Τιμώντας τον Γληνό και «περπατώντας» στη γραμμή σκέψης που ο ίδιος ακολούθησε, δηλαδή τη δημιουργική ιστορική μελέτη του παρελθόντος, δίνοντας βάρος στην ουσία και όχι στις μορφές, μπορούμε να διατυπώσουμε με σιγουριά τα εξής: Ο Γληνός είναι γνήσιο παιδί της εποχής του. Αποδεχόμενος και αφομοιώνοντας τον μαρξισμό και τον κομμουνισμό, συναντιέται με την ανάγκη μιας ανατρεπτικής ανασύνθεσης του κόσμου ως ολότητας. Την επανάσταση (...) (από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα).

Η έκδοση περιλαμβάνει τις ομιλίες από την τιμητική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 20 Δεκέμβρη 2023, στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ. Περιλαμβάνονται δηλαδή η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, καθώς και οι παρεμβάσεις του Θοδωρή Κωτσαντή, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, του Δημήτρη Κοιλάκου, μέλους της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ, και Βασίλη Μόσχου, μέλους του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Επίσης, περιλαμβάνει εκτενές άρθρο της Ρόζας Ιμβριώτη με τίτλο «Η προμηθεϊκή του θέληση γι' αναγέννηση» που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 109 (1964), με επίκεντρο τις παιδαγωγικές αντιλήψεις του και τη σημαντική συμβολή του στον τομέα της Εκπαίδευσης, στη διαπαιδαγώγηση των διαπαιδαγωγητών.

Στην έκδοση ο αναγνώστης θα βρει αναλυτική εργογραφία του Δ. Γληνού, που περιλαμβάνει σχεδόν όλα τα έργα του, σε όλους τους τομείς, λογοτεχνία, φιλολογία, φιλοσοφία, παιδαγωγικά, βιβλιοκρισίες, πολιτικοκοινωνικά, με επιμέλεια του Γ. Βαλέτα, καθώς και εργογραφία για τον Δημήτρη Γληνό και όσα αφιερωματικά εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του. Η εργογραφία αυτή επανεκδίδεται και συμπληρώνεται ώστε να αποτελέσει πηγή άντλησης ιστορικών στοιχείων με μια πληρότητα, να αξιοποιηθεί ποικιλοτρόπως από τους σύγχρονους και νέους μελετητές του έργου του Δ. Γληνού.

Τέλος, για πρώτη φορά εκδίδονται άρθρα του, που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Νέος Κόσμος», με αφορμή το ταξίδι του στην ΕΣΣΔ, αρχής γενομένης από το φύλλο της 27ης Σεπτέμβρη 1934. Στη συγκεκριμένη έκδοση έχει γίνει μία επιλογή και παρουσιάζονται τα 4 από τα συνολικά 85 άρθρα που δημοσιεύτηκαν. Σε αυτά ο Δημήτρης Γληνός αποτυπώνει με ιδιαίτερη αμεσότητα, ζωντάνια και με διαλογική γραφή, όλα όσα είδε στη νεαρή Σοβιετική Ενωση την οποία επισκέφτηκε με τον Κώστα Βάρναλη, το 1934, προσκεκλημένοι στο 1ο Συνέδριο Σοβιετικών Συγγραφέων.

Πιο συγκεκριμένα, τα επιλεγμένα αυτά άρθρα και οι εντυπώσεις του αφορούν τα:

• «Μία βραδιά στο σπίτι του Γκόργκι», που περιγράφει τη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ των Σοβιετικών και ξένων συγγραφέων στο σπίτι του λογοτέχνη και τη συζήτηση που άνοιξε μεταξύ αυτών εστιάζοντας στον ρόλο ευρύτερα των διανοουμένων στην κοινωνία, αλλά και πιο συγκεκριμένα απέναντι στη νεαρή σοβιετική εξουσία και το κράτος της.
• «Μουσείο προστασίας της μητέρας και του παιδιού», που αναφέρεται στα μέτρα στήριξης και προστασίας που έλαβε το εργατικό κράτος απέναντι στη γυναίκα, στις ανάγκες και τα δικαιώματά της, σε σχέση με την ένταξή της στην εργασία, την υγεία της, την προστασία της μητρότητας, τη φροντίδα των παιδιών.
• «Σε ένα θεραπευτήριο κοινών γυναικών», που περιγράφει την τιτάνια κοινωνική προσπάθεια να επανεντάξουν στην κοινωνία τις γυναίκες που κατά το προηγούμενο κοινωνικό καθεστώς αποτελούσαν θύματα της εμπορίας του σώματος.
• «Υγεία», όπου αποτυπώνει τα άλματα που επιτεύχθηκαν στον τομέα αυτόν, με έμφαση στο πρωτογενές σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, σε γειτονιές, σε χώρους εργασίας, το ύψος των αναβαθμισμένων παροχών και ποιότητας ώστε οι εργαζόμενοι να μπορούν να είναι υγιείς.

Διαβάζοντας αυτά τα άρθρα μένεις άναυδος από το ταχύ βήμα που ανέπτυξαν οι εργαζόμενοι στη Ρωσία και τα αποτελέσματά του, που τα χωρίζει άβυσσος όχι με το επίπεδο παροχών του καπιταλισμού του 20ού αιώνα και το 1934 αλλά και με τον καπιταλισμό του 21ου αιώνα και το 2024!

Πολύτιμα άρθρα καθώς με τη γλαφυρότητά τους μας μεταφέρουν σχεδόν έναν αιώνα πίσω, εκεί που η ανθρωπότητα έκανε το άλμα της προς τα μπρος και απέδειξε ότι με αυτό μπορεί να ξεπεράσει τα εμπόδια, τις αντιθέσεις, την εκμετάλλευση, τη δυστυχία και να τραβήξει προς τα μπρος. Τα άρθρα αυτά αποτελούν φωτεινό φάρο όχι για να κοιτάμε αποσβολωμένοι τη βαρβαρότητα όπως εκτυλίσσεται στο παρόν, αλλά για να αδράξουμε το μέλλον που μας ανήκει.

Ευελπιστούμε η έκδοση αυτή, μαζί με τις πολιτικές μας «αποσκευές» και τις σύγχρονες επεξεργασίες του ΚΚΕ, να μας κάνει πιο ικανούς να προσεγγίσουμε το πολυσχιδές και ανεξάντλητο έργο του Δ. Γληνού, που πηγάζει όχι μόνο από τη φωτεινή σκέψη του, μα πάνω απ' όλα από την αγωνιστική του στάση να υπηρετήσει το υπέρτατο καθήκον του να σπάσουν όλες οι αλυσίδες, να γκρεμιστούν όλα τα τείχη που κρατούν στα σκοτάδια και στην αδυναμία τα εκατομμύρια των σύγχρονων σκλάβων (περιοδικό «Νέοι Πρωτοπόροι», 1933). Αυτό το καθήκον έχει ανατεθεί στις σύγχρονες στρατιές των σκλάβων, που είναι ανάγκη να συμβουλευτούμε την πλούσια παρακαταθήκη και κληρονομιά μας, για να γίνουμε πιο ικανοί σε αυτήν τη μεγάλη υπόθεση. Μέσα σε αυτήν την κληρονομιά στέκει γίγαντας ορθός ο διανοούμενος κομμουνιστής Δημήτρης Γληνός.

Κάλεσμα στους φορείς γονέων και κηδεμόνων όλων των σχολείων, στους μαθητές και τους συλλόγους εκπαιδευτικών σε κοινή και οργανωμένη δράση κατά των ναρκωτικών και όλων των εξαρτήσεων, με παρεμβάσεις πρόληψης μέσα στα σχολεία, με την αρωγή του δήμου, των θεσμοθετημένων δομών της Εκπαίδευσης και του ΚΕΘΕΑ, απευθύνει το Παράρτημα Πάτρας του ΕΣΥΝ.

Με αφορμή την πρόσφατη αποκάλυψη κυκλώματος διακίνησης ναρκωτικών μέσα σε σχολικό συγκρότημα, που έφερε στο προσκήνιο, για άλλη μια φορά, το μεγάλο πρόβλημα της διάδοσης και χρήσης των ναρκωτικών, σημειώνει ότι αυτό «αποκτά μεγαλύτερες και πιο ανησυχητικές διαστάσεις όταν υπάρχει εμπλοκή ανηλίκων, μαθητών και μικρών παιδιών», υπογραμμίζοντας πως, «δυστυχώς, είναι κάτι που βλέπουμε όλο και πιο συχνά και όχι μόνο στην πόλη μας».

Θυμίζει ότι πολλές φορές στο παρελθόν έχει προβάλει στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία: «Η χρήση ουσιών τα τελευταία 10 χρόνια έχει αυξηθεί κατά 25%. Η μέση ηλικία έναρξης χρήσης ουσιών στη χώρα μας έχει κατέβει στα 13,5 έτη. Ενα ποσοστό 16% των μαθητών της Α΄Λυκείου έχει κάνει χρήση κάποιας ναρκωτικής ουσίας, με πρώτη επιλογή την κάνναβη. Στα 18 χρόνια ποσοστό 11% κάνει συστηματική χρήση ουσιών, 2 στους 5 16χρονους που δοκιμάζουν ουσίες θα γίνουν ουσιοεξαρτημένοι, και 15% των 16χρονων θεωρεί τη συστηματική χρήση κάνναβης ακίνδυνη».

Στέκεται και στη νομοθεσία καυτηριάζοντας: «Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τα νέα μέτρα που τα τελευταία χρόνια ψηφίζονται από την πλειοψηφία του ελληνικού Κοινοβουλίου, προκειμένου να εναρμονισθεί η νομοθεσία με τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (νομιμοποίηση φαρμακευτικής χρήσης κάνναβης, διάδοση ιδεολογημάτων περί του ακίνδυνου της χρήσης της και για ψυχαγωγικούς σκοπούς, μέτρα για αποδοχή και προστασία της αποκαλούμενης λειτουργικής χρήσης ουσιών, καμία πρόβλεψη για πρόληψη, αποδόμηση "στεγνών" θεραπευτικών προγραμμάτων, όπως το ΚΕΘΕΑ), δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε πως η κατάσταση στον τομέα των εξαρτήσεων, από ουσίες και όχι μόνο, θα βαίνει συνεχώς επιδεινούμενη».

Σημειώνοντας ότι «το πρόβλημα των ναρκωτικών με τη σημερινή του μορφή έχει στενή συνάφεια με τα κοινωνικά προβλήματα», στέκεται σε αυτά όπως η ανεργία, η φτώχεια, τα προβλήματα στην Εκπαίδευση, στην Υγεία, η προώθηση - μέσω πολλών ΜΜΕ - προϊόντων υποκουλτούρας, ζητήματα που «οδηγούν τη νεολαία - κυρίως - σε πρακτικές και συμπεριφορές που διεγείρουν τα πρωτόγονα ένστικτα του ανθρώπου και υπονομεύουν την καλλιέργεια της ψυχής και του νου».

Προσθέτει ότι «αυτή η κατάσταση βάζει εμπόδια στη στροφή των νέων σε δημιουργική και συλλογική δράση, που μπορεί να οδηγήσει στην αντιμετώπιση πολλών αρνητικών στοιχείων του σημερινού πολιτικού συστήματος. Στερεί τη νεολαία από την αισιοδοξία και τα όνειρα που είναι τόσο απαραίτητα στηρίγματα στη ζωή». Σχετικά με τους τρόπους ανακοπής και αντιμετώπισης αυτής της πορείας, «που συνδέεται ευθέως με την παραβατικότητα και συχνά και με τον εκφοβισμό που ήδη καλλιεργείται στα σχολεία», εξηγεί:

«Ο πρώτος και βασικός πυλώνας σε αυτήν την προσπάθεια είναι η πρωτογενής πρόληψη, που έχει στόχο να αποτρέψει τους νέους από τη στροφή στις ουσίες».

Θυμίζει ότι ο φορέας υλοποιεί εδώ και 8 χρόνια, σε συνεργασία με την Αντιδημαρχία Παιδείας και το γραφείο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας, πρόγραμμα ευαισθητοποίησης των μαθητών για την ουσιοεξάρτηση, επικοινωνώντας με χιλιάδες μαθητές και αρκετούς εκπαιδευτικούς, χωρίς αυτό να είναι αρκετό, τονίζοντας:

«Είναι ένα ξεκίνημα, αλλά ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς. Και είμαστε βέβαιοι πως θα έχουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα αν όλη η σχολική κοινότητα αποφασίσει να έχει ενεργή συμμετοχή στην προσπάθεια. Γονείς, εκπαιδευτικοί αλλά και μαθητές να συστρατευθούν σε ένα αντιναρκωτικό μέτωπο και να υψώσουν μαζί με τους φορείς πρόληψης στην πόλη μας και σε κάθε πόλη ή περιοχή της χώρας ένα ισχυρό τείχος προστασίας για τα παιδιά και τους νέους».