Απ' ό,τι φαίνεται, λοιπόν, τέλειωσε και το «τέταρτο παραμύθι» του υπουργείου Γεωργίας για το βαμβάκι! Είχε προηγηθεί το τέλος τριών άλλων «παραμυθιών».

• Το πρώτο ανέφερε ότι οι βαμβακοπαραγωγοί θα εισπράξουν 310 δραχμές το κιλό ως τελική τιμή για το προϊόν τους εσοδείας 2001-2002. Τελικά, η τελική «μέση» τιμή διαμορφώνεται περί τις 240 δρχ. το κιλό.
• Το δεύτερο ήταν η δέσμευση ότι όλες οι ποσότητες βαμβακιού που προέρχονταν από χωράφια τα οποία είχαν δηλωθεί στο Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Επιδοτήσεων (ΟΣΔΕ), και παραδόθηκαν στα εκκοκιστήρια, θα επιδοτούνταν. Τελικά, κοντά στις 150.000 τόνοι - το 11,5%, περίπου, της συνολικής παραγωγής - κρίθηκαν, αυθαιρέτως και παρανόμως, σαν «μη επιλέξιμες ποσότητες» και δεν επιδοτήθηκαν, αλλά πληρώθηκαν μόνο στην εμπορική τιμή που είναι υποτετραπλάσια της συνολικής.
• Το τρίτο εξιστορούσε το πώς έχει «κανονιστεί» με την Ευρωπαϊκή Ενωση, ώστε η επιστροφή στον παραγωγό από το παρακρατηθέν πρόστιμο συνυπευθυνότητας να φτάσει στις 50 δραχμές το κιλό. Τελικά, η επιστροφή ανέρχεται στις 10 δρχ. το κιλό.

Θεωρούσαν, οι άμοιροι, ότι ο αγροτικός κόσμος της χώρας μας, ακούγοντας τα «παραμύθια» τους, θα αποκοιμόταν και δε θ' αντιλαμβανόταν «τι γίνεται» και «πού το πάνε». Επεσαν έξω.

Το έδειξαν οι αγροτικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας που αναπτύχθηκαν. Το αποδεικνύουν τ' αποτελέσματα των νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών, που δείχνουν ότι με την ψήφο τους, καθ' άπασαν την επικράτεια, οι αγρότες διαμήνυσαν την πολιτική αντίθεσή τους στους διαχειριστές της αντιαγροτικής πολιτικής, που απεργάζονται το «τραγικό τέλος» της μικρομεσαίας αγροτιάς. Αυτό είναι το πραγματικό νόημα του «μαυρίσματος» των υποψηφίων νομαρχών και δημάρχων, που στηρίχτηκαν από το κυβερνών κόμμα στη Θεσσαλία και στις άλλες αγροτικές περιοχές της χώρας.

Το πολιτικό κόστος της απατεωνιάς του υπουργείου Γεωργίας στο θέμα του βαμβακιού, το πλήρωσαν ακριβά η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ στις τοπικές εκλογές. Θα το πληρώσουν και στις βουλευτικές εκλογές και τότε θα δούμε την «πολιτική μοίρα» των «τριών σωματοφυλάκων» της αντιαγροτικής πολιτικής, που διαμένουν στο υπουργείο της πλατείας Βάθη.

Στα πλαίσια, λοιπόν, αυτής της συνεχιζόμενης επίθεσης πάρθηκαν νέα μέτρα που αφορούν τη νέα καλλιεργητική περίοδο:

• Πρώτον, επιβλήθηκε και νέα περικοπή της βαμβακοκαλλιέργειας, με αποτέλεσμα από τα 4.300.000, περίπου, στρέμματα που καλλιεργήθηκαν πέρσι με βαμβάκι, να καλλιεργηθούν φέτος κοντά στα 3.600.000 στρέμματα, ενώ του χρόνου αναμένεται να είναι ακόμα λιγότερα.
• Δεύτερον, καθορίστηκε, αυθαιρέτως και παρανόμως, «ατομικό πλαφόν παραγωγής», το οποίο ανέρχεται στα 275 κιλά το στρέμμα, όταν ο μέσος όρος στρεμματικής παραγωγής φέτος αναμένεται να ξεπεράσει τα 320 κιλά!
• Τρίτον, καθορίστηκε, με διυπουργική απόφαση, ως όριο υγρασίας το 15%, όταν είναι γνωστό ότι φέτος το βαμβάκι είναι πολύ υγρό, λόγω των πολλών βροχοπτώσεων.

Ολα αυτά τα νέα μέτρα θα έχουν ως αποτέλεσμα:

• Να μείνουν μεγάλες ποσότητες βαμβακιού απαράδοτες στις αποθήκες - παραδίνονται μόνο τα «επιτρεπόμενα κιλά» κι όχι τα παραπανίσια - για τις οποίες ουδείς ξέρει αν και πότε και πόσο θα πουληθούν.
• Να υπάρξει νέα μείωση του εισοδήματος των βαμβακοπαραγωγών, η πολλοστή τα τελευταία χρόνια.
• Ν' αναγκαστούν κι άλλοι αγρότες να εγκαταλείψουν τη βαμβακοκαλλιέργεια, καθώς καθίσταται προβληματική κι ασύμφορη, και γενικότερα το αγροτικό επάγγελμα.

Οι θριαμβολογίες της ηγεσίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για «μεγάλη αγροτική νίκη» της στις τοπικές εκλογές δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας για τις προθέσεις της. Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι γνωστός και μη εξαιρετέος αγροτοσυνεταιριστής της Λάρισας - απ' αυτούς που δηλώνουν έτοιμοι για «αξιοποίησή» τους σε αγροτικό πόστο, αν και όταν η ΝΔ έρθει στην κυβέρνηση - διοργάνωσε, στο διάστημα ανάμεσα στους δυο γύρους των εκλογών, μια «κινητοποιησούλα» διαμαρτυρίας, με προφανή στόχο να συμβάλει στην ολοκλήρωση της «γαλάζιας νίκης», επιχειρώντας να φορτώσει τις ευθύνες για τα βάσανα της αγροτιάς αποκλειστικά στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Ομως, οι αγρότες της Θεσσαλίας κι όλης της Ελλάδας «δεν τρώνε λωτούς» για να ξεχάσουν τον υπονομευτικό ρόλο της ηγεσίας της ΝΔ, μέσω συγκεκριμένων αγροτοσυνδικαλιστών της, στη διάρκεια των τελευταίων αγροτικών κινητοποιήσεων και «δε μασουλάνε μάκο» για να «ζαβλακωθούν» και να πάνε να πέσουν «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη».