Διαδηλωτές που ζητούν «περισσότερη δημοκρατία» διαπληκτίστηκαν με διαδηλωτές υπέρ της κεντρικής κυβέρνησης

Πολύς κόσμος παρέμενε και χτες σε δρόμους τους Χονγκ Κονγκ, μία μέρα μετά την προχτεσινοβραδινή ανακοίνωση ότι η τοπική κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι των διαδηλωτών συμφώνησαν να αρχίσουν διαπραγματεύσεις. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε γίνει καθαρό αν είχαν ξεκινήσει επαφές ή ποιο (θα) είναι το ακριβές περιεχόμενό τους.

Πάντως, χτες, προκλήθηκε ένταση όταν άλλες ομάδες κατοίκων προσπάθησαν να απομακρύνουν φράκτες που έστηναν από το περασμένο Σαββατοκύριακο μέλη «κινημάτων», όπως το «Καταλάβετε τη Σέντραλ» (σ.σ. το κέντρο της πόλης που αποτελεί κρίσιμο χρηματοπιστωτικό και επιχειρηματικό κέντρο). Τοπικά και διεθνή ΜΜΕ μετέδωσαν ότι οι αστυνομικές δυνάμεις προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τους «διαδηλωτές υπέρ του Πεκίνου», που φέρονται να έσκισαν σκηνές και πανό, πέταξαν μπουκάλια και άλλα αντικείμενα εναντίον των «διαδηλωτών υπέρ της δημοκρατίας». Το BBC μετέδωσε ότι οι τελευταίοι δήλωσαν ότι τελικά δε θα πήγαιναν στις διαπραγματεύσεις αν δε σταματούσαν οι «οργανωμένες επιθέσεις» εναντίον τους.

Ανεξάρτητα από το τι θα γίνει με τις διαπραγματεύσεις, η αντιπαράθεση στο Χονγκ Κονγκ δε θα σταματήσει, αφού αφορά και ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, όπου το ίδιο το «ειδικό καθεστώς», που κατοχυρώθηκε το 1997, στρώνει το έδαφος για «κόντρες» επικίνδυνες για τους λαούς. Καθόλου τυχαία, εκτός από το ζήτημα της «πραγματικά καθολικής ψηφοφορίας» που τέθηκε στη διάρκεια των διαδηλώσεων, εκφράστηκαν και ανησυχίες ότι κινδυνεύει το «ειδικό καθεστώς» και η Κίνα δεν έχει τηρήσει όσα συμφωνήθηκαν όταν η Μεγάλη Βρετανία της παραχώρησε την περιοχή.

Για να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς «παραβιάσεις» και «παραχωρήσεις» αφορά αυτή η συζήτηση και τι είδους συμφέροντα απειλούνται, αναφέρουμε ότι ο λεγόμενος «Βασικός νόμος» (σ.σ. το «Σύνταγμα» του Χονγκ - Κονγκ θα μπορούσαμε να πούμε), που διαμορφώθηκε το 1997, μεταξύ άλλων κατοχυρώνει: Οτι η τοπική κυβέρνηση «θα παρέχει ένα οικονομικό και νομικό περιβάλλον κατάλληλο για τη διατήρηση της περιοχής ως διεθνές οικονομικό κέντρο», «θα συνεχίσει την πολιτική ελεύθερου εμπορίου και θα διαφυλάσσει την ελεύθερη κίνηση αγαθών, άυλων περιουσιακών στοιχείων και κεφαλαίου», «θα διαμορφώνει νομισματικές και οικονομικές πολιτικές μόνη της, διαφυλάσσοντας την ελεύθερη λειτουργία οικονομικών επιχειρήσεων και αγορών». Επιπλέον, σημειώνεται πως το Χονγκ Κονγκ έχει «ανεξάρτητο φορολογικό σύστημα», τα «οικονομικά του έσοδα» «δεν καταβάλλονται στην κεντρική λαϊκή κυβέρνηση» αλλά χρησιμοποιούνται «αποκλειστικά για τους δικούς του σκοπούς».

Με δεδομένη τη ραγδαία επέκταση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής και στην ηπειρωτική Κίνα, είναι φυσικό να οξύνεται ο ανταγωνισμός συμφερόντων που μέχρι σήμερα αξιοποιούσαν το «ειδικό καθεστώς» και όσων σήμερα το επιχειρούν αλλά εμποδίζονται από ανταγωνιστές τους.

Χτες, η «Λαϊκή Ημερησία» (επίσημο όργανο της ΚΕ του ΚΚ Κίνας) σημείωνε σε άρθρο της πως, «ως μία από τις τοπικές διοικητικές περιοχές της Κίνας, το Χονγκ Κονγκ τίθεται απευθείας υπό τη δικαιοδοσία της κεντρικής κυβέρνησης όχι ως ένα κράτος ή μια ανεξάρτητη πολιτική οντότητα».

Ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ, Τζον Τσανγκ, προειδοποίησε ότι αν συνεχιστεί για πολύ η κατάσταση αυτή στο κέντρο της πόλης θα δημιουργηθεί «μόνιμη» ζημιά.

ΜΠΡΑΖΙΛΙΑ.--

Αύριο πραγματοποιείται ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών και των βουλευτικών και τοπικών εκλογών. Συμμετέχουν συνολικά 25.919 υποψήφιοι από 32 πολιτικά κόμματα, που διεκδικούν 1.709 θέσεις, ενώ δικαίωμα ψήφου έχουν 143,8 εκατομμύρια άνθρωποι (σε σύνολου πληθυσμού τα 202 εκατομμύρια), με την ψήφο να είναι υποχρεωτική για τις ηλικίες από 18 έως 70 χρόνων (ενώ από 16-18 και πάνω από 70 χρόνων η ψήφος είναι προαιρετική). Επίσης, μια ιδιαιτερότητα αυτών των εκλογών είναι ότι θα πραγματοποιηθούν με ηλεκτρονικό τρόπο σε περίπου 57 χιλιάδες εκλογικά τμήματα.

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, που τελειώσαν την Πέμπτη, η Πρόεδρος της χώρας, Ντίλμα Ρουσέφ, που στηρίζεται από το σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Εργατών και το ΚΚ Βραζιλίας, προηγείται από 7 ως 9 μονάδες έναντι της Μαρίνα Σίλβα, υποψήφιας του επίσης σοσιαλδημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, στο πιθανότερο ενδεχόμενο της διεξαγωγής δεύτερου γύρου που θα γίνει στις 26 Οκτώβρη.

Σύμφωνα με την εταιρεία «Datafolha», η Ρούσεφ παίρνει το 48% των ψήφων στις επαναληπτικές εκλογές, που είναι προγραμματισμένο να γίνουν στις 26 Οκτώβρη, έναντι 41% της Σίλβα. Στον πρώτο γύρο, η ίδια μέτρηση, δίνει στη Ρουσέφ 40% έναντι 24% στη Σίλβα, ενώ το ποσοστό του τρίτου κατά σειρά Αέσιο Νέβες, υποψηφίου του κεντροδεξιού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, είναι στο 20%.

Στη νέα εκλογική αναμέτρηση διαγκωνίζονται τα κυρίαρχα κόμματα που εκφράζουν τμήματα της βραζιλιάνικης αστικής τάξης και απλά με διαφορετικές εκδοχές του καπιταλιστικού συστήματος (σοσιαλδημοκρατική ή πιο νεοφιλεύθερη) επιχειρείται να εγκλωβιστούν και πάλι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που εμφανίζονται στην οικονομία ενδείξεις υποχώρησης στους ρυθμούς ανάπτυξης. Οι λεγόμενες «κεντροαριστερές» ή «αριστερές» κυβερνήσεις του Ιγνάσιο Λούλα ντα Σίλβα και της Ντίλμα Ρουσέφ στη συνέχεια, αξιοποιούν ως «ατού» το γεγονός ότι πήραν κάποια μέτρα άμβλυνσης της ακραίας φτώχειας, ωστόσο δεν μπορεί να κρυφτεί ότι υπηρέτησαν τις ανάγκες του βραζιλιάνικου κεφαλαίου και της κερδοφορίας του, συνέβαλαν στην αναβάθμιση του ρόλο της βραζιλιάνικης αστικής τάξης σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι αντίπαλοί τους διαχειριστές προβάλλουν υπαρκτά ζητήματα διαφθοράς στην κυβερνητική παράταξη και πλασάρονται ως ικανότεροι πολιτικοί που θα εγγυηθούν την καπιταλιστική ανάπτυξη. Αυτή, όμως, η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι που έχει ιδιωτικοποιήσει κάθε κοινωνικό αγαθό και εκατομμύρια ανθρώπων σε μια πάμπλουτη χώρα ζουν στη φτώχεια και την ανέχεια, με πιο ακραίες μορφές τις τεράστιες παραγκουπόλεις των μεγάλων πόλεων, τις γνωστές φαβέλες. Ταυτόχρονα, για τα αστικά κόμματα σημαντικό διακύβευμα είναι το γεγονός ότι σε δύο χρόνια στη Βραζιλία πραγματοποιούνται οι Ολυμπιακοί Αγώνες, μια τεράστια ευκαιρία κερδών για τους μονοπωλιακούς ομίλους, όπως άλλωστε και το Μουντιάλ φέτος. Επομένως, το ποιος θα έχει το «τιμόνι» της διαχείρισης αυτήν την περίοδο είναι σημαντικό πεδίο της ενδοαστικής διαπάλης.

Στη χώρα, το Βραζιλιάνο ΚΚ, που κατεβάζει τους δικούς του υποψηφίους στις εκλογές, είναι αυτό το κόμμα που ουσιαστικά υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργατών και των εκμεταλλευομένων στρωμάτων, προβάλλοντας ένα πρόγραμμα σύγκρουσης με την στρατηγική του κεφαλαίου για τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο, τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό, που μπορεί να αξιοποιήσει τις τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές της μεγάλης αυτής χώρας της Λατινικής Αμερικής για τη λαϊκή ευημερία.