Είναι εργαζόμενη μητέρα, με δύο παιδιά - τον 5χρονο Μαρίνο και τον 4χρονο Χρήστο - που πηγαίνουν στον 2o Κρατικό Παιδικό Σταθμό (ΚΠΣ) Νέας Φιλαδέλφειας. Η Βάσω Χατζή - Χαλκιαδάκη μας λέει ότι η πρώτη αγωνία της κάθε εργαζόμενης γυναίκας, και κατ' επέκταση της οικογένειας, είναι να "βρει μια θέση" σε ΚΠΣ για να πάει το παιδί της και να μπορέσει να εργαστεί.

"Ξέρετε ότι οι σταθμοί είναι λίγοι και δε φτάνουν να καλύψουν τις ανάγκες των εργαζόμενων γυναικών. Βέβαια δε μιλάμε για τους Κρατικούς Βρεφικούς Σταθμούς που είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Ομως δε μας ενδιαφέρει απλά να αφήσουμε κάπου το παιδί μας για να πάμε στη δουλιά. Θέλουμε εκτός από τη φύλαξη, τα παιδιά μας να 'χουν προστασία σε κατάλληλο περιβάλλον και να τους παρέχεται η ανάλογη, για την ηλικία τους, αγωγή και φροντίδα από επιστημονικό προσωπικό", λέει χαρακτηριστικά.

Ο Παιδικός Σταθμός, που πηγαίνουν τα παιδιά της Βάσως, στεγάζεται σ' ένα παλιό κτίριο - σωστή "παγίδα θανάτου" για μικρά παιδιά - που χρόνια τώρα έχει κριθεί ακατάλληλο από την Πολεοδομία. Σ' ένα κτίριο που είναι σχεδόν πάνω στο ρέμα με πολύ μικρή αυλή και δίπλα σε ερειπωμένα χτίσματα, τα οποία χρησιμοποιούν ως στέκι ναρκομανείς και άστεγοι!

Ο δήμος εδώ και χρόνια έχει υποσχεθεί τη μετεγκατάσταση του συγκεκριμένου ΚΠΣ, αλλά τώρα φημολογείται ότι αυτή θα γίνει σ' ένα διαμέρισμα. "Δηλαδή τα παιδιά μας θα φεύγουν από το ένα κλουβί και θα πηγαίνουν στο άλλο; Πού ακούστηκε παιδικός σταθμός να λειτουργεί σε διαμέρισμα;".

Σήμερα όλοι οι Κρατικοί Παιδικοί Σταθμοί της Ν. Φιλαδέλφειας έχουν περάσει στην αρμοδιότητα του δήμου και οι γονείς φοβούνται ότι η επιβολή τροφείων είναι "προ των πυλών". "Σε ένα ερωτηματολόγιο που μας μοίρασε ο πρόεδρος του ΔΣ του σταθμού και ο αντιδήμαρχος του δήμου Βασίλης Πιτταράς μας διαβεβαίωναν ότι θα συνεχίσουμε να μην πληρώνουμε για το φαγητό που παρέχεται από τους παιδικούς σταθμούς. Δηλαδή για τις άλλες υπηρεσίες του σταθμού θα πληρώνουμε;", αναρωτιέται η Βάσω Χατζή - Χαλκιαδάκη.

Και συνεχίζει: "Μήπως θα αυξήσει τη δημοτική φορολογία; Σ' όλα αυτά τα ερωτήματα ο δήμος δεν απαντάει. Εμείς οι γονείς ανησυχούμε γιατί ξέρουμε ότι άλλοι δήμοι, που έχουν πάρει στην αρμοδιότητά τους σταθμούς, έχουν επιβάλει τροφεία μέχρι και 45.000 δραχμές το μήνα. Αν συμβεί αυτό, δε θα μπορεί μια χαμηλόμισθη οικογένεια να πληρώσει τόσα χρήματα. Τότε θα πέσει το βάρος στη μάνα, η οποία θα αναγκαστεί να σταματήσει τη δουλιά για να φροντίσει τα παιδιά της".

Η μητέρα αναφέρεται σε κάτι που ακούγεται τελευταία, δηλαδή στο ότι εκπαιδεύουν μητέρες με ταχύρυθμα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης για να κρατάνε στο σπίτι τους μέχρι πέντε παιδιά. Οι γυναίκες αυτές λέγεται πως θα πληρώνονται από τους γονείς. "Στο τέλος εκεί θέλουν να μας οδηγήσουν; Ενα κοινό διαμέρισμα είναι κατάλληλος χώρος γι' αυτή την ηλικία; Τι διαπαιδαγώγηση μπορεί να δώσει στα παιδιά μια "επιμορφωμένη" μάνα; Εκτός αν πιστεύουμε ότι μόνο η ιδιότητα της μάνας αρκεί για να διαπαιδαγωγήσει τους πολίτες του 2000. Τι τα θέλουμε τότε τα Πανεπιστήμια και τις Ανώτερες Σχολές παιδαγωγών;", συνεχίζει να διερωτάται η Β. Χατζή - Χαλκιαδάκη.

Στο ερωτηματολόγιο που δόθηκε στους γονείς εκτός των άλλων υπάρχει και η εξής ερώτηση: "Θα επιθυμούσατε να προστεθεί κάποια επιπλέον δραστηριότητα στο ημερήσιο πρόγραμμα απασχόλησης του παιδιού σας;". Και οι ερωτήσεις έκπληξης από τη μητέρα συνεχίζονται: "Μα οι γονείς ή ο δήμος είναι ικανοί να φτιάξουν παιδαγωγικό πρόγραμμα που θα ασκείται από τους παιδαγωγούς των σταθμών ανάλογα με την ηλικία των παιδιών; Τι επιστημονικές γνώσεις έχουμε εμείς; Και τελικά πώς και από ποιους θα ελέγχεται αυτό το παιδαγωγικό έργο για την πληρότητά του; Σ' αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα και στην αγωνία μας για το τι προσωπικότητες θα διαμορφώσουν τα παιδιά μας μέσα από την παρεχόμενη από τους σταθμούς αγωγή, δίνει απάντηση το αίτημα για "Ενιαία Δημόσια Δωρεάν Προσχολική Αγωγή για όλα τα παιδιά". Η υλοποίησή του θα είναι προς το συμφέρον όλων - παιδιών, γονιών και εργαζομένων στους ΚΠΣ - για όλη την κοινωνία", καταλήγει η Βάσω Χατζή - Χαλκιαδάκη.

Στο "πόδι" βρίσκονται τους τελευταίους μήνες οι εργαζόμενοι στους Κρατικούς Παιδικούς Σταθμούς (ΚΠΣ) μετά την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει - μέσω νομοσχεδίου που σύντομα θα φέρει στη Βουλή - στην υποχρεωτική μεταβίβαση όλων των ΚΠΣ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η διαδικασία αυτή - έχει ήδη ξεκινήσει με την ψήφιση του Ν.2218/94 (άρθρο 42) για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση - επιδιώκει να "εξυπηρετήσει" δύο βασικούς στόχους. Απ' τη μια πλευράνα αποποιηθεί το κράτος τις υποχρεώσεις του για παροχή δωρεάν προσχολικής αγωγής και απ' την άλλη "να ελαφρωθεί απ' το βάρος" της μισθοδοσίας ενός μεγάλου μέρους μονίμων δημοσίων υπαλλήλων, που εργάζονται αυτή τη στιγμή στους ΚΠΣ και μέσω της ΤΑ να πληρώνουν το κόστος οι γονείς, ανοίγοντας το δρόμο της πλήρους ιδιωτικοποίησης.

"Η αγανάκτηση, η διαμαρτυρία και η αντίθεση γι' αυτές τις μεθοδεύσεις δεν πρέπει να μείνουν μεταξύ μας, γιατί δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους των ΚΠΣ. Αφορά όλους τους εργαζόμενους και πολύ περισσότερο τις εργαζόμενες μητέρες", είπε στο "Ρ" η Δέσποινα Λεμονάκη,ταμίας της διοίκησης του Πανελληνίου Συλλόγου Εκπαιδευτικών στους ΚΠΣ. Το βασικό αίτημα για τη Δ. Λεμονάκη και για τους εργαζόμενους των ΚΠΣ είναι η "αναβαθμισμένη, δημόσια, ενιαία και δωρεάν προσχολική αγωγή", ένα αίτημα που σαφώς ενδιαφέρει εξίσου και τους γονείς. Η Δ. Λεμονάκη τονίζει πως η κυβέρνηση οφείλει να δημιουργήσει το ανάλογο νομοθετικό πλαίσιο, έτσι ώστε ο σχεδιασμός, ο προγραμματισμός, η εποπτεία και η χρηματοδότηση των ΚΠΣ να είναι στην ευθύνη του κράτους κι όχι στην ΤΑ. Και η επιχειρηματολογία της βασίζεται στις εξής βασικές κατευθύνσεις:

• Στην υποβάθμιση του παιδαγωγικού έργου: Η Δ. Λεμονάκη τονίζει πως αν οι ΚΠΣ περάσουν τελικά στην ΤΑ δε θα μπορεί να εφαρμοστεί ένα ενιαίο παιδαγωγικό πρόγραμμα για όλους τους σταθμούς. Οι δημοτικοί παράγοντες, στην πλειοψηφία τους, έχοντας την άποψη ότι οι παιδικοί σταθμοί είναι για φύλαξη κι όχι για διαπαιδαγώγηση των νηπίων, θα αδιαφορούν (ήδη η πρόσφατη πρακτική τους αυτό δείχνει) για την ποιότητα της παρεχόμενης προσχολικής αγωγής. Επίσης, δεν υπάρχουν στους δήμους οι ανάλογες υπηρεσίες με ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό (παιδαγωγούς, ψυχολόγους κλπ.), που θα έχουν τη δυνατότητα ακόμα κι αν υπάρξει κάποιο πλαίσιο παιδαγωγικών αρχών να ελέγξουν το εφαρμοζόμενο παιδαγωγικό πρόγραμμα.

"Οσοι δήμοι έχουν προσλάβει παιδαγωγικό προσωπικό είναι με συμβάσεις λίγων μηνών. Γι' αυτό επιμένουμε πως το ήδη υπάρχον προσωπικό, αλλά και οι νέες προσλήψεις πρέπει να είναι ευθύνη του κράτους", τονίζει.

• Στη μη διασφάλιση της υπηρεσιακής κατάστασης των εργαζομένων.Το πέρασμα των ΚΠΣ στην ΤΑ θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στους εργαζόμενους (νηπιαγωγούς, διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό), αφού από μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας μετατάσσονται υποχρεωτικά στα νέα νομικά πρόσωπα των δήμων. Αυτά τα νομικά πρόσωπα μπορεί ο κάθε δήμος να τα μετατρέψει σε δημοτικές επιχειρήσεις ή ακόμα και να τα δώσει σε ιδιώτες. Με τον τρόπο αυτό οι σημερινοί δημόσιοι υπάλληλοι των ΚΠΣ μπορεί να γίνουν ιδιωτικοί υπάλληλοι έως και να απολυθούν. Εδώ πρέπει να πάρουμε υπόψιν μας ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων σ' αυτό το χώρο είναι γυναίκες και ότι οι εργοδότες ισχυρίζονται πως οι γυναίκες τούς στοιχίζουν περισσότερο λόγω αδειών τοκετών κλπ. "Καταλαβαίνετε δηλαδή τι μας περιμένει. Αυτή η ανατροπή της υπηρεσιακής κατάστασης δημιουργεί άγχος και ανασφάλεια στους εργαζομένους για το εργασιακό τους μέλλον, που επηρεάζει την απόδοση, αλλά και την ποιότητα, του παρεχόμενου έργου τους εις βάρος των παιδιών", υπογραμμίζει η Δ. Λεμονάκη.

Επισημαίνει ακόμα πως δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζεται η μεθόδευση αυτή στο όνομα της αποκέντρωσης ως προοδευτικό φαινόμενο. "Το κριτήριο για να χαρακτηρίσεις μια ενέργεια προοδευτική είναι από το ποιους ακριβώς εξυπηρετεί. Το να δοθεί η αρμοδιότητα των ΚΠΣ στην ΤΑ είναι γενική οπισθοδρόμηση, συντήρηση κι όχι πρόοδος, γιατί θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των λίγων, αυτών δηλαδή που θα κερδοσκοπήσουν μέσω των επιχειρήσεων που θα δημιουργηθούν. Κι όλα αυτά βέβαια κατά της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού (παιδιά, γονείς κι εργαζόμενοι)", λέει χαρακτηριστικά. Και καταλήγει με μια αναφορά στο συνταξιοδοτικό - ασφαλιστικό νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση. "Η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια για τις γυναίκες είναι απαράδεκτη. Ο κλάδος μας γυναικοκρατείται - το 99% του προσωπικού των ΚΠΣ είναι γυναίκες - και δεν είναι δυνατόν μια νηπιαγωγός να αναγκάζεται να δουλεύει ως τα 65 της, με παιδιά ηλικίας από 0 - 6 χρόνων. Διότι αντικειμενικά σ' αυτή την ηλικία δεν μπορεί ν' ανταποκριθεί στο παιδαγωγικό της έργο καλύπτοντας τις ανάγκες - παιγνίδι, τρέξιμο ή τραγούδι - αυτής της ηλικίας των παιδιών"...