Αυτή είναι μια πραγματικά σαφής δήλωση. Εγινε μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Οκτώβρη (σημειωτέον πριν το Ελσίνκι). Βεβαίως δεν αποτελεί έκπληξη, να σημειώσουμε ότι η παραπάνω δήλωση ανήκει στον κ. Κοντογιαννόπουλο. Είναι ο ίδιος άνθρωπος, άλλωστε, που, πιστός στις πολιτικές και ιδεολογικές του αναφορές, περιφέρεται ως ένας εκ των φανατικότερων υπερασπιστών της κυβερνητικής πολιτικής στο χώρο της Παιδείας, ενώ μόλις χτες (μισο)ανακοίνωσε την κάθοδό του στις εκλογές με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Γιατί λοιπόν συντάσσεται με την κυβέρνηση ο κ. Κοντογιαννόπουλος; Γιατί «μετακινείται»; Μα όποιος παρακολουθεί στοιχειωδώς την πολιτική ζωή, αντιλαμβάνεται ότι αν κάποιος μετακινείται δεν είναι ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη προς το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ έχει μετακινηθεί προς τον κ. Κοντογιαννόπουλο, ο οποίος - να το επαναλάβουμε - βλέπει στην κυβέρνηση εκείνον που «υλοποιεί» την πολιτική της ΝΔ...

• «Καμιά φορά βλέπω τον φίλο μας τον κ. Σημίτη, ο οποίος δεν προλαβαίνω να πω κάτι και δυο μέρες μετά, αρχίζει να το ενσωματώνει. Καλό είναι αυτό»... Πρόκειται για δήλωση του κ. Μάνου η οποία έγινε στις 15 Οκτώβρη. Φυσικά δε νομίζουμε να αυταπατάται κανείς, ότι οι συστάσεις του κ. Μάνου - τις οποίες σπεύδει, να «ενσωματώσει» ο κ. Σημίτης - κινούνται στην κατεύθυνση του... σοσιαλισμού. Μάλλον εκείνος που «μετακινείται» - και σε αυτή την περίπτωση - είναι το ΠΑΣΟΚ.
• Ας έρθουμε τώρα σε κάτι ακόμα πιο ενδεικτικό. Προσέξτε την ακόλουθη δήλωση: «Στην Ελλάδα - δόξα τω Θεώ - έχουμε μια κατάσταση καλή, γιατί έχουμε μια κυβέρνηση η οποία - αφού πέρασε το ΠΑΣΟΚ από πολλές περιπλανήσεις - μπαίνει προς τη σωστή κατεύθυνση»... Πρόκειται για δήλωση του κ. Μητσοτάκη που έγινε δυο μήνες πριν το Ελσίνκι. Αλήθεια τι λέτε να αναγκάζει τον πρώην πρωθυπουργό να τρέφει τέτοια εκτίμηση για το ΠΑΣΟΚ; Μήπως έγινε «κεντροαριστερός» ο κ. Μητσοτάκης, ή μήπως η «κεντροαριστερά» είναι τόσο αρεστή στα νεοσυντηρητικά γούστα του, που δεν έχει κανένα πρόβλημα να το παραδέχεται δημοσίως;
• Στις παραπάνω θα μπορούσαν να προστεθούν δηλώσεις επί δηλώσεων πολλών αρχιερέων του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα, που δείχνουν την ευαρέσκειά τους για την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Επί παραδείγματι ο κ. Ανδριανόπουλος. Αραγε να έχει μετακινηθεί ο Α. Ανδριανόπουλος από τις γνωστές αντιλήψεις του περί «ελεύθερης» οικονομίας και «ευρωατλαντοκρατούμενης» εξωτερικής πολιτικής και γι' αυτό δεν παραλείπει τακτικότατα να σημειώνει πόσο «κοντά αισθάνεται» στον κ. Σημίτη, ή μήπως ο κ. Σημίτης και η πολιτική του εκπροσωπoύν όλα εκείνα που υπηρέτησε και υπηρετεί ένας ακόμα πρώην υπουργός της ΝΔ;

Αλλά μια και μιλάμε περί μετατοπίσεων, σκεφτείτε κάτι ακόμα: Μέχρι και ο... Μαρκεζίνης έσπασε την επί δεκαετίες σιωπή του για να ταχθεί πέρσι με το ΠΑΣΟΚ και τον πρωθυπουργό! Αυτή κι αν ήταν... «μετατόπιση»!

Αλήθεια γιατί ο Σουφλιάς, ο Μάνος, ο Κοντογιαννόπουλος, ο Κάκαλος δεν επιστρέφουν στη ΝΔ; Εχουν πράγματι «αξεπέραστο» πρόβλημα επί του προσωπικού με τον Κ. Καραμανλή; Θα ήταν πολύ αφελές να δεχτούμε τέτοιους μελοδραματισμούς. Η αλήθεια είναι ότι έχουν βαθύτατους πολιτικούς λόγους που δεν τους επιτρέπουν να επανακάμψουν. Η αιτία βρίσκεται στο γεγονός ότι η ΝΔ αντιμετωπίζει αυτό που βαφτίζεται ως πρόβλημα «ταυτότητας» και που στην πραγματικότητα δε συνιστά παρά πρόβλημα... επικαλύψεως της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ με την πολιτική του έχει πλέον επικαλύψει σε όλους τους τομείς τη ΝΔ. Αυτό σε συνδυασμό με την άνευ προηγουμένου εύνοια που απολαμβάνει η κυβέρνηση Σημίτη από την ολιγαρχία και τα κέντρα εξάρτησης, καθιστά το μέλλον της ΝΔ αβέβαιο. Ταυτόχρονα, αβέβαιο καθίσταται και το εκλογικό μέλλον εκείνων που βρίσκονται «εντός, εκτός και επί τα αυτά» των γραμμών της ΝΔ. Επομένως κάποιος που είναι δεξιός (με ό,τι αυτό σημαίνει), που έχει πολιτικές φιλοδοξίες, που βλέπει μια κυβέρνηση να ξεπουλά τα πάντα στους ιδιώτες, να παραχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα στην «ημετέρα Δύση», που ανασύρει χουντικούς νόμους κατά του λαϊκού κινήματος, και που έχει και την εύνοια της πλουτοκρατίας, γιατί να ποντάρει στο δεύτερο «άλογο»;

Το ΠΑΣΟΚ είναι πράγματι τόσο «αριστερό» όσο και οι «αριστεροί» που αναζητούν μια θεσούλα στα ψηφοδέλτια ή στα κρατικο-εξουσιαστικά γρανάζια του. Είναι τόσο «αριστερό» όσο ο υπέρμαχος της «τέχνης του επιχειρείν» και της «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» κ. Ανδρουλάκης. Τόσο «αριστερό» όσο η υποψήφιά του στις δημοτικές της Αθήνας, η κ. Δαμανάκη. Με δυο λόγια το ΠΑΣΟΚ είναι τόσο «αριστερό» όσο «αριστεροί» είναι όλοι οι ανανήψαντες και - εξ ευωνύμων πια -υπηρέτες του μονόδρομου της ΟΝΕ, του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, των χρηματιστηριακών φουσκών και των Ελσίνκιων ανδραγαθημάτων. Μη σας φανεί καθόλου παράξενο, λοιπόν, αν μεθαύριο ο κ. Κοντογιαννόπουλος δηλώσει ότι εκτός από το ΠΑΣΟΚ, τους «αγώνες» του μέσα από τη ΝΔ τους υλοποιούν με την πολιτική τους και όλοι αυτοί οι «αριστεροί»... Φιλιππινέζοι της ολιγαρχίας.

Κατόπιν όλων αυτών γίνεται εμφανές ότι στην Ελλάδα το πολιτικό σκηνικό έχει γίνει... υπέρβαρο στη δεξιά του πλευρά. Εκεί, στα δεξιά του πολιτικού σκηνικού, υπάρχει συνωστισμός. Κάποιοι βέβαια, προσπαθούν να καλύψουν το κενό στα αριστερά του εκκρεμούς, φωνασκούντες ότι «διαφέρουν». Και βεβαίως μιλάμε για τον ΣΥΝ, ένα κόμμα στο εσωτερικό του οποίου οι μόνες φωνές που ακούγονται είναι εκείνες που διαμαρτύρονται επειδή δε δηλώνεται (και) επισήμως από την ηγεσία του, ότι το κόμμα αυτό είναι παραμάγαζο του ΠΑΣΟΚ. Η αναφορά γίνεται επίσης για το ΔΗΚΚΙ, που η από μέρους του αποδοχή του «μονόδρομου» είναι δεδομένη σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορούν να το εγγυηθούν οι πάντες. Από τον Βενιζέλο και τον Πλαστήρα μέχρι τους Γ. και Α. Παπανδρέου...

Το ζητούμενο για το λαό είναι να σπάσουν τα στεγανά, να ηττηθεί η απατηλή προπαγάνδα του πολιτικού συστήματος που απαρτίζεται από όλους αυτούς τους τόσο όμοιους που θέλουν να ισχυρίζονται ότι «διαφέρουν» μεταξύ τους. Το ζητούμενο για το λαό είναι να αποτυπωθούν στο πολιτικό επίπεδο οι διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στην κοινωνία και στους δρόμους του αγώνα. Και να αποτυπωθούν στα αριστερά. Πραγματικά αριστερά. Εκεί βρίσκεται μόνο το ΚΚΕ.

- Ενας χρόνος εφαρμογής του «Καποδίστρια». Τι έφερε στους νέους δήμους που δημιουργήθηκαν;

Το διάστημα, θα πει κάποιος, είναι μικρό για να κρίνουμε μια ολόκληρη «μεταρρύθμιση» σε έναν τεράστιο χώρο, όπως η Αυτοδιοίκηση. Μπορούμε όμως να κάνουμε μια αναδρομή στο χρόνο που πέρασε και να εξετάσουμε βήμα βήμα την πορεία των νέων «καποδιστριακών» δημοτικών αρχών. Ανέλαβαν τα καθήκοντά τους στα χαμένα, χωρίς την απαιτούμενη υλικοτεχνική υποδομή, χωρίς κτίρια σε πολλές περιπτώσεις και, το βασικότερο, χωρίς χρήματα. Κληρονόμησαν ένα σωρό χρέη από τις προηγούμενες κοινότητες, που δημιούργησε η παρακράτηση πόρων τους από την κυβέρνηση. Το μόνο που κάνανε καλά μέχρι τώρα είναι να υπογράφουν πιστοποιητικά και διοικητικές πράξεις, μαζί με αυτές και τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της ίδιας της Αυτοδιοίκησης στην ύπαιθρο.

- Πώς εκφράζεται αυτό που λέτε στην πράξη;

Χαρακτηριστικό είναι πως τα όποια χρήματα εισέπραξαν μέχρι τώρα οι «καποδιστριακοί» δήμοι, προέρχονται από τους υπάρχοντες πόρους του θεσμού και μόλις αρκούν για να καλύψουν λειτουργικές δαπάνες, μισθοδοσία και κάποια μικροέργα που έτσι κι αλλιώς θα γίνονταν από τα Κοινοτικά Συμβούλια. Αποδεικνύεται έμπρακτα η προχειρότητα στο σχεδιασμό και εφαρμογή του «Καποδίστρια». Οι νέοι δήμαρχοι συνέχισαν τις συνήθειες των πρώην κοινοταρχών, δηλαδή να περνούν τις ώρες τους στις αίθουσες αναμονής των βουλευτικών γραφείων ή των διαφόρων υπουργείων, κατόπιν διευκόλυνσης κάποιου κομματάρχη, για την εξασφάλιση κάποιου ποσού. Ετσι, οι δημοτικές αρχές αποπροσανατολίζονται καθημερινά από τον πραγματικό τους στόχο, την άσκηση δηλαδή αγωνιστικής πολιτικής σε όφελος των δημοτών.

- Δεν κέρδισε λοιπόν η Αυτοδιοίκηση το 1999. Εχασε και τι;

Την απάντηση θα έδινε μια δημοσκόπηση στους ανθρώπους που ζουν στα χωριά της χώρας. Συζητώ καθημερινά μαζί τους και το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η Αυτοδιοίκηση, και οι ίδιοι βέβαια, δεν έχουν κερδίσει τίποτα. Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για αποκέντρωση, για δισεκατομμύρια που θα δίνονταν στην ΤΑ, για μεγάλα έργα στην ύπαιθρο, έπεσαν στο κενό. Κάποια έργα θα γίνουν μέσα από το περιβόητο Ειδικό Πρόγραμμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως θα γίνονταν, έτσι κι αλλιώς, από τα Κοινοτικά Συμβούλια ή τα Συμβούλια Περιοχής. Με τον «Καποδίστρια» τα έργα αυτά περνάνε από το κόσκινο του περιφερειάρχη, του κυβερνητικού δηλαδή χωροφύλακα.

- Δηλαδή το 2000 δεν προμηνύει τίποτα θετικό για το θεσμό. Μπορεί να αλλάξει αυτή η πορεία;

Οπως δεν προμηνύει τίποτα καλό και για τους άλλους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Η χώρα μας είναι γερά δεμένη στο καπιταλιστικό άρμα και σύρεται καθημερινά προς το χειρότερο. Θετικά μηνύματα μπορούν να έρθουν μόνο από το λαό και την αντίστασή του στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Οι αιρετοί έχουν χρέος να μπουν μπροστάρηδες σε αυτούς τους αγώνες, που θα οδηγήσουν σε ανατροπή αυτής της πολιτικής. Να διεκδικήσουν, κατ' αρχήν, αύξηση της οικονομικής επιχορήγησης της ΤΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να διεκδικήσουν πόρους για κάθε αρμοδιότητα που μεταφέρεται στους δήμους. Να εφαρμόσουν τις αποφάσεις του Συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ για δυναμικές διεκδικήσεις, που στην πορεία «κουκουλώθηκαν». Να ζητήσουν την επιστροφή του ποσού του 1,2 τρισ. δραχμών που έχουν κλέψει οι κυβερνήσεις από τους δήμους, προχωρώντας ακόμα και σε αγωγές κατά του δημοσίου.