ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ως τάξη απέναντι σε τάξη

Του Γιάννη Καλαϊτζή από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Ονομάζεται «υπερπληροφόρηση» κι έχει άμεσο αποτέλεσμα: Προκαλεί απόλυτη σύγχυση με ένα βομβαρδισμό «πληροφοριών», έτσι που να μην κατορθώνει το μυαλό να κάνει τις στοιχειώδεις ταξινομήσεις, να μην καταλήγει σε συμπέρασμα, άρα και να μην αποφασίζει δράση. Ακόμα χειρότερα: Να μετατρέπεται το θύμα σε χειροκροτητή του σφαγέα του.

Με αφορμή τη Γαλλία, κάθε πικραμένος «διανοούμενος» σπεύδει να συνεισφέρει στο κοινό ταμείο: Να θολώσουν τα νερά, να αποφευχθεί πάση θυσία η ταξική συσπείρωση, να μη γίνει ανάλυση από τη σκοπιά των εργατών στη φάση τής όλο και εντεινόμενης αντιπαράθεσης των συμφερόντων τους με αυτά του κεφαλαίου. Ακόμα χειρότερα: Να διασφαλιστεί το χειροκρότημα ακόμα και υπέρ αυτού, που ήδη είναι ένα ωμό στρατο-πραξικόπημα στην καρδιά της «δημοκρατικής Ευρώπης».

Το γεγονός ότι πολλά απ' αυτά που γράφονται ως «ιδέες» και «αναλύσεις» κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους από παράγραφο σε παράγραφο, δεν έχει σημασία για την αστική προπαγάνδα. Αξία έχει το τελικό αποτέλεσμα.

Ετσι, με μπόλικη σάλτσα - κλάμα για τους κατατρεγμένους, βλέπουμε να προτείνουν τη διάσωση του «ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου», «μέσα σ' ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα» με αλλαγή πολιτικής! Οτι αυτό το σύστημα ονομάζεται καπιταλισμός, όποια κι αν είναι η πολιτική διαχείρισή του, εξαφανίζεται. Οτι η «ανταγωνιστικότητα» είναι υπέρτατη αρχή, η επιδίωξη της οποίας καθορίζει τα πάντα σε βάρος των εργατών, απλά δεν αναφέρεται.

Κάπου στα ψιλά ομολογούν: Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την αποδεδειγμένα αποτελεσματική διαχείριση του συστήματος υπό «κεντρώα» διακυβέρνηση. Ο κίνδυνος, λένε, είναι η ενίσχυση των πολιτικών άκρων. Κινδυνεύει το σύστημα από τον Λεπέν; Δεν είναι δικό τους δημιούργημα; Εχει ανάγκη τον Λεπέν η Γαλλία για την εφαρμογή στρατιωτικού νόμου;

Η προβολή της ακροδεξιάς είναι χρήσιμη, για να αιτιολογηθεί ο αυταρχισμός και να εξασφαλιστεί άλλη μία συσπείρωση σε «δημοκρατικές» λύσεις, δηλαδή η διαιώνιση της πολιτικής διακυβέρνησης υπέρ του κεφαλαίου. Οι θύτες θέλουν παράταση. Θέλουν και χειροκρότημα, την ώρα που κάθε κρισιακό φαινόμενο στο σύστημά τους προκαλεί για ταξική συσπείρωση, για ανατροπή!

Ενα είναι το «άκρο» που φοβούνται. Οχι τα παιδιά των εργατών που στην απόγνωση καίνε στα τυφλά αυτοκίνητα, αλλά αυτά τα ίδια παιδιά μαζί με τους γονείς τους, την ώρα που θα αρχίσουν να αποκτούν συνείδηση της ταξικής θέσης τους, άρα και της πολιτικής διεξόδου που θα τους βγάλει έξω από αυτό το σύστημα. Ενα «φάντασμα» ήταν πάντα ο εφιάλτης της αστικής τάξης. Αυτό παραμένει.

Μπορεί στη Γαλλία των δεδομένων συσχετισμών να τα καταφέρουν να σβήσει πρόσκαιρα η φωτιά.

Στο χέρι των εργατών, της επαναστατικής πρωτοπορίας τους, είναι να μην αφήνουν σε χλωρό κλαρί κανένα μπουμπούκι «αριστερής» διαχείρισης. Ούτε κάτι ΚΥΠατζίδικης έμπνευσης σχεδιασμούς...

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΒΑΣΑΝΑ ΠΟΥ 'ΧΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΔΕΔΟΜΕΝΑ: «Το 1981, η Γαλλία μετρούσε 22 "ευαίσθητες συνοικίες" με υψηλό δείκτη ανεργίας και εγκληματικότητας, τις οποίες κατοικούσαν κυρίως μετανάστες. Ο αριθμός αυτός εκτοξεύτηκε μέσα σε έναν χρόνο φτάνοντας τις 120 και δε σταμάτησε ποτέ την ανοδική του πορεία. Σήμερα, οι "ευαίσθητες συνοικίες" φτάνουν τις 717 και οι κάτοικοι αυτών τα 4,5 εκατομμύρια (...) Οι 241 από τις 742 κοινότητες στις οποίες στόχευε ο νόμος για την αλληλεγγύη δεν έχουν χτίσει ούτε ένα διαμέρισμα, τη στιγμή που οι οικογένειες στη λίστα αναμονής για τις κοινωνικές εστίες άγγιξαν τον αριθμό ρεκόρ του 1,3 εκατομμυρίου» (το ρεπορτάζ στο «ΕΘΝΟΣ»).

ΑΔΙΕΞΟΔΟ: «Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Είτε η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ελλάδα θα αποφασίσουν μέσα σε ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα να αλλάξουν πολιτική, να προστατεύσουν τις οικονομίες διαφορετικά, να ενισχύσουν το κοινωνικό τους κράτος κατά τρόπο συντονισμένο, πράγμα που είναι όλο και πιο δύσκολο λόγω της διεύρυνσης της ΕΕ, είτε θα πληρώσουν τις συνέπειες ενός ανοίγματος των κοινωνιών προς τον απόλυτο νεοφιλελευθερισμό που οδηγεί σε τερατωδίες μιας ανεξέλεγκτης ελεύθερης αγοράς εργασίας» (ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κ. Τσουκαλάς στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΟΡΓΗ: «Ηδη το πολιτικό πρόβλημα έχει τεθεί επί τάπητος. Αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να το προσεγγίσει και η γαλλική ηγεσία και συνολικά η ηγεσία της ΕΕ η οποία προς το παρόν απλώς ανησυχεί (...) Η πλήρης κατάλυση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου φέρνει όλα αυτά τα τμήματα του πληθυσμού ακόμα πιο κοντά. Τα οπλίζει με την οργή της φτώχειας και του περιθωρίου και τα βγάζει στο δρόμο όπου το μόνο που έχουν να χάσουν είναι η ζωή τους, η ζωή του περιθωρίου των γκέτο» (η Χρ. Ταβουλάρη στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

ΑΠΟΓΝΩΣΗ: «Ας ελπίσουμε ότι οι πολιτικές ηγεσίες θα αντιληφθούν επιτέλους ότι το άδειο στομάχι και η εξαθλίωση οδηγούν στην απόγνωση. Και ήδη η σημερινή Ευρώπη, παρά τον πλούτο της, έχει συσσωρεύσει εκρηκτικά αποθέματα απόγνωσης» (ο Γ. Τράγκας στη «ΧΩΡΑ»).

ΑΝΗΣΥΧΙΑ: «Οπως σημείωσε την περασμένη Παρασκευή ο διευθυντής της "Μοντ Διπλοματίκ" Μπερνάρ Κασέν, οι δραματικές ταραχές προμηνύουν μια εποχή κοινωνικής πόλωσης, από την οποία ενδέχεται να ωφεληθούν και τα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος. Μια σοβαρή πρόκληση, που δεν έχει βρει πειστικές απαντήσεις από τους βασικούς πολιτικούς πυλώνες των δυτικών δημοκρατιών» (η επισήμανση στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Αλληλεγγύη στην ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ «ΑΘΛΙΩΝ» των συνοικιών - γκέτο

ΤΑ ΝΕΑ: Β΄ κατηγορίας 1.600.000 πολίτες!

Ο ΛΟΓΟΣ: «ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ» ΝΟΜΟΣ στο Παρίσι

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ πολιορκίας!

Η ΑΥΓΗ: Μέρες κατοχής στα γκέτο της Γαλλίας

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.

Η ΝΙΚΗ: Η εξέγερση των υπηκόων

ΕΘΝΟΣ: ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ τα σχέδια πόλης

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΑΚΙΝΗΤΑ οι τελικές ρυθμίσεις για τους φόρους

Η ΧΩΡΑ: Διπλάσια δάνεια για επισκευές σπιτιών

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΝΕΕΣ ΘΕΣΕΙΣ για 10.995 ανέργους

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): ΠΟΙΟΙ ΟΙ 2.760 επιτυχόντες επαγγελματίες οπλίτες

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ 2.463 χωρίς διαγωνισμό

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Πίεση Βρυξελλών για σκληρά μέτρα στην οικονομία

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σε επιτήρηση ως το 2008

ΤΟ ΒΗΜΑ: Σαγιονάρα!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΕΣΤΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ των τέως πρωθυπουργό

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΤΑ 6 «ΣΥΝ» του Καραμανλή

PRESS time: Εγώ μετέφερα με σακ βουαγιάζ τα χρήματα σε πέντε δικαστές

Ποιος έχει ανάγκη την ανεργία; «Η Γαλλία, πάντοτε πρωτοπόρος σε θέματα εξεγέρσεων, συνεχίζει την προσφορά της στον κόσμο των οδοφραγμάτων και του πετροβολήματος με το "la voiture brulee", το πυρπολημένο αυτοκίνητο (...) όσο διασκεδαστικό και αν είναι να πετάς μπουκάλια στους "μπάτσους", η διασκέδαση δεν είναι συνήθως ο κύριος παράγοντας αυτών των εξεγέρσεων (...) ούτε η επίρριψη της ευθύνης στους μουσουλμάνους φαίνεται ιδιαίτερα πιστευτή. Οι ταραχές αυτές θα συνέβαιναν ακόμη και αν όλοι οι Αραβες και Αφρικανοί νεαροί των προαστίων ήταν καθολικοί ή παγανιστές (...) τίποτα δεν αποκλείει τόσο τους ανθρώπους όσο το να μην μπορούν να βρουν δουλειά. Στη Γαλλία η ανεργία είναι διπλάσια από ό,τι στη Βρετανία, η ανεργία στους νέους είναι υψηλότερη και η ανεργία στα φλεγόμενα προάστια ακόμη πιο υψηλή. Σαράντα τοις εκατό είναι μια εκτίμηση που είδα για το Κλισύ, εκεί απ' όπου ξεκίνησαν όλα. Η δε ανεργία αυτή είναι μακροχρόνια, διαβρώνει την ικανότητα επανόδου στην αγορά εργασίας και απομυζά τη δημόσια οικονομία. Αν έπρεπε να καταδείξω μια αιτία για τις παρούσες ταραχές, θα επέλεγα αυτήν: "είναι η οικονομία, ανόητε!" επιμένει η κλασική αμερικάνικη ρήση. Και εν προκειμένω είναι η ανεργία» (ο David Aaronovitch σε «The Times» / «ΤΟ ΒΗΜΑ»).

Στοχοπροσήλωση «Εξονυχιστικά θα εξεταστούν όλα τα ζητήματα που συνδέονται άμεσα με τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού καθεστώτος, όπως είναι η κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, η αναπροσαρμογή των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, το ποσοστό αναπλήρωσης των επικουρικών συντάξεων, οι ενοποιήσεις των επικουρικών ταμείων, η χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος» (το ρεπορτάζ στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).