καθορισμό των μεγεθών του Κρατικού Προϋπολογισμού, της συρρίκνωσης της αναδιανομής και συνολικότερα της οικονομικής πολιτικής.

Προβάλλει ότι με βάση τον οικονομικό της σχεδιασμό επιδιώκει την αποφυγή της χρεοκοπίας, την οικονομική ανάταξη και τη δίκαιη αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου.

Οι επιδιώξεις της είναι σαφής. Να αποκρύψει τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής της ότι, δηλαδή, αυτός καθορίζεται από την ικανοποίηση των αναγκών αναπαραγωγής και στήριξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Υλοποιεί το ευρωενωσιακό σχέδιο ανάκαμψης της οικονομίας της ΕΕ, το οποίο προσαρμόζει σε συνθήκες κρίσης τη στρατηγική της Λισαβόνας. Εχουμε, δηλαδή, τη συνέχεια και κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Αλλά και να δημιουργήσει συνθήκες αυτοπεριορισμού της λαϊκής απαίτησης για την ικανοποίηση των αναγκών τους, να χειραγωγήσει το κίνημα στα πλαίσια του κοινωνικού εταιρισμού και της αναδιανομής μέσω των προνοιακών επιδομάτων.

Η κυβέρνηση σχεδιάζει:

-- Την υπέρβαση των «αγκυλώσεων» που παρουσιάζει η αγορά εργασίας, την κατεδάφιση των εναπομεινάντων εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.

Στο στόχαστρο μπαίνουν:

• Η ανάγκη για διεύρυνση της ευελιξίας της αγοράς εργασίας μέσα από τη γενικευμένη αξιοποίηση των διαφόρων μορφών μερικής απασχόλησης.
• Η μείωση του υψηλού επιπέδου προστατευτισμού, όπως τον ονομάζουν, των δημοσίων υπαλλήλων.
• Η κατάργηση των περιορισμών στις ομαδικές απολύσεις.
• Η παρεμπόδιση, εξαιτίας του κατώτερου μισθού, στις προσλήψεις νέων.
• Η αλλαγή του συστήματος συλλογικών συμβάσεων και η σταδιακή αντικατάστασή τους από τις ομαδικές συμβάσεις.

-- Νέα αντιασφαλιστικά μέτρα στο όνομα της βιωσιμότητας των ασφαλιστικών ταμείων.

Εκτός των ήδη δρομολογημένων, δηλαδή, της εξίσωσης των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών με τους άνδρες και της συρρίκνωσης των βαρέων και ανθυγιεινών, σχεδιάζουν τον περιορισμό των πρόωρων συντάξεων, την αύξηση (εθελοντική ή μη) των ορίων συνταξιοδότησης και την περαιτέρω διεύρυνση του χρονικού διαστήματος στη βάση του οποίου θα υπολογίζονται οι συντάξιμες αποδοχές.

Η κυβέρνηση με τις προτάσεις της στο στημένο προσχηματικό διάλογο οδηγεί στην πλήρη ανατροπή του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης. Προωθεί τους τρεις πυλώνες στην ασφάλιση.

Μέσα από την αντικατάσταση της κατώτερης σύνταξης με τη βασική προνοιακού χαρακτήρα σύνταξη, η οποία αντιστοιχεί στα όρια της εξαθλίωσης, προωθεί την ανταποδοτικότητα και το κεφαλαιοποιητικό σύστημα της ιδιωτικής ασφάλισης των επαγγελματικών ταμείων, ανοίγει το δρόμο για την επέκταση της δράσης των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Η «σύνδεση των παροχών με το ύψος των εισφορών» του εργαζόμενου μειώνει δραστικά τις παροχές Υγείας - Πρόνοιας, ενισχύει την εμπορευματοποίησή τους και επιβαρύνει τους ασφαλισμένους και τα Ταμεία.

Η δημιουργία του λεγόμενου «εθνικού ταμείου αλληλεγγύης των γενεών» μόνο τα οικονομικά των Ταμείων δεν πρόκειται να εξασφαλίσει. Οπως δεν τα εξασφάλισε το αντίστοιχο μέτρο της κυβέρνησης της ΝΔ, το «ασφαλιστικό κεφάλαιο αλληλεγγύης των γενεών». Αποτελεί το άλλοθι για να χαρισθούν τα χρέη και να απαλλαγούν από τις εισφορές τους το κράτος και οι επιχειρήσεις, για να επιβληθούν νέοι φόροι στους εργαζόμενους και να ξεπουληθεί η περιουσία των Ταμείων.

Αυτά θα έχουν ως συνέπεια την περαιτέρω συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, στην αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.

-- Τη δημιουργία ενός ευνοϊκότερου επιχειρηματικού περιβάλλοντος, μέσα από νέες φοροαπαλλαγές, χρηματοοικονομικά κίνητρα και επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών για τους νεοπροσλαμβανόμενους. Μέσα από τη διευκόλυνση της επέκτασης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στους ιδιαίτερα κερδοφόρους τομείς της Υγείας και της Παιδείας στο όνομα του περιορισμού των κρατικών δαπανών.

-Την προώθηση της «πράσινης ανάπτυξης», στο όνομα της αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων καθορίζει ως τομείς προτεραιότητας την ανάπτυξη του ΑΠΕ, τον τουρισμό, τη ναυτιλία, τις μεταφορές και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, με υπαρκτό τον κίνδυνο της περαιτέρω συρρίκνωσης της μεταποιητικής βιομηχανίας. Πρόκειται για τομείς που επηρεάζονται από τις διακυμάνσεις των διεθνών αγορών.

Στην πράξη θα επιταχύνει τη συρρίκνωση κλάδων και τομέων που έχουν στρατηγική σημασία για την εγχώρια κάλυψη των βασικών λαϊκών αναγκών, όπως της αγροτικής παραγωγής, της κλωστοϋφαντουργίας - ένδυσης, με αρνητικές επιπτώσεις στο ήδη ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο. Θα έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω όξυνση των ανισοτήτων ανάμεσα στους τομείς και κλάδους της οικονομίας και στην ένταση της περιφερειακής ανισομετρίας.

Το μοντέλο της «πράσινης οικονομίας» δεν μπορεί να αναιρέσει την αιτία που οδηγεί στην περιοδική εκδήλωση της κρίσης, δηλαδή την αναρχία στην παραγωγή, την αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην ατομική καπιταλιστική ιδιοποίηση του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, εξ αιτίας της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Μέσω της πράσινης ανάπτυξης επιχειρείται να διαμορφωθεί μια διέξοδος ικανοποιητικής κερδοφορίας για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, παρέχοντας με αυτόν τον τρόπο μια προσωρινή ώθηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Ωθηση, η οποία συνοδεύεται με νέα αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα με στόχο την περαιτέρω συμπίεση της τιμής της εργατικής τάξης και την αύξηση της εκμετάλλευσης.

Πρόκειται δηλαδή για ένα αντιλαϊκό και αδιέξοδο σχέδιο, το οποίο υπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου και το οποίο δεν πρόκειται βεβαίως να θωρακίσει την ελληνική οικονομία αποτρέποντας την εμφάνιση νέων κρίσεων.

Μόνο ως πρόσχημα μπορεί να θεωρηθεί η δημοσιονομική εκτροπή για τη λήψη των παραπάνω μέτρων. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο εργασιακό και στο ασφαλιστικό, η περαιτέρω απελευθέρωση των αγορών αφορούν το σύνολο των μελών της ΕΕ ανεξαρτήτως της δημοσιονομικής τους κατάστασης.

Επιδιώκεται να μεταφερθούν τα βάρη της κρίσης και της εξυπηρέτησης των δημόσιων ελλειμμάτων και χρεών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Ελλείμματα και χρέη που δημιουργήθηκαν από τις πολιτικές ικανοποίησης των αναγκών του κεφαλαίου και εξυπηρέτησης των Νατοϊκών εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Αλλωστε και η παραδοχή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, όπως αυτή αποτυπώνεται στην Ενδιάμεση Εκθεση, δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Η αύξηση κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες του δημοσίου χρέους σε επίπεδο ευρωζώνης λόγω των πακέτων στήριξης του κεφαλαίου πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα αξιόπιστο σχέδιο δημοσιονομικής εξυγίανσης, το οποίο πρέπει να περιλαμβάνει και τις αναγκαίες ρυθμίσεις στα συνταξιοδοτικά συστήματα».