Παρά τη γενική κατακραυγή κατά της τοκογλυφικής πολιτικής των τραπεζών, που ανέχεται και στηρίζει η κυβέρνηση, η Ενωση Ελληνικών Τραπεζών (ΕΕΤ), προκαλούν. Σαφές δείγμα γραφής, η χτεσινή της ανακοίνωση επτά σημείων- γεμάτη προκλήσεις και απειλές- η ΕΕΤ γνωστοποιεί ότι οι τραπεζίτες δεν είναι διατεθειμένοι να υποχωρήσουν ούτε ένα βήμα από το περιεχόμενο της επαίσχυντης κυβερνητικής ρύθμισης. Παράλληλα, στέλνει κατευθυντήριο σήμα προς την κυβέρνηση, με το οποίο οριοθετούνται και περιχαρακώνονται τα όρια, μέσα στα οποία θα πρέπει να κινηθούν οι γενικότεροι - απροκάλυπτα φιλοτραπεζικοί - νομοθετικοί χειρισμοί στο θέμα αυτό.

Με την ανακοίνωση της ΕΕΤ:

• Επιχειρείται κατ' αρχάς να δικαιολογηθεί ο τοκογλυφικός θεσμός των πανωτοκίων. Οι ευθύνες επιρρίπτονται... στην Τράπεζα της Ελλάδας, η οποία, στην προ «απελευθέρωσης» εποχή, διατηρούσε υψηλά τα επιτόκια χορηγήσεων «χωρίς από αυτά να ωφελείται η χρηματοδοτούσα τράπεζα»! Αναφέρεται επίσης ότι αν οι τράπεζες δεν εκτόκιζαν τους τόκους από ανατοκισμό των ανεξόφλητων συμβατικών τόκων (πρόκειται για τα πανωτόκια) θα διέπρατταν το αδίκημα της απιστίας. «Ξεχνούν», βέβαια, οι τραπεζίτες να αναφέρουν ότι οι τράπεζες εκτόκιζαν τόκους κάθε τρεις, δύο και ένα μήνα ή ακόμα και κάθε ημέρα, με αποτέλεσμα η εξόφληση των δανείων να γίνεται αδύνατη και ο δανειολήπτης να παραμένει όμηρος εσαεί των τραπεζών.
• Επιτίθεται εναντίον αυτών που κατηγορούν τις τράπεζες για τοκογλυφική πολιτική, προσάπτοντάς τους είτε άγνοια, είτε αποφυγή εκπλήρωσης των υποχρεώσεων.
• Μετά τις πιέσεις της κοινής γνώμης, ότι δεν παρουσιάζουν αναλυτικά στοιχεία, κάνουν μια γενική αναφορά στην κατάσταση των δανείων, που βρίσκονται σε καθυστέρηση, από την οποία δεν είναι δυνατή η διεξαγωγή αξιόπιστων συμπερασμάτων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΕΤ από το σύνολο των δανείων σε καθυστέρηση το 20% αφορά επιχειρήσεις, οι οποίες χρωστούν το 80% των συσσωρευμένων οφειλών, ενώ λίγες μόνο εκατοντάδες επιχειρήσεις είναι μεγαλοοφειλέτες... Δεν αναφέρονται όμως στοιχεία για το συνολικό ύψος των δανείων σε καθυστέρηση, για στεγαστικά, αγροτικά δάνεια κλπ.
• Επιδιώκοντας να παρουσιάσουν ένα πρόσωπο διαφορετικό από αυτό του σκληρού και άτεγκτου τραπεζίτη, ότι διακατέχονται και από κοινωνική ευαισθησία, αναφέρουν ότι τα τελευταία 2 - 3 χρόνια έχουν γίνει ρυθμίσεις, όπου έχουν διαγραφεί οφειλές ενός τρισ. δραχμών (αποφεύγουν να παραθέσουν αναλυτικά στοιχεία). Στο ίδιο «κοινωνικό» πνεύμα αναφέρουν ότι έχουν προχωρήσει ακόμα και σε διαγραφή συνολικής οφειλής, όταν αυτό επιβαλλόταν για κοινωνικούς λόγους η αποδειδειγμένη αδυναμία των οφειλετών...
• Στη λογική του «διαίρει και βασίλευε» επισημαίνουν ότι, αν δεν υπήρχαν οι κακοπληρωτές, τότε τα επιτόκια χορηγήσεων θα ήταν μικρότερα κατά 1,5 μονάδες.
• Ισχυρίζονται ότι, με την κυβερνητική ρύθμιση, σε πολλές περιπτώσεις διαγράφονται ακόμη και συμβατικοί τόκοι. Πόσο πειστικό, όμως, μπορεί να είναι το επιχείρημα αυτό, όταν κυβέρνηση και τράπεζες δεν έχουν δώσει επίσημα στη δημοσιότητα ούτε ένα παράδειγμα, για τον τρόπο λειτουργίας της ρύθμισης.
• Στο έβδομο και τελευταίο σημείο νουθετούν την κυβέρνηση για το τι μπορεί να κάνει και τι όχι. Αναφέρουν συγκεκριμένα ότι η ρύθμιση δεν μπορεί να επιβραβεύει τους κακοπληρωτές, τους μεγαλοοφειλέτες, ούτε να "τιμωρεί" τους συνεπείς δανειολήπτες, τους καταθέτες τα αποταμιεύματα των οποίων διαχειρίζονται οι τράπεζες (πρόκειται για απροκάλυπτη απειλή ότι, αν δεν εισακουστούν οι τραπεζίτες, τα σπασμένα θα τα πληρώσουν οι καταθέτες). Αναφέρεται, επίσης, ότι η ρύθμιση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα περιθώρια, που διαθέτουν οι τράπεζες, να έχει τις μικρότερες δυνατές συνέπειες στις αρχές του δικαίου, τους θεσμούς και την εικόνα της χώρας στο διεθνές περιβάλλον(!)

Σε επίπεδο... ενημέρωσης των δανειοδοτηθέντων επικεντρώνει το μέγα ζήτημα με τα «πανωτόκια» ο ΣΥΝ, όπως προκύπτει από χτεσινές δηλώσεις εκπροσώπων του. Σύμφωνα με τις προτάσεις, που διατύπωσε χτες ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΝ Γ. Δραγασάκης, απαιτείται η θέσπιση ενός πλαισίου κανόνων για τη λειτουργία του πιστωτικού συστήματος, που θα υποχρεώνει τις τράπεζες για την έγκαιρη, πλήρη και σαφή ενημέρωση των δανειοληπτών και θα παρέχει ένα πλέγμα προστασίας του πελάτη, έναντι της ισχύος των τραπεζών. Ειδικά σε ό,τι αφορά την κυβερνητική τροπολογία, ο ίδιος περιορίστηκε να πει ότι σε καμιά περίπτωση η τελική υποχρέωση δεν πρέπει να ξεπερνά το τετραπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου.