«Τι λες εσύ; Ποιος γεμίζει τις αίθουσες του "Κώδικα Ντα Βίντσι"; Ποιος στήθηκε προσοχή μπροστά στην άθλια και πανάκριβη Γιουροβίζιον; Ποιος τροφοδοτεί τα ριάλιτι; Ποιος αιμοδοτεί το τίποτα; Εμείς! Ενα κομμάτι μας! Αυτό το μεγάλο "ανώνυμο" κομμάτι μας, που, λόγω του όγκου του, διαμορφώνει τη ζωή μας! Αυτό το κομμάτι, που κλείνει τα παράθυρα, όταν περνάνε έξω από το σπίτι του οι διαδηλώσεις. Που κλείνει τα μάτια του για να μη βλέπει τον πόλεμο. Που κλείνει τα αυτιά του για να μην ακούει τις κραυγές των πεινασμένων, των απολυμένων, των άστεγων, των απελπισμένων!».
«Και να 'λεγες πως αυτό το "κομμάτι" ζει καλά, να το καταλάβω. Δε ζει, όμως! Είναι πνιγμένο μέσα στο άγχος και την ανασφάλεια. Μέσα στις υποχωρήσεις και στους συμβιβασμούς. Στο γραφείο, στο πανεπιστήμιο, στο εργοστάσιο. Είναι αναγκασμένο να "αναφέρεται" πάντα. Στο μεγάλο αφεντικό, στον προϊστάμενο, στον αστυφύλακα, στο θυρωρό του. Ούτε στο σπίτι του δε βρίσκει ησυχία. Πλήρης ασυνεννοησία. Ο πατέρας σε δυο και τρεις δουλιές, για να εξοφληθούν τα δάνεια. Η μάνα το ίδιο ή κάθεται και περιμένει ή περιορίζεται στα καθήκοντα της νοικοκυράς. Από τα παιδιά, βέβαια, δε λείπει τίποτα! Τίποτα, εκτός από μια φυσιολογική ζωή. Με οχτάωρα, με άδειες, με Σαββατοκύριακα»!
Πολλές φορές προσπάθησα να τον διακόψω, δε με άφησε! Με κοίταζε που του μιλούσα, αλλά δε με έβλεπε! Το βλέμμα του με διαπερνούσε, σαν να 'μουνα διαφανής, και καρφωνότανε απέναντι. Ο κόσμος που στέκονταν ουρές έξω από τον κινηματογράφο ήταν η αγωνία του.
«Δε δέχομαι τη δικαιολογία της διαφήμισης! Το μυαλό τους, πια, ρέπει προς το σκάνδαλο. Η τρικυμία του μυαλού τους πλησιάζει να γίνει αθεράπευτη. Τρέχουν πίσω από τα ασήμαντα, ενώ τα σημαντικά τούς προσπερνάνε! Τους προσπερνάνε, αλλά και τους συνθλίβουνε την ίδια στιγμή».
«Δικό τους πρόβλημα δεν είναι το όριο ηλικίας για σύνταξη; Δικά τους δεν είναι τα παιδιά, που θα μείνουν έξω από τα πανεπιστήμια ή τα άλλα, που θα ξενιτευτούν για να πάρουν πτυχίο; Αυτούς δε βλάπτει η ανεργία; Αυτοί δε συνωστίζονται στους διαδρόμους των νοσοκομείων και του ΙΚΑ; Και, κοίτα! Νέοι άνθρωποι στην ουρά! Και μόνον που περιμένουν έτσι σαν πρόβατα, για να βοσκήσουν μια τόσο άνοστη τροφή, με κάνει να τους σιχαίνομαι!».
«Δεν είναι βαριά κουβέντα, είναι δίκαιη κουβέντα!», απάντησε στην παρατήρησή μου, δείγμα πως με άκουγε, άλλο που δε σταμάταγε το παραλήρημα. «Ο "Κώδικας", η Γιουροβίζιον, το παγκόσμιο κύπελλο σε λίγο, οι καυγάδες στην τηλεόραση δεν τους γεμίζουν το κενό, δεν είναι ευτυχισμένοι, σε βεβαιώνω! Κοίτα τους! Δείξε μου έναν να ελπίζει! Ολοι με σκυμμένο κεφάλι! Είναι στάση για ανθρώπινο κεφάλι αυτή; Να κοιτάζεις τις μύτες των ποδιών;».
«Αλλοθι είναι, δεν είναι περισυλλογή! Δεν μπορεί να είναι περισυλλογή. Συνειδητό ψεύτικο άλλοθι είναι, που πάνω του ακουμπάνε την υποκρισία τους. Πολύ καλά ξέρουν πως για άλλα είναι πλασμένος ο άνθρωπος, όμως αυτά τα άλλα χρειάζονται αγώνες και θυσίες. Και αυτοί δε θέλουν να ιδρώσουν. Προτιμούν να κοιτάζουν τις μύτες των ποδιών τους! Τις πλάκες του πεζοδρομίου. Η άλλη στάση, η όρθια απαιτεί θάρρος. Απαιτεί κουράγιο, δύναμη! Γιατί πρέπει να καρφώσεις τα μάτια σου πάνω στον αντίπαλο και να μην τα πάρεις μέχρι να λύσεις το πρόβλημα».
Διακήρυξη ενόψει των εκλογών της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών - Πειραιώς στις 23 Μάη
Τα παραπάνω τονίζονται στη Διακήρυξη της Πανεπιστημονικής ενόψει των εκλογών της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ) που θα γίνουν στις 23 Μάη 2006 σε όλα τα νοσοκομεία του Λεκανοπεδίου Αττικής από τις 8 π.μ. μέχρι τις 4.30 μ.μ. Μαζί με το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΙΝΑΠ οι γιατροί θα εκλέξουν και αντιπροσώπους στην Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).
Για καθαρά τεχνικούς λόγους θα υπάρξουν οι εξής διαφοροποιήσεις στην ψηφοφορία: Οι γιατροί του Ωνασείου θα ψηφίσουν στο Τζάνειο. Οι γιατροί των Αγίων Αναργύρων θα ψηφίσουν στο Εθνικό Ιδρυμα Αποκατάστασης Αναπήρων. Του 1ου Νοσοκομείου του ΙΚΑ στο Αμαλία Φλέμιγκ. Του Νταού Πεντέλης στο Κρατικό Αθήνας. Του Αιγινήτειου στο Αρεταίειο. Του Σπηλιοπούλειου στο Ελενας Βενιζέλου. Του Ναυτικού Νοσοκομείου στο ΝΙΜΤΣ. Του Οφθαλμιατρείου στην Πολυκλινική. Του 7ου Θεραπευτήριου του ΙΚΑ στο Νοσοκομείο Πατησίων.
Motion Team |
Από παλαιότερη πορεία διαμαρτυρίας των νοσοκομειακών γιατρών στη Θεσσαλονίκη |
«Αυτή την περίοδο, σημειώνει η Πανεπιστημονική, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προωθεί μέτρα τα οποία συνεχίζουν και επεκτείνουν αυτά που είχε εγκαινιάσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Και τα δύο κόμματα έχουν κοινό στρατηγικό στόχο. Η τάση είναι να μειώνεται η κρατική χρηματοδότηση, όλο και περισσότερες παροχές Υγείας να συνδέονται με τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ ταυτόχρονα να μειώνονται οι εισφορές των εργοδοτών και οι δημόσιες μονάδες Υγείας να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Επιδιώκεται η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση του συστήματος Υγείας, με αύξηση της οικονομικής επιβάρυνσης των ασθενών. Ουσιαστικά ανατρέπουν - χειροτερεύουν το σύστημα που υπήρχε πριν και στη θέση του οικοδομούν ένα άλλο, ακόμα πιο αντιλαϊκό, με πιο σαφή και έντονα τα ταξικά χαρακτηριστικά».
Σοβαρές ευθύνες έχει και ο Συνασπισμός, υπογραμμίζει σε άλλο σημείο η Πανεπιστημονική, γιατί η κύρια κατεύθυνση της δράσης του είναι η συναίνεση και η διαχείριση αυτής της πολιτικής, αφοπλίζει το κίνημα και εμποδίζει τη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων.
Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι συνδικαλιστικές τους παρατάξεις στο χώρο των γιατρών, υπογραμμίζει η Πανεπιστημονική. «Οι παρατάξεις ΔΗΚΝΙ, ΠΑΣΚΕ, ΑΡΣΙ και ΑΕΓ στήριξαν από κοινού τον κοινωνικό διάλογο - απάτη για το μισθολόγιο και συνδιαμόρφωσαν την απόφαση του τελευταίου συνεδρίου της Ομοσπονδίας, η οποία μιλάει λεπτομερώς για την ανταγωνιστικότητα του εμπορευματοποιημένου δημόσιου έναντι του ιδιωτικού. Η πρότασή τους για το μισθολόγιο προβλέπει μηδενική κρατική επιβάρυνση ή ακόμα και ελάφρυνση και πληρωμή εφημεριών από τα έσοδα του νοσοκομείου, υιοθετώντας ουσιαστικά και με αυτόν τον τρόπο το μοντέλο νοσοκομείο - επιχείρηση, την υγεία - εμπόρευμα, τον ασθενή - πελάτη. Η ΑΡΣΙ στο κρίσιμο θέμα της ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Υγείας, στο όνομα των αρνητικών συσχετισμών, δε βάζει ζήτημα πάλης για την κατάργησή της».
Η Πανεπιστημονική αγκάλιασε τους ειδικευόμενους που αποτελούν τη νέα βάρδια των νοσοκομειακών γιατρών. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι απ' τους 61 υποψήφιους οι 24 είναι ειδικευόμενοι γιατροί (ποσοστό 39,3%).
Οι ειδικευόμενοι γιατροί βιώνουν με ιδιαίτερη έμφαση την ανασφάλεια και την εκμετάλλευση, υπογραμμίζει η Πανεπιστημονική σε ξεχωριστή ανακοίνωση για τους ειδικευόμενους και τονίζει: «Η ανάπτυξη ενός αποκλειστικά Δημόσιου Δωρεάν Συστήματος Υγείας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, στα πλαίσια μιας πολιτικής που στο κέντρο της έχει τα λαϊκά συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα του κεφαλαίου, μπορεί να ικανοποιήσει τα επαγγελματικά και επιστημονικά δικαιώματα των νέων γιατρών». Η Πανεπιστημονική θα διεκδικήσει αυξήσεις στους μισθούς με εισαγωγικό βασικό μισθό τα 1.600 ευρώ καθαρά για τον νεοπροσλαμβανόμενο ειδικευόμενο και χρηματοδότηση της έρευνας, αλλά και της απαραίτητης εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης των γιατρών από τον κρατικό προϋπολογισμό και αυτή να γίνεται από κρατικούς φορείς.
Η Πανεπιστημονική καλεί όλους τους γιατρούς να την υπερψηφίσουν, τονίζοντας: «Η πάλη μας θα έχει προοπτική απ' τη στιγμή που συνδέεται με την πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, με την αλλαγή των συσχετισμών σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο».