Διαδηλωτές διακωμωδούν φιγούρες της λεγόμενης αντιπολίτευσης |
Εντονα σημάδια κόπωσης και πανικού εμφανίζει η αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα, που πια κάνει λόγο για «επιστροφή στο κανονικό ωράριο», γεγονός που θα λήξει και επισήμως την «απεργία», η οποία όχι μόνο δεν πέτυχε τους στόχους της, που δεν ήταν άλλοι από την ανατροπή του Προέδρου Ούγο Τσάβες και την αναστολή επ' αόριστο της «διαδικασίας της μπολιβαριανής επανάστασης», αλλά κατόρθωσε αφ' ενός να ενώσει και να ριζοσπαστικοποιήσει ακόμη μεγαλύτερο τμήμα του λαού και αφ' ετέρου να «αιμορραγήσει» οικονομικά φυσικά την ίδια τη χώρα, πρωτίστως, όμως, τους ίδιους τους συμμετέχοντες στην «απεργία».
Η παραγωγή πετρελαίου εξομαλύνεται σταδιακά, έχοντας ξεπεράσει το 1 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως, σύμφωνα με τις δηλώσεις του προέδρου της πετρελαϊκής βιομηχανίας PdVSA και πρώην γγ του ΟΠΕΚ, Αλι Ροντρίγκες, προς το «Venpress», ο οποίος πρόσθεσε επίσης ότι η συντριπτική πλειοψηφία των 40.000 εργαζομένων στην PdVSA έχουν επιστρέψει στην εργασία τους. Σύμφωνα με το πρακτορείο AP, περισσότεροι από 5.000 έχουν ήδη απολυθεί, χωρίς φυσικά να δίνει διευκρινίσεις. Αντιθέτως το «Vheadline» αναφέρει ότι τελικά οι απολύσεις στην πετρελαϊκή βιομηχανία έφτασαν τους 3.000 και αφορούν κυρίως στελέχη της, δηλαδή αυτούς που προκαλούσαν το λοκ άουτ.
Παράλληλα, ο Χούλιο Μπρασόν, πρόεδρος των Εμπόρων (Consecomercio), που αντιπροσωπεύει περίπου 450.000 εμπόρους και επαγγελματοβιοτέχνες, δήλωσε, σύμφωνα με το ΑΡ, ότι «είναι επιτακτική ανάγκη για τις επιχειρήσεις να αναρρώσουν και να επιστρέψουν στην κερδοφορία αποφεύγοντας εργασιακά προβλήματα», ανακοινώνοντας παράλληλα ότι τα μαγαζιά ανοίγουν από την αρχή της βδομάδας έστω και με μειωμένο ωράριο. Ανάλογες δηλώσεις έγιναν και από τον εκτελεστικό πρόεδρο της Subway de Venezuela, που εκπροσωπεί τις αλυσίδες Φαστ Φουντ αφού το κόστος για κάθε μέρα «απεργίας» ήταν 30.000 δολάρια. Επίσης, η Εθνική Ενωση Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, που εκπροσωπεί 911 ιδιωτικά σχολεία, δήλωσε ότι θα συνεδριάσει με τη μορφή επείγοντος με πρόταση τα σχολεία να ανοίξουν και πάλι στις 3 του Φλεβάρη.
Ουδείς δε φαίνεται να εισακούει πια τόσο τον πρόεδρο της Συνομοσπονδίας Εργατών (CTV), Κάρλος Ορτέγκα, όσο και τον πρόεδρο της Fedecamaras, δηλαδή του Συνδέσμου Βιομηχάνων, Κάρλος Φερνάντες, που έκαναν έκκληση να μη χαλαρώσουν την «απεργία», αντιθέτως να σκληρύνουν ακόμη περισσότερο τη στάση τους, αφού τώρα είναι η πιο κρίσιμη ώρα όχι για λόγια αλλά για σύγκρουση.
Εντούτοις, η διάσπαση και ο πανικός της αντιπολίτευσης είναι γεγονός. Από τον κύριο συνασπισμό της αντιπολίτευσης, την Coordinadora Democratica, ο ανώτατος δικαστικός Χούλιο Μπόρχες τόνισε ότι θα πρέπει να υπάρξει μία πιο ρεαλιστική προσέγγιση, λαμβάνοντας πολύ σοβαρά υπόψη τις τεράστιες θυσίες που έκαναν οι οπαδοί της αντιπολίτευσης, οι οποίοι μέχρι τώρα έχουν επιτύχει ελάχιστα ως προς την επίτευξη του στόχου. Αντιθέτως, δεκάδες χιλιάδες οδηγούνται στην πτώχευση...
Σύμφωνα με ανεξάρτητα μέσα, οι δηλώσεις αυτές αντανακλούν τη διάσπαση του μετώπου της αντιπολίτευσης, τουλάχιστον ως προς το σημείο να στηρίζουν τους εγκεφάλους της. Αναφέρθηκε δε ότι άνοιξε μέχρι και το Χρηματιστήριο του Καράκας, ο επικεφαλής του οποίου δήλωσε ότι «η κυβέρνηση Τσάβες ουδεμία στιγμή μας ενόχλησε». Και όχι μόνον αυτό. Σύμφωνα με το «Vheadline», όχι μόνο σείεται το έδαφος κάτω από τα πόδια της αντιπολίτευσης αλλά στρέφεται και κατά των «δύο Κάρλος», με αποτέλεσμα και οι δύο ηγέτες της αντιπολίτευσης να ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους -σύμφωνα με το «Vheadline» ήδη οι οικογένειες του Ορτέγκα και του Φερνάντες ολοκλήρωσαν τη μεταφορά τους στο νησί Αρούμπα με τελικό προορισμό ίσως την Ισπανία - για να ξεφύγουν όχι μόνον από το νόμο αλλά και τη μήνι των μέχρι πρότινος ένθερμων οπαδών τους. Αναφέρει δε χαρακτηριστικά ότι πολλοί πολιτικοί βλέποντας το πλοίο της αντιπολίτευσης να βουλιάζει παίρνουν και τις αναγκαίες αποστάσεις από τους ηγέτες της «απεργίας».
Στο γεγονός αυτό συνηγορεί και δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας «Miami Herald», η οποία αναφέρει ότι εκατοντάδες μέλη της «ανώτερης τάξης της Βενεζουέλας που βρίσκονται στις ΗΠΑ», και ειδικότερα στο Μαϊάμι, για διακοπές, παρά το γεγονός ότι έχουν εισιτήρια επιστροφής στη Βενεζουέλα δεν πρόκειται να τα χρησιμοποιήσουν. Μάλιστα, το εν λόγω δημοσίευμα αναφέρει ότι με τη στήριξη της κουβανικής κοινότητας (όρα μαφία ενάντια στο Νησί της Επανάστασης) οι Βενεζουελανοί εγκαθίστανται στις ΗΠΑ. «Περισσότερες από 80 οικογένειες έγραψαν μετά τα Χριστούγεννα τα παιδιά τους στα δημοτικά σχολεία», σημειώνει η εφημερίδα. Την τάση «μετανάστευσης» επιβεβαίωσε και η βενεζουελανο-αμερικανική αδελφότητα όπως και ότι αναμένουν άμεση στήριξη από την κουβανική κοινότητα.
«Οχι στην ALCA, όχι στον πόλεμο, ειρήνη και δικαιοσύνη για όλη την Αμερική», τα συνθήματα που κυριάρχησαν στη μεγάλη διαδήλωση για τη λήξη των εργασιών του Γ΄ Παγκόσμιου Φόρουμ. Οπως και στην έναρξη έτσι και στην αυλαία του Φόρουμ, η μαχητικότητα και η αποφασιστικότητα των συμμετεχόντων και των παρευρισκομένων ξεπέρασε και επικράτησε όσων διαδραματίζονταν εντός των αιθουσών.
Στην πορεία, που ως κεντρικό της «στόχο» είχε τη συμφωνία για τη δημιουργία της Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου της Αμερικής, την περιώνυμη ALCA, χιλιάδες Λατινοαμερικανοί - κυρίως - βροντοφώναξαν την αντίθεσή τους, αλλά και δήλωσαν τη θέλησή τους να παλέψουν για τη μη εφαρμογή της. Η ALCA, η οποία θα εκτείνεται από τη Γη του Πυρός έως την Αλάσκα, συνιστά τον πρώτο απόλυτα κοινό στόχο όλων των κινημάτων στη Λατινική Αμερική, από τα ιθαγενικά κινήματα και τα κινήματα εργατών Γης έως τα ταξικά συνδικάτα, με αποτέλεσμα να έχουν τεθεί οι βάσεις για τη συσπείρωση και τη δημιουργία κοινού μετώπου για την αποτροπή της εγκαθίδρυσής της. Μία προοπτική που υποστηρίχτηκε, σύμφωνα με τις πληροφορίες, και από τους Αμερικανούς, είτε συνέδρους, είτε παρατηρητές που συμμετείχαν στο Φόρουμ.
Στο στόχαστρο των διαδηλωτών μπήκε και το ΔΝΤ, «Εξω από εδώ, έξω από εκεί, έξω από την ALCA και το FMI»... «Ο αγώνας μας είναι καθημερινός» ο φυσικός αυτουργός, «Ενάντια στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, στην ALCA, και στην αμερικανική αυτοκρατορία», αλλά και η αλληλεγγύη προς τους αγώνες τους καθημερινούς στη Βενεζουέλα, την Αργεντινή, τη Βραζιλία, την Ουρουγουάη, καθώς και στην Παλαιστίνη και το Ιράκ.
Συνοψίζοντας μία από τις κυρίαρχες ιδέες στο Κοινωνικό Φόρουμ, η Νόρμα Ενρίκες, της οργάνωσης Κοινωνική Συνέλευση για την Ειρήνη στην Κολομβία, υπογράμμισε πως «ο πόλεμος δεν είναι μονάχα στρατιωτική υπόθεση, αλλά επίσης μεταφράζεται από τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών μας, που διευκολύνει τους δυνατούς να διατηρούν στην ανέχεια πολυάριθμες χώρες». Τέλος, κατά τη διάρκεια των εργασιών του Κοινωνικού Φόρουμ, πολλές διαδηλώσεις που είχαν οργανωθεί από αριστερές οργανώσεις, αξίωναν από τον οικοδεσπότη της διοργάνωσης, Πρόεδρο της Βραζιλίας, Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, «να διοργανωθεί ένα επίσημο δημοψήφισμα για την ALCA».
ΝΕΟ ΔΕΛΧΙ.--
Για τον Πρακάς Καράτ, στέλεχος του ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό), η σφαγή 11 ανθρώπων στο κρατίδιο Τριπούρα, μόλις μια βδομάδα μετά την κήρυξη τοπικών εκλογών, είναι κάθε άλλο παρά τυχαίο γεγονός: η αυτονομιστική οργάνωση Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Τριπούρα (NLFT) στόχευσε και δολοφόνησε, προφανώς με πρόθεση, 7 στελέχη του ΚΚΙ (Μ), αναφέρει σε σχετικό άρθρο του στην εφημερίδα «Γκανασάκτι», ανάμεσά τους δύο γυναίκες - η μία εκ των οποίων ήταν τυφλή. Ο τρόπος που βασανίστηκαν, με απάνθρωπους ακρωτηριασμούς, δείχνει επίσης την πρόθεση να «σταλεί μήνυμα». Ο Καράτ τονίζει ότι το κόμμα του Κογκρέσου έχει συμμαχήσει με τον πολιτικό φορέα INPT, ο οποίος έχει στενή σχέση με το αυτονομιστικό κίνημα NLFT, το οποίο - καταγγέλλει - «προβαίνει στις σφαγές με στόχο καθαρά πολιτικό: να κερδίσει μέσω της καμπάνιας του τρόμου το ΙΝΡΤ 18 έδρες και η συμμαχία με το Κογκρέσο να πετύχει». Ο Καράτ εκτιμά ότι το κόμμα του Κογκρέσου αναδεικνύεται σε ανταγωνιστή του κυβερνώντος Μπαρατίγια Τζανάτα όχι μόνο στο πολιτικό, αλλά και στο τακτικό επίπεδο, υιοθετώντας τις δολοφονικές του τακτικές...