Associated Press

Και αυτό το καλοκαίρι στην ίδια «ρότα» θα βαδίσει η κυβέρνηση, ανοίγοντας ακόμη μεγαλύτερους «δρόμους» για την εφαρμογή του «Νέου Χωροταξικού Σχεδιασμού» και νέων επιχειρηματικών σχεδίων

• Το μαζικό αποχαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων.
• Την εμπορευματοποίηση της δασικής γης.
• Την έλλειψη Δασολογίου.
• Την απαξίωση της Δασικής Υπηρεσίας.
• Την ανυπαρξία πολιτικής βούλησης για πρόληψη, ανανέωση, δημιουργία νέου δασικού πλούτου.
• Τη συνειδητά ανεπαρκή υλικοτεχνική υποδομή, σε συνδυασμό με τις ελλείψεις σε έμψυχο υλικό.

Ανατρέχοντας σύντομα στο παρελθόν μπορούμε να αναφέρουμε χαρακτηριστικά τους νόμους 998/78 και 1734/87, τις διαδικασίες των δύο Συνταγματικών Αναθεωρήσεων, καθώς και το νόμο 3208/03. Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τηρήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο με την πολιτική εμπορευματοποίησης της γης. Δε διανοείται να προχωρήσει σε προτάσεις και μέτρα με περιεχόμενο τη διατήρηση και ανάπτυξη του δασικού πλούτου. Ολα αυτά θεωρούνται δαπάνες αντιπαραγωγικές, δε συμβάλλουν στην ανταγωνιστικότητα και κατά συνέπεια έρχονται να «επιβαρύνουν» τον προϋπολογισμό. Είναι τα λεγόμενα «βαρίδια» του.

Σε αυτή την κατεύθυνση και στο όνομα του «Επιχειρησιακού Προγράμματος Διοικητική Μεταρρύθμιση 2007-2013», υπάρχει ήδη πρόνοια από την ΚΕΔΚΕ με σχετικό υπόμνημά της προς την κυβέρνηση. Εκτός από την παραχώρηση των Δημοτικών Σχολείων, της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (κ.ά.), ζητάει να της παραχωρηθούν και αρμοδιότητες γύρω από την Πυρόσβεση.

Αυτό σημαίνει τη συρρίκνωση ή ακόμη και την απαλλαγή του κράτους από τέτοιου είδους δαπάνες, την επιβάρυνση δε του εργαζόμενου με νέα φορολογικά βάρη στο όνομα πάντα της λεγόμενης αποκέντρωσης.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε μετά την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου (5 Μάη), διά στόματος υφυπουργού Εσωτερικών Θ. Νάκου, την ενίσχυση των Δήμων καθώς και των Αναπτυξιακών Συνδέσμων της χώρας, για δράσεις πυροπροστασίας με το ποσό των 35 εκατ. ευρώ για το 2008. Επίσης, στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται ότι βρίσκονται σε εξέλιξη, από το πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ», έργα ύψους 8 εκατ. ευρώ που άπτονται της πυροπροστασίας της χώρας.

Το πρώτο που μπορεί να παρατηρήσει κανείς είναι ότι τα ποσά αυτά δόθηκαν, ενώ ήδη η αντιπυρική περίοδος «τρέχει». Και το δεύτερο, κατά πόσο υπάρχει η ανάλογη τεχνογνωσία από τους ΟΤΑ για την ορθολογικότερη και αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των χρημάτων. Την ίδια στιγμή, υπάρχει ένα έλλειμμα από τον Τακτικό Προϋπολογισμό προς τη Δασική Υπηρεσία της τάξεως των 9 εκατ. ευρώ.

Θα μπορούσε κανείς να προσάψει σε όλα τα παραπάνω τη διάθεση για κακόπιστη κριτική και ανευθυνότητα διαπιστώσεων και συμπερασμάτων από τη μεριά του Κόμματός μας.

Πρόσφατα όμως ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα έρευνας που έκανε το επαγγελματικό σωματείο των Αξιωματικών της Πυροσβεστικής (ΕΑΠΣ). Ανάμεσα στα άλλα που καταγράφουν δεν πρέπει να διαφύγουν της προσοχής μας τα παρακάτω:

• Τα 4.000 περίπου οργανικά κενά που υπάρχουν επηρέασαν πάρα πολύ την αποτελεσματικότητα του ΠΣ.
• Απουσία αντιπυρικών ζωνών.
• Μη προσπελάσιμοι οδοί για πυροσβεστικά οχήματα.
• Περιορισμένη αμοιβή για νυχτερινή εργασία, αργίες, εκτός έδρας για τους εποχικούς.
• Τα οχήματα, τα μέσα, ο ατομικός εξοπλισμός κρίνονται ότι δεν ήταν κατάλληλα και επαρκή.

Την ίδια περίοδο (4/3/08) κατατέθηκε Επερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλή προς τον υπουργό Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης.

Σε αυτήν αναφέρεται ότι «παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες 5.500 εποχικοί πυροσβέστες θα παραλάβουν τον ατομικό εξοπλισμό τους αν όχι μετά, σίγουρα προς το τέλος της αντιπυρικής περιόδου».(Απόσπασμα από έγγραφο του Αρχηγείου του Πυροσβεστικού Σώματος προς την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συμβασιούχων Πυρόσβεσης - Διάσωσης).

Τόσο τα συμπεράσματα από την έρευνα του ΕΑΠΣ όσο και το έγγραφο του υπουργείου προς τους εποχικούς αποδεικνύουν πράγματι την έλλειψη βούλησης από τη μεριά της κυβέρνησης.

Γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι ο θεσμός του συμβασιούχου πυροσβέστη θα διατηρηθεί και θα διευρυνθεί στο πλαίσιο της ευελιξίας, σε συνδυασμό με την ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση της Δασικής Υπηρεσίας και τη μείωση του μόνιμου προσωπικού της Πυροσβεστικής. Φαίνεται ότι το «κόστος» των παραπάνω δαπανών είναι αρκετά υψηλό μπροστά στις καταστροφές που σημειώθηκαν και τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν...

Είναι φανερό ότι και αυτό το καλοκαίρι στην ίδια «ρότα» θα βαδίσει η κυβέρνηση, ανοίγοντας συνειδητά ακόμη μεγαλύτερους «δρόμους» για να μπορέσει να βρει αποτελεσματικότερη διέξοδο η εφαρμογή του «Νέου Χωροταξικού Σχεδιασμού», με μεγαλύτερη δε ένταση και έκταση να εφαρμοστούν τα επιχειρηματικά σχέδια.

Τη συνειδητή συρρίκνωση των απαραίτητων υποδομών για την προστασία των δασικών εκτάσεων που έχουν απομείνει, αντιλαμβάνεται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο η ολιγαρχία και προσπαθεί από τη μεριά της να την αξιοποιήσει.

Τον τελευταίο καιρό αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες και πυκνώνουν τα δημοσιεύματα από μεγάλους τραπεζικούς και επιχειρηματικούς ομίλους με τη γνωστοποίηση ποικιλόμορφων χορηγιών, τόσο στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), στους εποχικούς πυροσβέστες, καθώς και στις εθελοντικές πυροσβεστικές οργανώσεις. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν εντάξει τη λεγόμενη «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» (ΕΚΕ) στις δραστηριότητες της λειτουργίας των επιχειρήσεών τους.

Είναι χαρακτηριστική η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ΕΚΕ το Μάρτη του 2006: «Η Ευρώπη χρειάζεται ένα κλίμα στο οποίο οι επιχειρηματίες θα είναι σεβαστοί, όχι μόνο επειδή παράγουν κέρδη, αλλά και για τη σωστή συνεισφορά τους και την ανταπόκρισή τους σε ορισμένες κοινωνικές προκλήσεις».

Δραστηριότητα πολύπλευρη που προσπαθεί να πείσει την εργατική τάξη για τις «ευαισθησίες» που έχει η αστική τάξη, διαθέτοντας δήθεν τμήμα της κερδοφορίας της για «κοινωνικούς σκοπούς». Η ηγεσία της Πυροσβεστικής συμμετέχει σε ανάλογες εκδηλώσεις εκθειάζοντας τη συμβολή των επιχειρηματιών.

Οι επιχειρήσεις συμβάλλουν λοιπόν ενισχύοντας τους Δήμους με υλικοτεχνική υποδομή έτσι ώστε να αναπτυχθεί σιγά σιγά η απαραίτητη υποδομή για την ανάληψη αρμοδιοτήτων από αυτούς για δασοπυρόσβεση.

Ο νόμος 3013/02 «περί αναβάθμισης της Πολιτικής Προστασίας» δίνει αρμοδιότητες στους δημάρχους να συντονίζουν και να επιβλέπουν το έργο της Πολιτικής Προστασίας για την πρόληψη, ετοιμότητα, αντιμετώπιση και αποκατάσταση των καταστροφών. Αρμοδιότητες που δε συνοδεύονται από τις ανάλογες πιστώσεις και την απαραίτητη τεχνογνωσία με συνέπεια αφενός μεν να απαλλάσσεται η Κεντρική Διοίκηση από τις ευθύνες, αφετέρου αυτές να μεταφέρονται στους δημάρχους των περιοχών που εκδηλώνονται οι πυρκαγιές. Η ουσία της δασοκτόνας πολιτικής κρύβεται πίσω από τις «ευθύνες» του εκάστοτε δημάρχου.

Παράλληλα, οι κεφαλαιοκράτες εκδηλώνουν δήθεν τις οικολογικές τους ευαισθησίες και εκφράζουν την ανησυχία τους για το μέλλον του πλανήτη. Είναι η ίδια η τάξη τους που κατάστρεψε και εξακολουθεί, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, να καταστρέφει το περιβάλλον δημιουργώντας μάλιστα και το χρηματιστηριακό τζογάρισμα της αγοράς ρύπων.

Ο εθελοντισμός είναι μια κοινωνική αξία, που περικλείει μέσα της διάφορα χαρακτηριστικά, όπως η ανιδιοτέλεια, η θέληση προσφοράς, χωρίς την αναμονή κάποιου οφέλους υλικού ή ηθικού. Η άρχουσα τάξη δίνει από τη μεριά της άλλη ερμηνεία στον εθελοντισμό, προσπαθώντας να οικειοποιηθεί τις όποιες αγαθές προθέσεις και ανιδιοτελείς συμπεριφορές υπάρχουν από τη μεριά των εθελοντών.

Γνωρίζοντας τα οξυμένα προβλήματα που δημιουργούν στους εργαζόμενους οι αντιλαϊκές πολιτικές, προσπαθεί με «δήθεν» προσφορές να δημιουργήσει περιβάλλον συνυπευθυνότητας σ τους εργαζόμενους. Η βέλτιστη ανάπτυξη του εθελοντισμού σε συνδυασμό με την αυξημένη ευαισθητοποίηση για τα θέματα του περιβάλλοντος, του δάσους και γενικότερα της «τύχης» του πλανήτη δημιουργεί τις καλύτερες προϋποθέσεις για να συσκοτίσουν και να συγκαλύψουν τις πραγματικές αιτίες για την καταστροφή που έχει υποστεί ο πλανήτης, στο βωμό της κερδοφορίας των μονοπωλίων.

Το κεφάλαιο γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα μας την αναγκαιότητα της μεγιστοποίησης της κερδοφορίας, αλλά και της διεύρυνσης των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Απαιτεί την απαλλαγή του κράτους από δαπάνες που αυξάνουν το μερίδιο του κοινωνικού κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ πιστεύει ότι σε συνθήκες ύπαρξης ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, κυριαρχίας του ανταγωνισμού, εξασφάλισης της μέγιστης κερδοφορίας και «αξιοποίησης» κάθε σπιθαμής γης προς εμπορευματική χρήση, τα θέματα που έχουν σχέση με το δάσος και γενικότερα με το περιβάλλον δεν μπορούν να βρουν λύση. Κάτω από τέτοιες συνθήκες μόνο ημίμετρα και κινήσεις εντυπωσιασμού των εργαζόμενων αλλά και παραπλάνησής τους είναι αυτά που θα κυριαρχούν και όχι λύσεις προς όφελος της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων.

Αν δεν αλλάξουν οι συσχετισμοί σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, αν δεν ανατραπούν οι αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται, αν δεν μπει στο περιθώριο η εξουσία των μονοπωλίων ουσιαστικές λύσεις δε θα υπάρξουν.

Το δάσος θα αποτελέσει δημόσια περιουσία, θα είναι κοινωνικό αγαθό, μόνο όταν η εργατική τάξη οικοδομήσει τη Λαϊκή Εξουσία, έτσι ώστε αυτό μαζί με τα υπόλοιπα κοινωνικά αγαθά να σταματήσουν να είναι εμπορεύσιμα είδη.